ik had me nog niet voor gesteld

[snoepje]

hierbij wil ik toch ook me eigen even voostellen

de meeste ellende is begonnen 12 jaar geleden toen ik stopte met roken
toen ik stopte ben ik steeds meer gaan drinken
de oudste heeft pdd nos en is heel moeilijk in de omgang
daarbij is is hij niet van mijn nu inmiddels ex man maar van mijn toenmalige vriend
die mijn mishandelde geestelijk en lichamelijk
toen de oudste 5 maanden was ben ik bij hem weggegaan

al vrij snel mijn toenmalig ex man leren kennen
en kreeg na 5 jaar ongeveer nog een dochter
maar toen ik verslaafd begon te raken zijn de meeste moeilijk heden begonnen

toen de oudste 14 was en de jongste 9 was ik het zat en wilde weer een normaal leven
van de drank en gaan werken
maar wat bleek ik was weer zwanger
na twee maanden kreeg ik bekken instabiliteit en was ook 9 maanden doodziek kon op het laatst niet meer lopen en ben toen in geleid

en toen bleek dat de jongste een huilbaby was en toen ben ik weer begonnen met drinken
toen ik was bevallen zat ik in een hele grote renovatie met een huilbaby
ik werd echt helemaal gek
de jongste is toen nog een week op genomen geweest
toen de renovatie eindelijk voorbij was kregen we dit huis aan geboden
hier weer 2 maanden keihard gewerkt met nog steeds een huil baby
toen ik hier eenmaal zat heb ik ook echt een inzinking gehad waar ik volgens mijn nog niet uit ben
de jongste is een heel druk bewerkelijk kind waar je je handen aan vol heb

je begrijp dat dit je huwelijk allemaal niet goed doe
ook nog eens een boekhouder die ons voor 40.000 euro heeft op gelicht
en alle andere problemen die er ook nog bij komen
veel ruzie met de oudste

ik omdat ik helemaal veranderd ben door de drank
dood gevoelloos altijd een slecht humeur
werd het een scheiding

nog meer problemen dus die daar allemaal bij komen kijken
en dacht weet je ik stap er lekker uit en heb toen een poging gedaan met pillen gelukkig niet genoeg

ben toen naar de huisarts gegaan en ben door verwezen naar de bouman kliniek
heeft even geholpen maar niet lang
echt alles geprobeerd stoppen minderen
maar heb nu 10-01-2011 dat ik stop het moet anders is me leven voorbij
dus ben nu aan me achtste dag bezig en daar moet ik de tijd voor nemen
heb allerlei ontwenning's verschijnselen en ben aan het vechten
maar wil het winnen.

2 maanden geleden ben ik op de eerste hulp beland
omdat al een hele tijd me hart tekeer ging
nu heb ik hartritmestoornissen en te hoge bloedruk
hier krijg ik medicijnen voor die het aardig onder controle hou behalve als ik me te druk maak

voor mijn rug slik ik tramadol soort morfine
heb slijtage en hoogteverschil in me onder rug
ik slaap per nacht 3 uurtjes de rest ga ik er uit of lig ik te draaien

ik schaam mijn heeeeeeeeel diep
dat ik zover gezonken ben

de buiten wereld op een paar na weten dit niet van mijn
ik vind het leven heel moeilijk op dit moment
maar ga er wel voor vechten

dus dit is in grote lijnen mijn verhaal

[blondie6173]

Welkom Snoepje
Aangrijpend verhaal...

[snoepje]

blondie dank je
jij heb ook veel mee gemaakt
maar ben ook sterk
dus ik ga ervoor

[ekstertje]

Fijn dat je je even voorsteld Snoepje, dat schept een beetje duidelijkheid in je achtergrond.
Welkom hier en wat een verhaal....
Zelf nu ruim 2 maanden gestopt en ik kan je zeggen dat de trek echt minder wordt!
Gewoon dag voor dag doorgaan...

Succes:present:

[bolletje]

Snoepie ik ben er haast van overtuigd dat, als het met jou beter gaat, de kinderen vanzelf veranderen. Huilt de jongste nog zo veel?
Kinderen reageren zo vaak op hun ouders, als die niet stabiel zijn, raken de kinderen ook uit hun evenwicht. een kind heeft zo hard stabiliteit nodig.
Een moeder waarvan ze weten dat ze er altijd bij terecht kunnen, niet iemand die drinkt. Daar worden kinderen zo onzeker van.
En zij hebben hier niet om gevraagd. Dus ga er voor meid, en laat zien dat de kinderen een moeder hebben waar ze respect voor krijgen maar vooral waar ze ook gevoelens bij zien zoals warmte en liefde, en heel belangrijk zekerheid.
Dat is de basis voor ieder kind, en zo kunnen ze later veel aan.

[snoepje]

bolletje

ik weet het
ik ben ook heel erg druk en dat heeft hij tijdens mijn zwangerschap ook gevoeld
nee huilen doet hij niet meer...zondag wordt die 7 jaar

maar wel heel druk
en hoe drukker ik ben hoe drukker hij wordt
met mijn dochter heb ik wel een goede band
maar de jongste heb ik niet echt een goede band mee
maar wil daar wel aan gaan werken

hoe je kinderen meestal zijn lig een groot deel aan de ouders
ik verzorgde hem en natuurlijk hou ik van hem maar deed het toch omdat het moest
omdat je gevoel weg is door de drank

maar komt goed

[bolletje]

Snoepie wat bedoel je met, de jongste geen goeie band???
Speel je wel eens met hem? Gewoon spelletjes doen en als hij dan b.v. wint, reageer jij heel enthousiast.
Ik heb in het verleden vaak kinderen over de vloer hier gehad. Dat waren altijd niet de makkelijksten maar met een spel, waar het kind zich helemaal ik kan verliezen, en het gevoel heeft echt met jou samen te spelen, smelten ze als sneeuw voor de zon. Je doet iets samen.
Hij en jij delen dan fijne gevoelens, en zo kun je misschien een beetje de band opbouwen met hem. Kinderen zijn zo flexibel;)
o Snoepie nog een ding. Soms gebeurd het dat wanneer de vrouw verslaafd is, ze een kindje krijgen dat in principe ook verslaafd is. Dat kan misschien de rede zijn dat hij zo huilde. Hij wilde misschien ook alcohol of was aan het afkicken.

[snoepje]

bolletje

kijk toen ik de jongste kreeg waren de oudste 10 en 15
moest weer overnieuw beginnen
daarbij kreeg ik allerlei lichamelijke klachten
en heel die zwangerschap heeft me 10 jaar van me leven gekost
en daarbij viel heel me plan in duigen van me nieuwe toekomst
ik heb tijdens de zwangerschap niet gedronken maar toen die was geboren
heb ik die avond gelijk een glaas je genomen heerlijk en nam me voor het voortaan bij 1 glas telaten
maar in die 8 dagen dat ik nu gestopt ben wordt het alweer beter tussen ons heb toch meer rustigere momenten vooral smorgens
ja ik weet dat ik niet meer moet drinken dan heb ik ook meer tijd voor hem

[Myriam9]

Hoi Snoepje,

Heel goed van je dat je iets gaat ondernemen.
Hoe oud ben jezelf als ik vragen mag?

Liefs en sterkte Myriam

[snoepje]

ik wordt maandag 45

[An]

Snoepje, heel goed van je dat je je verhaal hebt opgeschreven.

Als eerste zou ik stoppen met het VECHTEN tegen de drank. Als jij drinkt dan wint die drank sowieso van jou.
Alcohol De Baas worden, begint ermee tegen je zelf te zeggen dat je accepteert dat JIJ de baas bent zolang je niet drinkt. Laat die eerste staan. Je schrijft er nog zeer weemoedig over, hoe heerlijk dat eerste glas is, maar zie wat voor een ellende eruit voortkomt.

Je hebt gewoon geen keuze, leg het naast je neer en accepteer dat je niet drinkt.
Vandaag althans niet, 24 uur is te overzien.

Zelf heb ik ook kinderen en rond die leeftijd zat ik ook op mijn dieptepunt.
Kinderen zijn loyaal naar hun ouders toe en ze houden toch wel van je.
NU kan je er nog alles aan doen om een niet drinkende moeder voor ze te zijn.

En verwacht niet dat er dan geen moeilijkheden meer komen.
Die blijven er.
Ik raad je aan om de internettherapie van ADB te gaan volgen.

Je leert dan hoe je zelf denkt en hoe je uit die negatieve spiraal kan komen.

Het kan, want dat is bewezen.

Nu moet je lijf eerst ontgiften en dat is geen gemakkelijke tijd, daarom is ondersteuning van groot belang.
Ik hoop van harte dat je niet opgeeft en hier blijft schrijven en vooral wat je voelt ook al is het negatief en niet blij. De anderen zetten je een spiegel voor, maar dan zal je ook eerlijk naar jezelf moeten zijn.

Voor mij waren de kinderen uiteindelijk het allerbelangrijkste en wilde hun jeugd niet verpesten met MIJN problemen.
Zeker nu je niet drinkt kan je juist afleiding zoeken MET je kinderen.
Ga met ze wandelen in het bus. Of ga naar het zwembad met ze.

Ga fietsen of met de jongste naar de speeltuin, met de oudste gezellig naar de stad.

Pak jezelf bij je lurven en weet dat je kinderen afhankelijk van jou zijn en jou heel hard nodig hebben.

Je kan me ook pb; en als je wilt = pb = persoonlijk bericht via deze site.
Ik wil je graag ondersteunen,
groetjes An.

[lady jane]

Snoepje,
fijn dat je je voorstelde,
nu kan ik me voorstellen hoe je in deze situatie bent gekomen.
Ik herken er veel in. Ook de negatieve spriraal en schuldgevoelens.
Voor een deel hebben die zin, want ze kunnen je helpen niet weer
hetzelfde te gaan doen. Het andere deel is dat ze je juist weer omlaag kunnen
trekken in de spriaal. Dus maar even niet met het verleden bezig zijn, maar in het hier en nu blijven.
Je vraagt tips; voor jou zou het goed kunnen zijn elke dag 3 dingen op te schrijven die goed gingen.
Niet meer en niet wat er fout ging. Gewoon even bezig zijn met stil staan bij het feit dat je niet drinkt.
Wanneer je steviger staat en verder bent in je proces kun je met hulp gaan verwerken.
Je kinderen hebben averij opgelopen, maar die zijn gelukkig flexibeler en als jij herstelt herstel je
voor een deel hen mee. Als ze ook begeleiding nodig hebben, dan moet dat ook gebeuren natuurlijk.
Je oudste pubert en heeft PDD-NOS, dat alleen al is meer dan een moeder aankan. Mijn zoon is tijdens die
leeftijd uit huis geplaatst, hij heeft Asperger. Vreselijke jaren geweest, waarin ik ook nog dronk.
Mijn jongste, was ook een huilbaby, die heeft in de buik ook angstige momenten gehad, logisch dat
de start niet optimaal was (tactisch gezegd). Voor haar kon ik stoppen en het gaat erg goed met haar nu.
En nu ze ook aan het puberen is, kan ik eindelijk een goede moeder zijn, die niet drinkt.
Ik heb therapie om anders met de problemen te leren omgaan en het verleden te verwerken.
Het is nog steeds zwaar, want ja, je gaat veel meer voelen als je stopt, in eerste instantie komt dan de troep eruit. Maar nu komt ook het gevoel weer terug van trots en sterk zijn en genieten.
Want ook jij bent een heel sterk mens. Je bent er nog steeds. En rugproblemen kunnen soms aangeven
dat je te weinig ruggesteun hebt gehad in het leven. Eenzaam dus en te zwaar. Ik weet niet wat er fysiek nog mogelijk is bij jou, maar aangepaste oefeningen, nu je niet meer drinkt, wandelen, zwemmen, onbelaste dingen kunnen langzaam vooruitgang laten zien. Het lichaam heeft een enorm zelfhelend vermogen, het duurt alleen soms lang eer we die weg vinden. Stap voor stap, dag voor dag en als het moet uur voor uur. Ik wens je veel kracht en ben ervan overtuigd dat je het kunt!

[snoepje]

bedankt voor jullie steun
heb echt veel aan dit forum
weet niet of ik het anders red

en ann ik doe met de kids al die dingen wel
maar ik zeg wel eens van ik leef het leven omdat het moet
maar wil ervan af nu ook van genieten

ik sta ook nog in het begin en zal inderdaad nog veel moeten verwerken
maar krijg daar binnenkort ook hulp bij
en voor me rug moet ik binnen kort ook naar de orthopeed

nogmaals dank jullie voor je steun:sun: