Spring naar bijdragen

Acanthus: mijn gevecht met de drank (minderen en afbouwen)


Acanthus

Aanbevolen berichten

Na een lange tijd begon ik vanaf maart dit jaar mezelf hier weer in te lezen.

 

De meeste oude bekenden waar ik diepgaande gesprekken mee heb gehad in het verleden waren niet of nauwlijks meer aanwezig.

Het was toen nog niet de bedoeling om al te schrijven, maar op uitnodiging van MG gebeurde dat toch.

 

Ik viel midden in het verhaal van een uitglijder van een ander, wat bij mij gevoelens naar boven deed komen vanuit mijn jeugd.

Ik ben namelijk opgegroeid en volwassen geworden met het alcoholisme van mijn vader.

 

Het stopproces.

 

Na een aantal minder drinken periodes vertelde mijn partner op een dag dat ik de dag tevoren weer een kwade dronk had gehad.

Dat was ik zo beu dat ik besloot dan maar helemaal te stoppen met drinken.

Ik had hier in het verleden op het forum immers gelezen dat stoppen makkelijker was, dan minder drinken.

Dat pakte niet zo best uit en ik kreeg een delerium tremens, waarover ik begon te schrijven op dit draadje.

 

Na verloop van tijd ben ik toch weer gaan drinken en binnen enkele maanden zat ik weer op mijn oude niveau.

Wat was ik boos op mezelf, soms woedend.

 

Een jaar later kwamen er weer problemen op m'n pad die me zoveel pijn verdriet deden dat (weer) minder drinken ook niet erg lukte.

 

Het inzicht dat er (voorlopig) geen positieve veranderingen zullen plaatsvinden in de situatie,

het hoogte-/dieptepunt van confrontatie, eenzaamheid, pijn en verdriet die anderen me bezorgen

het redelijk verwerkt hebben hiervan en het belanden in een rustige periode,

hebben er waarschijnlijk toe geleid dat ik de knop om kreeg en me totaal kon richten op mezelf en mijn drinkgedrag thuis

(in het sociale circuit dronk ik nauwelijks, alleen één glas wijn bij het eten en verder drink en dronk ik niet overdag).

 

Een maand of twee heb ik er over gedaan om mijn drinkgedrag te monitoren en te stabiliseren,

tot de hoeveelheid drankinname waarbij ik me nog "prettig" voelde en nog wist wat ik zei en deed,

ook de volgende dag nog en daar tussenin gewoon leefde en goed sliep.

 

Daarna heb ik de rest in één maand afgebouwd.

 

Alleen is het dus erg jammer dat het 9 juni zo'n naar staartje kreeg,

waar m'n lichaam en geest heel veel moeite voor moesten doen om bovenop te komen en wat nu weer langzaam aan ergens op gaat lijken als normaal functionerend.

bewerkt door Acanthus
Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Acanthus,  alsof het nooit heeft bestaan, teveel drinken. Net zoiets als vage herinneringen aan een droom. Dat herken ik zóoooooooooooo erg. Als het raar is dan zijn we beiden raar. Misschien is het verdringing, misschien is dit het zelfreinigend vermogen van het geheugen. Het zal het eerste wel zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik herken je bericht helemaal Acanthus.

Ik moet aan vakantie denken.

Na een paar dagen lijkt het alsof je al maanden weg bent,

na afloop zit je binnen een paar dagen weer in je oude ritme.

 

Meer zelfreinigend vermogen, flexibele geest van de mens, dan iets anders denk ik.

 

Zelf heb ik het idee, dat ik de rest van mijn leven aandacht zal moeten blijven besteden aan mijn verslaving

(of hoe je het ook wilt noemen), om het levend te houden, niet weg te laten glippen uit mijn " interne geheugen",

om geen brokken te maken.

 

En die zes weken van je vind ik super knap van je.

Daar kun je trots op zijn!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En natuurlijk top dat je al weer aan de zes weken zit!  :rose:

Vergat ik zowaar.....

 

Mooie vergelijking met de vakantie...

Ik hou het ook graag op die flexibele geest...als het verdringing is kun je er donder op zeggen dat het vroeg of laat de kop opsteekt...en zo zie ik dat liever niet. Meer als patroon-, gedragsverandering...ook niet simpel maar haalbaar. Dus in die zin inderdaad wel iets wat altijd aandacht zal vragen, in meer of mindere mate. Soms vind ik dat ook bedreigend, eng zoals jij zegt Acanthus. Zo definitief en ook breekbaar...of ik voel me er zwak door...komen er 'waarom'-gedachtes en daar schiet ik niks mee op. Zet ze liever om in hoe (volgens mij heb ik die van iemand hier...zoveel wijsheden op het forum  :) )

Toch heb ik goede hoop..ik ben er zelf bij en maak keuzes. En dat doe jij volgens mij ook!

 

De euforie is eraf, het wordt gewoon...de aandacht verdwijnt en dan is het voor echt en serieus volhouden en er voor gaan.

 

Dus die zes weken zijn mooi in de pocket!

Gewoon lekker doorgaan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gefeliciteerd. Mooi!!!!! Ik ben blij voor je.

Even een stom voorbeeld: ik heb een inbouw keuken waar gister de koelkast is uitgehaald omdat hij niet meer werkte.

Sinds hij er uit is heb ik dat deurtje waar hij achter zat in 24 uur tijd al minstens 15 keer open getrokken in de veronderstelling daar de koelkast te vinden. Een ingesleten automatisme is niet zomaar uit je systeem en ik denk dat ik m nog wel 15 keer open ga trekken.

En als het eindelijk weer normaal is dat er achter het deurtje wel weer een koelkast zit gaat je geest daar ook weer een patroon van maken. Net alsof ie niet is weggeweest.....

Mooi he dat het allemaal toch omkeerbaar is

Lijkt het een beetje op wat je schrijft?

Misschien niet helemaal maar moest er zomaar aan denken

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...