nuchter blijven

[Indigo]

Moeilijk hoor, zo veel ruzie en onrust in een familie. Herken er ook wel eea in, alleen is het dusdanig uit mekaar gevallen dat ik er niet al te veel last meer van heb. Maar heb me dan ook behoorlijk gedistancieerd in de loop der jaren. 

 

Blijf vooral heel dicht bij jezelf Poppy. Doorgaan op deze weg. Kiezen voor jezelf, je eigen geluk  

[Poppy]

Poppy popt op ,

 

Even weer wat laten horen, het is al weer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Er is weer rust in de tent hier en ik merk dat ik de laatste 10 dagen weer wat tot mezelf ben gekomen en tot rust kom vandaar even wat stilte denk ik. Wel allerlei stemmingen gehad, niet echt gezellig maar het mag er zijn en is logisch. Even weer wat delen hier.

Maar wat ik ook fijn vind te constateren dat de drang naar verdoving minder is na de familieruzie dat komt denk ik  door mijn actieve houding i,p.v. dat het me overkomt ben ik er keihard mee aan de slag gegaan.

Mijn lastigste momenten zijn toch vaak als ik op de fiets zit na een dag werken, dan zijn de gedachten aan alcohol/verdoving meestal aanwezig. Maar de laatste tijd wat minder duidelijk of veel later (ik fiets ruim 35 minuten voor ik thuis ben, gelukkig tegenwoordig wel elektrisch het is 10km, heb geen rijbewijs). Dat is een fijne constatering. En.....ik ga kerst tegemoet eigenlijk zonder angst ernstig drank te moeten weerstaan. Ik ga naar mijn moeder en dat is een geweldige trigger, ik moet zeggen dat ik al vele malen kerst heb gevierd zonder alcohol maar als ik daar dronk en dat is vaak geweest dronk ik heel veel. Ernstige behoefte om te verdoven zo'n avond daar brrrr. Leuk vind ik kerst niet maar het is nu al weer de 3de keer achter elkaar dat ik niet drink en wat wordt dat veel makkelijker, heerlijk!

Ik ga de komende tijd weer wat bij lezen hier, heb al wat gelezen en wordt zo blij van de herkenning, mooie mensen hier!

fijne dag

 

(niets bewerkt hoor, dacht dat ik iets verkeerd had geschreven, niet dus)

23 december 2015 bewerkt door Poppy

[lady jane]

heerlijk he dat het zo veel makkelijker wordt,

en wat voor mij herkenbaar is; actiever worden, dat

helpt ook en geeft zoveel voldoening meestal.

Ruzies daar kan ik ook slecht mee omgaan.

Maar incidenteel komt het voor en dan komt

drinken niet eens meer op bij me. Pure winst dus.

[Meya]

Fijn om weer van je te horen Poppy!

[Indigo]

Fijn om je weer te lezen Poppy, en even pas op de plaats maken, richten op wat jij nodig hebt is ook voor jezelf zorgen. 

Ik had ook de neiging om me te verontschuldigen als ik een tijdje niet kwam, of vooral maar heel duidelijk uitleggen, terwijl dat natuurlijk niet nodig is. We mogen komen en gaan wanneer we willen 

 

Mooi om hier te lezen hoe de ontwikkeling gaat bij mensen, de veranderingen. Over twee weken heb ik mijn eerste jaar niet drinken te pakken (oké, met 1 uitglijder ertussen) en nu pas merk ik het echt. Anders reageren in veel situaties. En vooral anders omgaan met mezelf. 

Jij gaat met steeds meer compassie om met jezelf. Hoe mooi is dat? Merk bij mezelf ook sinds kort die oprechte wens, niet de clichégedachte (je eigen beste vriendje zijn), maar een echte wens. Zachter, liever worden voor jezelf. En dat dat een weg is van jaren lijkt me logisch, want jaren gedronken, is uiteraard ultiem zelfdestructief. 

 

Enneuh, mijn moeder logeert hier, blijft tot na kerst en dat is ook zo'n trigger voor mij (vanuit jeugd en nu nog). Maar vanuit zelfcompassie bedenken we nu dat we onszelf alleen maar straffen door te drinken. Dus lekker droog door deze feestdagen wandelen.

En vanuit compassie voor een ander laten we hen niet alleen zitten met de feestdagen (maar nu spreek ik weer voor mezelf natuurlijk). 

 

Dank je voor het delen!

[smart]

Fijn Poppy; iets om me aan op te trekken!!

[Poppy]

Ik wil graag iedereen een hele fijne jaarwisseling wensen en voor de mensen die niet drinken en er tegenop zien heel veel succes wensen en dat als het je lukt ook, al zal het je misschien heel veel moeite kosten en een totaal andere avond hebben, je morgen wakker wordt zonder kater. Ik kan je vertellen dat dat het waard is, ik vind het een super beloning! Zie het maar als een flinke oefening, b.v. met de gedachte, als ik oud en nieuw nuchter door kan komen dan......

En je bent niet alleen we mogen elkaars hand vasthouden deze avond.

 

Ga binnen kort weer schrijven en reageren.

[Indigo]

Geniet van je nuchtere jaarwisseling Poppy, ga ik ook doen : )) Tot in het nieuwe jaar!

[Meya]

Dank je Poppy!

Ik ga nuchter het oude jaar uit en nuchter het nieuwe jaar in. Niet in de laatste plaats door de steun, de gezelligheid en de inzichten hier op jou draadje.

Goed 2016!

[Poppy]

Goedemorgen en sodemieter wat heb ik lang niet geschreven.

Het is niet zo dat ik het forum ben vergeten, ik denk echt aan jullie. Ook heus wel behoefte om te delen en te lezen maar blijkbaar niet de energie gehad om het werkelijk te doen.

Met het niet drinken gaat het heel erg goed, dat is wat ik constateer en daar ben ik heel blij mee. Daarom was het ook niet broodnodig om te schrijven hier, maar ik doe mezelf wel tekort om hier niet te komen omdat ik vind dat er veel waardevols geschreven wordt door lieve mensen.

 

Ik ben, en ik kan er niets anders van maken, vanaf maandag 11 januari in de rouw. Op mijn werk hoorde ik terloops via een zinnetje in een mail van een collega 'wist je al dat Bowie dood is'. Nee dat wist ik dus niet, het is naast mijn man (niet 'na') de liefde van mijn leven. Het klink super pathetisch als ik het zo opschrijf, maar zo is het nu eenmaal. Iemand die er vanaf mijn 14de wél voor mij was, mijn oudste broer noemde hem 'een vast baken' voor mij en dat klopt. Verder hoef ik het er niet over te hebben hoor het is iets van mezelf en  ik troost mezelf door te schilderen,  veel muziek te luisteren en te maken en dat is helemaal oké zo, alleen vind ik het echt zwaar klote dat hij dood is, het doet echt, echt pijn.

 

Waar ik heel blij mee ben is dat na 2 jaar en bijna 3 maanden mijn drankjank verstomd. B.v. als ik op de fiets zit na een lange dag werken.... helemaal niets op het moment. Ik moet ook zeggen dat het fietsen zelf een flinke uitdaging is de afgelopen weken (ik ben wel naar mijn werk gegaan op de fiets met de ijzel, 10 km heen 10 km terug, een echte expeditie).

Het niet meer hoeven te vechten tegen de drankfantasieën is wel even heel fijn. En als ze wel weer komen dan weet ik ze te pareren, even gevoelssurfen en weg ermee. De overtuiging dat ik dit heel erg lang ga redden wordt steeds groter. Toen ik eerder 3 jaar achterelkaar niet heb gedronken ben ik in het laatste jaar al gaan droogdrinken, het smoezenboek was  geopend en ik droomde weg in onwerkelijke drankwereld. Nu is dat boek ferm gesloten en blijft voorlopig zo, zo voelt dat. Geen twijfel meer, ik drink niet. Ik durf nog niet te zeggen nooit meer, maar dat hoeft ook niet. Ik durft nu wel te zeggen dat ik fluitend de drie jaar ga halen als ik zo door ga en dat is voor mij de magische grens omdat ik een keer eerder toen dus voor de bijl ging. Ik verheug me erop om straks het 4de jaar in te gaan.

 

Dit zijn zo mijn gedachten over alcohol op dit moment en ik heb zover kunnen komen doordat ik de laatste 5 jaar mijn eigen weg heb gevolgd en niet dat wat ik denk wat een ander van me verwacht. Dit komt puur vanuit mezelf, ook de laatste keren dat ik wel besloot  te drinken, ik hoopte dat ik het misschien toch kon, wel tegen beter weten in hoor, maar daardoor is de keuze niet te drinken des te meer van en voor mezelf.

 

fijne dag en liefs van Poppy

[Poppy]

  Ik ga zeker goed, dank je. En ik vind het niet leuk dat ik zo lang niet heb geschreven. Het is toch jezelf een beetje kwetsbaar opstellen en uit mijn schulp kruipen. Aangezien ik van de vermijdende ben kan ik heel lang schuil houden en in de eerste plaats doe ik dan mezelf tekort want het is toch wel heel erg fijn en helend om in verbinding te blijven met anderen.

[smart]

:rose: :rose:

[Meya]

Hey Poppy, oprecht gecondoleerd met Bowie. Terwijl ik toevallig Blackstar op de achtergrond draai wou ik even kwijt dat ik altijd blij ben als jij hier 'ruimte komt innemen' .

[Poppy]

Dank je Meya hartstikke lief van je. Fijn dat jij ook van Bowie houdt, want anders draai je geen Blackstar neem ik aan.

Dat wat ik heb geschreven is ook een beetje met jou in mijn gedachten, ik heb je reis gevolgd, maar wist nog niet goed wat te schrijven, behalve dan dat het heel herkenbaar is en dat het goed is dat je je eigen weg gaat en het hier deelt.

 

 

heb nog nooit bergen e.d. geschilderd en al helemaal niet met waterverf, maar durf het toch stiekem te laten zien, misschien kinderachtig...(zie videoclip Blackstar en dan het beeld op 34 seconden)

20 januari 2016 bewerkt door Poppy

[Meya]

Ik las in de krant over een album van Savages, die kende ik niet en zocht ik op op youtube (wel aardig). En na een paar nummers van Savages besloot youtube zelf dat het tijd was om Blackstar te draaien. Ik ken Bowie nauwelijks en weet al jaren dat dat een gemis is. Maar dat heb je soms.

 

Door  jou posts klikte ik wat meer van hem aan en luisterde naar The Jean Genie toen ik me afvroeg of Bowie en Lou Reed contact hadden gehad. Daar deed het me namelijk aan denken. Transformer van Lou Reed staat in mijn albums top 3. Ontdek ik dus net dat Bowie die lp heeft geproduceerd...

 

En toen ik toch bezig was met klikken heb ik ook seconde 34 even opgezocht. Heb jij dat echt geschilderd? Echt prachtig!

[Poppy]

Ach wat gaaf  dat zo van het een het ander komt. Heb nu net naar Savages gekeken, klinkt ook goed! Mooi hoe alles zo verbonden is dat, van Lou Reed wist ik ook niet. Ik weet sowieso heel weinig feitjes, dan is niet mijn forte, maar wel leuk om af en toe wat op te pikken. Ik ken niet veel van Lou Reed maar ik houd ook van zijn stemgeluid.

 

Wat lief dat je de 34ste seconde hebt opgezocht en ja ik heb dat geschilderd en dank je :blush: . Daar ben ik fijn mee bezig geweest vanaf vorige week en op de achtergrond de CD beluisterd.

Helaas ben ik geen tekentalent dus ik doe het met wat ik wel kan en dat is tegenwoordig een hartstikke leuk proces, heel leerzaam. Dingen als faalangst enzo. 

[Poppy]

Als ik toch eenmaal bezig ben met het delen van mijn hobby dan wil ik alleen nog mijn blauwborstje laten zien die ik ook als Avatar heb. Omdat ik er zoveel plezier in heb. Het is minus de kerstversiering uiteraard.

 

Ik denk dat ik dit ook deel omdat ik dit nooit had gedaan als ik nog had gedronken, dat weet ik eigenlijk wel zeker. De avonden zijn gevuld, ik hoef met niet te vervelen. Het betekend heus niet dat ik nooit meer eens met mijn ziel onder de arm loop, maar de mogelijkheid om me vol te laten lopen heb ik niet meer dus uiteindelijk ga ik dus zulke dingen doen net zoals ik (weer) lol heb in muziek maken.

20 januari 2016 bewerkt door Poppy

[lady jane]

ontroerend mooi Poppy

het riep een lieve herinnering

op aan mijn vader, die was zo dol

op vogeltjes, ik zag m weer even voor me thnx

[Poppy]

Dank je Lars en Jane,

Dat is mooi dat het een lieve herinnering opriep, weer even dichtbij, mooie herinneringen zijn altijd fijn en verdrietig.

Mijn moeder zegt altijd dat als ze staartmeesjes ziet dat mijn vader een groet komt brengen...

Ik ben zelf ook gek op vogels, ik ben geen vogelaar maar ik word heel erg gelukkig van vogels, de blauwborst heb ik denk ik nu 4 jaar geleden ontdekt, hij komt voor in het (gecultiveerde) rietland vlak bij mijn huis, ik kan daar ademloos van genieten.

En Lars ik ben ook heel blij en trots op mijn schilderijtje hoor, het was hard werken, veel kijken en nog eens kijken (op het plaatje dan hè, niet in het echt)

[Menja42]

Hoi Poppy,

 

Ik heb een nichtje dat zo heet :-) Drie jaren gestopt, mij is recentelijk 3 dagen gelukt, maar toen verloor ik het weer. Wel heel indrukwekkend en beangstigend dat je na 2 jaar en 3 maanden merkt dat je drankjank is verstomd. Ik merk dat ik daar ook last van heb. Het is vaak toch maar iets te drinken halen om daarvan af te zijn, van de strijd ook. Soms als ik terugkom van de super laat ik het zelfs staan en ga dan pas wat nuttigs doen, alleen omdat ik dan wat rust heb in mijn systeem. Ik hoef het dan niet eens op te drinken, want meestal smaakt het niet en echt trek heb ik er dan ook niet in. Ik besef door er aan toe te geven, dat de strijd dagelijks zal blijven oplaaien. Het idee dat dat jaren kan duren eer dat is gedoofd na stoppen... klinkt vermoeiend :-(

 

Mooie vogel!

[Poppy]

Ik hou van klaproosjes en toen ik 10 was van de Poppy's daar komt het bij mij vandaan. Leuk dat een nichtje echt zo heet.

 

Het is natuurlijk geenszins mijn bedoeling om een negatief/moedeloos beeld te scheppen van mijn stoppen met drinken. Dat trek er vaak en veel is hoeft  niet erg te zijn. De eerste weken waren wel zwaar maar daarna was de drankjank zoveel beter te verdragen. En de laatste, nou ik kan wel bijna zeggen 2 jaar kan ik het over me heen laten komen en er op vertrouwen dat het voorbij gaat. Het gevoelsurfen heeft me enorm geholpen. En ik werd me er ook van bewust dat zin in drank voor mij een signaal was voor eigenlijk totaal wat anders, n.l. een lege maag, moe, somberig de hormonen. En daar zijn andere oplossingen voor. Het is de behoefte aan verdoven die ik nu als signaal zie en niet meer iets waar drank voor nodig is. Maar eten, of een warme douche, gewoon even heel erg ongelukkig mogen zijn. Ik heb dit keer ook besloten dat ik toch weer een periode therapie wilde, het leek me zinnig om mijn diepere motieven om te willen drinken/verdoven bloot te leggen en ook dat is aardig gelukt. Het heeft met angsten te maken niet volwassen durven te zijn en daardoor geen ruimte durven in te nemen. Niet dat het nu geweldig gaat, maar wel beter en het gevoel erover is echt veranderd.

Zwaar was het wel maar vermoeiend helemaal niet ik zou juist zeggen integendeel. Weet je wat ik zwaar vond, het gevecht van elke dag, drink ik wel drink ik niet, toch weer drinken en weer de zelfhaat en de echte diepe moedeloosheid, daar ben ik vanaf. Ik begrijp je gevoelens heel goed, ik heb ze ook allemaal gehad. Dus ik durf zomaar te zeggen dat als ik het kan jij het ook kunt. Echt waar!

[Indigo]

Mooooi Poppy. Alcohol ingeruild voor creativiteit, wat een goeie ruil 

[Poppy]

Zeker een goeie ruil, hierdoor kan ik me ook meer op de toekomst verheugen, het gevoel dat ik nog van alles kan maken. Ik kan het af en toe voelen bruisen. En dat heet dan enthousiasme, inspiratie kortom levenslust.

Net weer even een stukje muziek geoefend terwijl ik hartstikke moe ben van 2 dagen achterelkaar werken en dan zo gezellig de finale van 'de Slimste Mens', met een koppie thee. Dat had ik een tijd geleden niet durven dromen.

Fijne avond

[Poppy]

Goedemorgen,

 

Eerst wil ik even zeggen dat ik wel heel weinig schrijf, dat vind ik jammer omdat ik het een fijn forum vind. Merk ook dat ik mijn kop wil drukken, het vermijdende gedrag denk ik omdat ik me dan een soort van schuldig voel maar dat riedeltje ken ik nu wel van mezelf. Het is zaak om wat evenwicht hierin te zoeken. Omdat ik vind dat ik op z'n minst mezelf tekort doe en ik mis de verbinding met anderen.

De behoefte aan verdoving is even wat op de achtergrond gebleven, maar is toch weer terug gekeerd, is niet erg en ik kan er heel goed mee leven. Het verteld me iets. Het verteld me dat ik moe ben, te veel schuldenlijstjes in mijn hoofd heb, dat ik andere zorgen heb die ik niet meer kan en wil verdrinken. Al schrijvende besef ik dat het ik het alleen maar als een signaal hoef te zien, de paden in mijn hersenen gaan nog steeds richting verdoving.

Het 'sociale' aspect van alcohol drinken speelt echt geen rol meer, dat gaat dus wel echt over. Uit eten gaan of etentjes bij mensen thuis, geen punt. Of dat het lekker zou zijn bij het eten, het zal wel. Ik geniet van mijn spa rood bij het eten, dat ik dat nog eens zou zeggen. Ik keek vroeger meewarig naar mensen die spa rood/fris bij hun eten dronken als ze uit eten waren. Saaie mensen daar moet wat mis mee zijn, het was een onmogelijkheid. Het was dus puur confronterend, dat weet ik nu. En nu ben ik dus ook zo'n 'saai' mens en wat ben ik daar blij mee want wat is mijn leven rijker geworden. Dat ik het leven makkelijk vind, nou nee eerlijkheidshalve vind ik het regelmatig rete moeilijk,  zwaar en maak ik het zo vaak nodeloos ingewikkeld door allerlei trauma's. Maar met alcohol was het voor mij meer een zwarte tunnel met zelfhaat. Ik ben nu aan het leren hoe met het leven om te gaan met alles wat daarbij hoort. Het thema wat nu speelt is, afbakening van grenzen in combinatie met verantwoordelijkheid nemen, hoe doe ik dat waar voel ik me goed bij. Het leren wat ik weer terug mag leggen op andermans bordje.

Zoals met de familieproblemen, ik merk dat het aan het verschuiven is. I.p.v. een diepe pijn te voelen omdat het niet goed zit tussen een familielid en mij en ik niet weet wat ik moet doen kan ik het ineens wat loslaten. Ik wil niet meer ten koste van mezelf de goedkeuring hebben van een ander, dat hij mij wél lief vind, want daar komt het op neer. Ik ben daar niet (meer)van afhankelijk. En dat voelt toch bevrijdend. Het zal heus nog wel lastig worden op het moment dat ik er toch direct mee geconfronteerd wordt, dat zie ik dan wel weer, deze omslag is er en dat kan ik op terugvallen. Heeft alles met bestaansrecht te maken en stukje bij stukje komt het.

 

Ik heb al merels en zelfs een zanglijster het voorjaarslied horen zingen, heb wel tegen ze gezegd dat het te vroeg dat het nog te vroeg is, maar het klonk wel heerlijk.

[lady jane]

Poppy je bent een aanwinst hier

dat zit m niet in de kwantiteit

maar kwaliteit van schrijven

en leven.