Woensdag 10 juni

[plof]

mwa, rot dag gehad.

 

Vroeg op, met openbaar vervoer in de spits. Veel te druk met mensen met veel te veel haast. Met allemaal mensen die liever niet op een zomerse dag 8 uur op kantoor of werk hadden willen zijn. Dan op kantoor komen en vervolgens urenlang gepraat moeten aanhoren. Blablablablablabla, en dat uren door. Vervolgens weer met het ov terug in de spits met allerlei mensen die van hun werk afkomen.

 

Gelijk naar mn bedje en heb uren liggen slapen. Had een punthoofd van alle blabla. Nu weer wakker.

10 juni 2015 bewerkt door ploffie

[plof]

Hoi kaboutertje,

 

ik heb de dagdraad nog niet gelezen, dus weet nog niet hoe het met je is vergaan.

 

Slaap lekker in ieder geval.

[plof]

Je moet het maar zo zien, weer een dagje extra gestopt met roken.

[plof]

Nog even en dan heb je helemaal geen sigaretten meer nodig. Dat zou fijn zijn voor je.

[plof]

Ik weet niet wat het is om in het ziekenhuis te liggen. Maar ik word al naar als ik een uurtje in een tandarts stoel moet liggen. Laat staan dagen in bed met allerlei doktoren in de buurt die enge dingen kunnen doen.

 

hm....

[plof]

Mij kennende zou ik dan in rolstoel allerlei truukjes leren. Zoals een wheelie om stoepjes op te kunnen rijden.

[plof]

Trusten kaboutertje, slaap lekker.

[plof]

zo even mij avatar veranderd....

[erik]

Ik was even een ander draadje aan het lezen. Nu slapen jullie vast.

 

Op mijn werk is het erg onrustig. De dagdienst had bijna een uur overgewerkt, de overdracht was dus ook heel laat. Dan is het rennen vliegen om op tijd de werkzaamheden te doen voor het eten. Die hectiek ging door tot einde dienst om half twaalf. In 5 minuten eten nauwelijks koffiepauze en dan krijg je een soort onrust onder de clienten en mijn collega en ik.

 

Moe dus. Op mijn werk voel ik de spanning niet . Die voel ik wel als ik thuis ben. En ik heb geen idee of dat nu door werk of de reactie is op de privezaken van afgelopen weken. Heb vanaf 20 juni vakantie en daar kijk ik erg naar uit.

 

Heb geen plannen, ga met de auto naar de Pyreneeën en kamperen en dagtochten maken en ook met grote rugzak tent en slaapspullen een paar dagen de bergen in. Ben vaak op wandelvakantie geweest maar nog nooit alleen. Heb ik altijd willen doen, de vrijheid van mijn eigen auto en meer spullen kunnen mee nemen als met OV. Andere jaren ging ik vaak naar hostels in grote steden en rondreizen van stad naar stad in Oost Europa. Daar en met de hostel sfeer ging ik altijd teveel drinken. En dit jaar wil ik rust en natuur om me heen. Lekker actief zijn. Ik maak toch vrij makkelijk contact met mensen, ook al reis ik alleen ik ontmoet altijd veel mensen. Ga gewoon mijn auto pakken en rijden en ik plan een camping daar, waarschijnlijk degene waar ik vroeger met ouders gestaan heb. Ik denk met dit soort van wandelvakantie niet te drinken. Dat is wel mijn doel eigenlijk want ik wil het niet meer zoals andere jaren. Volgend jaar wil ik een groepsreis doen, nu ben ik door omstandigheden toch te laat met plannen.

 

Vroeger heb ik als vrijwilliger met een team mensen (waaronder ook mijn ex) reizen georganiseerd en traningen voor reisbegeleiders gegeven. Met die reizen ging ik vroeger altijd wandelen en met mijn ex ook. Sinds het uit is, en dat is al heel lang, heb ik geen berg meer op en neer gelopen. Hoop en verwacht dat het me net zoveel voldoening en rust geeft als vroeger. 

 

Vraag me af, wat zijn de vakantieplannen van andere frummers?

 

Nu kan ik nog niet slapen. Heb net Liefdesbang op mijn e-reader gezet. Die ga ik nu lekker lezen tot ik slaap krijg. Heb wel weer 10mg oxa en een pil melatonine op. Denk dat ik snel moe wordt als ik lees en laptop uit doe.

 

Tot morgen iedereen....

11 juni 2015 bewerkt door erik

[plof]

hm... vakantieplannen.

 

Afgelopen 15 jaar ben ik een weekje naar Polen geweestt en een weekendje Lissabon. Ik ben al blij als de rekeningen worden betaald.

 

Ik had graag naar een piano feestje willen gaan in Zwitserland, maar dat zit er helaas financieel er niet in.

 

Dan maar vakantie vieren in Nederland. Genoeg strand, bos, mooie natuurgebieden hier.

[lady jane]

er komt altijd een nieuwe kans Iet

grijp hem

(die kans eerst )

[Gast]

Ietje,

 

Over de zwaarte. Ik zie mezelf als verslaafd en wel aan het middel alcohol. Mijn neiging naar onmatigheid komt overigens terug in andere zaken, zoals snoepen, of doorslaan in een hobby als ik niet oplet. Ik zie de verslaving als een ziekte, een aandoening. Dat is een objectieve vaststelling voor mij, waar ik mee heb om te gaan. Daar is niets zwaars aan. het is gewoon zo. 

Over verantwoordelijkheid. Ik vind niet dat je, als je om begrip vraagt, daarmee de verantwoordelijkheid aan het verleggen bent. Mijn vrouw heeft aardig in de gaten wat mijn probleem is en ze helpt me als ik daarom vraag. Dat komt overigens al geruime tijd niet meer voor. Wat heel soms nog gebeurt is dat ik niet mee wil naar bepaalde "feesten" of andere bijeenkomsten, omdat ik daar erg onrustig van kan worden. Dat begrijpt ze en dat is prettig.  

 

Je hebt er regelmatig last van dat je man je niet begrijpt op dit aspect. Daar heb je last van. Ik vind dat hij zich daar best in kan verdiepen. Eigenlijk vind ik, dat hij dat moet en zou moeten willen.  

 

Misschien moet je het hem inderdaad duidelijk maken. Plof kan dat ongetwijfeld communicatietechnisch goed verwoorden voor je. Belangrijk bij dat soort boodschappen is, dat je start vanuit feitelijke gebeurtenissen (Je vraagt of ik wijn wil drinken, je zegt dat het maar goed is dat je mij niet begrijpt) waarover geen discussie kan ontstaan. Het is gezegd, punt.

Daarna kun je vertellen wat dat met jou doet (ik voel me dan onbegrepen, ik voel me niet gesteund ...). Ook daarover kan geen discussie ontstaan want het is jouw gevoel.

Als laatste kun je vragen om wat je nodig hebt: het zou mij helpen als ..., ik zou graag willen dat ... . Je houdt het dan erg bij jezelf, zit niet in de verwijtende sfeer, vult niets in voor je man.