Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Vervolg van het verhaal.

Ik wilde dus naar huis en hij gaf me de aangebroken fles en een volle mee. Ik vroeg of hij me even naar huis wilde brengen, dat doet hij wel vaker. Zijn huis staat haaks op het mijne, dus zijn erf over, pad over en mijn tuin in. Maar er is een opstap[je en het is er stikkedonker en sinds er is ingebroken ben ik  dan toch een beetje huiverig.

Na 1 stap op mijn tuinpad, viel ik ineens, zomaar, terwijl ik helemaal niet het idee had wankel te staan of zo iets.

Gelukkig had hij de flessen, hij schrok ontzettend en vroeg : wat doe je nou? Had je al gedronken?

Wat een vraag!!! Ik zei ja, maar ik heb niet gegeten.

Hij ging aan me sjorren, ik vroeg hem even te wachten tot ik er klaar voor was om weer te gaan staan.

Er staat daar een oud tuinbankje wat ik al lang weg wilde doen, maar daar kan zo ludiek een plant opstaan. Nou, die was op tuinplanten gevallen en van het bankje waren alle latten gebroken.

Is later door andere buurman verder gesloopt op mijn verzoek.

Goed ik kwam thuis, ging op de bank zitten en vroeg mij af wat ik daar eigenlijk wilde: meer drinken? TV kijken? Wachten tot het licht werd?

Dus naar boven en zo maar, viel ik weer, toen ik mijn kamertje binnenkwam, waarschijnlijk op de punt van een tafeltjes dat naast mijn bed staat. Het deed heel erg pijn, ik piepte ervan. Een diepe schaafwond en nog wat op mijn onderbeen\

De vlg. dag zag ik dat ik nog meer blauwe plekken had, ook op mijn armen, waarschijnlijk heeft buurman me daar stevig vastgepakt.

Nu zou je zeggen, die heeft haar lesje wel geleerd, maar nee, hoor.

Toen ik de vlg. dag (zondag) eindelijk de kater wat te boven was, uit bed meteen doorgedronken, ik geloof tenminste niet dat ik eerst thee heb gezet.

Een paar uur later was ik zo ver dat ik 2 haringen op brood kon eten.

Zat in de tuin te lezen met een glas en daar stond die buurman. Doet hij gelukkig niet vaak. Hij vroeg hoe het ging.

Ik nodigde hem uit even te gaan zitten en bood hem een glas wijn aan.

Hij wilde een fles bij hem halen, maar ik zei dat er nog een volle op het aanrecht stond.

Toch haalde hij een fles bij hem, later.

Dus ik had genoeg voorraad.

De vlg. dag zaten er nog 3 glazen in en voor wie geen alcoholist is, zal het onbegrijpelijk zijn, maar ik had het dus nog niet geleerd en ging meteen na het opstaan weer door. Tot mijn eigen afgrijzen.

En dat was het moment waarop ik mezelf bij de kladden heb  gepakt en zei: Lidia, hoe erg moet het nog worden voor je hier mee ophoudt?

Dus, terwijl ik het laatste glas dat er was dronk, heb ik mezelf beloofd dat dat het laatste glas was. Voor altijd.

Alleen in de toekomst kan niemand kijken, ik weet dus niet wat er op den duur gaat gebeuren, maar voorlopig werkt het wel.

Het per dag of per week of per 3 mnd. bekijken werkt voor mij dus niet, want dan zit ik te droog drinken en kijk naar de horizon waar het bordje : nu mag het weet staat.

Dit was het verhaal dat ik verder maar aan niemand vertel, wel een stukje, maar niet het hele verhaal.

Ik schrijf het hier in de hoop dat er iemand iets  aan heeft.

Geplaatst

Pfff, Lidia, wat een verhaal!

Je kan beeldend vertellen, zag het allemaal zo voor me

Heftig ook!

Wens je heel veel succes, met stoppen,

Je bent al op de goede weg toch!?

Dank voor het delen.

Geplaatst

Ik hoop dat je die gulle buurman

net zo duidelijk je grens aan kunt

en durft geven als je het ons hier

laat zien lidia. Hij heeft niet zo'n beste

invloed blijkbaar al zullen zijn bedoelingen

dat misschien wel zijn.

Op mij komt het over dat hij jou tot partner in crime maakt

en dat jij daar tot nu toe "dankbaar" gebruik van maakte.

Ook hij moet dus beseffen dat jouw knop nu om is en blijft.

Geplaatst (bewerkt)

MG

Wat apart dat je dat kan lezen, moet ik ook maar eens doen. Het is waar dat ik me rustiger voel, mss wel omdat ik zo moe ben en elke stress verre van mij probeer te houden..

Het mooie weer nu is voor mij geestelijk ook heel belangrijk.

Vandaag komt schoonmaakster met haar mooie dochter, die op bezoek is uit Afrika. Ik was nog even bang dat de ebola ook naar haar land zou overslaan, dan was het mss niet door gegaan na al die moeite en kosten.

6 Jaar geleden was ik in Uganda en wilde tussen de rondreis door een weeshuis, waar een paar mensen die ik ken contacten mee hebben, bezoeken en er de kerst doorbrengen, maar toen brak precies in die plaats, tegen de grens met DRC, ebola uit.

Ik was heel teleurgesteld, want was mijn huis doorgegaan op zoek naar spullen en had een koffer vol, die ik ook daar achter zou laten. Toch maar meegenomen, er is altijd wel een doel voor te vinden.

Nog gesoebbat met de KLM om het overgewicht door de vingers te zien.

Maar toen we daar in de buurt kwamen hebben we opgebeld en bleek het gevaar geweken, het was een mildere vorm, zoals ook nu in DRC weer is opgedoken. Daar is het in 1976 ook voor het eerst waargenomen.

Ik heb me er toen natuurlijk in verdiept, het is een werkelijk vreselijke ziekte en de onwetendheid v.d. bevolking helpt ook niet mee en zeker de dorpsoudsten niet, want hun wil is wet.

bewerkt door lidia
Geplaatst

Jane,

Le herbé mate est arrivé, merci beaucoup! :lips:

Wat betreft buurman sla je de spijker op zijn kop, moest er om lachen. Het is je wellicht ontgaan, maar ik heb al gemeld dat hij een mailtje had gestuurd met de vraag wanneer ik weer een "wijntje" kom drinken. Hij mist me, ja dat zal wel, hij heeft niemand anders.

Heb hem van mijn beslissing op de hoogte gesteld en niets meer gehoord.

Ook bij eerdere stoppogingen van mij keek hij me heel vreemd aan, zo van "waar is dat nou goed voor?"

Maar ja, denile hè?

Dus maak je geen zorgen, ik weet mijn gevarenzones en kan ze daarom ontwijken.

Wil jij mij aub op het weekpact zetten, tot nader order lijkt me dat de beste manier voor mij, dan.

Geplaatst

Rapi, fijn dat je van mijn verhaal "genoten" hebt, ja, dat verdient geen navolging, vandaar de beeldende manier.

Bedankt voor je reactie en morgen heb ik de 1e maand binnen, dus dat gaat goed.

Het is alleen jammer dat ik me nog steeds zo rot voel, maar het is niet zo dat ik daarom het maar opgeef, zoals in de huiskamer werd begrepen. 2 kwaden maken nog geen goede, denk ik dan maar.

Ik meld me als er iets te melden valt, of, wat niet te hopen en verwachten is, als ik hulp nodig heb.

:rose:

Sinds die emoticons er zijn vind ik het zo leuk om ze te gebruiken, maar niet als het niet oprecht gemeend is, hoor.

Geplaatst

Lidia,

Zou best eens kunnen zijn, dat je nog steeds een soort aan het ontgiften bent.

Lees wel vaker van sommige frummers, dat ze nog maanden en maanden na het stoppen doodmoe zijn.

Veel water drinken, en extra rusten.

Goed luisteren naar je lijf, die je toch best wel een tijd "mishandelt"hebt

Maar goed hoor, morgen een hele maand!!

Volhouden nu he :)

Geplaatst

Jane

waar haal je toch altijd die leuke dingen vandaan?

Maakt me aan het lachen.

Krijg van zat op zo. 3 Franse vrouwen? Zal eens tijd worden. Komt goed uit, want mijn hulp was er, met haar mooie dochter die hier 6 weken is, dus konden we de kamer verder klaar maken. Daarna gaat de boel ingepakt voor de winter.

Gisteren hulp voor de tuin gehad, die ziet er eindelijk weer toonbaar uit.

De katten danken hartelijk voor hun opgemaakte kattenbak.

Yerbe mate smaakt zoals ik me had voorgesteld, maar als het helpt is het dat wel waard.

Geplaatst

MG

Dat is dus nu : hartelijk gefeliciteerd, het zal me verbazen als je de 2 mnd. niet ook haalt met jouw professionele aanpak.

:rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose:

Kijk, dit kan ik dan weer wel, een bosje bloemen aan jou geven en ook :), knap hè?

Geplaatst

Rapilos

het punt is juist dat ik deze klachten al heb vanaf de griep/verkoudheid in Marokko.

Wist ik maar zeker dat het ontwenningsverschijnselen zijn, maar er is meer aan de hand denk ik intussen.

Hoop dat de HA wat meer kan ontdekken, heb een dubbel consult aangevraagd, dit is niet van : steek je tong eens uit.

Geplaatst

Mg,

wacht eens even, je stopdatum is in februari, dan ben je nu toch een half jaar gestopt en niet een maand?

Je hebt toch geen terugval gehad toen ik even niet oplette?

Ik kwam erachter dat ik nu 1 mnd. niet gedronken heb en dacht dat nog even met trots hier te melden en dacht meteen dat het toevallig was dat jij ook 1 mnd. droog was. Tot er een belletje ging rinkelen en ik op je stopdatum keek.

Geplaatst

Hartelijk dank, allemaal, het lijkt wel of ik jarig ben !

 

Ja, Jane, van animaatjes had ik via dit forum gehoord en ik heb het eens geprobeerd, maar geen geduld om het eens echt uit te proberen.

Ms een mooie afleiding als mijn verslavingen aan me gaan trekken.

 

Omdat het al een maand geleden is, besef ik dat ik een stukje van mijn verhaal vergeten ben op te schrijven.

Het heeft een grote rol gespeeld en daarom doe ik dat alsnog.

 

Als ik veel en lang dronk, nu toch al weer meer dan een jaar geleden, kreeg ik 's nachts wel eens hallucinaties.

Ik ben daar doodsbenauwd voor, maar heb het hier nooit verteld en zeker niet aan wie dan ook.\

Er verschijnen dan gezichten of mensen (meestal) die doodstil ergens hangen en ik lig daar met open ogen als een konijn in de koplampen naar te kijken in de hoop dat ze weg gaan.

Het enge is dat het dan idd doodstil is en het beweegt niet.

Soms raap ik alle moed bij elkaar en sta op om het licht aan te doen (kan niet vanuit bed), maar als het weer donker is, is het er vaak nog.

Of het die zondagnacht of maandag was, weet ik niet meer, maar ik had er weer 1 en dat heeft zwaar meegewogen.

Het feit dat er zoiets zich in je hersens afspeelt bewijst dat daar iets aan de hand is wat niet normaal is.

Mijn hersens zijn mijn hoogste goed, want ik ben zo sportief als een wandelende tak, dus van mijn hoofd moet ik het hebben en daar moet ik zuinig op zijn. Ben toch al bang (nou ja, niet elke dag) om ooit Alzheimer te krijgen. Dan hoeft het voor mij  niet meer.

 

Dit is dus de bijlage bij mijn verhaal:

Waarom ik besloot te stoppen met alcohol.

Geplaatst

Lidia, ik wil mijn verontschuldigingen aanbieden. Bikkelhard heb ik uitgehaald naar jou en daar heb ik spijt van. Mijn gevoel zegt dat door mijn schrijfwijze schroom is gekomen om vrij-uit te schrijven op de dagdraad. Dat vind ik erg en dat zou ik graag terugdraaien. Hopelijk kom je weer op de dagdraad als jij dat zelf wilt. Als je wilt dat ik dit op de dagdraad herhaal dan zal ik dat doen. 

Geplaatst

Fijn dat je dit uitlegt, Monster, maar herhalen is niet nodig.

Voorlopig blijf ik daar even weg, ter bescherming van mezelf zolang ik me nog zo rot voel met die ellendige hoofdpijn en zo.

Ik lees daar wel, maar hoef geen energie te steken in reageren en loop ook niet de kans op van streek te raken.

Dit was echt niet voor het eerst en het overkomt mij niet alleen, maar blijft naar.

Het zou goed zijn als iedereen zijn eigen bericht overlas, voor op de plaatsknop te drukken, al was het alleen maar voor de taalfouten.

Geplaatst

Vandaag dus naar de HA geweest, die ook niet weet wat er aan de hand kan zijn. Hij heeft me dan ook doorverwezen naar de internist. Dat had ik wel verwacht en het daarom uitgesteld, vaak gaat iets vanzelf weer over en zijn onderzoeken overbodig.

Beter voor de patiënt en voor de zorgkosten.

Maar dit duurt al het hele jaar, dus langer wachten heeft geen zin, lijkt me.

De HA vroeg nog wel naar het drinken, blij dat ik kon melden dat ik een maand niets meer had gedronken.

Dat gaat gelukkig nog steeds goed.

Geplaatst

Vanmiddag afspraak in het ziekenhuis Interne Geneeskunst. Het lijkt mij een intakegesprek met een huisarts in opleiding.

Zo werkt dat daar is mijn ervaring en dat is prima, want die moet het ook leren en heeft meer tijd dan de specialist.

In mijn geval is dat gunstig, want ik heb dus 3 chronische klachten en weet niet eens of die aan elkaar gerelateerd zijn.

Dat heb ik steeds aangenomen, maar ben net tot het inzicht gekomen dat het ook op toeval kan berusten.

Vrijdag had ik dus een afspraak met de HA en dat was maar goed ook, want de nacht ervoor was vreselijk.

Na een hoop geworstel met maagzuur, kwam er in 3 golven 2 liter maaginhoud uit, wist niet dat dat in een maag paste.

Of het er wat mee te maken heeft, weet ik natuurlijk niet, maar het is niet normaal, ik was ook niet misselijk van te voren.

Gisteren kon ik de verwijsbrief halen en heb meteen gebeld, want het was al 1/2 5 en kon vandaag al komen.

Het ZH had geprobeerd mij te bellen, ja dat gaat niet als de stekker eruit is, dat houd ik koppig vol: ik wil niet gestoord worden als ik in bed lig.

Het systeem is nu anders, dat wist ik al, maar niet hoe het werkt. De HA meldt je aan met de gegevens die je vroeger zelf kreeg, dus ze waren al op de hoogte van mijn komst.

Ik kreeg alleen een de bloeduitslagen mee en een echte verwijsbrief, maar er werd me verzekerd dat ik altijd het recht op inzicht in mijn dossier heb. Ja, dat hebben we gelukkig bereikt in dit land!

Toch jammer want ik was wel benieuwd wat HA geschreven had.

Ik hoop dat er iets uitkomt en als dat zo is, dat er dan wat aan gedaan kan worden, vooral die hoofdpijn werkt verlammend.

Gelukkig heb ik geen enkele behoefte of neiging om te gaan drinken, dat is wonderlijk om voor het eerst in mijn alcoholloopbaan mee te mogen maken.

 

Hut,: precies.

Geplaatst

Ik ben dus dinsdag naar Interne Geneeskunde in het ZH geweest, ruim 1 1/2 uur en heb het gevoel dat er goed naar me geluisterd is, naar het geheel en niet een stukje eruit is gehaald.

Het was een jonge vrl. AIO, dat was fijn, want ik voel me meer op mijn gemak bij een vrouw.

Na de anamnese heeft ze me onderzocht en is met haar bevindingen naar de internist gegaan voor overleg.

Daar kwam uit wat ik al vreesde : endoscopie, een rot onderzoek waarvoor je een paar dagen van te voren een dieet moet volgen en medicijnen. Ik heb het nog niet goed bestudeerd en het is me dan ook niet duidelijk wat de verdoving precies inhoudt, want er staat wel in de voorlichting dat je soms van houding moet veranderen en zo. Dat kan alleen als je bij bewustzijn bent.

Het duurt ongeveer een uur en daarna moet je op de dagbehandeling een uur of 2 bijkomen. Als het zover is, mag je onder begeleiding naar huis. Daar zit nog een punt dat ik moet oplossen want kan dus niet zelf rijden en wil ook niet iemand zo lang laten wachten. Het heeft nog tijd, want kan pas op 16 oktober.

Al die tijd blijf ik dus met de klachten rondlopen.

Op 12 oktober heb ik een afspraak voor een echoscopie van de bovenbuik.

Zag op het aanvraagformulier "levercirrose en pancreatitis" staan. Dat komt waarschijnlijk doordat ook mijn "alcohol abuse" ter sprake is gekomen. Ik heb tegen de AIO gezegd dat ik blij was dat daar tegenwoordig over gesproken kan worden en dat dat ook nodig is in een land met een miljoen mensen met overmatig alcoholgebruik.

Ik maak me daar verder geen zorgen over.

Er is ook nog bloed afgenomen voor aanvullend bloedonderzoek, o.a. schildklier, dat was eerst ook al gedaan, maar dit gaat verder, kennelijk.

Maar ik hoef niet meer te twijfelen over wel of niet nog een reisje maken in de herfst, want dat gaat niet als ik me zo voel en bovendien heb ik nu die afspraken.

 

Dus Jane, de uitslag laat nog wel even op zich wachten. Vervelend, maar het is niet anders en ik ben blij dat ik in een land leef waar we, ondanks alle mankementen, toch een gezondheidssysteem hebben waar we terecht kunnen als er iets niet goed gaat.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...