Spring naar bijdragen

vrijdag 23februari


visje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 118
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Sterkte vandaag Visje, dat zal niet meevallen, werken met kater.

Mick, gefeliciteerd met 3 maanden ADB. :present::musicnote::sun:

PGJM, gefeliciteerd met je verjaardag.

Ik moet een ochtend werken. Niet helemaal fit, want ik ben vannacht weer aardig wat keertjes wakker geweest. Maar gelukkig wel met een fris hoofd.

Buiten ziet het grijs, maar het is bijna weekend. Mensen, maak er wat van!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In het algemeen veel bewolking en kans op wat regen of een bui.

In het algemeen veel bewolking en kans op wat regen en of een bui. Het wordt zo'n 12 graden bij een matige, aan de kust vrij krachtige tot krachtige zuidenwind. Komende nacht enkele opklaringen en aanvankelijk meest droog. Later in de nacht neemt, van het zuidwesten uit, de kans op (buiige) regen toe. Het koelt niet verder af dan tot een graad of 6. Zaterdag overdag veel bewolking en van tijd tot tijd buiige regen. Het wordt maximaal 11 graden bij een matige, aan zee vrij krachtige tot krachtige wind, die in de loop van de dag uit zuid tot zuidwest komt.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedevandaag allemaal,

Visje, sterkte met je kater. Berouw komt na de zonde inderdaad maar een mens is ook weer nooit te oud om te leren, zeggen ze. Dus geef de moed niet op hè?

Anna, jij ook sterkte met werken na een rusteloze nacht. Half dagje maar.. en dan weekend.
Hier schijnt momenteel het zonnetje een beetje. Maar ja, dat is dan ook ruim anderhalf uur na jouw berichtje. Erg kloppen met het weerbericht van onze Twan doet het echter niet. Helaas zal dat binnen de kortste keren wel zo zijn, want als er één soort voorspeld weer meestal wel uitkomt dan is het regen..

Pi, van harte gefeliciteerd met je 54e verjaardag. Sta je nog steeds droog? Probeer dat in elk geval vandaag te zijn..

Zo, ik ga maar weer eens aan het werk. Ik heb wel een beetje last van onrustige handen en benen, kan niet zo lang stil zitten en staan, maar dan loop ik even een rondje door het huis, geef de hond een aai over z'n kop (die wordt ook een beetje gek van me) en dan is het weer even over...

En nu wat doen!!!..Tot later.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal.

Ik heb ondervonden wanneer alcohol een probleem wordt het drankprobleem alleen te overwinnnen is door drank voor altijd te laten staan.
Als alcohol een probleem is geworden dan is denken alcohol de baas te kunnnen een illusie.
En dat is ook de bedoeling van koning alcohol, mensen in de waan laten dat hij te overwinnen is, om de inmiddels vergiftigde hersenen te blijven voeden zelfs als er niet gedronken wordt met gedachten over drank.
Ik herinner me de vele stoppogingen, de afspraken die ik maakte met mezelf en met mensen die me dierbaar waren.
Ik herinner me de oneerlijkheid van het liegen als ik weer eens door de mand was gevallen.
De schaame als ik werd betrapt met het vullen van lege flessen.
Al de bochten waarin ik me moest wringen om aan het juk van de maatschappij en dagelijkse beslommeringen te ontkomen omdat ik me zo ziek voelde van de drank.
De teleurstelling en het gevoel niet te deugen en de straf die ik me oplegde waren reden regelrecht de kroeg in te duiken.
En zo was de circel weer rond.

Ik heb de circel doorbroken door te stoppen en aan een nieuw leven te beginnen.
Blijkt dat hele proces uit honderd en meer circeltjes te bestaan die ik moest doorbreken.
Ik dacht als ik stop met drinken lossen mijn problemen als sneeuw voor de zon op.
Maar ik kreeg er alleen maar meer problemen bij.
Omgaan met deze problemen is een hele boterham die ik opnieuw moest leren smeren.
Ik kon al deze vaak geestelijk emotionele problemen niet alleen aan en heb professionele hulp gevraagd en gekregen.

Ik heb mijn leven nog eens over gedaan maar nu zonder drank.
En ik ben blij dat ik iedere morgen met een nuchtere kop uit mijn bed stap.
En daar ben ik dankbaar voor.

Een fijn weekend allemaal en laat steeds de eerst staan.

Rudy..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een hele goeiemorgen allemaal,

Kreeg gister te horen dat we voor vandaag stil lagen, kost me wel een snipper-of adv dag maar dat vind ik dus niet erg. Is wel heel lekker om eens een keertje te kunnen blijven liggen tot een uurtje of negen.
Zeker nu het slapen weer wat beter begint te worden. Rudy ik herken hier erg veel zoniet alles in. Ga lekker van m'n vrije vrijdag genieten.
PGJM van harte gefeliciteerd.

Groetjes..............

Link naar opmerking
Deel via andere websites

goedemorgen allemaal!
eerst maar even de felicitaties: mick 3 maanden, wat ben je al ver! :)

PGJM, hiep hiep hoera, hou het droog, want op verjaardagen komt koning alcohol ook feliciteren en niet met lang zal jij leven :o

visje: gefeliciteerd: je bent weer onder ons, je schrijft mee aan het draadje, ondanks schaamte en kater; gewoon doorgaan met waar je gistermogen ook was :rose: en sterkte met de kater op je werk

rosie: gefeliciteerd dat je eerlijk bent, en dat je de kans grijpt om toch onder je weekmaximum te blijven. chapeau! (ipv een hoedje: :D )




gisteren ben ik vrij acuut gestopt omdat mijn latman kwam; ik vind het niet prettig als iemand meeleest (of zou kunnen meelezen) als ik wat schrijf. altijd gehad, op school al bij repetites of opstel, als de dood dat de juf al tijdens het schrijven meekeek over mijn schouder. vandaar dat ik snel van het forum af was. we hadden een goede avond samen, met een lekkere chinees (ben ik gek op) en veel spawater. lang en stevig gepraat. hij wil me steunen als we samen zijn, maar stopt zelf nog niet, hij kan het voor zijn werk niet maken om ineens niet te drinken. hij heeft ook nooit stiekem gedronken zoals ik, iedereen doet het daar, dus als hij stopt is dat ineens een grote verandering, en dat kan hij niet aan, denkt hij.
dat is dus wel een groot verschil, op mijn werk zal niemand het merken, en dus krijg ik ook geen vragen, maar ook geen ondersteuning.
hij is bang voor negatieve reacties en druk, zo van: doe niet zo flauw, 2 of 3 maakt toch niet uit, je laat je toch niet door een dronken vrouw de wet voorschrijven, enz. daarom probeert hij het voorlopig zeker niet. bovendien gaat hij over 2 jaar toch met pensioen.... en als hij dan bij mij niet drinkt, of we gaan over een tijdje samen sociaal proberen te drinken, dan houdt hij het die twee jaar nog wel uit, omdat het over het geheel toch minder is. hij zal nadenken over een weektotaal, daar praten we in het weekend wel over, heeft hij beloofd.
ik ben in elk geval heel blij dat hij het zo seriues neemt, en mij ook wil helpen. vanavond gaat hij eerst voor me naar de buurtsuper, zodat ik de verleiding nog even kan weerstaan. maandag moet ik het dan zelf gaan doen, maar ja dat is dan voor mij hopelijk al de 8e dag, en dan ben ik vast al weer een beetje sterker dan vandaag op de 5e. vandaag al vier dagen zonder, dat is jaren geleden!
zo dat was weer een heel verhaal, als je een vrije dag neemt loopt de tijd zo door mijn vingers, ik ga eens wat aan het huishouden doen, als latman voor me naar de super gaat, moet het er hier vanavond toch een beetje gezelliger uitzien. eerst maar eens de troep opruimen, dan ziet hij dat ik nuchter veel meer kan, dan me na het werk volgooien.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Twan, bedankt voor het weerbericht iedere morgen.

Bibelle, fijn dat je latman je zo gaat steunen en fijn dat je je nu al naar dag 5 gaat, terwijl dat al zolang geleden is. Bij mij is dag 8 of 9 altijd de grote valkuil. Ik wil je niet bang maken ,maar je bent er dan nog niet hoor.

Visje, ik hoop dat je het een beetjevol kunt houden vandaag met je kater.

Marieke en Anna en Mick, vervelend dat jullie zo slecht hebben geslapen.

Rosie, alles goed gegaan met de hennepolie?

Koh, jij ook naar dag 5, hoop dat de onrust een beetje ophoudt en anders vraag je Rosie maar om wat hennepolie.

Knuffie, ik hoop dat je een goede nachtdienst hebt gehad en dat je een beetje kunt slapen.

Pi, gefeliciteerd met je verjaardag.

Alle anderen, natuurlijk ook een fijne droge dag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeiemorgen allemaal. Ik wens iedereen veel sterkte vandaag met het droog blijven.

Visje die kater gaat wel weer over. En er is altijd een nieuw begin.

Het is heel erg zonnig en 26 graden. Ik heb net een workout van een uur achter de rug en dat voelt heel erg lekker aan. Het wordt weer een mooie en droge dag.

Ariel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

dag marion, bedankt voor je waarschuwing voor de valkuilen na de 5e dag. ik heb voor ik me aanmeldde al wel op het forum rondgekeken en gezien hoe moeilijk het is om te stoppen, en dat terugval er soms bij hoort.

eerst wilde ik me daarom niet aanmelden om mee te schrijven, en zelfs niet meer lezen, omdat ik dacht: als die mensen terugvallen, dan lukt het mij natuurlijk helemaal niet.

maar later zei een goede vriendin: als zij het durven, dan durf jij het ook. het ligt er maar aan hoe je er tegenaan kijkt, het glas is halfvol of halfleeg zeggen ze dan.

ik hoop te kunnen blijven zeggen: mijn glas blijft leeg, in elk geval in de komende weken. pas als ik van het drinken uit gewoonte af ben durf ik te kijken of ik het op een feestje of zo nog sociaal kan doen.
ik hoop dat visje en rosie het vandaag droog houden! sterkte daarmee

(ps ik weet niet eens wat gremlins zijn, maar ik heb het vermoeden dat het enge beesten zijn die van alcoholverleidingen leven)

groeten, en tot later, bibelle

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Rosie,

Ik herken heel veel van wat je schrijft, over je sleutel kwijt zijn, terwijl er van jou wel verwacht wordt dat je gewoon meedraait met de rest van de wereld. En over hopen dat iemand je zal redden en je hand zal vastnemen en tegen je zal zeggen: 'Het komt allemaal goed, wij gaan dat samen uitzoeken en oplossen.' Ja, daar kan ik soms hevig naar verlangen. Alleen werkt het zo niet, althans niet in mijn leven.

Ik was vooral ontzettend zelfdestructief (nog altijd trouwens) en was ernstig aan het overwegen om er de brui aan te geven (ook wel om mijn omgeving te 'straffen', als ik eerlijk ben). En net toen ik zo diep zat, pleegde mijn neefje van 19 zelfmoord. Toen wist ik voor mezelf dat dat geen optie meer was, omdat ik gezien had wat het met de achterblijvers doet en ik ineens vond dat ik het recht niet meer had. Je zou kunnen zeggen dat zijn wanhoopsdaad mijn leven gered heeft, al is het nog steeds een gevecht.

Ik vind het mooi dat je dit geschreven hebt. Bedankt daarvoor.

Fran

Link naar opmerking
Deel via andere websites

lieve rosie, lieve francesca,
wat ik net schreef over moed hebben om te schrijven laten jullie gelijk zien: ik vind het heel moedig om te durven delen dat je soms heel destructieve gedachten heb; en ik ben ook blij dat jullie geen eind aan je leven hebben gemaakt, want als zulke moedige mensen als jullie er niet meer zijn, wat moet ik als oude slapjurk dan nog? ik probeer ook al jaren gewoon mee te doen, op mijn werk, voor mijn kinderen, mijn familie, mijn latrelatie, en ik ben soms zó moe.
de pogingen om het te verdrinken hebben me aan de rand gebracht, en nu wil ik het gevecht gaan winnen. jullie -en alle anderen- bedankt voor je moedige verhalen, van de successen, van de valkuilen, en de missers. één belangrijk ding neem ik in elk geval mee voor als het een keer mis zou gaan: er komt altijd weer een volgende dag om opnieuw te beginnen.
bedankt en liefs, bibelle

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het bestaan is vooral wrang als je geen gezonde basis en dus geen veerkracht meegekregen hebt volgens mij. Iedereen krijgt vroeg of laat te maken met ziekte en dood en ellende. Maar voor mij kunnen de eenvoudigste dingen echt een gevecht zijn omdat ik voortdurend moet vechten tegen die stem in mijn hoofd die zegt dat ik niks waard ben of niks verdien. Waardoor de eenvoudigste dingen kunnen aanvoelen als een 'aanval' op je gehele persoonlijkheid. Dat heb ik hier al vaker gelezen trouwens, dat bijvoorbeeld wachten op een antwoord dat te lang op zich laat wachten al een hele 'crisis' kan veroorzaken in je hoofd, met alle mogelijke rampscenario's vandien. En dat hebben 'normale' mensen (lees: mensen die liefdevol opgevoed zijn en een normaal zelfbeeld hebben) niet.

Ach ja. We vechten dapper voort. En het is inderdaad niet te laat tot het echt te laat is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Rosie, Fran en alle anderen....

Ik ben even stil geworden, geschrokken toch ook wel.
Respect heb ik voor jullie, dat je dit deelt op het forum. Ik denk dat velen van ons veel herkenning hierin vindt. Ik in elk geval wel, het beangstigt me toch ook wel een beetje. Ik ben alleen denk ik nog niet zover dat ik dit op een zo'n delenswaardige manier op papier kan krijgen. Op het forum heb ik voor het eerst mijn nuchtere woorden kunnen zetten. Voordien had ik vriend Jan overal bij nodig, zelfs om mijn nood op papier te kunnen zetten. Ook ik ben regelmatig mijn sleutels kwijtgeraakt.
Het maakt weer goed duidelijk waarom we hierzijn en waarvoor, dank jullie wel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Rosie,

Ik zet 'normaal' bijna altijd tussen aanhalingstekens, hoor. En wel omdat het een heel raar begrip is. In India is het normaal om meisjes te aborteren en te vermoorden. In China idem dito. Plus dat ze daar ook nog honden en kittens eten. (BRAAK!!!) Ik kom uit een 'normaal' gezin, met zussen die niet drinken en ouders die evenmin dronken. Net omdat wij zo'n burgerlijk onderwijsgezinnetje waren, begrijpt bijna niemand waarom ik dan zo'n 'sukkel' ben. Nu ja, goed. Geeft ook niks.

Ik ben er verder 100% zeker van dat ik in de middeleeuwen op de brandstapel beland zou zijn wegens rebellie. Ik weet ook dat ik in de meeste groepen niet echt pas (oppervlakkig wel, hoor, maar dat houd ik ook maar kort vol). Ik paste niet eens in mijn eigen gezin, al denk ik dat mijn vader me wel aanvoelde. Mensen die niet 100% in het plaatje passen worden wantrouwig bekeken. En dan heb ik niet eens over 'rare kronkels' of zo. In sommige milieus is boeken lezen al genoeg om al raar bekeken te worden...

Ik hoef er ook niet echt bij te horen, al stel ik bijvoorbeeld wel prijs op een 'goed contact' met mijn buren en zo. En meer dan oppervlakkig hoeft dat niet te zijn. Maar we zorgen wel voor elkaar, en dat is goed. Al krijg ik dan ook wel opmerkingen over de keuze van mijn nieuwe voordeur... :P

Je wordt heel snel uitgestoten of uitgespuwd door een groep. Toch heb ik altijd in mijn achterhoofd geweten dat dat niet aan MIJ lag, want dat ik best anders mocht zijn. Alleen komt er nu een hoop therapie aan te pas om het op een of ander manier toch te kunnen redden en om dat gevoel van vervreemding te kunnen plaatsen en daarmee te leren omgaan. Ik krijg dan ook wel vaak iets 'hooghartigs' over mij en dan ga ik die groep zelf minderwaardig vinden wegens te oppervlakkig bijvoorbeeld. Ik denk dat het goed is om een soort middenweg te vinden waarbij je jezelf niet verraadt maar toch ook nog sociaal contact kunt hebben.

Fran

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Roos, mooi stuk. Ik ben dit verhaal al wel vaker hier op het forum tegen gekomen in stukjes en beetjes. Dit is nu in jouw bewoording en eigenlijk een mooie samenvatting en het zet me alweer aan het denken. De vele punten van herkenning en zelfs nog weer wat diep weggestopte herinneringen komen boven. Zoals het punt van er een eind aan willen maken. Eigenlijk niet eens zozeer er een eind aan wíllen maken maar gewoon apatisch afwachten tot er misschien (zelfs hopelijk) maar eens een einde kwam... En dat kwam niet, daar ben ik nu nog steeds blij om. Wel heeft deze fase me dingen opgeleverd waardoor ik me nu minder krampachtig in het leven kan staande houden. Misschien is het wel een beetje te vergelijken met een 'bijna dood ervaring'.
Sinds ik vanmiddag je verhaal gelezen heb ben ik er mee bezig. Maar er flitst zoveel door me heen dat ik je niet zomaar even wat terug kan schrijven. Af en toe een flard zoals dit er nu ook een is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, Koh, dat had ik ook vaak en soms nog: gewoon hopen dat het zomaar een keer gedaan zal zijn. Niet meer wakker worden zodat je ook de strijd niet hoeft aan te gaan. Alleen ben ik er zelf van overtuigd dat je tijd maar gekomen is als hij gekomen is. Voor mijzelf betekent dat dus dat ik het gevecht moet aangaan. Alleen ben ik op dit moment zo MOE! Ik kan het nauwelijks nog opbrengen om mijn werk te doen, terwijl ik alleen maar een dag of 10 op mijn tanden hoef te bijten. En dat zal ik ook wel moeten doen. Alleen vandaag niet, vrees ik...

Maar gisteren ben ik naar een balletvoorstelling geweest van mijn vroegere school. Het was heel mooi en er deed een vrouw mee die ik al een paar jaar ken, een oudere dame. Zij speelde de moederrol, maar moest ook echt nog veel dansen in de voorstelling. Ik dacht altijd dat ze begin de 50 was, tot ik vandaag hoorde dat ze 65 (VIJFENZESTIG) is!!! Ik ben er nog niet goed van! Oké, ik heb heel slechte gewrichten en zo, maar toch... Ik zou best nog wel een uurtje in de week kunnen dansen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Roos, de eerste stap voorwaarts sinds jaaaaaren heb ik vorig jaar gezet op het moment dat me duidelijk gemaakt werd en ik kon aanvaarden dat ik mezelf MOCHT zijn. Daarna zijn alle stappen die ik nog moest zetten logischerwijs ook in diezelfde richting gegaan, dus voorwaarts. Die eerste stap was niet groter dan de daarop volgende stappen maar wel richtingbepalend en dus van basaal belang. Stoppen met roken is slechts één stap in een hele wandeling in de goede richting.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Stien Fran Rosie Bibelle en alle anderen die meeschrijven op dit forum.

Omarm het kind in je dat zoveel te kort is gekomen, praat ermee, verzorg het goed en bestraf het niet meer.

Ik vraag mij vaak af wat er van mij terecht was gekomen als ik uit een liefdevol nest was gekomen.
Als de basis van mijn opvoeding aan de eis had voldaan nodig om later op eigen benen te staan.
Maar ik zal daar nooit een antwoord op krijgen.
Ik denk dat mensen die vroeger wel liefde van ouders hebben gekregen waar ze recht op hebben niet zo gemakkelijk verslaafd raken.
Zij hebben reeds kennis gemaakt met wat ik ..die andere wereld...noem.
Er niet zijn, of er alleen zijn voor de kinderen wanneer het in de kraam past van pa en ma is wat ik mijn ouders kwalijk neem.
Ik neem ze kwalijk dat zij geen verantwoording hebben genomen voor het gezin.

Ik werd slachtoffer van mijn eigen machteloosheid.
En maar wachtten op de uitgestoken hand die er in mijn kindertijd had moeten zijn.
Ik moest door de meest schokkende gebeurtenissen eraan herinnerd worden dat ik mij langzamerhand aan het vernietigen was.
Altijd moest ik van schade en schande wijs worden.
Ik werd door mijn omgeving bevestigd dat het leven dat ik leidde niet veel verschilde dan dat van mijn medemens.

Als ik lees wat mensen schrijven over hun pijnlijke en verdrietige kindertijd en wat voor desatreuze gevolgen dat heeft gehad voor hun later leven dan lijkt het of wij allemaal dezelfde ouders hebben gehad.
Stoppen met drinken betekende voor mij een kijkje nemen terug naar de emotie die er niet mocht zijn in mijn kindertijd, om daar Nu in het heden mee te leren omgaan.
Beter laat dan nooit.
Inmiddels weet ik dat ik deug.

Rudy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ai, Rudy: wachten op de uitgestoken hand die er in mijn kindertijd had moeten zijn...

Die is RAAK, hoor!!! Dat verlangen naar de hand van papa (of mama) op het moment dat jij als een klein kind verdwaald bent in een grote menigte... Daar verlang ik zo naar, naar die grote hand van papa, die me wel gaat vertellen hoe ik hier weer uit raak, uit deze doolhof...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...