Spring naar bijdragen

20 Jaar


Aap

Aanbevolen berichten

Mijn dank is groot!

Overmorgen, de 24e ga ik naar de kliniek.. Hoop dat ik daar rust kan vinden. Ik merk dat het gebruik mij sloopt. Het zwaard van damocles wat als een financiele hamer boven mij hangt, het feit dat mijn kamer eruit ziet als een dump, dat ik vrienden en familie achterlaat en zelfs met achterdocht en onverdiende woede behandel.. Maar het meest boos ben ik op mezelf.. Dat ik het zover heb laten komen, de kneus dat ik ben. Woest kan ik er om worden.. Ik hoop dat deze feestdagen in de kliniek mij enig relieve kunnen brengen.gr aap

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Aap, er leest een wereld van leed

achter je woorden.

ik gun je zo, dat de opname voor

je de bekende knop gaat betekenen.

Ga het aan, die woede te gebruiken om

in je kracht te komen en vrede met jezelf

te vinden. Vaak zit er achter woede angst.

Daar kan mee gewerkt worden, en als het

vnl frustratie blijkt, ook!

Hard werken dus, en daarnaast de rust die

je zo nodig hebt. Laat anderen maar eerst even voor

jou denken, dan meedenken en dan het weer aan

jou overdragen, wanneer jij dat aankunt, durft en weer wilt.

Dat 2015 jouw jaar wordt Aap :rose::present::rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veel succes aap. Dat je verslavingsgevoelig bent, kun je niet helpen.

Wat je daarmee doet, wel. Ik hoop dat je met deze opname een megastap kunt gaan maken. 't Is nodig lijkt me.

Hup Aap!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo allemaal, een brok in mijn keel als ik dit lees. Morgen het gevreesde afscheid maar vanavond nog een kleine viering. Morgenochtend om 8 uur komen mijn zussen en moeder mij ophalen (ik ging liever alleen) om weg te brengen. Ben benieuwd wat ik kan verwachten. Ik ben best wel een einzelganger hoewel ik liever een sociaal persoon ben. Was deze avond pas om 11 uur thuis, grote paniek daarvoor. Daarom in sneltreinvaart 2 flessen wijn op. De volgende wacht gelukkig nog. Nouja gelukkig.. zeg ik nu in ieder geval.. ik voel geen emotie op het opname moment. Maar dat is al maanden zo, dat ik weinig emoties toon. Een geliefde buurvriuw overlijdt en het enige wat ik kan denken is tsja, zo gaat het nu eenmaal. Emoties zijn erg afgevlakt en al maanden interesseert mij nog maar weinig.. ik ben benieuwd wat morgen brengt. Reuze benieuwd maar ook redelijk beangstigend.. hoe slecht ga ik slapen of hoe rot zal ik mij voelen? Vooralsnog super bedankt voor de reacties!! Ik vind ze zeer fijn om te lezen en zal er kracht uit halen!!

Groetjes Aap

Link naar opmerking
Deel via andere websites

angst en paniek zijn ook niet zonder emoties Aap

je hebt ze nog wel, maar er geen contact mee waarschijnlijk.

Je bent nog helemaal kompleet, maar soms gaat er iets

in coma als het lang niet wordt gebruikt.

Het komt allemaal terug straks, met ups en downs, maar

ik hoop dat je uiteindelijk blij bent als je gaat oogsten.

Veel kracht voor jou, sociale einzelganger ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pfffft.. wat een dagen.. kerst shakend, huilend en onder de valium doorgebracht. Had verwacht dit met twee vingers in mijn neus te doen, ja niet dus. Blies een 1.27 toen ik binnenkwam en had dus helaas 'kamerarrest'.

Een muur heeft het al moeten ontgelden en mijn hand dus helaas ook. Wat een onmacht en zucht. Nooit verwacht dat het al zo'n greep op mij had. Frustraties, frustraties.. Maar ik zal hopelijk volgende kerst wel kunnen zeggen dat ik trots 1 jaar clean ben van al die troep!

Sporten mag nu nog niet.. Lever had het al enigszins moeten ontgelden :/.

Maar goed, we zijn er, en na een hele hoop ruzies (met mijzelf) zijn we er nog steeds.

Lets do this!!

Morgen ga ik de telefoon en het internet vermijden om al die feestelijke fotos niet te zien :'(. Dus iedereen hier hartstikke bedankt voor alles dit afgelopen, zonder het forum was ik waarschijnlijk niet al 5 dagen nuchter en in deze kliniek.

Fijne feestdagen en ik hoop van harte dat jullie er meer van gaan genieten dan dat ik dat waarschijnlijk ga doen!

Proost! (Met een glas cola dan)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Aap,

 

Heb je onderwerp gelezen beginnend met een student die teveel drinkt en om welke reden dan ook verslavingsgevoelig is tot dat je nu in een kliniek zit!! Pff, heavy shit.

20 jaar is de titel van jouw verhaal. Ik ben nu precies 21 jaar verder toen bij mij de eerste tekenen van verslaving zich aandienden. Ik was al jarenlang een psychisch en fysiek wrak toen ik ging studeren. Heb het al snel ingezien, maar toen was er nog geen internetforum als nu. Toch ben ik uiteindelijk bij allerlei hulpdiensten terechtgekomen. Helaas zonder resultaat. Waarschijnlijk wilde ik het niet echt en was mijn leven zo mislukt, studie niet afgerond door de drank, vond ik, dat ik er ook de motivatie niet voor kon vinden.

Maar jij bent 20 jaar jong, 'de wereld ligt nog aan je voeten', je kunt professionele, adequate hulp krijgen, je lichaam kan zich nog gemakkelijk herstellen, er is van allerlei medicatie om je te helpen, maar je moet wel willen. Die onverschilligheid, dat herkennen we hier allemaal maar al te best net als het geïrriteerd zijn of slecht slapen.

Doe daarnaast aan verwachtingsmanagement, dat zullen ze in de kliniek ook vast tegen je zeggen. Ik kreeg bijvoorbeeld antidepressiva en dacht: nu ga ik me zo goed voelen dat ik geen behoefte meer heb aan alcohol. Maar zonder psychische ondersteuning had ik zoveel last van de bijwerkingen (mede door ze met drank in te nemen), dat ik weer stopte, met de pillen, niet met de drank. Vooral Zoloft was listig, dat schakelde mijn geheugen uit, maar ook mijn schuldgevoel, dus ik ben toen ook wel eens dronken achter het stuur gekropen!! Wat een geluk dat er nooit is verkeerd is gegaan...

 

Dus hou je taai!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...
  • 9 months later...

Hoi allemaal!

Al bijna een jaar, time flies!

Ik lees weer sinds een paar weken wat actiever mee, en dacht: tijd voor een update! Dus bij deze!

Nu heb ik, voor ik aan deze post begon, alles op dit topic weer even teruggelezen.

En man, wat kan ik warrig en onduidelijk overkomen, haha. We doen het maar af als een leerproces..

De titel van mijn draadje zegt 20 jaar. Inmiddels ben ik twee jaar verder, en ik durf wel te zeggen dat de situatie enorm verbeterd is.

Anderhalf jaar geleden ben ik het traject via de huisarts gestart, en een half jaar later had ik mijn opname. Het was de bedoeling dat ik een week of twee nodig zou hebben, maar ik voelde mij pas na 3 weken zeker genoeg om daar afscheid te nemen. Mijn zussen en moeder hadden in de tussentijd mijn huis van alcoholgerelateerd afval ontdaan en alles netjes aangekleed. Enorm veel steun van hun ontvangen, gelukkig.

En het eerste weekend "vrij" ging het helaas al fout. 1 fles bruine rum soldaat gemaakt, ja meneer. Hierover uitgebreid met mijn behandelaar in gesprek gegaan en een aantal plannen opgesteld om te zorgen dat dat niet meer zou voorkomen. Het is in de daarop volgende maanden twee keer misgegaan, maar ook daarvan hebben we veel geleerd. Nu heb ik al sinds mei geen "uitglijder" meer gehad, hoewel sommige avonden alsnog erg lastig waren/zijn.

Things are looking up!

Ik ga nog wel eens op stap, maar vermaak mijzelf minder goed dan normaal. Dat ligt zeker niet aan de mensen waarmee ik tegenwoordig op stap ga, maar het overige publiek. Mijn vrienden zijn geen van alle meer grote drinkers, dus dat is helemaal muy bien. Maar van dronken mensen in de kroeg word ik een beetje angstig. Vooral als ze luidrichtig zijn. Ik weet van mijzelf nog redelijk goed hoe onvoorspelbaar ik uit de hoek kon komen, en raakte dan ook regelmatig in een vechtpartijtje verzeild. Dus ik ben helaas op mijn hoede, zoals men dat zegt, in de kroeg. Nu is dat verder geen groot probleem. Ik ben het afgelopen jaar steeds zekerder geworden, en vind het ook niet meer vervelend of beschamend om, wanneer er gevraagd word waarom ik niet drink, te vertellen dat ik niet zo goed maat kon houden. Dus mijn vrienden zijn over het algemeen al wel ingelicht.

Ik heb in de tussentijd ook alcoholvrije biertjes, zoals radler 0.0, geprobeerd. En daar dan ook weer heel gauw mee gestopt. Na een avondje 0.0 merkte ik dat ik de hele daaropvolgende week enorm veel zin had in normaal alcohol. Dus ik blijf gewoon bij de colaatjes..

Goed, ik merk dat het bericht weer redelijk lang word. Ik post hier weer even, omdat ik toch regelmatig weer meelees, en het voor mijzelf ook wel handig vond om even een tussentijdse update te zetten. Mocht ik het later weer terug willen kijken o.i.d.

Ik vind het leuk om te lezen hoe het hier met iedereen gaat! Dus, hoe gaat het hier met iedereen :D ?

Groetjes, knuffels en alles drop en draan, van Aap!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Aap, je vraagt hoe het ons gaat.... HET WAS NIET TE DOEN ZONDER JOU. :huh:

Wat fijn om te horen dat het zo goed gaat, en dat je zoveel steun ervaart in je omgeving.

Je familie heeft je niet laten vallen, je hebt nog je vrienden, en je gaat nog uit. Dat lijkt me kwaliteit van leven, fijn, helpend.

Je hebt inzichten, en je reageert adequaat. Zo lees ik het.

Je bent een voorbeeld.

Dank voor je update. Zonder dat je het weet help je anderen hiermee.

Aap, tot de volgende update. Het is fijn om te lezen dat stoppen gewoon kan lúkken. Super.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...