Spring naar bijdragen

Vrijdag 12 juni 2015


Burchill

Aanbevolen berichten

Nee, je laat hem niet in de steek Kaboutertje. Hij is bij je in je gedachten.

Daar doet een bezoekje aan het kerkhof niets aan af. Het is een idee dat alleen in je eigen hoofd zit.

Het komt wel weer, alleen nu nog even niet.

 

Trouwens, wat Monster van die sigaren vertelde, dat is niet waar hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En als je de boel voor de gek houdt en ziek naar huis gaat, ben je zo weer terug. En ben je verder van huis (niet grappig bedoeld).

Je weet het wel, maar wilt er niet aan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Meld me na wéér een volle dag droog af voor het dagpact.

Vandaag samen met mijn vriendin een gesprek gehad bij de zorginstelling waar ik in behandeling ga. Uitkomst: we gaan relatietherapie volgen zodat we als een sterker team de toekomst tegemoet kunnen treden.

Verder weer geen tijd gehad om bij te lezen. Het zijn drukke dagen zo en dat gaat nog tot zondag zo door. Ik merk dat ik het een beetje mis dus zal er de komende 2 dagen wat meer tijd voor vrijmaken.

Dikke knuffel voor kaboutertje!!!

Truste!

bewerkt door Lucide
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik stuur je virtueel wat helende energie, Kabouter.

Weet niet of je er in gelooft maar mijn handpalmen tintelen nu.

Aarzel om dit te zeggen maar ik doe het toch maar. Baadt het niet dan schaadt het niet.

Tenzij je niet wilt natuurlijk.

Welterusten voor straks.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tsjonge, kaboutertje!

 

Je lichaam levert weerstand door met ontstekingsreacties meteen in de verdediging te gaan tegen vreemde zaken.

Je geest doet mee door volop in de ontkenning en in de contramine te gaan.

 

Mooi symfonisch samenspel!

 

Maar het helpt niet echt, die geestestoestand van je. Je hebt iemand nodig die je geen halve minuut de kans geeft om obstinate gedachten te ontwikkelen. Wat dat betreft moet je gewoon kinderlijk kort gehouden worden, heel consequent. Pas dan kun je je lichaam ondersteunen in wat het doen moet: jou genezen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gevonden:

"Nederigheid is niet minder goed over jezelf denken

maar minder vaak aan jezelf denken."

 

Onder andere hierover drie kwartier lang met praktijkondersteuner van huisarts gesproken. Als ik nog minder aan mezelf zou denken in contact met anderen blijf ik doen zoals ik altijd gedaan heb. Cijfer mezelf weg, verzuim te denken wat ik nu fijn vind aan het contact met anderen, maak niet de balans op van wat brengt het mij en wat geef ik weg.....dan blijf ik mensen aantrekken in een problematische situatie. Dan haal ik voldoening uit het helpen maar ontwikkel mezelf niet. Dan heb ik een goed excuus om niet toch die oude kennis op te bellen en contact te herstellen. Dan reageer ik niet op iemand die mij na lang geen contact een berichtje stuurt van hoe het met me gaat. Dan ga ik weer kopje onder in mijn eigen nederigheid.

 

Nee nederigheid is geen panacea. Geen middel tegen alle kwalen. Voor mensen die de neiging hebben teveel aan zichzelf te denken wel maar als ik nog meer moeder Teresa ga uithangen; nederigheid tot motto zou maken dan zou ik net als haar worden. Ze presenteerde zichzelf als de vleesgeworden nederigheid aan de wereld. Maar haar drug, haar verslaving was waardering en complimenten ontvangen. Althans zo zie ik haar en haar drijfveren. Ze was niet puur altruïstisch, al eerder schreef ik dat dit principieel niet bestaat. Ook bij wegcijferen en nederigheid zit er een beloningssysteem achter. Ik zie mijn gedrag steeds meer in termen als weer een verslavingsgedrag, door in termen van drugs en verslaving te denken zie ik het patroon van L en mezelf. Onmatigheid in wegcijferen van mezelf en het helpen van. Zij verslaafd aan mijn helpen en ik verslaafd aan het helpen. Hierover het ik een heel leerzaam pb mogen ontvangen van iemand van ADB. Dat was een eyeopener!

 

Door zo grenzeloos te zijn geworden in het zorgzame of het helpende voor L (of Linda of Natascha of Sarah.....) bleef ik maar waardering krijgen van die personen dat ik zo lief en betrokken was en was het niet van hen, dan wel van mijn omgeving. Mensen die het knap, bewonderingswaardig, lief......vinden en het steeds laten blijken houden een patroon in stand. Ik blijf als Pavlov hondje doen waar ik waardering mee krijg. Maar waar ik waardering voor krijg, is dat goed voor mij? Was ik goed bezig. Ik denk het niet. Nederigheid is mijn valkuil.

 

In onderstaand model van kernkwadranten;

 

Kernkwaliteit: zorgzaamheid

Valkuil: doorgeslagen nederigheid en mezelf wegcijferen en verwaarlozen

Allergie: egoïsme en egocentrisme

Uitdaging: gezonde dosis egoïsme combineren met zorgzaamheid. Zie bij treffende uitspraken  http://forum.verslavingdebaas.nl/topic/2242-treffendeuitspraken/?p=911055

 

 model_kernkwadranten_werkmodel.jpg.w560h

 

Hiermee wil ik zeggen en ook jullie vragen; beloon mijn verslaving niet. Beloon niet het wegcijfer gedrag moeder Theresa gedrag maar geef in plaats daarvan een compliment als ik wel goed voor mezelf en voor andere zorg. En/of wijs me erop als ik weer val in mijn valkuil. Soms zie ik dat pas zo laat en maak mezelf dingen wijs. Ook wat dat betreft net een verslaving. Your mind is playing tricks on you.....

 

Zo en nu de dag van vandaag, opschieten nu want moet zo werken. Goedemorgen iedereen.......

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...