Eindeloze discussies in mijn hoofd

[gwen]

Sabine, je bent een mooi pad ingeslagen.

"Help to make it work."

[Sabine81]

Thanks Gwen, vallen en opstaan denk ik dan maar. Ik heb wel mooi 2 weken droog gestaan, even gevallen en nu weer verder. Ik ga er ook niet krampachtig of negatief over doen.

Dus dank voor je mooie woorden!

[gwen]

Zo is dat, Sabine.

Ik ben zeker niet in de eerste poging

kunnen stoppen.

Lekkere groene smoothie anyone?

[Sabine81]

Ik meld me maar weer even in mijn draadje. Het is niet goed gegaan, verre van goed. En daarom heb ik vorige week het besluit genomen om me te melden bij de huisarts om me door te laten verwijzen naar verslavingszorg (voor gesprekken, geen opname). Wat me licht irriteert is dat ik pas over ruim een maand mijn intake gesprek heb, al begrijp ik wel dat dit overal zo is.

En vanaf het moment dat ik me had aangemeld schroefde ik de alcohol inname nog een tandje bij, want ik ga immers naar verslavingszorg over een paar weken. Belachelijke redenering, echt belachelijke kronkels in dat hoofd van mij.

Dus meld ik me hier maar weer, zodat ik weer wat kan ontnuchteren. A.s. dinsdag weer naar de huisarts, hij wilde me na een week weer spreken dus dan doen we dat. Ik ben stiekem blij met deze "controle". Toen ik vorige week vrijdag bij hem was om dit uit de doeken te doen voor een verwijzingsbrief gingen de sluizen open, alsof er iets open brak, letterlijk.

[Kohtje]

Originally posted by: Sabine81

En vanaf het moment dat ik me had aangemeld schroefde ik de alcohol inname nog een tandje bij, want ik ga immers naar verslavingszorg over een paar weken. Belachelijke redenering, echt belachelijke kronkels in dat hoofd van mij.

quote>

Verstandelijk gezien belachelijk, ja.. maar verslavingsgezien heel normaal. Verslaving heeft geen respect voor ons verstand, ze manipuleert onze hersenen en wij, op onze beurt, manipuleren dan weer de rest van de wereld om onze gedragingen in overeenstemming te kunnen brengen met onze verslaafde gedachtenkronkels..

Ik hoop dat je je weg zult vinden met hulp van de verslavingszorg, Sabine. Toi toi toi.

[Sabine81]

Zo drink je bijna 3 maanden niet en dan ineens, drink je weer. Het is net alsof ik met mijn ogen knipperde en het gemist heb.

Ik ben begonnen met de internetbehandeling waar ik voor mijn gevoel niet veel aan heb, ik sta er open voor, doe de opdrachten voor 100%. Alleen; ik ken het allemaal al. Ik kan je hele analyses geven van mijn drinkgedrag en ik kan je vertellen hoe mijn verslavingsgedrag ooit begonnen is. Ik kan je vertellen wat ik denk voordat ik drink en wat er gebeurt. Ik kan mezelf de juiste vragen stellen en de juiste gedachten door mijn hoofd laten spelen. En soms, heel soms luister ik daar naar. Maar in de meeste gevallen heb ik er vierkant schijt aan.

Het gaat gewoon ineens zo downhill en ik weet dat ik het allemaal zelf doe. Ik weet dat IK het doe, ik weet ook dat IK het niet wil. Ik weet hoe fantastisch ik me voel wanneer ik weer een poosje niet drink en ik haal dat gevoel ook levendig voor me. Waarom doe IK het dan gewoon niet meer.

Het lijkt ook wel alsof ik iets goed moet maken wanneer ik op stap ben geweest en bescheiden heb gedronken, 2-3 glazen, en de avond erop giet ik er 2 flessen in. Het lijkt wel alsof ik niet meer mezelf ben, alsof ik mezelf zit te bekijken wanneer ik dat aan het doen ben en in volledige en opperste verbazing het tafereel aanschouw.

Nu ben ik aan het lezen in het boek van Olivier Ameisen n.a.v. het baclofen draadje en hier en daar wat berichten erover en dit terwijl ik me echt heel erg slecht voel over mezelf. Ook gisteren gingen er weer bijna 2 flessen martini in. Het is dat ik ben weggezakt op de bank anders was fles 2 ook helemaal leeg geweest.

Ik besloot dat het genoeg was en ik bel begin van de middag naar mijn behandelaar en hij was niet aanwezig. Iemand anders was niet beschikbaar om mij informatie over baclofen te geven en hoe ik dit op recept kan krijgen. Ik zou na 16 uur worden teruggebeld. 16.20 uur heb ik zelf gebeld en ik kreeg te horen dat ze niet wisten waar mijn behandelaar was. Vervolgens werd ik doorgezet naar een crisisdienst en daar kreeg ik van te horen dat ze een mail zou sturen naar mijn behandelaar om mij te bellen waarop ik vroeg hoe lang dit ging duren en dat ik echt hulp nodig heb, omdat het nu echt uit de klauwen begint te lopen en mij ook overdag begint te beïnvloeden, waarop ik in tranen tot aan hyperventilatie ben uitgebarsten. Ik geloof dat ze toen begreep dat ik serieus was.

Ze is toen rond gaan bellen of ik zsm op gesprek kon komen. Ze belde me na een half uur terug en ik kreeg te horen dat er niemand beschikbaar was op korte termijn.. ze zou wel ervoor zorgdragen dat mijn behandelaar morgen contact met me opneemt. Ik ben haar dankbaar dat ze haar best heeft gedaan, alleen gingen de sluizen aan het eind weer open omdat ik me realiseerde dat ik om hulp heb gevraagd waar ik veel moeite mee heb, ik regel alles zelf wel, ik heb niemand nodig. En dat je dat dan vervolgens niet krijgt. Wat overblijft is het gevoel dat hulp vragen totaal zinloos is. Ik doe het zelf wel. Maar ook wanhoop. En irritatie en boosheid op mezelf dat ik iemand nodig heb, ik zal het toch uiteindelijk helemaal zelf moeten doen.

Ik kwam een paar dagen terug weer op het forum lezen en stuitte op een bericht van ene Dylan wat me raakte. Vrij hard bericht over dat er serieus mensen zijn die denken dat ze kunnen minderen. Ik wilde namelijk minderen, al wist en weet ik verstandelijk gezien dat jezelf afremmen tijdens alcohol drinken wat je remmingen wegneemt: gedoemd is om te mislukken. En ik begin er nu toch steeds meer aan te denken om idd maar helemaal te stoppen met die troep. Ik heb al een paar keer een etentje gehad zonder, waarbij de anderen wel flink zaten te drinken en ik blij was met mijn ice tea. En ik ook echt blij was dat ik dat niet van mezelf hoefde te doen.

Het leven is zoveel simpeler om het gewoon niet te doen. Dan hoef je er ook niet meer over na te denken en maak ik niet iedere dat alcohol monster in me wakker. Laat maar lekker slapen, scheelt een hoop discussies.

En toen bedacht ik me, ik schrijf het hier van me af en hoop een beetje steun en/of tekst wat me aan het nadenken zet te ontvangen.

Om weer uit die neerwaartse spiraal te komen.

Om vandaag die 1e weer even niet te nemen.

Om dat intense verdrietige gevoel over mezelf te stoppen.

Om morgen weer blij wakker te worden.

Om niet meer boos te zijn op mezelf.

[lady jane]

Ha Sabine, er gaat van alles door me heen

als ik je posting lees. Dylan is wat konfronterend misschien, maar niet hard.

Hard ben jij voor jezelf, dat je denkt dat je het alleen moet doen.

Je weet inmiddels dat je dat niet kunt, dus stop met eigenwijs zijn.

Je moet het zelf doen, schrijf en dat klopt wel. Maar niet alleen dus.

Beschouw een hulpverlener of methode maar als een stuk gereedschap dat

jij moet/mag leren benutten. Om het uiteindelijk weer zelf te kunnen, maar altijd met de mogelijkheid er weer even gebruik van te maken als dat nodig blijkt.

Je hebt het lastig dat de mensen er niet zijn en dat is ook moelijk, maar ja, helaas zijn er velen die door drank in crisis raken en misschien te laat (?) aan de bel trekken.

Ik schrijf dit zo, omdat het bij mij ook zo ging hoor, dus begrijpen doe ik je prima, en

ik weet uit ervaring dat dit het geneestraject niet korter maakt. maar het is nu eenmaal zo. Ik hoop zo dat je je boosheid en irritatie om kunt leren zetten in compassie en milder worden, want boosheid is een hele bekende trigger, vooral als je er niets mee kunt.

(HALT: hungry, angry, lonely, tired).

Kom hier gewoon maar wat vaker, lees wat bij in de diverse draadjes en waan je in goed gezelschap hier; moedige mensen die daarheen gingen en nog gaan, waar jouw pad ook

doorheen voert. Als ik het kon, dan jij ook, en hopelijk voor jou op wat jongere leeftijd meis. stoppen lijkt eng, maar het geeft rust en je houdt tijd en geld over voor leuke dingen ook nog:present:

[kunsie]

Heb je verhaal gelezen Sabine,

Allemaal herkenbaar.

Toen ik pas op het forum kwam heb ik jouw afscheidsbrief aan de drank als een

van de eerste postings gelezen.

Jouw brief raakte me recht in mijn hart.

Heb er vreselijk om moeten janken.

Misschien kan je hem zelf nog eens lezen?

Sterkte en succes:)

(staat op thema's, heb het draadje omhooggehaald)

[Sabine81]

Hi Jane,

Bedankt voor je bericht. Ik noemde Dylan zijn bericht hard, dat is hoe het op mij overkomt, idd omdat ik hard ben voor mezelf. Spot on.

Ik was en ben blij met dat bericht, omdat het er voor zorgde dat ik erover na ging denken. Ik zal hier inderdaad meer gaan lezen, ik zie nu dat er toch wel heel veel informatie staat waar ik eerder niet echt open voor stond. Dus dank voor je bericht en milder worden voor mezelf is een proces.

Hi Kunsie; bedankt dat je me herinnert aan mijn brief.. ik was het alweer vergeten. Heel, heel erg bedankt. Ik print 'm maar eens uit.

Ik ga alles even op me in laten werken en verder lezen. Bedankt.

[Sabine81]

Ik heb nu tijdelijk Oxazepam voorgeschreven gekregen omdat mijn gebruik erg stress gerelateerd is en ik even niet meer weet hoe ik alles moet bolwerken, alles voelt als heel veel, te veel en ik krijg lichte paniek omdat ik het allemaal niet meer kan overzien. En als je naar me wijst zit ik al te janken, dodelijk vermoeiend.

Ik word er inderdaad een stuk rustiger van wat erg fijn is. Even niet 300 km per uur in mijn hoofd en alles wat er nu gebeurt komt minder diep binnen en dat geeft rust. Heel veel rust. Eindelijk weer een avond dat ik er niet eens mee bezig ben geweest.