Spring naar bijdragen

vrijdag 9 maart


visje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 57
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Bammetje, ik vind het knap, dat je toch nog naar de AA bent gegaan.
Ik denk wel dat het net dat duwtje in de goede richting kan geven, maar ik ben ook een beetje bang om naar zo'n zweverige groep te gaan.

Stien, ik merk dat ik me de laatste tijd ook ontzettend kan ergeren aan dingen, die ik eerder gemakkelijk naast me neer kon leggen.

Ik zit me gewoon groen en geel aan mijn buurvrouw te ergeren, die een relatie heeft met een huisarts ( daarvoor een plastisch chirurg, allemaal via een datingsite) en hier komt klagen dat haar ex de alimentatie wil stoppen, omdat ze samenwoont met haar nieuwe vriend. KLagen, klagen klagen alleen maar over haar zelf, ze is gisteren een uur geweest en heeft het alleen maar over haar zelf gehad, terwijl ze weet dat we het heel moeilijk hebben, Ik heb niet eens de kans gekregen om te vertellen dat ik geen werk meer had.
Ik kan me daar zo gruwelijk over opfokken, dat deed ik eerder nooit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

BamBam, bedankt voor je verhaal. Ik ben erg benieuwd hoe je het de komende weken vind bij de AA. Ik had het idee dat bij jou de drempel net zo hoog was als bij mij, maar jij bent gegaan en ik niet. Dus mijn drempel is kennelijk nog hoger.
Dat jij toch over die drempel heen bent gestapt heeft mij weer aan het denken gezet. Waarom durf ik deze stap niet te zetten? Natuurlijk zijn er de gebruikelijke angsten waar ik het al vaker over heb gehad. Ik durf niet goed op vreemde dingen af te stappen, ik voel me niet op mijn gemak in gezelschap, en ik heb er een hekel aan 's avonds nog weg te gaan.
Ik ben er inmiddels achter dat er nog een reden is, en dat is dat ik mijn kinderen niet goed durf te vertellen waar ik naartoe ga. Ze begrijpen al niet waarom ik nog steeds zo veel op dit forum actief ben. In hun visie is mijn alcoholprobleem verleden tijd, ze begrijpen helemaal niets van wat het voor mij betekent. Ze zijn het er ook niet helemaal mee eens dat ik contact heb met mensen die ik heb leren kennen via een alcoholistenforum. Dus ik zie me nog niet uitleggen dat ik naar een meeting van de AA ga.
Het is af en toe best moeilijk dat ik dit stukje van mij niet met hun kan delen, vooral omdat ze altijd heel nieuwsgierig zijn naar wat ik doe. Maar ik denk dat ze hier gewoon nog te jong voor zijn, en te weinig levenservaring hebben.

Stien, misschien is het een idee je mood maar gewoon te laten voor wat het is. Ik ben ook opgehouden ertegen te vechten, en daar word je in ieder geval minder moe van. Misschien helpt het jou even lekker tv te kijken? Of lezen, of rennen, je kunt het beste iets gaan doen wat je doorgaans fijn vind. En lekker op tijd naar bed, daar loop je geen gevaar. Het is nu eenmaal vrijdagavond, maar geloof me, ook de vrijdagavonden worden beter.

Ik ga vanavond lekker tv kijken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marion, zeg maar gewoon hardop tegen jezelf dat je buurvrouw een egoïstisch kreng is. Dan is het er uit, en hoef je je er verder niet meer druk over te maken. Ze is het niet waard om voor te gaan drinken, en dit gevoel zakt ook wel weer.

Een fijne avond!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Marion.

Ach meis, sommige mensen kijken niet langer dan hun eigen neus. Trek het je niet aan.
En wat werk betreft kan ik helemaal met je mee gaan, ik heb vanaf vandaag ook geen werk meer.
Dus ik deel dat onwerkelijke gevoel met je. Maar het komt echt goed, misschien komt er snel al iets anders op je pad.
Misschien kan je volgende keer als je buurvrouw langs komt zelf even het iniatief nemen en zehhen he weet je wat etc.
En als je het niet trekt kan je altijd hier terecht dat weet je toch?

Liefs,
Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anna, ik kan het ook niet uitleggen. Het is een beetje hetzelfde als op die dag in september vorig jaar. Ik was met een vriendin naar de sauna en dobberde lekker in m'n blote tokesie in het zwembad en dacht: ik zou ook es een tijdje niet kunnen drinken. Deze gedachte kwam nadat ik weer eindeloos had lopen klagen en zeuren dat ik me niet zo lekker voelde. Ja, hallooooo dat was ook niet zo gek natuurlijk.
En dat na een vakantie van bijna drie weken waarin in alle dagen dronken was. Ik voelde me zo klote, waardeloos.

Nu heb ik weer een stap gezet. Ik weet niet of de AA de juiste weg is voor mij. Ik heb me echter wel bedacht dat ik het een kans wil geven. Ik loop nu vast, met m'n gevoel, wat voel ik, waarom soms teveel en waarom in, gepastere situaties, te weinig enzovoort enzovoort. Ik heb jaren gedronken en weet soms niet wie en wat ik ben. Dat klinkt nu heel zwaar maar soms voel ik het zo.
Ik heb ook al geinformeerd naar therapie en misschien ga ik dat ook wel doen. Misschien is beide dingen tegelijk wel wat teveel van het goede, ik ga daar nu ook geen beslissing over nemen.

Ik heb me gewoon bedacht dat ik wel kan blijven jammeren maar als ik niet in actie kom gebeurd er nix, nada, noppes. Voor mij werkt het vaak zo dat ik vanuit een crisessituatie in aktie kom en daar zou ik graag verandering inbrengen.
Ik zat hier gisteren tegen m'n verwarming aangeplakt, met m'n jas al aan, te wikken en te wegen. En uiteindelijk bedacht; wat heb ik te verliezen, ik heb, waarschijnlijk, van alles te winnen.

Je schrijft over je kinderen dat zij niet begrijpen wat je toch moet op zo'n alcoholistenforum. Snap ik dat ze dat denken. Ik snap echter voor mezelf dat m'n leven vrijer wordt naarmate ik eerlijker ben. Dat heb ik al gemerkt met m'n drukte. Ik praat daar nu al veel gemakkelijker over. Niet om een excuus aan te voeren maar ik ben nu eenmaal heel erg druk, reageer zeer impulsief en het kost me onnoemelijk veel energie dat allemaal in goede banen te leiden. Die strijd heb ik jaaaaren alleen gevoerd. En weet je, ik voel me ook vaak heel erg alleen.
En dat is met drank ook zo. Ik ben een alcoholist, zo simpel is het. Ik heb jaren lopen klagen over m'n vader, ik ben geen haar beter. En dat wil ik niet. Ik wil wel alles uit de kast halen om zaken aan te pakken. Of het allemaal lukt, we zullen zien. Denk ik dat ik voortaan als engeltje door het leven ga met een gouden glansje rond m'n hoofd, neuhhhhh. Denk ik dat ik zingend door het leven ga, neuhhh.
Maar ik wil niet alles meer vanuit angst. Ik ben vaak zo bang, ik ben er schijtziek van. Ik heb een bek als een scheermes en het stelt geen ruk voor. Vraag mij over de toestand in de wereld en ik heb er een mening over. Maar vraag mij iets over hoe ik me voel, hoe ik om kan gaan met intimiteit, of ik werkelijk durf te voelen wat ik voel en ik haak af. En dat is omdat ik het soms ook echt niet weet en er angst voor heb.
Dus ook al is niet iedereen het met mij eens en ook al vragen mensen in mijn directe omgeving zich af of de AA en/of therapie de juiste stap is voor mij; ik ga toch. Ik moet uiteindelijk met mezelf verder. En ik wil vrij zijn, me vrij voelen, het gevoel hebben dat ik richting kan geven aan mijn leven. Ik wil voelen, hoe moeilijk me dat soms ook zal vallen.

Iemand schreef me laatst; niet het vallen is falen maar het weigeren op te staan.

Ik wens je toe dat je voor jezelf de juiste stappen kan vinden om te zetten Anna. Iets doen of laten voor een ander heeft voor mij uiteindelijk niet zo goed gewerkt. Wat wel gaat werken weet ik nog niet zo goed maar ik begin maar gewoon, geloof ik.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed van je BamBam, om gewoon maar ergens te beginnen. Er is een ding dat je al een paar keer gezegd hebt, wat mij nu weer opviel. Je hebt het gevoel stil te staan.

Dat gevoel herken ik wel, alleen heb ik niet het gevoel helemaal stil te staan. Misschien zit daar wel het verschil. Ik heb het gevoel dat het te langzaam gaat, dat ik méér moet doen, maar als ik er dan over na ga denken, dan realiseer ik me dat ik wél dingen doe, en dat ik ook vooruit ga. Al is het af en toe voor mijn gevoel te langzaam.
Maar ik ken mezelf, ik weet dat ik geneigd ben vijf dingen tegelijk aan te pakken en in paniek te raken als ik ontdek dat ik het niet allemaal tegelijk aan kan. Dat is een valkuil waar ik ook altijd in trapte toen ik dronk, en het is een van de dingen die ik wil veranderen. Meer rust, niet te impulsief, en alles wat ik begin ook een reële kans geven. En dat doe ik nu, ook al gaat het me dus af en toe te langzaam.

Als wat ik nu doe niet werkt, kan ik altijd nog een andere stap proberen. En de wetenschap dat er nog andere wegen open zijn als ik vast mocht lopen, geeft me ook een gevoel van geruststelling. En ook dat kan ik goed gebruiken.

Ik denk dat ik nog maar even door ga op mijn huidige weg. En ik hoop dat je ons wil laten weten hoe het jou vergaat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Bambam,

Met bewondering, heb ik je laatste bericht zitten lezen. En zie een steeds energieker Bammetje tevoorschijn komen. Een Bammetje, wat zelf denkt stil te staan. Maar IK zie een Bammetje, dat met de dag vooruit gaat. Een Bammetje, wat groeit en opbloeit. Lieve Bam, ga zo door op de ingeslagen weg.
En lees over een jaar nog eens wat je hier net hebt geschreven. Wedden, dat je dan lacht?????

liefs Ferry.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
stien

Ik hoop dat mijn mood voor dit weekeinde snel veranderd. Ik kan me ongelooflijk opwinden om de meest pietluttige dingen, waardoor ik ook direkt weer aan de alco denk.


Kan een scéne maken om niets, moet ik er eerst weer even bij stilstaan en rustig worden. Dan denk ik, waar ben ik in vredesnaam mee bezig. Rationeel gezien snap ik het allemaal wel, het is natuurlijk weekeind. Hoe schakel je je brein uit?




Stien,

Je zou eens kunnen proberen om er niet tegen te vechten maar het gewoon maar te laten gebeuren. Er zijn dingen waartegen je niet kunt vechten of die je kunt beinvloeden door een knop om te draaien. Zo ingenieus zitten wij nou ook weer niet in elkaar.
Als bv. iemand verdrietig is, krijgt ie vaak het advies om er maar tegen te vechten of om te proberen maar een beetje vrolijk te doen, al was het alleen maar voor de schijn (als je bv. visite krijgt). Ik vind dat onzin. Laat dat verdriet maar komen en maak het nog maar een beetje erger. Zo doorleef je het beter en krijgt het een plek. Ik hou niet zo van dat therapeutenjargon maar weet even niet hoe ik het anders moet zeggen.

Ariel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, het is goed dat de AA er is.
Erg knap dat men zelf het initiatief neemt om daar naar toe te gaan, zeker als de drempel zo hoog is.
Zelf ben ik 10 jaar geleden een tijdje naar de AA gegaan. Ben na een poosje weer gestopt, want ik wilde weer drinken en voelde me niet vrij meer, maar dat was natuurlijk onzin.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bammetje. ik ben het met Ferry eens en ga je weer met sprongen vooruit.

Anna, jij gaat ook wel vooruit, waarschijnlijk met 2 stappen en dan weer een stap terug, maar ook daar behaal de je eindstreep mee.
Anna, mijn buurvrouw krijgt me niet aan het drinken, maar ik kan er de laatste tijd wel opgefokt van raken. Waarschijnlijk omdat zij met zulke nutteloze en egoïstische verhalen komt en daar zo'n groot drama van kan maken, dat ik denk, mens, wat stel je je toch aan. Waaarschijnlijk kijk ik nu pas nuchter tegen haar aan, want we wonen hier nu 4 jaar, dus de meeste verhalen van haar heb ik met een slok op gehoord.

Anjo, ben je nu ook je werk helemaal kwijt. Heb ik dat nu gemist of schrijf je dit voor het eerst?

Water, hoe gaat ie?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marion, met een slok op is het ook veel gemakkelijker om dit soort verhalen aan te horen, je luistert er immers maar half naar. Het is logisch dat je gemakkelijker geïrriteerd bent, iedereen heeft dit soort effecten de eerste paar maanden.

Ik vind zelf ook dat ik toch wel vooruit ga. Ik durfde naar die meeting, ontmoet meer mensen, heb deze week leuke dingen gedaan die ik in geen jaren gedaan heb (en het was niet half zo eng als ik dacht) en ben met loopbaanoriëntatie begonnen. Dat is voor het moment wel eventjes voldoende vind ik.
Dat ik ondanks de AD nog steeds sombere buien krijg, nog niet fulltime kan werken en af en toe toch een lichte paniekaanval krijg neem ik maar voor lief. Ik kan niet verwachten dat dat zo snel over is. Vroeger zoop ik me na iedere paniekaanval compleet van de wereld, zodat ik het helemaal vergat.

Anjo, heb je ontslag gekregen? Of heb je je ziek gemeld, wat me niet onverstandig lijkt? Sterkte meid, gun jezelf de tijd om eerst helemaal beter te worden, je bent gewoon te vroeg gaan werken. Er komen echt wel weer nieuwe kansen, die beter bij je passen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anna, ik heb ondanks de AD ook nog depressiebuien en nog een tikje paniekstoornissen enben ook nog erg vermeoid, maar ik heb de lat gewoon even iets lager gelegd, want ik kan het toch niet forceren.
Ik ben ook bang als ik teveel van mezelf zou eisen en een ding zou niet lukken, dat ik dan echt alles weer verknal.
Ik laat de alcohol staan, mijn zoetstoffenverslaving en ik probeer een beter dag en nachtritme op te bouwen. Soms denk je weleens dat je niets doet, maar nu noem jij al zo een paar dingen en ik ook, dus
WE GAAN WEEL VOORUIT.

Als de meesten van ons eens zouden denken hoe we er een jaar geleden waren en NU, dan zijn we toch allemaal een stuk vooruit gegaan.
Applaus voor onszelf,hihihi.


aangepast wegens depressiebuien, moet zijn depressieve buien, anders lijk ik wel een weerbericht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo is het appeltje, ik applaudiseer met je mee. Hihi.

En nu ik appeltje schrijf denk ik aan Francesca, want zij noemt je altijd zo. Zou de opdracht eindelijk af zijn, en Fran lekker van haar vakantie aan het genieten? Frannie, het is je gegund hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

Hier ben ik ook efkes!! Veel bijgelezen en even tijd nodig voor zelfonderzoek!! M'n kopke zit momenteel vol met andere dingen en ik lees hier wel veel maar kan het soms niet opbrengen om te reageren alhoewel ik dat toch wel wil!! Ik vind alleen niet de juiste woorden, begrijpen jullie? Ik heb nu contact met een vriend die ook alco was en ik trek me heel erg op aan die berichtjes!! Ik blijf hier wel steeds veel meelezen maar vind de 'antwoorden' niet om te reageren!! Misschien wordt ik weer hetzelfde knuffie als alle emoties wat verwerkt zijn en een plaatsje krijgen!! Dus als ik er even niet zoveel ben om te schrijven is dat gewoon mijn kronkel in m'n hoofd maar ik blijf er wel , al is het dan wat op de achtergrond!!! Ik blijf jullie nodig hebben en hoop dat m'n kopke opklaart en ik weer volledig 'terug' ben later!!!

Veel liefs van knuffie!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...