Spring naar bijdragen

Vrijdag 11 juli


Lotus66

Aanbevolen berichten

Yep...Monster...dat was bij mij het sleutelwoord...

En door 'met de billen bloot te gaan'....werd het weer samen.

Juist die trek, de moeilijke momenten...het broeden...de roes willen....

Ik benoem het steeds en dat maakt dat ik ook begrepen wordt,

ook al kan hij het niet voorstellen voor zichzelf, daar gaat het niet om,

hij begrijpt hoe het bij mij werkt en kan me steunen. Zó belangrijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn man kan zich ook geen zwak poppetje naast zich voorstellen. Hij is gek op dat ondernemende type dat alles durft en alles kan.

 

En toen dat poppetje eindelijk leerde zeggen:HELP..............toen....................toen eerst niks...................huh, wie , ik? Moet ik iets voor jou doen? Kun jij dat niet?

 

Toen werd hij de helpende hand. Eindelijk niet meer degene die mijn verslaving in stand hield, maar mijn helpende hand.

Maar ik moest heel vaak heel diep door de knieën.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vond het niet prettig om eerlijk te worden.

Om mijn onvermogen te erkennen.

Om "zwak" gevonden te worden, met name door mezelf.

Om mijn muur af te breken.

 

Ik snap dat het echt prettig lijkt dat manlief het niet zo zwaar opneemt. Maar dat is dus voor lange termijn niet vol te houden. 

Het woord samen krijgt dan geen kans.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Werkelijk...ik schaamde me kapot...zie me nog zitten op de bank toen ik eindelijk hardop kon zeggen dat ik stiekem en veel dronk.

Afschuwelijk...schaamte...zwakte...ik voelde me klein.....

En toch..het luchtte ook enorm op. Ik hoefde het niet meer alleen te dragen...

Juist doordat ik altijd zo sterk was, alles zelf oploste, altijd klaar stond voor anderen en ga zo maar door...kon het zover komen.

Overigens was dat moment voor hubbie ook heftig...

 

Die eerlijkheid heeft mij en ons heel veel gebracht en was noodzakelijk voor de lange termijn!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Fruit...ik heb ook wel een paar keer moeten herhalen dat ik een probleem heb...

In zijn ogen viel het wel mee..toch? Wilde het ook niet meteen aan dat het voor mij een probleem was.

En ik kon ook wel eens dingen wat groter waren dan nodig was..dus was ook wel logische gedachte van 'm..

 

Erover communiceren is belangrijk...Dat is misschien wel het meest verbeterd na het stoppen...

 

Jen..lastig...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat ik niet meer drink vind mijn man goed.....maar ja namate ik niet meer drink stabieler en sterker

Das niet fijn voor een man die zijn positie /rang verliest in de relatie

Geeft een hoop stress...hij krijgt een sterke vrouw...sterker als hem

Als ik 1 keer de mist in zou gaan...weet ik zeker dat hij zijn oude positie weer terug heeft

Een relatie zou man en vrouw gelijk moeten wezen...helaas in veel relaties is dit niet zo

Ik was de ondergeschikte totdat ik stopte en ervan kon blijven...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Door het te blijven benoemen Ietje, komt voor hubbie ook het inzicht dat het geen momentzwakte is maar een structureel probleem.

Dat kost wat tijd...ik denk niet dat hij het wil vergeten..maar als het er 'goed' uitziet, is het ook goed. 

Duidelijke communicatie is volgens mij echt het enige wat helderheid verschaft. 

En da's soms best lastig.

 

Maar vandaag als voorbeeld: als hij wist waar jij mee worstelt, die trek, dan zou hij ook beseffen wat er gebeurt als ie jou die biertjes aanbiedt, toch?

 

En Hut...voor een keer ben ik het niet helemaal met je eens  :D

Ik word ook sterker...en dat maakt ons gelijkwaardig en veel prettiger in de omgang met elkaar....

bewerkt door kruidenthee67
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Geslaagd....ben via omweg naar restaurant gelopen

We hebben 2 uur gezeten daar...en dat gebeurd niet gauw met elkaar

Had ook een papiertje neer gelegd op ons tafeltje

(Wij schuiven vandaag aan een andere tafel)

Met de nadruk op Wij....Wij..samen

Hij gooit wel vaak op tafel ik ik ik dat ik alleen maar

Ik denk vaak aan wij...maar tis geen makkelijk iemand,vind niet veel leuk dus ja als ik mijn weg kies lijkt het snel ik alleen

Vanavond was geslaagd...en daar gaat het om...blij mee

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Voorafgaand aan de kliniek wist ik: alleen kan ik het niet maar SAMEN KAN IK ALLES.

Eenmaal uit de kliniek wist ik: ik kan niets tegen mijn verslaving maar SAMEN KAN IK VEEL.

 

Als manlief dat weet (ik heb het na de kliniek direct gezegd) dan kán hij ook helpen. Dan gaat hij dit soort vragen niet stellen. Nu weet hij te weinig dus doet hij niets fout.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar Ietje, je man vraagt toch ook dingen van jou die je niet aankan? Zoals gaan werken. Ik wil niet vervelend zijn hoor, maar elkaars grenzen accepteren lijkt me belangrijk - wellicht omdat ik daar zelf druk mee in de weer ben

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...