Mijn naam is Ray, hallo.....

[Ray]

Hallo allen,

 

Mijn naam is Ray, ben 45, getrouwd en een zoon van 13.

Eigenlijk heel mijn leven al verslavingsgevoelig geweest voor diverse zaken o.a. ook roken. Roken doe ik al een hele poos niet meer en ik ben ook ooit eens meer dan negen jaar zonder alcohol geweest. 
Zo'n ruim 2 jaar geleden toch weer wat gaan drinken mede door invloed van spanning. Dit is eigenlijk heel lang goed gegaan, alleen in het weekend maar sinds ruim een half jaar ben ik weer helemaal om met alle gevolgen van dien. Stiekem drinken voor zo ver dat gaat natuurlijk want iedereen had het al door. Vaak ook gelijk na het opstaan en dan heel de dag door met ook daar alle gevolgen van. Gisteren is het weer uit de hand gelopen nadat het al eens eerder gebeurt was. Toen heb ik in "een roes" met van alles en nog wat lopen gooien en gisteren was ik ook weer de kluts kwijt. Je kan de impact op mijn vrouw en zoon voorstellen en ik moet echt stoppen voordat ik nog meer kapot maak of mijn vrouw het niet meer trekt en de benen neemt. Ik heb zo'n lieve vrouw en zo'n fantastische zoon, waarom doe ik dit !? 

Vandaag weer begonnen met stoppen en volgende week krijg ik hulp van De Brug. Die zouden deze week al bellen maar heeft men niet gedaan. Intake heb ik wel al gehad inmiddels. 
Het klinkt misschien gek maar het idee dat ik eigenlijk nooit meer kan drinken maakt me onrustig. Ik vind het een soort niet eerlijk al weet ik dat dat heel stom klinkt misschien.Het maakt zoveel kapot en toch maakt de gedachte aan nooit meer drinken me ook een soort "knetter"......
Hoop hier wat lotgenoten te vinden en wellicht wat steun.

 

Als er vragen zijn, vraag maar raak......

 

Ray

[Gast]

Hoi Ray!

Welkom op het forum en heel moedig van je dat je de eerste stappen hebt gezet om te stoppen!

Ik weet zeker dat je hier steun kunt vinden.

Heel veel sterkte!

[Gast]

Hoi Ray, welkom op dit forum

 

Na negen jaar niet te hebben gedronken ben je weer begonnen. Tsjonge, dat geeft mij ook weer te denken met mijn prille 1 jaar en bijna vier maanden.

Ontzettend goed dat je zelf aan de bel aan het trekken bent nu. Ik weet dat het erg vervelend is als je moet wachten, als je eenmaal de beslissing hebt genomen om de zaken weer aan te pakken.

Je schrijft dat je weer begonnen bent "mede onder invloed van spanning". Bij mij was het erg belangrijk om mijn triggers in beeld te krijgen. Voor mij waren dat boos zijn, geïrriteerd zijn, mijn zin niet krijgen, me niet serieus genomen voelen. Dat was niet zo moeilijk. De volgende stappen waren en zijn lastiger: waaróm komen die emoties nu zo sterk door, dat ik de behoefte voelde om ze te dempen met alcohol. Toen ik daar een voor mijzelf acceptabel verhaal voor had, kon ik weer verder. Dat hielp erg goed, moet ik zeggen. Inzicht.

Bij jou is het spanning en misschien nog wat ander dingen ("mede").

 

Alcohol kan een aantal mensen eenvoudig in de grip krijgen. Misschien is dat bij jou (net zoals bij mij) de reden dat we er zo moeilijk af kunnen blijven en eigenlijk steeds meer gaan drinken. Ik denk dat ik heb geaccepteerd dat ik geen druppel meer kan drinken en dat maakt het duidelijk en ook makkelijker, hoe vreemd dat misschien ook klinkt.

 

Ook ik werd helemaal beroerd bij het idee, dat ik "nooit meer" zou kunnen drinken. Daar heb ik de eerste tijd dan ook maar niet meer aan gedacht.

Ik deed het dag voor dag en zie "vandaag drink ik niet". Een dag was te overzien.

Ik keek een dag vooruit waar de moeilijke situaties konden zitten en bedacht dan een alternatief. Dag voor dag.

 

Ik wens je heel veel succes en hoop dat je op het forum kunt vinden, wat je nodig hebt. Veel lezen hier en van je af schrijven kan al erg helpend zijn!

 

Na dit bericht stuur ik je een PB, een persoonlijk bericht, met daarin wat algemene informatie over het forum. Misschien heb je er wat aan. Als je aangemeld bent, zie je het envelopje rechts bovenin beeld rood kleuren ten teken van het ontvangen van zo'n bericht.

[plof]

Ray, welkom hier.

 

De gedachte aan nooit meer drinken is in het begin met stoppen met drinken een haast ondraagbare gedachte. Over twee maanden blijkt diezelfde gedachte normale gevoelens op te wekken en is het misschien wel een fijne rustige gedachte gewworden. Tot die tijd stap voor stap, dag voor dag denken. Succes!

[kruidenthee67]

Ray, welkom.

Nou, niks klinkt hier raar hoor...

Je hebt al een boel goeie tips gekregen.

Wens je in ieder geval veel succes.

Het is het waard.

 

Ben ook blij met je nieuwe draad,

die andere riep bij mij zo iets heel negatiefs en droevigs op...je titel zeg maar.

 

Hoop dat je hier steun vindt in je eigen ADB proces!

[lady jane]

Welkom Ray,

Wat een lessen heeft een mens toch nodig soms.

Ik moet er niet aan denken mijn bijna 6 jaar helder zijn kwijt te raken.

Waarschijnlijk mede daarom blijf ik toch maar actief hier.

Mijn dochter was 13 toen ik stopte en zij was de directe aanleiding ook.

Zij maakte kennis met drinken, net nadat ik was gestopt (om een goed voorbeeld te zijn haha)

en ik prees me dankbaar dat ik nuchter en adequaat op kon treden toen.

Het bleef me ook stimuleren om een zo optimaal mogelijk voorbeeld te blijven voor een puber.

En zij, inmiddels 19 en meedrinkend student mag haar eigen lessen leren, wel wetende waar

die toe kunnen leiden als ze er verkeerd mee omgaat.

Ik gun jouw zoon ook een nuchtere vader en je partner een relatie met wederzijds respect.

Jouw gun ik wat ikzelf ook ervaar; oogsten na een jarenlange strijd tegen mezelf.

[Ray]

Fijn dat er zoveel herkenning is. Raar hè, dat je in paniek raakt bij de gedachte dat je nooit mee mag/kan/wil drinken. Voelt soms een beetje oneerlijk.....van hun wel en ik niet.....kinderachtig hè. 
Alcohol hang ook nogal een taboe op helaas en is ook wel te begrijpen maar naar mijn idee geen andere verslaving dan roken en eten om maar wat te noemen. Mijn buurman steekt bij ieder beetje spanning en verveling een peuk op en zijn vrouw kan niet stoppen met eten, ook niet goed natuurlijk. Maar goed, niet teveel naar een ander kijken denk ik dan maar. 

Schuldgevoelens spelen inderdaad mee en ook het idee hoe een ander over mij denkt al moet ik zeggen dat veel mensen alleen maar heel erg geschrokken zijn en meeleven. Voor deze week heb ik 3 keer per dag een Oxazepam anders was de arts te bang dat ik enorme ontwenningsverschijnselen zou krijgen. 

Is allemaal een beetje onwezenlijk nu, is veel gebeurt de afgelopen maanden en het zal allemaal moet slijten denk ik. 

[Gast]

"Raar hè, dat je in paniek raakt bij de gedachte dat je nooit mee mag/kan/wil drinken."

 

Raar is dat niet; dat is je verslaafde hoofd (sorry) dat zo reageert. Ik schreef al dat ik hetzelfde heb gehad en toen besloten heb daar niet meer aan te denken.

Op die manier, door dag voor dag tegen mezelf te zeggen "vandaag drink ik niet" en ook vaak "drank voegt niets toe", ben ik de weken en maanden doorgegleden.

Nu zit ik er zo in, dat ik natuurlijk best mag drinken en dat ook wel kan, ik wil het niet, maar nog veel belangrijker is het gevoel dat ik niet meer hoef te drinken. En dat voelt goed, kan ik je zeggen.

 

Verslavingsgevoeligheid zie ik op veel punten terug in mezelf. Ik snoep nog steeds teveel, veel meer dan ik ooit gedaan heb. Vooral zoetigheid en dat was vroeger uitzonderlijk. Maar ik zie het ook in allerlei andere dingen. Een tijd geleden vond ik het leuk om plantjes te kopen, gewoon voor de kick omdat ik nu wél helder genoeg was om ze gewoon dagelijks te verzorgen. Binnen no time stonden alle vensterbanken vol. Hoezo onmatig? Maar ook dit soort dingen zie ik nu van mezelf en kan ik dan wat bijsturen.

 

Zet hem op Ray! 

[kruidenthee67]

Herkenbare gedachte hoor...dat het niet 'mag',

bij mij riep het ook regelmatig weerstand op.

Weten hoe het werkt, het per dag bekijken...

 

Kop op Ray!

[lady jane]

straks "hoeft" het niet meer, Ray
 

[Monster]

welkom Ray

Alles wat je schrijft is herkenbaar voor een verslaafde, niets is raar.

 

Heel naar dat je na 9 jaar een terugval hebt. Heel naar dat je verslavingsgedachten terug zijn gekomen. Je hebt tijdens de 9 nuchtere jaren vast wel vaker beseft dat je nooit meer zou kunnen drinken zonder terugval te riskeren, maar nu brengt het je van je stuk. Het heeft er de schijn van dat je je zelfs slachtoffer voelt van je ziekte. Je vindt het niet eerlijk dat jij niet kunt drinken zoals niet-verslaafden dat kunnen.

 

Dat je het durft te schrijven vind ik stoer en eerlijk. Maar het gaat je niet verder helpen. 

Je schrijft dat je steun zoekt. Dat gun ik je, we kunnen het niet alleen. Ik voel me wat onhandig, ik weet niet hoe ik moet helpen want jij bent zo lang clean geweest wat maakt dat ik denk dat je alle feitelijke kennis en ervaring omtrent herstel al hébt. 

Een luisterend oor en herkenning delen, dat kan ik doen.

[Ray]

Een luisterend oor en herkenning is al heel wat waard joh. Ik kan me niet goed meer herinneren hoe ik het toen gedaan heb. Ik kreeg medicijnen voor chronische pijn waarbij ik niet mocht drinken en dat heb ik toen ook niet gedaan. Ik weet wel vaak dat er momenten waren dat men zei "moet je geen wijntje of biertje" en dat ik dan zei van "nee, want ik ken mezelf en kan geen maat houden"......

Nu merk ik dat ook, rook al drie jaar niet meer en heb altijd heel bewust gegeten en nu krijg ik "opeens" trek in een sigaartje en wil ik ook meer eten.....niet dat ik dat doe maar toch. Het zal het beloningscentrum in mijn hersenen zijn die die behoefte opwekken neem ik aan. 
Zou heerlijk zijn als ik weer gewoon blij en voldaan kan zijn zonder de behoefte aan al die zaken, komt vast goed maar lastig is het nu wel.

[Gast]

Vanavond heb je de eerste twee dagen erop zitten. Als je weet waar jouw trekmomenten of triggers zitten, dan kun je kijken of je daar wat anders voor kunt bedenken.

Die eerste dagen zijn het lastigst. Hou vol!

[Ray]

Doe mijn best, thanks !! 

[vino]

Hoi Ray!

Ik had je nog geen welkom geheten. Welkom! Lees mee en pik de dingen eruit die je nodig hebt. Soms is het dit en soms dat.

Succes in ieder geval.

[Ray]

Dank je ook

[Indigo]

Herkenbaar Ray, dat het verslavingsmonster elders een uitweg zoekt.... Ik merkte dat ik meer ging roken (ja helaas nog niet van af), meer snoepen en liters koffie ging drinken... Dat stabiliseert zich nu na vijf maanden behoorlijk, het aantal sigaretten zit weer op minimaal en de koffie is vervangen door decaf. Ik had het maar tijdelijk geaccepteerd, want vind persoonlijk alcohol de grootste levensverwoester.

Nu ik steeds rustiger aan het worden ben, kan ik me er ook iets bij voorstellen dat ik de nu nog paar sigaretjes per dag op een bepaald moment ook weer kan aanpakken. Maar nu nog even niet, eerst moet het niet drinken zo vanzelfsprekend worden dat ik niet terugval op wijn op het moment dat ik het roken ga aanpakken....

 

Alles maar heel rustig aan, stap voor stap, dag voor dag...

 

Jij hebt het roken er al uit, dat scheelt   En schrik er niet te veel van als je plots veel cafeïne, snoep, chocolade etc. gaat nuttigen, schijnt erg vaak voor te komen. En als ik voor mezelf spreek, neemt dat ook weer af na een tijdje.

 

Hou vol Ray!!! Ben nu al zo blij dat ik vandaag niet hoef te drinken, in plaats van die enorme tweestrijd van wel/niet/wel/niet en uiteindelijk vaak vlak voor sluitingstijd nog als een gek fietsen om nog te scoren..... Meer en meer het gevoel dat de regie terug komt in eigen handen, en dat is onbetaalbaar!

[Ray]

Zal jullie even bijpraten. Het gaat momenteel redelijk goed, hou mezelf bezig maar heb natuurlijk wel mijn momenten van verlangen. Triggers die ik op papier moet gaan zetten van De Brug waar ik loop. Woensdag daar geweest voor het eerste "echte" gesprek en veel aan gehad maar er was ook wel een opmerkelijke zaak. Ik heb het namelijk ook gehad over het verlangen naar een sigaartje en meer trek om te snaaien nu ik niet meer drink. Het werd bevestigd dat dat vaak voorkomt en ze noemde het een veel voorkomende verschuiving. Vervolgens zie ze dat een sigaartje in de avond op zich geen kwaad kon natuurlijk en daar keek ik toch wel van op eerlijk gezegd. Ben er maar niet verder op in gegaan.....

Volgende keer (de 29ste) gaan we verder uitdiepen en een doel stellen.

[Gast]

Hm. Ik zou het niet doen, een sigaartje. Maar wie ben ik.

Als je inderdaad één sigaartje 's avonds rookt, zoals je een sigaar hoort te roken, dan valt het misschien wel mee qua schadelijkheid. Als je het binnen doet, genieten je gezinsleden wel mee natuurlijk. Ik heb vroeger wel geprobeerd over te stappen van shag naar sigaren (en pijp) maar rookte dat rustig over mijn longen. Als je eraf kunt blijven, lijkt dat me te prefereren.

Snaaien doe ik nu al ruim een jaar en probeer daar nu wat normaler mee om te leren gaan. De onmatigheid zit er nu eenmaal in bij mij.

 

Triggers in beeld brengen was voor mij belangrijk en heeft me goed geholpen. Ik hoop dat dat voor jou ook kan gelden.

Succes Ray!