Spring naar bijdragen

6 maanden gestopt nieuw hier


luna1961

Aanbevolen berichten

Net ruzie met zoon gehad. Over de Kerst. 

Tja ik ben volgend jaar echt een maand weg. Ik ga het gewoon niet meer doen op deze manier. 

Ze hoeven echt mijn handje niet vast te houden. 
Maar de verdeling is echt uit zijn proporties vind ik. 

Normaal zitten ze altijd hier en ben ik wel goed genoeg. 

Ja er zijn niet zoveel regeltjes als bij zijn vriendin. Nee hier kom ik thuis is de hele bank omgebouwd tot een soort van bed om tv in te kijken.

Ja ben gekke henkie niet. 

 

Nu zat ik met dochter te brunchen. Mag ik niet te hard lachen, niet te hard praten. Voel mij doodongelukkig. 

Wilde niet teveel eten want ze had geen trek.

Komt ze 2e kerstdag thuis van het diner met ex-schoonfamilie, helemaal in glamour en had ze oohhh zo lekker gegeten. 

 

Ik kan wel janken. En ik wil ook weer zuipen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Altijd ontploffingsgevoel in mij. Op mijn tenen lopen. Daar wordt je echt doodmoe van

Als ik ergens wat van zeg dan ben ik jaloers op de ex. 

Maar aan de andere kant moet ik overal om vragen. Oud en nieuw ook .

als ik nergens om vraag weet ik niet eens waar ze zijn. Zeggen niets. 

Moeten al op 23 december kadootjes uit pakken omdat er anders nergens geen tijd voor is. 

Waarom kunnen ze wel bij een ander zitten. Laat ik teveel toe. Waarom heb ik het gevoel dat ik nooit goed genoeg zal zijn.

bewerkt door luna1961
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Luna,

 

Lastig om de twee drie laatste berichten goed te begrijpen. Maakt niet uit.

Als ik lees dat je zoon een televisienest bij je op de bank bouwt, dan denk ik dat hij zich bij jou echt thuis voelt. Of je nu wel of niet blij bent met dat soort activiteiten is weer een tweede dan.

Eigenlijk kun je hetzelfde bij je dochter zien; bij jou durft ze wel te kiezen voor niet gezellig mee eten en aan te geven, wat haar irriteert in jou gedrag en bij anderen niet. Ook daarvan kan ik me voorstellen dat jij dat minder leuk vindt.

Zoons van 22 en dochters van 19 zijn nog niet volwassen en vertonen met name thuis (= waar ze zich thuis voelen) onaangepast gedrag. De mijne zijn (net nog) 23 en 22 en ik herken veel in wat je schrijft. Buiten huis gedragen ze zich, gelukkig, totaal anders.

bewerkt door MijnGerrit
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat weet ik maar daardoor zit ik wel 2 dagen alleen met Kerstmis. 

en moest ik voor de brunch 75 euro afrekenen. Daar had ik echt hard voor gespaard. 

En ze wil met mij naar Parijs maar ik heb dus geen zin om maar te horen dat ik niet te hard mag lachen en te hard mag praten. 

Het voelt alsof er schaamte is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Luna, als ik het goed begrijp heb je ruzie gehad met je zoon omdat je volgend jaar met de feestdagen niet thuis wilt zijn.

Dat is je goed recht en als je zoon dat niet fijn vindt is dat begrijpelijk, maar het is jouw keus, jouw leven.

Lijkt me ook heel normaal om te vragen wat de plannen zijn met oud en nieuw.

En verder denk ik dat ze zich veilig voelen bij jou gezien hun acties en reacties.

Ik ben ook gescheiden en heb kinderen in dezelfde leeftijd. Soms is het op eieren lopen als het over hun vader gaat. Ik praat daar zo min mogelijk over omdat ik merk dat het ongemakkelijk is voor de kinderen. Als ze er zelf over beginnen blijf ik zo neutraal mogelijk.

Moeilijk hè? Hier soms ook hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oh PM gelukkig dus bij jou ook. 

Ook dat pijnlijke gedoe. Ik vind het echt heel moeilijk. En ik kan er ook niet met iemand over praten. 

Dat is zo pittig soms. 

 

Nou ja hier dus. Dat is zo fijn. Echt jullie hebben geen idee hoe fijn dat is. 

bewerkt door luna1961
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Luna,

 

Ik kan je geen goede raad geven op dit gebied. Heb zelf geen kinderen, maar hoor van anderen dat het af en toe behoorlijk moeilijk is. Wat ik wel weet is dat hoe meer je iemand vertrouwt en liefhebt, hoe sneller mensen (kwetsbare) dingen roepen en dwars gedrag vertonen. Alsof de ander er dan vanuit gaat dat hij/zij wel een beetje begrepen wordt. (Mijn dementerende vader was redelijk rustig naar anderen toe, maar naar mijn moeder en ons een stuk lastiger).

Hoe dan ook, voor jou geen leuke situatie.

Ik hoop dat er meer duidelijkheid komt als je ze rechtstreeks vraagt waarom ze zich zo gedragen.

 

Maar 1 ding waarvan ik hoop dat je je eraan houdt....niet drinken. Hoe dan ook, geen alcohol. Het lost niks op en met een helder hoofd kun je veel meer aan dan met een suffe drankkop. En daar kan ik wel over meepraten.

 

Kop op. Het komt een keer allemaal goed.

 

Dikke kus,

 

Ree

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is hier een " feest " van herkenning

Maar ook ik heb geen oplossing. Het is de leeftijd denk ik maar. ( Mijn leeftijd en die van hen )

Ouders zijn over het algemeen de klos. Ze zijn ouderwets, lachen te hard, of te zacht, ze vragen te veel of juist te weinig en moeten niet zo moeilijk doen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

mijn kinderen zijn exact even oud als de jouwe Luna

en ook slachtoffer vd scheiding.

Ze zitten in een loyaliteitsconflict en reageren hun

pijn af op de ouders waar ze van houden.

pijnlijk, maar wel veilig, want jij blijft toch van hen houden.

En wie weet hoe ze tegen hun vader doen, dus voel je niet

al te zeer slachtoffer. Laat ze zien als goed voorbeeld, dat

jij het heft weer in eigen handen neemt, en daar wel bij vaart.

misschien iets minder je best doen even, en jezelf verwennen ook.

Het heeft geen zin om over volgend jaar te ruzieen, dan ziet alles

er al weer anders uit en waarschijnlijk zeg je nu ook dingen anders

door je onvrede over dit jaar. Jij bent stabieler dan, en sterker ook.

Wel volhouden nu en dit niet gaan aangrijpen als excuus om te gaan drinken.

Nergens voor nodig, je doet het goed en moet hier gewoon even doorheen.

sterkte hoor, je kunt het!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nou ja het is even toch nog verder ontploft. Dochter was zeer ontevreden over het gedrag van mij. 

Heb een hartig gesprek gehad dat ik misschien het slachtoffer speel (en ben) maar dat zij ook haar deel doet. 

En dat op de bank liggen de hele middag ook niet echt helpt. 

 

het is uitgesproken. En misschien is dat ook maar goed. Dan blijft het niet zo rondcirkelen. 

 

Maar het duiveltje zit op mijn schouder. Ik wil gewoon even helemaal weg zijn.

Dus blijf braaf binnen want ik woon boven een winkelcentrum en dat is nog steeds open. 

Ik hou mij braaf vast aan dit forum. 

 

Dank je wel voor jullie support en ook dat het herkenbaar is. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Luna,

 

Geen ervaring met scheiding, mijn kinderen zijn een stuk jonger....

maar wel met het drankduiveltje....'opzouten!' zou Monster zeggen...

Niet aan toegeven hè...?!

 

Goed dat je je hebt uitgesproken...helderheid ook daarin!

Communicatie, je grenzen aangeven..ook bij je kinderen. 

Uiteindelijk is dat voor iedereen fijn.

 

Sterkte.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...