Vrijdag 16 februari

[Mick]

@fran:

[Francesca]

Maar ik wil mezelf ook niet verloochenen!

[Anna]

Oké, misschien maak ik nu mensen kwaad, maar ik zeg toch wat ik denk als reactie op Fran's laatste berichtje aan mij.

Als ik (of iemand anders) iets serieus plaatst hier op het forum komen er inderdaad altijd serieuze berichten. De laatste tijd valt het mij echter op - en misschien is het verbeelding van mij - dat dit er maar een paar zijn, en dat het draadje dan weer verder gaat in alledaagse dingetjes of gegeit. Ik heb periodes meegemaakt hier, dat zo'n serieus bericht, of een probleem van iemand, aanleiding gaf tot een hele reeks van serieuze antwoorden, waaruit dan vaak weer nieuwe discussies ontstonden. Dat bedoel ik dus. Nogmaals, ik vind het gegeit ook leuk, en het heeft mij ook al vaak de avond door geholpen. Maar ik vind af een toe een stevige discussie ook de moeite waard. En dat mag van mij ook op het themadraadje, maar hier wordt toch het meeste gereageerd.

Visje, schrijf je ook mee?

[BamBam]

Anna, mee eens. Maar afdwingen gaat niet lukken, soms heeft het ook weer tijd nodig, denk ik.

[ferry]

Oké Jos, dat is jouw keuze, succes.

[ferry]

Anna en Bambam,

Ik ben het met jullie beiden eens.

[visje]

Ok ,vooruit.
Vandaag was dus de dag dat ik vlgs schema twee wijntjes mocht drinken. ik heb toch twee kleine flesjes gehaald, want ach daar gaan ook wel twee grote glazen uit( hoe houdt j jezelf voor de gek!) Mijn trek was niet eens grootmaar goed, vandaag mocht ik weer. Na twee glazen steeg dit snel naar mijn hoofd en ik vond dit een hele nare ervaring. Het toch niet helemaal helder zijn en het kribbig worden naar mijn kinderen irriteerde mijzelf voor het eerst mateloos. Ik heb resoluut de rest weggooid, ik vond het opeens zoooo vies. De dagen dat ik niet drink en alles helder kan doen voelde zoveel beter dan dit gevoel. Dit is voor het eerst dat ik dit ervaarde en eigenlijk schrok ik ervan. Ik moest er zelfs even om huilen en aan mijn man kon ik het ook niet goed uitleggen. Het enige wat hij zag is dat ik zo goed bezig ben de laatste tijd en dat dit een sprong voor mij was. Mijn nare gevoel daarna kan ik niet goed thuisbrengen. het is alsof je het uitmaakt met iemand waar je toch veel van houdt, maar die je minder wil zien...
Ik had daarna wonderlijk toch zin om dit nare gevoel weg te drinken, maar ook weer niet. Ik wilde nuchter blijven omdat dat zoveel beter voelt. Ik ging dus ook over op fris. ik vond het een aparte ervaring en een enorm leerproces, maar door dit soort gedoe hier neemt alleen de trek weer toe. Nee hoor, ook weer niet zo erg, er is niets meer in huis en ik wil ook niet.
Ik vind dit soort discusies zo jammer: gaan we ons nu elke keer afvragen hoeveel we geiten?, mag dit
wel? etc. De spontaniteit gaat er zo wel vanaf zo.

[Twan]

Hallo Allemaal,

Ik heb even bijgelezen, en hier zijn mijn vijf cent:

Het forum is geen TV die je aanzet.

Het is een groep mensen die met elkaar kletsen over onderwerpen die hen op dat moment bezighouden. Het komt mij een beetje vreemd voor daarover te klagen. Als je er iets aan wilt veranderen dan is jouw input daarvoor nodig. Wil je een onderwerp aansnijden: doen! Wil je dat niet doen: Ook goed.

Klagen over het niveau van het forum is toegeven dat je je eigen stem erop niet genoeg laat horen op de manier die jou goeddunkt.

Liefs,
Twan

[visje]

Anna, ik herinner mij toch pas geleden nog de discussies over schoonmoeders, wat heel veel mensen een fijn onderwerp vonden?

[visje]

Twan, helemaal mee eens!

[Francesca]

Exact, Visje: je wilt het uitmaken en toch weer niet en toch weer wel en toch weer niet... Je 'vriendje' brengt je vooral ellende maar je wilt toch ook die paar procentjes "vreugde" niet missen. Zo zie ik het voor mezelf: op een of andere manier klamp ik me wanhopig vast aan die paar procentjes. Terwijl ik WEET dat het niet deugt. Het is gewoon angst, Vis!
Het gekke is dat ik voor de rest heel veel van me wegduw uit angst, maar aan die paar procentjes en aan die sigaretten klamp ik me vast alsof ik anders dood zou gaan.

[ferry]

Visje,

Bedankt, dat je dit met ons wilde delen. En knap, dat je bent over gegaan op fris. Als ik dit zo van je hoor, is dit voor mij weer een bevestiging. Van de eerste laten staan. Want jij hebt dan toch een vervelend gevoel er aan over gehouden begrijp ik zo. (als het anders is, graag reaktie) En wat je man betreft, volgens mij kan hij zich er geen voorstelling van maken, hoe wij worstelen. Met de alco en onze gevoelens daarbij.
Maar nogmaals goed gedaan.

liefs Ferry.

[visje]

Ja, Francesca, die paar procentjes zijn voor mij toch wel belangrijk, denk ik. En als ik goed kan onderscheiden waarom ik drink ben ik al een heel eind op weg. vandaag dronk ik, niet omdat ik mij rot voelde , ik voelde mij goed en kon daarom ook goed stop zeggen.

[Anna]

Klopt Visje, dat was een heel goede discussie.

Bijzondere ervaring trouwens die je vanavond hebt gehad. Ik vind die omschrijving ook heel mooi, alsof je het uitmaakt met iemand waar je toch veel van houdt. Dat is natuurlijk ook zo. Maar ik ben toch blij dat je deze ervaring hebt gehad, ik denk dat het je sterker maakt.

Oké, even zelfopgelegde afmelding: ik moet weer even voor taxi spelen.

[Mieke]

PFFFFFFFF Ik word nu echt een beetje moe over hoe het forum zou moeten zijn.
Ieder heeft zijn/haar verantwoording over en als het een verplicht nummertje gaat worden dan is het zo.
Ik haak niet af want ik heb er iets aan.
Heb je er niets aan dan is het tijd om verder te gaan zoeken.
Ik zal mensen daarom ook niet te smeken om te blijven.
Ieder bepaalt de eigen keuze

[Francesca]

Weet je, Vis, ik begreep de vraag van Tactus niet toen die vroeg om voordelen en nadelen van alco op te schrijven. Ik was mezelf zo zat dat ik alleen nadelen zag. Maar zouden we het dan doen, als er echt HELEMAAL NIKS AAN WAS??? Nee toch? Dus ja: alcohol heeft een functie in ons leven. Ik ben er zelf nog niet uit hoe ik dat ga 'vervangen', hoor. Dus veel goede raad kan ik je niet geven. Maar ik begrijp je wel!

[visje]

@ ferry, ik deel het graag met jullie, daar zijn we hiervoor!
Waar ik mij nare gevoel aan over hield weet ik niet. Misschien ook wel het feit dat ik toch twee flesjes haalde en niet maar een. Ik ben toch blij dat ik stop tegen mijzelf heb kunnen zeggen, andere keren had ik gedacht: nou ja, dat maak ik dan ook wel op.
En je hebt gelijk dat mijn man niet kan weten wat mij bezighoudt, maar hij ziet natuurlijk al wel een enorme verandering. Van 40 glazen in de week naar nu 5 is al heel wat.

[BamBam]

Visje en Fran, ik snap je angst. ik ben zo lang zo bang geweest, ik kon en wilde en durfde geen afscheid nemen van mijn 'vriendje' die had ik toch nog zo nodig.

Ik kan alleen met jullie delen dat het voor mij zo de moeite loont nu ik niet meer drink. Ik ben nog steeds bang voor van alles en nog wat maar er veranderen ook dingen. Die verandering brengt ook angst met zich mee. Voor zoveel jaren wist ik zo ongeveer wat me te wachten stond, hoe mijn avonden zouden verlopen enzovoort. Nu ik niet meer drink staat veel op z'n kop. Sommige gevoelens veranderen en dat vind ik ook lastig. Wil ik mijn leven nog leiden zoals ik dat nu doe, wil ik dit werk nog doen zoals ik dat nu doe enzovoort.

Toch ben ik, nog steeds, elke ochtend blij dat ik dat 'vriendje' buiten de deur heb gezet. Ik wens jullie de moed toe om, ooit, ergens, die beslissing ook te nemen, hoe erg je er ook tegen op ziet.

[ferry]

Ja Visje, alleen dat van 40 naar 5 is al heeeeeeeeel veeeeeeeeel waaaaaard.

[Mieke]

@ Allen,
Deze onzekerheid nu naar mezelf gericht levert mij een trekmoment op.
Bang dat ik niets heb bijgedragen en geen mens heb geholpen.
Alleen maar onzin uitgekraamt of dingen waar een ander niets mee kan?

Ik ga niet drinken, maar de intentie is er wel.
Helpen we elkaar dan helemaal niet en zijn er serieuze ogenblikken?
Ik word erg bedroeft want ook op mij word niet veel gereageerd.
Ik heb diverse malen aangegeven waar de knelpunten bij mij liggen en als men daar niets mee kan prima, maar ga niet lopen zeuren dat er geen interessante onderwerpen zijn.

[knuffie]

piep?

[visje]

@ Bammie, dank voor de reaktie. Ik merk bij mij zoveel verschil vergeleken met een paar maanden geleden. Ik kan nu savonds de auto nemen als ik weg wil of moet. Ik kan met een gerust hart de telefoon opnemen en een gewoon gesprek voeren. Dit kon ik wel, maar ik was altijd bang dat mensen iets zouden merken, of dat ik dingen zou vergeten die ze mij vertelden. Gelukkig is dit nooit gebeurt. Mijn leven is nooit ontwricht geraakt in de zin dat ik vrienden of familei verloren heb door de drank. Dit maakt het denk ik ook moeilijker. Niet dat ik het zover laat komen natuurlijk, alsjeblieft niet, daar heb ik hier genoeg eye openers voor gehad.
Ik hoop gewoon nog steeds een sociale drinker te worden. Misschien heb ik een bord voor mijn kop, maar ik wil het wel proberen

[ferry]

BB,

Ik ben ook nog vaak bang, vooral als de straatvrees op komt zetten. En ik ergens graag naar toe wil. b.v. (a.s. zondag). Wat zal ik doen? Och één keer zondigen, heb ik dat toch meegemaakt. En begin dan wel weer opnieuw. Het heeft me weken bezig gehouden. Maar ik heb toch maar gekozen, voor nuchter te blijven. En niet mee te doen. Want wat is het waard, om 6 en een halve maand weg te gooien? Dus die angst van jou, kan ik me levendig voorstellen.

liefs Ferry.

[Mieke]

Sorry Knuf maar ff geen zin in een piep

[BamBam]

Mieke, probeer nu niet teveel aan jezelf te twijfelen. Ga bij jezelf na wat maakt dat je dit gevoel krijgt. Je bijdragen zijn zinnig en waardevol.

Fran, dat vroeg de therapeute ook een keer aan mij, jaren geleden, wat de functie van drank was. Ik keek haar aan alsof ik het in Keulen hoorde donderen, ik snapte er helemaal nix van!!!!
Maar ja het is wel zo, demping voor van alles en nog wat, wis en waarachtig! hihi, ik heb er 23 jaar over gedaan, hoezo traag?