dinsdag 11 september 2007

[Vie]

RJB, zo zie je maar hoe gedachten een eigen leven kunnen gaan leiden. En hoe onnodig het is om je druk te maken over van wat anderen wellicht van je denken. Joh, ook al ZOU jij je dochter liefst meisjesachtig opvoeden, dan nog zou dat je eigen keuze zijn.

Grappig dat jij dat zegt, dat je de craving juist zo graag zou voelen. Toch vind ik dat een beetje ongeloofwaardig: "ik stond ineens in een slijterij". Je hebt duidelijk een goed werkend brein en nog steeds geen geval van verstandsverbijstering. Dus kom nou toch, Ik stond ineens in een slijterij.
Als ik voorgaas ga, wat ik niet hoop maar ook niet uit kan sluiten, ga ik echt niet zeggen van gut, ook gek, ik had ineens een heleboel flessen in huis.

En dat geldt trouwens ook voor Tolie. Meid ik vind dat je goed gaat, blijkbaar kan of wil je nog niet helemaal afscheid nemen van de alcohol. Hoe je het voor elkaar krijgt om het dan bij een paar glazen bier te houden is me een raadsel.
Maar dat je schrijft: en dan staat er ineens een glas voor mijn neus... Ja, hallo, wie heeft dat glas daar neergezet?

[charlie]

mss een motortochtje, Benthe?? (leuk, op hakjes...haha)

[Vie]

Ha, Koh, daar gaan we weer, ik wist dat je ingelogd was en ik moest je even pesten. Wij vrouwen en jullie mannen...

Mijn geheugen kan ik niet zo gemakkelijk vergelijken met vroeger. Of het hindert me niet zo, dat kan ook. Ik heb voor gebeurtenissen altijd een soort filmisch geheugen gehad, kan precies terugdraaien wat iemand zei, wat men aan had, hoe de kamer er uitzag enzovoort. Dat is nog steeds zo.
Ik merk wel dat ik bijvoorbeeld titels van boeken of films of namen van kunstenaars moeilijker boven kan halen.

Wie is er nou niet (min of meer) bang voor het grote onbekende, bijna iedereen toch?
Hoe gaat het trouwens in je nieuwe appartement?

[CPAS]

@RJB,
Dank je.
Ja, het is gek met die craving.
Een heel bijzondere was wel op die school waar ik in juli zat. Koffiemelk op, dus kijk ik in de koelkast, staan me daar twee geopende flessen wijn aan te staren. Niet aangeraakt, maar was geschokt om dat in een veilige omgeving aan te treffen. Nog geen maand geleden ging mijn man mee met mijn dochter om haar fiets uit de berging te halen. Liep ik naar de keuken om wat te pakken, stond zijn bier daar op tafel. Ik er aan geroken en genipt. Waar is mijn eigen wil? Zelfs mijn alarmbellen deden het niet. Zo gevaarlijk is koning alcohol als hij toeslaat. Ik vind mij een koorddanser boven een diepe afgrond wat ADB aangaat.
Ik vind dat je een leuke dochter hebt die bepaalt niet op haar bekje is gevallen.

@Charlie,
Dank je.

@Kohtje,
Dank je.
Mag ik weten waarmee ik je ergernis oproep, dan kan ik proberen er wat aan te doen.
Ik ben ook niet perfect en moet nog veel leren.

@Benthe,
Dank je nogmaals.
Kun je niet wachten tot je geliefde er is met het kiezen van kleding?

[Vie]

Charlie,
Hoe gaat het met je, en met het nieuwe huis? Zijn jullie eigenlijk heel ergens anders gaan wonen of in de buurt van waar je eerder woonde?

[Calimero]

@Corinne
Naast de felicitaties ook nog gecondoleerd met je zwager

@Charlie
Nog niet over gewaaid, weer is mooi hier, ben een stukje gaan wandelen met de kinderen, de waterkoker gehaald wat gisteren niet gelukt was omdat de winkel op maandag dicht is. Meestal vind ik uitwaaien wel lekker, vandaag niet, was blij weer thuis te zijn. Ben de kindjes aan het wakker houden (moet lukken heb ze ballonnen gegeven, zijn door het dolle heen), dan slapen ze na de boterham allemaal tegelijk als ik geluk heb, ga ik zelf ook een uurtje op de bank, kijken of ik daarna beter opsta.

@Kohtje
Heb daar ook last van met tien vingers blind, niet met de x of q wel met de cijfers.

@de rest


Cal.

[RJB]

Ho even, Benthe: misschien schreef ik het wat kort op "ineens stond ik bij de slijterij", maar ik weet ook wel dat ik dat zelf deed, dat ik daar zelf voor verantwoordelijk was en ben en dat het mij niet overkwam. Wat ik probeerde te verwoorden, is dat er niet een moment van trek, laat staan van "craving" aan vooraf ging. Ik probeer juist mezelf te onderzoeken opdat signalen voor mij duidelijker worden. Misschien zijn er anderen die die gebrekkige signaalwerking kennen.. Daar ben ik in geinteresseerd. Misschien heeft het te maken met "nog niet echt afscheid kunnen nemen", misschien met iets anders. Ik weet alleen - nog - niet wat dat is.. Geen "craving" in elk geval. Of misschien herken ik mij eigen craving niet..

[Kohtje]

Corinne, trek het je niet aan zei ik al.. ik vond jouw aandacht voor iedereen wat overdreven.. het gaf me het gevoel van dat je er per sé bij wilde horen en niemand wilde bezeren... dat je je daarom uitperste om iedereen maar je goede wil te tonen. Ik ben er nu langzamerhand wel achter dat dit niet je motivatie is.. je bent gewoon zo. en dat is mooi.. en ik denk dat er iets van jaloezie achter zit.. ik zou willen dat ik iedereen op het forum zoveel aandacht kon geven.. zie ook mijn vorige berichtje. heeft te maken met angst. Angst niet te kunnen voldoen aan de eisen die het leven aan de levenden stelt... Eisen???? tja, wat kan een mens al niet bedenken, hè???

Benthe: wat ben je toch een rotjochie........maar wel lief.

[Vie]

Je hebt gelijk hoor RJB, dit is een beetje een beroepsdeformatie van me, om puur op tekst te lezen (ik ben tekstschrijfster). Ik probeer dit te verbeteren maar het lukt niet altijd.
Ik ken het gevoel van het "niet herkennen van craving" niet, dus ik kan je geen enkele nuttige tip geven. Praat je daar op je therapie wel over?

[RJB]

Benthe, Het lijkt me heerlijk om tekstschrijver te zijn! Het was me al opgevallen dat je erg goed schreef!

Ja, daar gaat het bij therapie ook over. Nog niet erg uitgebreid, maar het staat op de agenda. Ik vermoed dat het iets te maken heeft met schaamte, die zo groot is, dat ik het voor mezelf kan verbergen.. Het moet opgegraven worden, van alle kanten bekeken en daarna bijgezet in mijn museum van goede en slechte eigenschappen. Digging for the Craving, zal ik maar zeggen!

Ik zag, en las, laatst Brideshead Revisited opnieuw (wat een absolute AANRADER - zien en lezen, allebei) en daarin zegt Charles over Sebastian "He's ashamed of his unhappiness". Dat herkende ik ook..

[Kohtje]

RJB, jezelf herkennen is wel zo'n beetje het moeilijkste wat er is ben ik aan het leren. Het is zo makkelijk om jezelf voor de gek te houden als je je dat eenmaal hebt eigen gemaakt. Ik ben gaan geloven in het schijnleven dat ik voor mezelf heb gebouwd.. En om zo'n zorgvuldig opgebouwde creatie zomaar af te breken valt niet makkelijk...hoe heilzaam het ook kan zijn.
Als ik jou lees is het of ik mezelf lees, met uitbegrip van kinderen, want die heb ik niet...ik volg je op de voet...met heel veel dankbare herkenning. Je beschrijft het mooi!!dank je.

[RJB]

Ja, Koh, dat is het precies: zelf gaan geloven in de schijnwereld die je - deels ook onbewust - hebt opgebouwd. En dan: als die schijnwereld in duigen ligt, niet meer precies weten wie je bent, wat dan WEL echt is en wat niet.. En de HONGER om dat te weten..

(Ik volg jou ook! Mooi woord "uitbegrip")

[CPAS]

quote:

---

Originally posted by: Kohtje
Corinne, trek het je niet aan zei ik al.. ik vond jouw aandacht voor iedereen wat overdreven.. het gaf me het gevoel van dat je er per sé bij wilde horen en niemand wilde bezeren... dat je je daarom uitperste om iedereen maar je goede wil te tonen. Ik ben er nu langzamerhand wel achter dat dit niet je motivatie is.. je bent gewoon zo. en dat is mooi.. en ik denk dat er iets van jaloezie achter zit.. ik zou willen dat ik iedereen op het forum zoveel aandacht kon geven.. zie ook mijn vorige berichtje. heeft te maken met angst. Angst niet te kunnen voldoen aan de eisen die het leven aan de levenden stelt... Eisen???? tja, wat kan een mens al niet bedenken, hè???
q]

Kohtje,
Je raakt me diep, want je eerste indrk was wel goed, en het was ook zo in het begin.
Ik kan best wel doorgeslagen zijn. Zelf ben ik in het verleden veel straalgenegeerd, wat veel pijnlijker voelt dan beschimpt worden. Ik schaamde me op de duur dat ik leefde. Daarom vind ik het belangrijk om iedereen aandacht te geven, te laten weten: voor mij besta je, al is het maar met een smiley.

[Vie]

Corinne ik heb jouw aandacht voor anderen altijd als erg warm en welkom ervaren.

Heb al een creatie klaarliggen, kan ik veel kanten mee op.
Dus nu gauw douchen en aankleden, tot vanavond misschien.

[Kohtje]

RJB
tja in hoeverre creëer je zo'n schijnwereld onbewust... Het is bij mij zo een vanzelfsprekendheid geworden dat ik m'n schijnwereld bouw en onderhoudt dat het eigenlijk allemaal onbewust gaat. Een tweede natuur? weet ik niet. Wat is dan m'n eerste natuur? Dus is mijn gebouwde schijnwereld gewoon m'n echte wereld...zo ben ik, zo ben ik altijd geweest, zal ik dan ook altijd zo zijn?? Wie weet. Alleen moet ik die "schijnwereld" anders gaan inrichten. Met de dingen die ik nu weet...
De honger die jij noemt komt volgens mij aardig in de buurt, of is misschien zelfs wel, het willen ervaren van de hogere macht die in de AA zo'n grote rol speelt. En dan zie ik die hoger macht niet als iets of iemand in een hoge hemel of zo, maar als een waarheid die zich om jouw eigen waarheid heen bevind. Een waarheid die jouw waarheid niet uitsluit of verwerpt, maar jouw waarheid in zich koestert als een deel van het grote geheel....
Tja, weet het ook niet hoor...ben zelf op het punt van wel of niet naar de AA gaan... neig naar wel gaan maar moet alleen nog die stap zelf zetten....als dat maar eenmaal gebeurd is.... ga nu wel elke week naar een zelfhulpgroep (Intact) maar dat is niet genoeg voor me..ben daar een beetje meubilair geworden..alles wat ik zeg en meemaak is zo gewoon bij mij horend.. Misschien toch tijd voor een nieuwe en frisse omgeving..

[CPAS]

Benthe,

Veel plezier alvast.

[Kohtje]

Corinne, zoals ik al zei, trek het je niet aan en ga vooral lekker door zoals je gaat. Ik moest dus even aan je wennen maar ben je heel erg gaan waarderen.. Ik hoop dat je op banengebied een wat fijnere toekomst hebt.. het zit je niet mee. Maar zoals meerderen al gezegd hebben: de juiste baan ligt gewoon nog voor je te rijpen en te wachten.....Komt wel goed met jouw instelling...
Liefs, Koh.

[CPAS]

Femmy,
Ben het helemaal met je eens dat ingeslepen oud gedrag moeilijk is om te buigen, met gedachten lukt me dat beter, maar gedrag. Het is zo makkelijk idd. om in het oude gedrag terug te vallen. Je hoeft eigenlijk maar even afgeleid te zijn.
Ik heb me jaren geleden afgeleerd mijn nagels af te bijten, toch betrap ik me nog regelmatig net op tijd of net te laat. Terwijl ik niet meer met afgekloven vingers door het leven wil.

Kohtje,
Dank je.

[Trees]

Corinne,
mag ik mijn felicitaties bij de andere voegen? Ik hoop óók nog zover te komen, en om dat te bereiken heb ik heel veel aan je aanmoedigingen, die altijd zonder scherpe onderklank worden gegeven aan iedereen!
Heel veel sterkte de komende dagen!

groetjes, oeps! Tolie

[haddock]

Corinne, gecondoleerd met je zwager. Sterkte voor jou en je familie. Na doorlezen zie ik ook dat hij echt uitgestreden was, so be it. Maar daarom vaak niet minder gemis.....
Blacky, kans is heel groot dat de fotootjes nog gewoon op de harde schijf staan, succes. En Cal, lekker alles op de autopilot tot de stemming omslaat, gaat gebeuren, hoor!
Ik ben trouwens ook niet zo'n "craver". 't Is net of ik de knop om heb. Nou de boel nog lekker laten verroesten, Blacky, hahaha, mooie beeldspraak!
En De Val kan hier niet genoeg geprezen worden, lezen, allen! We krijgen die August nog wel in goeden doen....
Benthe, veel plezier, en Koh, is het niet wat om die eerste natuur met 'n ouwe tuintrekker voor het voetlicht te scheuren????

Mijn meisje komt vandaag niet, misschien donderdag. Jammer, maar helaas.......

[blacky]

middag adb'ers
corinne innige deelneming met het overlijden van je zwager .
craving of drankjank hoe ik het noem , ik ben altijd heel alert geweest omdat ik al enkele keren onderuit gegaan was en toch die bewuste dag neem ik een fles vodka inplaats van water uit de koelkast bij mijn klant , ik herinner mij dat ik toen dacht eentje kan geen kwaad , neen inderdaad niet als de remmen werken maar mijn remmen werken niet meer .
ik ben meer als een jaar ADB maar ik kan nog momenten hebben dat ik drankjank heb en ik denk dat dit juist mij alert houdt
benthe geniet van je dag hi hi eender wat je aanhebt
flipsen iedere keer dat ik jou naam lees denk ik aan een klant in spanje zij heeft een poes die flipsen noemt .
tijdens mijn werk deze morgen een telefoontje ontvangen ik ben aanstaande zaterdag in de kerk uitgenodigt om een huwelijk bij te wonen .
toen ik dronk was ik een eenzaam zielig mens , ik had niets meer geen meer ouders en mijn broer zo veraf ,door het stoppen met drinken en naar groepen en bezinningen te gaan heb ik vele mensen leren kennen die vandaag inhoudt aan mijn leven geven soms een trieste inhoud soms een mooie inhoud .
kothje dit brengt me bij jou wat is jou drempel om naar AA te gaan ??
en ja die eerste stap he het toegeven dat men een alcoholist is ik denk dat dat een hoofdzakkelijk nederige stap is , ik heb toegegeven een alcoholiste te zijn en sinds dien gaat het beter al kan ik soms nog een tikkeltje jaloers zijn op wie normaal drinken kan , maar wat mijn eigen betreft denk ik dan wat gaat dat eene glasje van meerwaarde aan mijn leven geven ??
haddock spijtig dat je meiske niet komt dubbele vreugde donderdag
zo mensen dit is weer laaaaannnggg geworden :-))
hasta luego

[CPAS]

Tolie,
Dank je.
Het zal je lukken.
Gewoon blijven proberen.
Ik heb er ook twee jaar overgedaad. Maar ja, ik dacht dat ik wel kon minderen op eigen houtje.
Dan de verslavingszorg om te stoppen, mijn eerste succesje, maar dacht nog altijd dat ik sociaal zou kunnen drinken. Diepe terugval, dan dit forum en de internetbehandeling. Eindelijk was het knopje om.
Nog steeds heel blij om.

Haddock,
Dank je. Ze zullen in het hiernamaals nu wel af en toe een schunnige mop horen.
Jammer dat je liefje vandaag nog niet komt. Je zult het met je boxerdames moeten doen.

[Calimero]

Wat is "craving"?
Kan het niet zo snel uit de postings halen wat het betekend, sta dan ook niet helemaal op scherp vandaag.

Haddock,
Jammer dat je meisje niet komt vandaag, moet je het met ons zien uit te houden vandaag, maar we zijn hier best wel lief hoor.
Op de automatische piloot, zo gaat ie...
Gaat het met jou ook nu het bezoek van je meisje uitgesteld wordt?
Hou je taai he...

Groetjes Cal.

[CPAS]

Calimero,

Even wat van internet geplukt voor je:

De gezondheidsraad:
craving ('trek'): de sterke, vaak niet te beheersen hunkering naar drugs die kan ontstaan door het gebruik daarvan. Craving wordt wel beschouwd als een uiting van sensibilisatie van hersenprocessen; men spreekt van motivationele sensibilisatie ('incentive sensitisation'). Het optreden van craving is een exclusief kenmerk van verslaving.

-------------------------------------


SOS nuchterheid:

Craving: Een vergiftigd geschenk van het geheugen

Verslaving heeft niets met een gebrek aan wilskracht te maken: wie maar niet van drank of drugs kan afblijven is geen mislukkeling, maar ziek. Al sinds de jaren zeventig pleit Charles O'Brien, hoofd van de afdeling Psychiatrie van het Philadelphia Veterans Affairs Medical Center en hoogleraar Psychiatrie aan de Universiteit van Pennsylvania, ervoor om verslaving te beschouwen als een chronische aandoening, die overigens goed te behandelen is.

Ruim dertig jaar geleden, O'Brien (65) stond aan het begin van zijn carrière, beschouwde men verslaving als een acute ziekte, zoiets als een gebroken been. De behandeling van verslaafden was navenant. Ze gingen voor een dag of dertig het ziekenhuis in om te ontgiften: langzaam werd de dosis van hun geliefde drug afgebouwd zodat ontwenningsverschijnselen uitbleven. Daarna heetten ze genezen en werden ze naar huis gestuurd. 'Belachelijk, natuurlijk. Want eenmaal thuis raakten ze onmiddellijk weer aan de drugs.'

De hoogleraar Psychiatrie kan zich er nog over opwinden. Hij buigt zich over de salontafel in zijn werkkamer in het Treatment Research Institute en zegt nadrukkelijk: 'Nog steeds zijn er artsen die denken dat verslaving niet meer is dan tolerantie en ontwenningsverschijnselen.' Maar tolerantie - de aanpassingen van het lichaam die ervoor zorgen dat een verslaafde steeds meer drugs nodig heeft om hetzelfde effect te bereiken - en ontwenningsverschijnselen kunnen ook optreden bij een patiënt die morfine krijgt tegen de pijn. O'Brien: 'Het is pertinent onjuist om dan te roepen dat deze patiënt verslaafd is! Het dwangmatige zoeken naar de drug is een essentieel onderdeel van verslaving. Ik vind het heel belangrijk dat mensen dat inzien.'

Die hang naar de verslavende stof, of dat nu alcohol, nicotine, heroïne of cocaïne is, kan levenslang blijven bestaan. Vandaar dat O'Brien verslaving ziet als een chronische ziekte, in veel opzichten vergelijkbaar met aandoeningen als astma en diabetes. 'Er bestaan zeer effectieve behandelingen,' vervolgt hij, 'dat is nog zoiets waar het grote publiek geen weet van heeft. Dat heeft het beeld voor ogen van de alcoholist die keer op keer weer naar de fles grijpt. Zelfs huisartsen denken vaak dat verslaving onbehandelbaar is, en nemen niet eens de moeite om verslaafden door te verwijzen.'

[CPAS]

Ik was nog niet klaar, hier komt het vervolg

Beloning

Stoffen als alcohol, cocaïne, heroïne en nicotine werken verslavend omdat ze het beloningssysteem prikkelen dat zich ergens diep in het brein bevindt, om precies te zijn in de nucleus accumbens en de amygdala. Diezelfde hersendelen zijn betrokken bij eten, seks - functies die essentieel zijn voor het voortbestaan van de soort - en andere geneugten.

Alle drugs beïnvloeden de dopaminehuishouding, hoewel ze via verschillende routes werken. Amfetamine bijvoorbeeld verhoogt de concentratie van dopamine door de afgifte ervan te stimuleren. Cocaïne doet dat door te voorkómen dat de dopaminecellen de neurotransmitter weer terug opnemen. Opiaten en alcohol verhinderen dat andere zenuwcellen de dopaminecellen remmen, en verhogen zo de productie van de neurotransmitter. Daarnaast vertonen de drugs een keur aan andere effecten, die de verslaafde al dan niet als prettig kan ervaren. Opiaten blokkeren de pijnsensatie, alcohol heeft een rustgevend effect, maar doet hart en lever geen goed, nicotine werkt kalmerend en marihuana is onder meer betrokken bij herinnering, pijnregulatie en het cardiovasculaire systeem.

Ondanks de verleidelijke prikkels die al deze middelen teweeg brengen, wordt lang niet iedereen daadwerkelijk ervan afhankelijk. Nicotine is de meest verslavende stof: 32 procent van degenen die ooit een sigaret opsteken, raakt uiteindelijk verslaafd. Bij heroïne gaat het om 23 procent. Aan amfetamine en cocaïne raakt 16 procent van de gebruikers verslaafd, aan alcohol 15 procent, en aan cannabis 9 procent.

'Of iemand verslaafd wordt, hangt af van drie factoren', doceert O'Brien. 'De drug, de gebruiker en zijn omgeving. Hoe goed is de drug verkrijgbaar en hoe duur, hoe sterk en hoe zuiver is deze? Hoe zit de persoonlijkheid van de gebruiker in elkaar, komt verslaving voor in de familie, heeft hij ervaring met andere drugs? Wat ziet iemand op tv, wat vinden zijn vrienden ervan, heeft iemand andere opties om zich te vermaken? Het hoge percentage verslaafden aan nicotine bijvoorbeeld, ligt niet alleen aan de farmacologische eigenschappen. Dit cijfer is met name zo hoog omdat je gemakkelijk aan sigaretten kunt komen, en omdat mensen vaak al rond hun twaalfde of dertiende gaan roken, een leeftijd waarop ze nog erg beïnvloedbaar zijn.'

Permanent

Sinds kort is bekend dat drugs langdurige en misschien zelfs permanente veranderingen teweegbrengen in het beloningssysteem onderzoeksgroep maakte O'Brien als een van de eersten die wijzigingen zichtbaar. De wetenschappers lieten voormalige cocaïnegebruikers een film zien waarin iemand cocaïne snuift. Intussen brachten ze de hersenactiviteit in beeld met behulp van MRI. De beloningscentra reageerden prompt bij het zien van de beelden, wat niet gebeurde bij een controlegroep van mensen die nooit met cocaïne in aanraking waren geweest. O'Brien: 'Deze reflexen zijn razendsnel. Zodra ex-gebruikers ook maar iets zien dat ze aan hun drug herinnert, krijgen ze opnieuw behoefte aan een kick.'

Datzelfde blijkt uit proefdieronderzoek. Ratten die aan cocaïne verslaafd zijn gemaakt, maar al een tijdje clean zijn, gaan in reactie op bepaalde cues onmiddellijk weer op zoek. Verscheen er toen ze nog verslaafd waren altijd een rood lichtje als de drug beschikbaar kwam, dan is datzelfde lampje voldoende om ze opnieuw op het pedaal te laten drukken dat er voorheen toe leidde dat de drug werd toegediend. Ook stress, bijvoorbeeld veroorzaakt door een lichte elektrische schok aan de voet, of het toedienen van een kleine hoeveelheid van de stof (priming) kan die hunkering weer oproepen. Vermoedelijk ontstaat dit effect vanwege een nauwe samenhang tussen het beloningssysteem (nucleus accumbens en amygdala) en het systeem waar het geheugen, de motivatie en emoties worden gereguleerd (amygdala, hippocampus en gyrus cinguli). 'Eigenlijk is verslaving een herinnering', zegt O´Brien. 'Een en in de concentraties neurotransmitters. Samen met zijn herinnering die zich net zo vastzet in het brein als fietsen of pianospelen. Je verleert het nooit.'

Nicotine is de meest verslavende stof: 32 procent van degenen die ooit een sigaret opsteken, raakt uiteindelijk verslaafd. Bij heroïne gaat het om 23 procent. Aan amfetamine en cocaïne raakt 16 procent van de gebruikers verslaafd, aan alcohol 15 procent, en aan cannabis 9 procent.Bron: www.bbc.co.uk/health

Vietnam

Aanwijzingen voor de werking van cues kreeg de jonge O'Brien al toen hij zijn loopbaan begon. Amerika zat in die tijd midden in de Vietnamoorlog en artsen moesten verplicht in dienst. Psychiater en neuroloog O'Brien bleef gelegerd in de VS om legerartsen op te leiden en terugkerende manschappen op te vangen. 'De meest voorkomende psychiatrische afwijking bij deze terugkerende Amerikanen was verslaving. Veertig tot vijftig procent van de soldaten had heroïne gebruikt. Ze kregen de drug in een heel zuivere vorm bijna gratis van kinderen en vrouwen. De heroïne werd gebruikt als oorlogsgeschut tegen het hightech leger. Op die manier probeerden de Vietnamezen ook de Amerikaanse opinie te beïnvloeden. Hoewel veel mannen verslaafd terugkwamen, duurde dat bij de meesten niet lang. De soldaten gebruikten de heroïne onder bijzondere omstandigheden die in de verste verte niet leken op de situatie thuis. Een terugval bleef - door de afwezigheid van druggerelateerde cues- dan ook meestal uit.'

O'Brien ontdekte in die periode dat er nog maar bar weinig bekend was over verslaving en de behandeling daarvan. Toen hij op verzoek van de universiteit van Pennsylvania in Philadelphia een behandelingsprogramma startte voor het veteranenziekenhuis, vormde hij de instelling direct om tot onderzoekscentrum. Het ziekenhuis groeide uit tot een gerenommeerd instituut dat baanbrekende studies doet naar de neurobiologische achtergrond van verslaving en dat een belangrijke rol speelt bij het verbeteren van de behandeling, zowel met medicijnen als met gedragstherapie.

De nieuwste generatie geneesmiddelen tegen verslaving richt zich vooral op het dwangmatige verlangen naar de drug: craving of hunkering. O'Brien heeft hoge verwachtingen van het recent ontdekte Rimonabant. 'Dit middel gaat het effect van marihuana tegen, dempt de eetlust en bestrijdt het hunkeren naar een sigaret. Ik verwacht dat het ook heel nuttig kan zijn bij de behandeling van andere verslavingen.' Nederlands onderzoek bij ratten toonde al aan dat Rimonabant het dwangmatig zoeken naar cocaïne of heroïne onderdrukt.


Genetische opmaak

In zijn zoektocht naar effectieve behandelingen voor alcoholverslaving deed O'Brien een opmerkelijke bevinding. Hij gaf apen die verslaafd waren aan alcohol een medicijn dat de opiaatreceptor blokkeert: naltrexon. Daardoor verloren ze hun belangstelling voor drank. O'Brien: 'Op de een of andere manier stimuleert alcohol dus ook de endogene opiaatreceptoren. Drinkers krijgen een rush en worden high, haast alsof ze heroïne hebben gebruikt. Het was indertijd een controversiële bevinding; niemand wilde naar ons luisteren. Je kon heroïne en alcohol toch niet met elkaar vergelijken? Inmiddels is naltrexon een geaccepteerd geneesmiddel om alcoholverslaving te behandelen. Sinds kort is het mogelijk om de stof één keer per maand te injecteren, zodat ex-verslaafden niet dagelijks aan hun pil hoeven te denken.'

Helaas heeft niet elke alcoholist er baat bij. O'Brien: 'Tot nu toe is het een kwestie van proberen. Goede kandidaten zijn mensen die actief worden van alcohol in plaats van slaperig, die een grote tolerantie hebben en waarbij alcoholisme in de familie voorkomt. Maar recent hebben wij een gen ontdekt waarmee we kunnen voorspellen wie op naltrexon reageert en wie niet. Het gaat om het gen dat codeert voor de mu-opiaatreceptor. Daar bestaan verschillende varianten van. Patiënten met één van deze varianten reageren goed op naltrexon. In de toekomst moet het mogelijk worden om dit vooraf te testen en de behandeling dan af te stemmen op het genotype. Dat geldt overigens ook voor andere ziekten. Ik denk dat daarmee een nieuw tijdperk voor de geneeskunde aanbreekt.'

Zelfs met behulp van dit type medicijnen en met psychotherapeutische begeleiding - een must volgens de psychiater, die ook zelf nog altijd mensen onder behandeling heeft - blijft er een kans op terugval. 'Geen enkele therapie is honderd procent succesvol', geeft O'Brien toe. 'Maar hetzelfde geldt voor suikerziekte of astma. Diabetespatiënten houden zich lang niet altijd aan hun dieet en astmapatiënten vergeten regelmatig hun pillen. Ook zij hebben dan weer tijdelijk intensievere medische zorg nodig.' Frappant vindt O'Brien het verschil in reactie op deze vergelijkbare situaties. Als verslaafden stoppen met hun medicijnen en weer in hun oude gedrag vervallen, wordt dat gezien als een mislukking. Bij astma en diabetes wordt de terugkeer van symptomen na het staken van de behandeling juist gezien als een bewijs van de werkzaamheid van de therapie en van de noodzaak om langdurig te blijven behandelen.

In een aantal publicaties in gerenommeerde bladen als The Lancet en Science, zette O'Brien zijn visie uiteen dat verslaving in meer opzichten te vergelijken is met chronische ziekten. Bijvoorbeeld omdat bij het ontstaan van al deze aandoeningen zowel genetische factoren als omgevingsfactoren een rol spelen.

Dramatisch

Ondanks het chronische karakter van verslaving, en ondanks het gegeven dat er altijd mensen zullen zijn bij wie geen enkele therapie aanslaat, zit vrije heroïneverstrekking in de Verenigde Staten er toch niet in, meent O'Brien. Hij kent het Nederlandse experiment, zit zelfs in de wetenschappelijke adviesraad die zich ermee bezighoudt, maar heeft zo zijn twijfels. 'Los van politieke en sociale aspecten denk ik dat het geen goed idee is. Heroïneverslaafden kunnen heel effectief worden behandeld met methadon of buprenorfine. Ik denk dat het zeker de moeite waard is om de deelnemers aan het experiment een hogere dosis methadon te geven, in combinatie met nog intensievere psychotherapie, voordat ze betiteld moeten worden als therapieresistent en dus in aanmerking komen voor heroïne op recept. Begrijp me niet verkeerd: de Nederlandse verslavingszorg is erg goed. Driekwart van de heroïneverslaafden is in behandeling. In de VS is dat slechts twintig procent. Het verstrekken van heroïne is een poging van de Nederlandse behandelaars om het nog beter te doen door ook mensen die geen methadon willen in een behandelingstraject te krijgen. Misschien moet het experiment meer beschouwd worden als een manier om verstokte verslaafden van de straat af te krijgen.'

Het beste bewijs dat verslaving een chronische ziekte is en geen zwakheid van karakter, vond de verslavingsdeskundige in zijn eigen omgeving, de wetenschappelijke wereld. 'Je zou denken dat rokers, alcoholisten of heroïnegebruikers, als ze eenmaal weten dat hun verslaving ze in de problemen brengt, kunnen zeggen: ik stop ermee. Maar hoe graag ze dat ook willen, die craving kunnen ze niet weerstaan. Het ligt volledig buiten hun controle. Ik ken een stuk of vier briljante wetenschappers op het terrein van verslaving. Experts voor wie het brein weinig geheimen meer heeft, die weten hoe slecht drugs zijn en die de principes van verslaving kennen. Ze zijn al jong begonnen met roken en blijven dat tot op heden doen. Tijdens congressen zie ik ze naar buiten sluipen en zich verbergen in de bosjes, diep beschaamd als ze betrapt worden. Ik vind dat echt heel dramatisch! Als iemand zou moeten kunnen stoppen, dan zijn zij het.'