Spring naar bijdragen

Ik ben lana en alcohol verslaafd


Lana

Aanbevolen berichten

Hoi Lana,

Ik wil even reageren op je vragen rond de reactie van je man. En X.

Het verbaast me enorm hoe verschillend en weinig begrijpend mijn omgeving heeft gereageerd.

Uiteraard hebben we verschillende omgevingen en is het dus helemaal niet hetzelfde. Maar steun vind ik er eigenlijk niet. Het gaat van ontevredenheid van vroegere drinkmaatje die het jammer vinden dat je niet meer mee doet, over ongeloof dat ik het wel vol houd, tot mensen die beloven te steunen en dan 1 keer informeren hoe het gaat en het verder vergeten.

Dus, als je echt steun wil van mensen die begrijpen wat het is, moet je hier zijn!

En vooral in jezelf geloven.

Succes vandaag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey wat supergoed zeg!!

Ik begin zelf aan mijn achtste droge dag en zet elke dag mijn naam bij het dagpact op de dagdraad. Daar heb ik wat aan. Als het wat voor je is dan ben je uiteraard van harte welkom om mee te doen.

We nemen de eerste niet vandaag, ok?

Ik zal eens kijken naar de dagdraad.

En, deal :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Lana!

En, wat vond de hond ervan?

Hoe is het allemaal gegaan vandaag?

De hond vond het allemaal wat minder (hij liep meer voor m'n voeten dan naast me), maar dat is een kwestie van oefenen.

Vandaag ging het weer goed. Op kantoor mijn collega verteld hoe het zit, en er was alle begrip voor. Vanmiddag zo rond "wijntijd" weer hardgelopen met de hond en mezelf bezig gehouden met nieuwe recepten en gezond eten. Dus, al met al een goede dag.

Ik had alleen moeite met één ding: mijn man zei dat ik toch best wel eens een glaasje wijn mocht hebben, van mezelf. Ik kan hem niet zo goed duidelijk maken dat het zo niet werkt bij mij. Dat is wel lastig omdat ik nu weet dat hij dit ook op een feestje e.d. zal zeggen. Daar moet ik nog even aan wennen en niet aan toe willen geven. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lana, verdiep je es in ietjefietje. Jullie partners lijken hetzelfde te reageren. Ietje zal jou veel beter kunnen begrijpen en helpen dan ik dat kan.

 

 

Ietje, ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik je naam noem. Ik doe het niet achter je rug om, WANT IEDEREEN MAG WETEN HOE ONGELOFELIJK KRACHTIG JIJ BENT GAAN REAGEREN. EEN VOORBEELD VOOR ANDEREN.

Misschien voor jou Lana.

Je bent niet alleen. Samen staan we sterker.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Reactie die bij mij succesvol was: wat maakt het jou nou uit wat er in mijn glas zit.

Had hij niet van terug. Hij kon moeilijk zeggen dat hij wilde dat ik mee dronken werd...

Sterkte! En veel succes!

Mijn man vindt mijn karakter een stuk prettiger zonder drank (op z'n zachts gezegd). Maar in zijn beleving kan iedereen toch wel een drankje nemen en daarna "nee" zeggen. Ik probeer hem uit te leggen dat het voor mij anders werkt. Ik kan niet "gezellig" voor het eten 2 glazen wijn nemen, en na het eten niks meer. Terwijl ik weet dat er wijn in de koelkast ligt. Dan wordt ik echt heeeel chagrijnig en kan ik maar beter er helemaal van af blijven. Heel langzaam begin ik wel door te dringen. Maar het is alsof ik me de rest van m'n leven verantwoording over moet afleggen. Moet iemand die aan sigaretten verslaafd dat ook: Nee!! Vreemd toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Lana,

 

Ik zie heel veel overeenkomsten tussen jou en mij, behalve dan dat ik alleenstaand zonder kinderen ben.

 

Dat was tevens voor mij een dubbele reden om te blijven drinken....omdat ik het alléén mezelf maar aandeed ( de schade en de ellende bedoel ik dan) en niemand maar dan ook niemand die mij in de gaten hield.

 

Toen ik 10 was is mijn moeder opgenomen geweest in een kliniek. Tot die tijd, zover ik me herinner, dronk ze behoorlijk. Mijn vader was al overleden toen ik 3 was, en die dronk ook veel.

Van verhalen van mijn enige broer, die 9 jaar ouder is dan ik, werd hij er 's avonds maar ook vaak 's middags op uit gestuurd om drank voor hun te kopen (toen mocht en kon dat nog)....hij was toen 11 en ik was net geboren.

 

Ik ben er van overtuigd dat ze in een dronken bui mij hebben verwekt..Ik kwam als een gezonde baby op deze wereld, woog zelfs 11 pond bij mijn geboorte (arme moeder!) en ik had geen hersenschade of liep niet achter op andere kinderen van mijn leeftijd,

 

Maar tijdens mijn middelbare schooltijd ben ik al gaan drinken, niet eens stiekem. Mijn moeder vond het niet erg, en mijn vrienden en vriendinnen ook niet, ik zag er ook verder geen kwaad in. Maar ik ben helaas blijven drinken...en het werd steeds meer en vaker, ik heb ondertussen wel zelf heel wat van mijn hersencellen beschadigd!

 

Ik sta nu een maand droog, na verschillende stop-periodes, en ik weet: het is en blijft een strijd voor de rest van je leven, en je moet zeer alert zijn.

Ik kan er niet (zomaar) 1 drinken, want ik MOET gelijk meer. Ik wéét dat nu, gelukkig, dus ik kan/mag van mezelf nooit meer drinken, hoe saai en vervelend dat soms dan ook is, vooral in de kroeg of bij een optreden of tijdens een feestje (althans: zo ervaar ik dat de laatste tijd). Heel veel sterkte toegewenst.

 

Groetjes, Wopsy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Lana,

 

Ik zie heel veel overeenkomsten tussen jou en mij, behalve dan dat ik alleenstaand zonder kinderen ben.

 

Dat was tevens voor mij een dubbele reden om te blijven drinken....omdat ik het alléén mezelf maar aandeed ( de schade en de ellende bedoel ik dan) en niemand maar dan ook niemand die mij in de gaten hield.

 

Toen ik 10 was is mijn moeder opgenomen geweest in een kliniek. Tot die tijd, zover ik me herinner, dronk ze behoorlijk. Mijn vader was al overleden toen ik 3 was, en die dronk ook veel.

Van verhalen van mijn enige broer, die 9 jaar ouder is dan ik, werd hij er 's avonds maar ook vaak 's middags op uit gestuurd om drank voor hun te kopen (toen mocht en kon dat nog)....hij was toen 11 en ik was net geboren.

 

Ik ben er van overtuigd dat ze in een dronken bui mij hebben verwekt..Ik kwam als een gezonde baby op deze wereld, woog zelfs 11 pond bij mijn geboorte (arme moeder!) en ik had geen hersenschade of liep niet achter op andere kinderen van mijn leeftijd,

 

Maar tijdens mijn middelbare schooltijd ben ik al gaan drinken, niet eens stiekem. Mijn moeder vond het niet erg, en mijn vrienden en vriendinnen ook niet, ik zag er ook verder geen kwaad in. Maar ik ben helaas blijven drinken...en het werd steeds meer en vaker, ik heb ondertussen wel zelf heel wat van mijn hersencellen beschadigd!

 

Ik sta nu een maand droog, na verschillende stop-periodes, en ik weet: het is en blijft een strijd voor de rest van je leven, en je moet zeer alert zijn.

Ik kan er niet (zomaar) 1 drinken, want ik MOET gelijk meer. Ik wéét dat nu, gelukkig, dus ik kan/mag van mezelf nooit meer drinken, hoe saai en vervelend dat soms dan ook is, vooral in de kroeg of bij een optreden of tijdens een feestje (althans: zo ervaar ik dat de laatste tijd). Heel veel sterkte toegewenst.

 

Groetjes, Wopsy

 

Heel herkenbaar! Mijn vader is overleden toen ik ook 3 jaar oud was. Mijn moeder is vrij vlot daarna weer getrouwd. Haar hobby, passie, noem het maar wat je wilt, was de drank. Ik heb haar dat heel lang kwalijk genomen, maar was er wel toen ze stierf. Ik ben gelukkig door mijn opa en oma het grootste deel opgevoed, anders weet ik echt niet hoe ik nu erbij had gezeten. Maar ik heb haar "hobby" wel over mogen nemen. Ik probeer zoveel mogelijk bezig te blijven en m'n gedachte te verzetten. Wat doe jij om "bezig" te blijven?

 

Goed joh, dat je al een maand droog staat! 

Ik heb gelukkig vanavond voor het eerst een bijeenkomst van Tactus. Waarom: m'n schoonmoeder is er, dat is echt een trigger voor me. Als ik er aan denk, dan is een fles wijn zeker een optie  :lol:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zojuist naar de huisarts geweest en een verlenging van de temazepam gekregen. Ook intake bij Tactus besproken, maar we zijn het eens dat met mijn huidige wilskracht het niet nodig is. Ik heb hier tenslotte hulp en via Intact. Dat is voor mij nu voldoende. Zo, nu maar aan het werk en eens kijken wat de dag mij vandaag gaat brengen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Lana,

Fijn dat het goed gaat!

Maar ben je zeker dat je HA voldoende ervaring heeft met verslavingen om zeker te zijn dat Tactus niet nodig is? Ik heb hier al vaker gelezen dat ook hulpverleners ontwennen en gestopt blijven vaak onderschatten.

Ik zou je adviseren om gewoon alle hulp aan te pakken die je kan krijgen.

Succes vandaag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lana, alles ok?

Goed weekend alvast!

Ja hoor! Het was een drukke dag vandaag. Veel gewerkt en daarna met m'n zoontje kleren wezen kopen (hij bleek alleen nog broeken zonder knieën in de kast te hebben :lol:. Vanmiddag weer hardgelopen met de hond, gekookt en nu even zitten voordat ik m'n bed op ga zoeken. Hoe was jou dag?  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het valt me op dat het bijna onmogelijk is om zonder extra hulp of middelen "nee" te blijven zeggen tegen alcohol, volgens de meeste forumleden. Iedereen heeft het over extra ondersteuning terwijl ik helemaal geen behoefte heb aan alcohol.. Misschien zijn er ook uitzonderingen op de regel? Ik krijg ook vaak te horen dat ik misschien medicatie moet vragen voor extra stimulansen. Als ik ergens een hekel aan heb is het wel medicatie. Is er nog nooit iemand gelukt met alleen steun van familie, vrienden, forum, Intact?

Ik heb trouwens nog een doel: ik heb me opgegeven voor een marathon, en wil dit ook eens echt gaan doen (inplaats van alleen maar roepen dat ik dingen ga doen, maar het toch niet doe).  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat Harry001 zegt sluit ik me bij aan: je moet wel voor jezelf vinden waarom je je laveloos zoop. Dat helpt je om je mindset te veranderen. Alleen maar vechten tegen alcohol en gelijk marathons gaan lopen: dat deed ik de eerste keren ook maar op gegeven moment is die marathon geweest, ben je wellicht moe of eenzaam en als je dan niet scherp bent: roetsj......

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat Harry001 zegt sluit ik me bij aan: je moet wel voor jezelf vinden waarom je je laveloos zoop. Dat helpt je om je mindset te veranderen. Alleen maar vechten tegen alcohol en gelijk marathons gaan lopen: dat deed ik de eerste keren ook maar op gegeven moment is die marathon geweest, ben je wellicht moe of eenzaam en als je dan niet scherp bent: roetsj......

Ik heb helemaal niet gezegd dat ik tegen de alcohol vecht en gelijk marathon's ga lopen! Ik kan alleen beter "nee" tegen alcohol zeggen, dan dat ik had verwacht. Mijn mindset is denken aan mijn zeg jarig zoontje en mijn gezin die ik kwijt raak op den duur, als ik de alcohol boven hen verkies.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lana, alles ok daar?

Hey MijnGerrit,

 

Hier alles prima! Vanochtend met iets teveel energie opgestaan, dus maar gelijk 2km hardgelopen. Het is ineens een heel ander leven haha. Zaterdagavond op de bank tv kijken, totdat de vermoeidheid intreed en met een moe gevoel naar bed. S'ochtends fris wakker worden en met een glimlach de dag tegemoet. Dit had ik 11 jaar eerder moeten doen :D  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Er wordt regelmatig geschreven of gezegd dat de knop om is. Ik heb het ook zo ervaren. Opeens kon ik wél drank laten staan, terwijl me dat in de jaren daarvoor niet lukte. Misschien heeft de realisatie dat jij je zoontje en je gezin kwijt zult raken jouw knop omgezet.

Mooi toch en je hebt een goede en serieuze start gemaakt. Met forum en zelfhulpgroep.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...