Spring naar bijdragen

Vrijdag 13(!) oktober. Een nieuwe dag


BamBam

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 68
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goedemorgen!

Welzekers ga ik mijn eerste kop koffie drinken BamBam, en wel nu meteen!

Allemaal een fijne dag!

BamBam, een kleine tip. Het is handig als je bij de titel van het dagdraadje de dag en de datum zet, dus vrijdag 13 oktober in dit geval, en bij discussie samenvatting "Een nieuwe dag". Jij kunt dat nog aanpassen.

Groetjes, Anna

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeiemorgen iedereen,
vandaag wordt de 10de dag alcoholloos!!
Ik kan me de tijd niet heugen dat dat is gebeurt zeg.
Gisteren ben ik naar de lessen gefietst en ik had pijn in m'n maag. Nu heb ik dat wel vaker maar gisteren voelde ik echt hoe bezeerd het allemaal is van binnen. Maakt me alleen maar meer vastberaden om weer helemaal gezond te worden.
Vannacht weer lekker geslapen, het is eindelijk afgekoeld buiten, ik ben een echt herfst mens hier in Nederland.
Mijn oudertjes zijn op visite geweest gisteravond, heb voor het eerst in eeuwen weer open kaart met ze gespeeld, m'n moeder was erg opgelucht toen ik zei dat ik weer Ref. gebruikte en ik kreeg zelfs een compliment omdat ik nu zelf had ingezien dat ik 'nog steeds, een alcoholprobleem heb. Want het is niet leuk als ze mij huilerig/dronken aan de telefoon krijgen.
Ook vertelde ze dat zei en m'n vader een programma over borderline op televisie hebben gezien en dat dat wel een paar dingen verheldert heeft over mijn, soms onbegrijpelijke, emotionele/onbesuisde, niet doordachte/destructieve acties in het verleden. Mijn vader vooral is van de oude stempel en in zijn visie bestaan psychiatrische aandoeningen niet en als je niet kan drinken, nou, dan drink je toch niet?
Het verheugde me gisteren dat hij, nu hij mijn heropboew van m'n leven van de laatste twee jaar van dichtbij heeft meegemaakt, door m'n moeder die me is blijven steunen, eindelijk inziet dat het allemaal niet zo zwart/wit is als hij altijd maar zegt of denkt. En het maakt me ook sterker in m'n wil om lekker door te gaan met al het goede waar ik, voor het eerst in m'n leven, mee bezig ben. Doorgaan en volhouden dus...
Ik ben een gelukkig mens, in een bevoorrechte positie, niet iedereen is zo gelukkig dat alles weer op z'n pootjes terecht komt ook al wil men het nog zo graag, dat besef begint zich meer en meer te verankeren in m'n systeem. Het is niet alleen ik die veranders is, het zijn ook m'n naasten die zo hun est hebben gedaan, de hunkering die ik altijd gevoeld heb wordt eindelij voldaan. Ik ben weer terug in het veilige nest van mijn familie, welliswaar op eigen benen maar jongens, die leegte, dat gevoel van nergens bij horen, ik geloof dat dat opgevuld wordt.
Ik wens iedereen weer een fijne dag en blijf aan je doel denken en onthoudt;

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, welke weg je ook kiest, het is altijd de goede als je maar niet vergeet dat Rome je doel is. Houdt dat voor ogen en dan kom je er.

Liefs,

Cato.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een heerlijk positief begin van een nieuw dagdraadje. Ik kom later vandaag ook nog met positief materiaal maar moet nu eerst weer naar een systeemgesprek met m'n vrouw hier bij Tactus, daarna even naar het ziekenhuis en dan boodschappen doen. Zo gauw ik terugben zal ik verder vertellen...
Allemaal alvast weer proficiat met de behaalde alco-vrije termijnen..

Liefs Kohtje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Schreef gisteren dat ik bij een vriendin had gegeten en voor het eerst in, ongeveer, 23 jaar niet had gedronken. Goed nieuws was dat de trek er niet was. Ik registreer wel dat zij een roseetje neemt en besef me dat het heel onwennig is dat ik water drink.
Realiseerde me vanochtend: 23 jaar! Dat is toch wel ernstig hoor. Ik probeer mezelf te sussen door erbij te denken dat ik niet al die tijd een zware drinker ben geweest. Ik wilde het er nog bijzetten in mijn reactie op Ellie gisteravond. Het het weggehaald want ook al heb ik niet aldoor elke dag, en altijd veel gedronken, het is toch al die tijd een probleem geweest.
In het begin werd ik altijd zo dronken dat ik moest overgeven. Ik kon niet veel drank aan en was maar zo onder zeil. Ik heb wat afgekotst in bosjes en vieze gore wc's. Gadverdamme, als ik me dt nu toch bedenk.
En dan de ruzie's die ik maakte, tjonge, jonge, jonge. Dat ik nog vrienden heb mag een wonder heten.
Ik kom uit een gezin met een drinkende vader. Dat is erg schadelijk geweest voor alle kinderen. Ik wist niet hoe ik conflicten op moest lossen, wist niet hoe je de dagelijkse dingen van het leven het hoofd moet bieden. Wij konden alleen maar heel hard schreeuwen. Dan kreeg je nog een beetje aandacht.
Ben jaren zo boos, opstandig en verdrietig geweest. M'n hart begint er, nu nog, sneller van te slaan als ik hieraan terugdenk.
En dan op een gegeven moment het pijnlijke besef dat ik het nix niet beter doe als mijn vader! Ai. Daar wilde ik lang niet aan maar toen ik dat begon te begrijpen kwam er ruimte voor herstel. Ik voelde me slachtoffer van de situatie en had het idee dat ik er niets aan kon doen. Het was toch zeker niet mijn schuld!!?
Het heeft lang geduurd voordat ik snapte wat mensen bedoelden als ze spraken over; uit de slachtofferrol stappen;.
Het heeft ook lang geduurd voordat ik het aandurfde de pijn onder ogen te zien. We zijn een familie van aanpakkers, niet zeuren, de schouders eronder. Wat gebeurd is, is gebeurd. Geen oude koeien uit de sloot halen en ga zo nog maar even door.
Ik moest wel eerst oude koeien uit de sloot halen. Me realiseren dat ik vroeger zo bang ben geweest als mijn vader weer schreeuwend thuis kwam. Zo ongeloofelijk bang. Maar het was zo beangstigend om die deuren open te zetten. Toen ik daar aan toe begon te geven schreeuwde ik het soms uit van verdriet en angst voor wat er verder nog ging komen. (en biedt drank een uitweg)
Leren begrijpen dat ik die angst een plek moest geven voordat ik verder kon. Leren dat ik niet hoef te zuipen om dingen uit te spreken. Vrienden, geliefden lopen niet zomaar weg.

Het valt me nog steeds zwaar om terug te denken aan de gevoelens van angst en onveiligheid die ik ervaren heb toen ik een kind was. Ik voel dat nog steeds. En ik doe die deur nu even weer dicht, sommige zaken moeten mondjesmaat naar buiten komen.

Ik geniet van het niet drinken. Soms een gevoel van spijt als ik denk aan al die weggegooide tijd en energie. Spijt is een verspilde emotie, heb ik ooit eens gelezen en die tekst is me altijd bijgebleven. Het heeft geen zin spijt te hebben want aan het verleden kan ik niets meer veranderen. Nee, dat is waar en ik kijk ook vooruit. Maar soms, zoals vanochtend, als ik me realiseer hoelang drank al een rol speelt in mijn leven, doet dat wel van alles met me.

Maar ik geniet nu van het niet drinken en hoop dat nog lang vol te houden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi BamBam,

Ook voor jou :sun::present: omdat je de moed hebt gehad om naar jezelf te kijken, omdat je uit de slachtofferrol gestapt bent, omdat je beseft dat het verleden niet meer terug te draaien is en omdat je durft vooruit te kijken en omdat je ik heel veel sterkte wens en kracht om het pad waar je op bent gegaan vol te houden, omdat ik er van overtuigd bent dat je het volhoudt, omdat je een prachtig mens bent.

liefs CG

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi medestrijders,

HIer weer eens een berichtje van mij, vandaag een vrije dag zooooooo heeeeeeeerlijk. Moet wel het weekend werken maar dat kan de pret niet drukken. Morgen ben ik 90 dagen, 13 weken een 1e kwartaal ADB. Ik had niet verwacht dat ik dat ooit nog eens kon schrijven, maar toch het staat er echt.
Het gaat me steeds makkelijker af, soms nog weleens het gevoel van o lekker een ww maar dat trekt snel weg, eigenlijk alleen nog als er eters zijn. Ik krijg steeds meer energie, de vermoeidheid wordt merkbaar minder en de sfeer in huis is goed evenals het vertrouwen van man en dochters. Rest mij nog om NDB te worden, dat is nu de volgende stap.

Afgelopen week de inspectie in de organisatie gehad of me te kijken of we als zorginstelling voldoen aan de eisen die de regering ons heeft opgelegd. De uitslag volgt nog, dus we zitten vol spanning uit te kijken naar het rapport.

gr. CG

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar ben ik weer, eerder dan verwacht. Het systeemgesprek vindt pas plaats om 13.15 uur. Foutje in hun agenda....
Gisteren zijn mijn Anna en ik lekker uit eten geweest bij een Grieks restaurantje hier vlakbij. Vinden we toch altijd nog lekker, en twaalf jaar geleden toen we dus "nog maar" drie jaar getrouwd waren hebben we daar ook gegeten. Later bleek dat toen wij daar onze 3e trouwdag aan het vieren waren onze puppie op dat moment geboren was....
Gisteren dus weer daarheen...Als je nog maar net binnen bent krijg je altijd een glaasje Ouzo wat vroeger altijd al op was voor de ober uit het zicht verdwenen was. Maar ik ben nu al zo ingesteld op een leven zonder alco dat ik er niet eens water van in m'n mond kreeg. M"n Anna heeft onze beide glaasjes leeggedronken en nam bij het eten ook nog een glaasje huiswijn. Ik had een Icetea besteld. En de hele avond is me er niets minder waard door geworden. Anna, die zeer matig drinkt (hooguit drie glaasjes Martini per week) voelde ze wel zitten, maar het stond haar wel schattig. Ze was ook absoluut niet dronken maar een beetje rozig en dromerig...Van mij mag ze, zij is wat alco betreft niet gehandicapt en ik krijg er geen enkel gevoel van trek door.
Vandaag hebben we dus alweer een memorabele dag, 13 oktober 1985 ging ik 's avonds naar een verjaardagsfeestje van een kennis alwaar ook een mooie blonde jongedame aanwezig was. Uiteindelijk waren wij tweeën de laatsten die weggingen, en ik heb haar toen maar achterop haar fiets naar huis gebracht. Was redelijk nuchter want dronk toen nog niet zo veel. En zo is het dus al weer 21 jaar geleden begonnen voor Anna en mij, alle voorspoed en ook genoeg tegenspoed gehad, en we gaan nog steeds lekker door.

Gisteren nog wel even alle perikelen doorgelezen en schrok wel van een Katrina in tranen. Dat is toch niet de bedoeling, dat we elkaar hier verdriet doen? Katrina, droog je tranen en doe weer mee op jouw eigen karakteristieke en artistieke manier. Maar laat je niet van je voetstuk brengen als je als taalgoochelaar af en toe om verduidelijking gevraagd wordt. Want dat is volgens mij alles wat er van je gevraagd werd. Je voelde je in het nauw gedreven, maar je had nog een heel stuwmeer van Nederlandse Taal achter je waar je in had kunnen duiken en ons mee nat had kunnen spetteren. Terugkomen dus, graag zelfs, want ik heb zelf al eens gezegd dat ik zo blij ben met je inspirerende stukjes...

Okee, nu ga ik er weer van tussen. Moet nog even met m'n Anna naar het ziekenhuis en dan toch nog die boodschappen doen....
Wellicht tot straks weer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo BamBam veel herkenning in je verhaal wat me raakt.
De angst voor de woedeuitvallen over mijn hoofd die voor een ander bestemd waren de paniek daarna er niet meer bij te horen.
De angst dan mijn opvoeders mij zouden verlaten.
Het spanningsveld waar ik mijn vinger niet op kon leggen er was nooit iemand die het verlossende woord sprak.
Ruzies die nooit werden goed gemaakt.
Ik kon daarna niet met conflicten omgaan of kritiek verdragen.
Alles wat ook maar even emotioneel rook ging ik uit de weg, ik kon er niet mee omgaan.
Het werd een lijdensweg en de enige relatie die ik nog had was met drank en de wc-pot.

Ik ben in een situatie terecht gekomen waar ook een bepaald gedrag bij hoort.
Op latere leeftijd ging ik nog als een klein kind te keer om mijn zin door te drijven.
Ik vroeg op de meest vreemde manier en om applaus, maar ook daar kon ik niet mee omgaan.
Ik wist niet wat liefde of houden van inhield, ik was er bang voor.
Ik voelde me schuldig en minder waard.
Ik werd daar nog eens in bevestigd door mijn omgeving die het ook niet al te nauw nam.
Geestelijk was ik een wrak enblij dat ik de drank ontmoette, het enige rustpunt op mijn krankzinnige dagen vol spanning en stress.
Korte termijn bevredegingen werden mijn deel.

Mijn verleden leven heeft wel een doel gehad, iets gebeurt nu eenmaal nooit voor niets.
Door mijn leven in angst heb ik mijn emotioneel referentiekader uit mijn kindertijd herontdekt en dat is de baisis geworden voor mijn nieuw leven.
Ik heb mijn leven wat bestond uit korte termijn beredegingen verruild voor relaties met mensen op langer termijn.
Geen zorgeloos leven maar een gelukkig leven waar vreugde verdriet en pijn een plaats hebben gekregen.
Ik kan er nu mee omgaan, ik ben gestopt met vluchten.
Nog een fijne dag vandaag

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Cato proficiat met je 10de alcoholvrije dag.
Het is belangrijk te weten dat jouw ouders ongeacht wat er gebeurt, van jou blijven houden.
Ik denk dat het gevoel geaccepteerd te worden zoals je bent, belangrijk is voor herstel.
Je kunt anderen niet veranderen, alleen jij kunt veranderen.

Ik raak nog regelmatig het contact kwijt met mensen, meestal in groepen, op feestjes en op plaatsen waar ik onbekend ben, in feite raak ik het contact kwijt met mezelf.
Ik voel me dan plotseling eenzaam en verlaten.
Ik heb afspraken gemaakt met mijn vrouw dan even mijn hand vast te houden en sinds ik het heft in eigen handen neem maak ik zelf contact met mensen om me heen wat mij het gevoel geeft er bij te horen.
Praktisch geklets,maar het helpt mij om niet weer op de vlucht te slaan, maar te blijven.
Ik krijg op die momenten ook dorst en het helpt mij van de drank af te blijven.
Het ga je goed.
Rudy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve strijdmakkers,
ik lees zoveel helende woorden en bekronend zelfinzicht, mooi, moedgevend ook.
We kampen allemaal met redenen waarom we zijn gaan drinken en die kondigen zich meteen weer aan als je stopt met drinken.
dán niet afhaken, dán doorzetten, erdoorheen in plaats van eraan ontsnappen.
dan raak je het spoor niet bijster.
dan bepaal je je eigen spoor.

in mijn overtuiging krijg je dit alleen maar voor elkaar door een langere tijd (90 dagen, zoals dat advies van een huisarts is veel te kort!) niet te drinken.
de drogredenen van jaren laten zich niet ontmaskeren in weken.

en daarna? wie het weet mag het zeggen. de minst riskante oplossing is blijven doorgaan met stoppen.
als je echt zeker bent van jezelf en je sociale netwerk, je kunt stoppen en met jezelf maximale hoeveelheden afspreken, ach, dan zou het kunnen om het te proberen.
het vervelende echter is dat 'old habits never die', de terugval in lastige omstandigheden is een blijvend risico.
maar ja, dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken, de plussen en de minnen opschrijven en een conclusie trekken.

vooralsnog is mijn vrijdag de 13e geen tegenvaller! :moon:
ik hou dus deze dag maar in ere en zoveel mogelijk in dit spoor.

riemen onder alle harten, meisje en jongens, niet opgeven, het is een nobele strijd.:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag,

Bambam met tranen in m,n ogen heb ik je verhaal gelezen. Zo herkenbaar allemaal joh....en wat een eye opener he als je nu nuchter achter je kijkt poeh he.
Maar spijt ja, schuldgevoel ja....wil niet meer achter om kijken moet soms misschien maar bevalt me helemaal niet wat ik zie.

Ik wil verder met leven. We gaan ervoor!!!!!!

Chinagirl wat goed joh!!!!!!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik had net een vriendin aan de telefoon.( We gaan vaak samen shoppen op vrijdag) Ik hoorde aan haar stem dat ze hem goed heeft geraakt heeft gisteren. Zei tegen haar jij hebt aardig wat gedronken gisteren hoor het aan je stem, haar antwoordt was; ach even een paar heb een drukke week gehad en ben net pas wakker hoor!!
Over herkenbaar en het niet willen toegeven gesproken.....Stiekem voel ik me beter en beter worden!! Is dat erg?

Groetjes

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ellie, het lijkt me niet erg dat jij je beter en beter gaat voelen. Dat is fijn. Het kan wel lastig zijn dat vriendinnen in hun zelfde patroon doorgaan. De kans bestaat dat jij je een buitenstaander gaat voelen. Mijn ervaring is dat ik moet 'herijken'. Ik heb een bepaalde rol in een groep die mede ingegeven is door veel drank. Als ik niet drink verwachten mensen wel drukte en gelach enz van mij. Ik lach nog wel natuurlijk maar zoek nog m'n weg in m'n nieuwe rol. Misschien zoek jij je weg daar ook nog in. Herken je hier wat in of bedoel jij iets anders.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag allemaal

Katrina, fijn, dat je er weer bent, ik miste je al een beetje.
Het was niet om je aan te vallen hoor, mijn berichtje.
Hier een dikke knuffel voor je traantjes.

Cato:Goh, wat een ontzettend fijn, die steun van je moeder en dat je vader het nu ook begrijpt sterkt je alleen maar in je verder strijd. Laat ze trots op je worden, ik weet dat je het kunt.
Proficiat met je 10 dagen

Rudy: bedankt voor je berichtje. Ik ga het eens proberen, die c-vije koffie. Het valt me wel steeds meer op, dat heel veel van ons ook maagproblemen hebben of hebben gehad.

Ellie, Fijn, dat je alles weer terug hebt gekregen. Ik loop ook nog steeds met moeite langs de alcohol in de winkel, maar de laatste tijd gaat mijn man altijd mee boodschappen (want hij zit overspannen thuis)en dat helpt wel, om niet in de verleiding te komen. Eerder kocht ik het altijd stiekem en verstopte het.
Als hij dan eerder naar bed ging, ging ik aan het zuipen, daardoor was ook het vertrouwen weg.Ik heb nog wel, wanneer mijn man eerder naar bed gaat , dat ik dan gelijk denk, nu kan ik weer. Maar gelukkig gaat het steeds beter. Anna zei tegen me, ga dan gelijk met je man naar bed, maar ik vind het ook wel heerlijk om ff alleen te zijn, nu hij hele dagen thuis zit.

Bam Bam, Poeh, wat een ellende meid. Goed hoor, dat je na 23 jaar drinken en je voorgeschiedenis nu 5 weken droog staat.

C.Q. een kwartaal morgen, knap hoor. Ik hoop, dat je gauw bericht krijgt van de inspectie.

Marieke : 1maand ADB. Ik heb een beetje het zelfde. Ik ben wel ADB, maar ook een paar keer iets gedronken.
Het voelt nog niet perfect, maar wel als een overwinning.

Kohtje, bedankt voor je lieve berichtje, heeft me echt goed gedaan.

Joann, Gaat het nog goed met jouw en de campral?
Ik las vanmorgen de bijsluiter van de campral nog eens door en daar stond, dat je wel eerst lichamelijk ontwendt moest zijn, anders helpt het niet. Ik heb nog steeds momenten van zal ik wel of zal ik niet. Maar ze zijn wel korter en minder hevig.

GRoetjes Sneeuwwitje

:present::present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...