Spring naar bijdragen

dinsdag 9 oktober 2007


water

Aanbevolen berichten

Pippi, ik heb wel eens gezegd me op het forum niet meer zo thuis te voelen omdat de "oude rotten" aan het zgn. "oprotten" waren en er zoveel nieuwelingen waren... Tja, stom natuurlijk.. we zijn gewoon allemaal lotgenoten hier, of je hier nu langer bent of net nieuw.. We delen een probleem met elkaar en ik ben gaan inzien dat vers bloed juist verhelderend kan werken. Het gevaar dreigt dat alles zo gewoon en vanzelfsprekend wordt als je steeds maar dezelfde mensen om je heen hebt. Daarom ben ik weer terug hier, het voelt weer als vanouds, juist door alle nieuwkomers.. Wat me wel parten speelt is de hoeveelheid nieuwkomers, maar dat heeft niets te maken met de nieuwkomers maar met m'n geheugen.. dat hapert wel eens.....en dat geeft wel eens het gevoel niemand meer te kennen. Maar in de loop van de tijd leer zelfs ik mensen wel een beetje kennen, hoop ik...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 202
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Hoi An, je doet het toch goed. Veel dingen zijn voor mij erg herkenbaar.
Hier zijn ook knappe trek momenten. Misschien ben ik wat geslotener.
Maar laat je gevoelens rustig de vrije loop.
Mijn grootste wens is een lekker wijntje, maar dan?

An blijf zoals je bent. Groet Soothe.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog even dit An, ik ben net zo'n grote flapdrol. Er is dan ook geen enkele garantie in gebouwd,
wat het geval Joann, nog eens helder aangeeft.
Probeer me continue te beseffen, dat een wijntje nu,Een slepende roes van zes dagen kan worden.
Daar kan ik vergif op innemen.
Groetje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
Kaia

Goedemorgen, weer een nieuwe dag!

Blacky, ik hoop dat de nieuwe psycholoog geweldig is en goed met jou klikt!

Houtje, de wens is reeds de vader van de gedachte? Of zoiets ;-)


Er moet me wel even iets van het hart, zonder olie op het nog nasmeulende vuur te willen gooien, want gisteren is geweest en er is nog zoveel meer, maar ben ik de enige 'niet-meer-drinker' die het gevoel heeft steeds op m'n duvel te krijgen als er iemand wél drinkt.....dat iedereen die drinkt ineens afgeeft op dit forum, dit forum een oordeel geeft daarover terwijl hij/zij zichzelf dat oordeel geeft? Schuldgevoel, projectie, aandacht, ik weet het niet, maar ik vind het niet fijn, voel me bijna een burgerlijk braaf mietje erdoor die niet open zou staan voor iemand die het anders doet, en zo ben ik niet en dat kan toch ook niet de bedoeling van dit forum zijn?


Ik ben op het moment emotioneel niet sterk en wellicht ben ik nu te overgevoelig en beinvloedbaar en/of reageer ik overdreven (generaliseer ik nu incidenten), maar het raakt me.


Ik ben maar blij voor de personen die dat gedrag vertonen, dat er nog mensen zijn die het, anders dan ik, wél op kunnen brengen om hun helpende hand uit te steken, want dat gun ik werkelijk iedereen die het hoe dan ook moeilijk heeft. Veel liever zou ik zien dat mensen wat meer vertrouwen op de gelijkgestemdheid en warmte die men hier voor elkaar heeft, en gewoon om hulp komt vragen/roepen zonder zichzelf zo duidelijk te onderscheiden van de niet-drinkers, dan kunnen ze ook weer opstaan en verder gaan met hetzelfde doel waarvoor we hier tenslotte allemaal zitten, toch?!?!

*zucht* En toch drink ik niet vandaag, kan je nagaan... ;-)



Ik voel me direct aangesproken en wil toch nog een keer reageren terwijl ik mezelf had voorgenomen er niks meer over te schrijven. Want na mijn eerste vraag gisteren is er veel geschreven wat verkeerd begrepen is en waarschijnlijk verkeerd door mij verwoord. Mijn reactie van 20.06 gisteren was voor mij de eindconclusie, het zit voor een heel groot deel in mij en niet in het forum.

Zoals Benthe het verwoord:
"ja maar ik ben anders dan jullie" houding. Dit werd denk ik in de perceptie van velen gezien als een dominant/mezelf beter voelen houding. Het is het omgekeerde echter, ik voel me onzeker over mezelf, hoe ver mijn drank probleem strekt en hoe ik me hier thuis voel hier. Het discours van eens een alcoholist altijd een alcoholist, daar voel ik me een buitenstaander in, niet dominant en zeker niet mezelf beter voelend maar onzeker.

Iedereen op zijn eigen manier. Ik kan geen betere titel voor de dageraad verzinnen voor een dag als vandaag. Ik moet me beseffen dat "ik ben anders dan jullie" ook verkeerd opgevat kan worden als van luister toch naar betweter erik en doe als mij, want zo bedoel ik het niet en wil niet dat het zo begrepen wordt. En ja ik wil ook geen olie op het vuur gooien maar je hangt me de keel uit, wie ben jij dat te vinden en nadat ik mijn persoonlijke visie geef op 20.06 dat afgedaan wordt als prietpraat. Iedereen is anders ook ik, ik geloof in mijn prietpraat maar doe niet aan evangelisatie werk! Ik liet slecht 1x zien hoe ik iets geloof omdat ik stelselmatig verkeerd begrepen werd. Als het voor mij werkt dan moet dat toch kunnen? Voor andere werkt iets anders en voor iedereen is er plek hier.

Nog 1 ding wat ik niet plaatsen kan en waarvan ik vermoed dat ik wellicht 1 iemand in een reeks ben?
Dat "iedereen die drinkt ineens afgeeft op dit forum" Ik ben niet iedereen, ik maakte gisteren dezelfde generaliseer fout met mensen terwijl ik 1 mens bedoelde. Ik ben hier pas twee en een halve week, ik weet niet wie "iedereen" is of wat "iedereen" voor mij geschreven heeft.

Ik hoop nu dat niemand meer een vervelend gevoel heeft over mijn acties, ik gun iedereen hier een "warme plek" en hoop er ook aan bij te dragen, ik ben hier op mijn manier zoals iedereen dat zijn mag van mij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Yo Erik, ik dacht nog zal ik er bij schrijven dat ik jou nu dus NIET bedoel? Het is inderdaad een reeks, er was wel eens zoiets hier en daar voor jou, na jou kwam Joann en toen sloegen bij mij even de stoppen door, alsof 'de stomme mensen hier niet meer drinken en anderen veroordelen', snap je? Ik zie nu het meganisme, zowel de mijne als die van jou, Joann en anderen. "Jullie" projecteerden je schuldgevoel op het forum, ik betrok die projectie op mezelf.
That was then and this is now! Ik begrijp je onzekerheid over het probleemdrinken maar al te goed: soms hoef je ook even geen etiketjes te plakken, op een ander moment kunnen dingen daardoor juist heel duidelijk worden, hoewel ze ook weer erg beangstigend en confronterend kunnen zijn. Bottomline is dat ik nog altijd on your site ben, we strijden dezelfde strijd, dus geen nare gevoelens heb over jouw akties, ik hoop jij ook niet over die van mij (zie jouw quote) en ben graag ook samen met jou hier op een warm plekje!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Erik, dat prietpraat was ik.
Jij komt net kijken (met alle respect) Hier zit veertig jaar drank in, kijk dat is a different cattle of fish.
Ik heb dus bijzonder weinig behoefte aan, allerlei intelligente analyses.

Velen op dit forum hebben de duivelse nachtmerrie. mogen beleven, ook ik.
Als je het dan presteert om te stoppen, al is het één- twee of meerdere dagen voelt dat als een overwinning. Dat gevoel is jou wezensvreemd.Begrijp me goed, ik ga niet jubelend door het leven.
Vind er eigenlijk geen kl*te aan, maar ga door in de verwachting van betere tijden.

Eric, ik zeg nogmaals(en dan zwijg ik) als je een gevangene van de drank bent, voel je iedere dag als een overwinning.
Velen hebben meerdere pogingen ondernomen om te stoppen en dan voelens ze ineens, dat ze toch sterker kunnen zijn, dat is niet niets!

En, het zij zo, maar velen van mijn lotgenoten en ik, weten dat de weg naar drank voor eeuwig afgesloten is!!
Vandaar dat het tellen van de dagen, soms proportionele vormen aanneemt!
Iedere dag is immers een overwinnig.

Niemand op dit forum ontzegt jou je drankje.

Ik heb begrepen dat dit forum in eerste instantie bedoelt was, voor drinkende mensen, met problemen in het hanteren van drank. later kwamen er meer"hopeloze" gevallen.

Allen hebben we één doel, Stoppen of matigen!
Dus je bevindt je in goed gezelschep.

Laat je studentikoze boeken in de kast en luister naar de ervaringsdeskundigen!!

Eric een oprechte groet en ik reageer niet meer op dit onderwerp.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, ik heb het nu een maand onder controle dus zou ik geen alcoholist meer zijn? Maar wat doet mij dan zo intens verlangen soms, en wat doet mij zeker laten weten dat als ik er 1 neem er meerdere zullen volgen? En waarom ben ik nu zo bang voor wat er gebeurt in mijn hoofd als ik er wel weer 1tje neem, verlies ik dan totaal controle?
Niet het kunnen stoppen zegt mijns inziens wat over de verslaving, maar de wijze van nuttigen des te meer. "Normale" drinkers zijn niet bezig met hun komende en volgende glas, kijken niet uit naar de eerste beste gelegenheid dat het weer eens 'mag', en tot ik daar overheen ben (zou dat ooit gebeuren?) beschouw ik mezelf als iemand die niet tegen drank kan, het doet gewoon TE veel met me.
Alcoholist noem ik mezelf nu ook als een soort van straf, die heb ik tenslotte verdiend, het is ook pure realiteit dat ik meer zoop dan me lief was, en voor mij zou het hypocriet zijn om dat nu poezelige rose naampjes te gaan geven.
Wel ben ik trots op mezelf dat ik het nu echt aanpak, soms is het net of ik het niet zelf ben die het doet, zo van: "ik stond er bij en ik keek er naar" , en 'ineens' is er een week, 2 weken, etc voorbij, dag voor dag zeg ik dag tegen alcohol en raak ik verder van de term alcoholist, en dichter bij mezelf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Kaia Het enige wat ik niet heb wat jij noemt is schuldgevoel, ik voel me niet schuldig, wel onzeker. Mijn bottomline is dat ikke nu even geen etiketjes opgeplakt krijg "op een ander moment kunnen dingen daardoor juist heel duidelijk worden, hoewel ze ook weer erg beangstigend en confronterend kunnen zijn." Ze maken dingen nu niet duidelijker voor me, naast dat het beangstigend is, is het ook niet waar vermoed ik. En NEE nare gevoelens die heb ik niet meer, een bevrijd gevoel dat dingen uitgesproken heb ik wel en het is me weer een duidelijk wat er gebeurd als ik onzeker ben, dan kom ik onbewust te zeker en betweterig over bij mensen. Dat wil ik niet en dat bedoel ik niet maar daar kan ik wel van leren. En ja iedereen die strijd tegen hetzelfde, wat dat betreft staan we allemaal tegenover de fles allemaal aan elkaars zijde.
@Joann
Hoe gaat het met je, je had het flink te pakken gisteren. Hoe is de ruzie met jezelf afgelopen?
@Soothe
Met kennis over onszelf komen we een heel eind zo ieder op zijn manier. Jij gaat goed met die discipline van je!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

He Soothe, mede flapdrol! wat een wijsheid!! In mijn lijf zit ook meer alcohol dan me lief is en durf te zeggen dat ik zeker een ervaringsdeskundige ben. Dat mijn hersens zo verziekt zijn dat ik nog steeds meen 'sociaal' te kunnen drinken, ik zal wel op mijn bek gaan. Als ik geen problemen had met de alcohol zou ik never nooit een forum over alcoholverslaving opzoeken. Zoals ik ook niet naar een forum ga die b.v. over eetverslaving of anorexia gaat. Het IS en blijft je hele leven een zwakke plek.

Kohtje: wat fijn dat je je weer thuis voelt in je eigen huis!!!!

Kaia: Heb je ruzie met jezelf meid??? Wat betrek je allemaal op jezelf, was me niet zo duidelijk.

Erik: Ik ben heel blij met dit forum, deze dagen ook, hoe iedereen meedenkt en meeleeft, zonder mij te veroordelen of beoordelen. Heerlijk om gewoon je hart te luchten. Jouw mening is net zo belangrijk en heeft mij weer geholpen om hierover na te denken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nok Nok Nok
Het klopje van Houtje.

Tjonge jonge jonge wat een discussie. Ik heb het gevoel dat ik naar een herhaling van zetten kijk, echt waar. Volgens mij zijn we het allemaal eens, de een wil minderen (welkom) de ander wil stoppen (welkom) de derde zegt vandaag ik wil blijven drinken (óók welkom).

Durf je open te stellen en je angsten en onzekerheden hier neer te leggen.

Niemand rekent iemand af, niemand is wijzer/slimmer dan een ander.

Niemand weet het beter. Mijn grootste angst (die me weerhoudt van mijn oude gedrag) in in goot terecht te komen (in lompen gehuld met een winkelkarretje als enige bezitting gevuld met witte wijn :devil: en mijn kinderen in een weeshuis of zoiets vreselijks :brokenheart: ) dus ik blijf hier schrijven, lijnen uitgooien, lijnen inhalen, tot dat een dicht geweven web van een sterk soort stof om mij heen zit voor als ik het zelf even niet meer weet. Alleen vandaag weet ik hoe de dag eruit ziet, morgen zie ik het wel weer. Anders had ik nooit, nooit NOOIT zover kunnen komen.

Vraag uit de evaluatie van mijn internetbegeleider: had je verwacht ooit zover te komen? Huh, watte? Ehhhh, nee. NEVER EVER. En nooit was het mij in mijn eentje gelukt. Never.

Daarom trek ik toch elke dag even aan het web, kijken of het nog stevig is. Als je arm gebroken is krijg je toch ook gips erom als externe protectie? Nou, misschien zijn jullie het gips voor mijn ziekte.

En dat er veel nieuwen zijn vind ik juist ook inspiratie geven, mensen die samen mééweven aan dit web, het wordt een prachtige warme quilt die we samen maken en waar we ons in kunnen wikkelen.

En nu ga ik erweer vandoor. Ik heb braaf een drie kwartier voor de lichtbak zitten lezen, nu weer thuis, en nu weer op de fiets, naar de sportgebeuren, een uurtje fitness, dan de laatste boodschappen en op tijd weer thuis voor de kids.

Op de fiets zal ik aan jullie denken en je een cyberspace draadje sturen van een ultra-sterk materiaal voor ons web dat een quilt aan het worden is.

Misschien kom ik vanavond nog even langs, maar ik kom altijd weer terug. Onkruid hè.

't is verdraaid jammer dat ik het zelf zeg, das niet mijn gewoonte, maar mijn schrijfstel sterkt zelf mijzelf. Wie zei dat dat we onze eigen therapeut aan het worden waren?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Héél klein nawoord Eric. De door jou, in mij gewaardeerde dicipline, dacht ik er zelf maar zo over!
Het is een strijd. het punt is: de keuzevrijheid is me ontnomen.
Ik kan niet meer denken zou ik vandaag een drankje nemen! Nee het kan niet, dus ik zie het meer als een battle!
Het stemt echt niet steeds vrolijk.
Dan wil ik uibreken! Maar zes dagen doorgaan en nauwelijks eten, wat is mijn keus!!
Stoppen lijkt me. Proberen te stoppen.
Groet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@delta2
Is niet handig tegen mij zeggen dat ik iets niet moet doen. Alles wat je een mens verbied gaat hij doen namelijk. Maar goed ik zei al dat ik het op mijn manier wil doen, laat me lekker tegen mijn eigen stenen stoten op mijn levensweg. Is echt beter voor me dan luisteren naar de ervaringsdeskundige. De ervaringsdeskundige is namelijk deskundige over zijn problematiek dan niet perse de mijne hoeft te zijn. Mijn weg is mijn weg. Mijn verhaal gisteren van 20.06 ging over mij. Ik raad iedereen principieel af mijn weg of de weg van een ander te volgen, ieder zijn eigen stenen op zijn levensweg. Iedereen lekker zijn eigen leermeester en nooit iemand volgen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi

Juist in dit soort discussie leer je weer je emoties te gebruiken en jezelf te kennen. We hebben alles zo lang verdronken en met een houding van ach laat allemaal maar afgedaan.
Hier op het forum met een lach en een traan leer je weer hoe je zelf te verwoorden en je te spiegelen aan anderen maar ook de spiegel aan de ander te laten zien.
We moeten weer leren hoe we ons moeten uitdrukken, hoe we weer in de 'normale' maatschappij moeten staan en dan is ondersteuning erg fijn maar soms een discussie waar iedereen voor zichzelf gaat zoeken in zijn binnenste waar de klepel hangt erg helend en enerverend.

Ik ben zelf ook wel weg gelopen van de discussie en dat staat iedereen vrij, je hoeft er niet aan mee te doen en niemand is hier moedwillig de ander aan het bekritiseren.
Maar alcoholisme is een ziekte waar degen die er onder lijd veel steun heeft aan het bespreekbaar maken van dingen omdat hij anders niet groeien kan.
Kijk naar Water die bijna denkt dat de discussie hem over zijn 'nooit weer' alcohol vraagstuk heeft heengezet..dat is een winstpunt..dat is voor Water een stapje dichter bij wie hij zou willen zijn warre hij niet verslaafd.(hier bedoel ik niet mee dat je dat niet kan worden Water)

Pippi ik vind dat je het goed doet en ook nu deze vraag neer te schrijven is een teken van kracht..je wilt helpen maar de spanningen weerhouden je...dat helpt al want er zullen meerderen zijn die meelezen en hetzelfde denken en door jouw berichtje niet meer het gevoel hebben dat er iets mis met ze is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, je beschrijft precies waar ik ook over liep te denken, het gaat met mij vandaag ook niet lekker... ik ben meestal niet snel van mijn stuk maar de discussie van gisteren maakte me onrustig en die van vandaag ook. Er zal nog wel het een en ander bij mezelf meespelen maar ik wordt op het moment een beetje moe van hoe het hier gaat...Het gestrijd steeds..

ik doe met je mee en ga ook voor de rust en reinheid want ik fladder hier ook zowat de tent uit.. later weer!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoi adb'ers ,
ik deel momenteel de mening van pippi en tapas dit allemaal samen heeft mij geen goed gevoel .
joann ik wens je veel sterkte toe ik las je graag en ja ik zal je missen :present: ik hoop dat je eruit komt uit wat je ook bezig houdt .
luitjes ik laat jullie dit allemaal is te zware koek voor mij , mogelijk is het mijn eigen spiegel maar als ik er niet inkijk wordt ik er ook niet mee gekonfronterd zei de struisvogel en stak haar hoofd in de grond

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
An

Calimero: jou schijnt het te lukken die vijf glazen per week. Maar ik las ook gisteravond van je gremlin! Dat is dus denk ik het probleem met matigen, je blijft dan in een strijd. Alhoewel ik na jaren niet drinken ook vaker mee wilde doen, maar dat was toch een andere strijd. Makkelijker?



Die gremlins waren er ook toen ik dacht dat ik beter kon stoppen plus het gevoel vreselijk gefaald te hebben als ik toch wat dronk. Nu heb ik nog steeds meer last van gremlins op de niet drink dagen, alsof het weten dat als je echt wat wilt drinken één of twee glazen niet het einde van de wereld is, al een stukje rust geeft en een bepaalde druk of angst misschien te dealen met je gevoel wegneemt.
Wat er bij mij mis ging bij het volledig willen stoppen was dat de druk zo toenam telkens na een paar dagen, dat ik het gevoel had een hogedruk ketel te zijn die op ontploffen stond. Misschien is voor mij stoppen op dit moment een te grote stap, vind minderen een betere optie dan mijn hoofd tegen een betonnen muur kapot slaan omdat dat gevoel dragelijker is dan wat er soms door mij heen spookt. Afbouwen en de tijd krijgen met dingen te leren omgaan.
Heb van kleins af aan, manieren moeten vinden om het leven vol van ernstige mishandeling op verschillende vlakken aan te kunnen, ik wil verder niet ingaan op wat er allemaal "gespeeld" heeft, waren nu niet bepaald hoogte punten in mijn leven, bovendien is het vandaag een niet drinkdag dus die moet ik droog zien door te komen. Heb van kleins af aan verkeerde manieren aangeleerd om gevoel uit te schakelen of te verdoven fysiek en mentaal, alcohol is daar een voorbeeld van, maar nu ik minder drink, komt op de niet drink dagen dat gevoel soms weer terug kan dat maar tot een bepaald punt hebben, ben hard aan het werk daarmee om te leren gaan, maar heb soms even lucht nodig, kan niet altijd onder druk staan. Heb ook medicatie die daarbij kan helpen, maar omdat die ook verslavend kan werken, probeer ik zowel dat als de alcohol tot het minimum te beperken, maar helemaal stoppen, richt op dit moment denk ik meer schade aan, explosie gevaar. Meer dan een dertig jaar gebruikte manier om met je gevoel om te gaan, leer je niet zomaar af. Kortom, daarom is voor mij minderen makkelijker dan stoppen.
Hoop dat het iets duidelijk is, misschien is het te vaag nog, maar dieper ga ik niet op mijn achtergronden in, misschien ooit in de toekomst, nu niet. Beter uitleggen over het waarom ik kies voor minderen ipv stoppen kan ik niet nu.

Cal.

Ps. Dit is niet geschreven als vervolg op de discussie of aanwakkering, maar als antwoord op An's vraag. Uitleg over mijn persoonlijke motivatie om waar voor te kiezen zonder dat dat ook maar iets zegt over andermans motivatie, want dat is niet aan mij, maar aan de ander. Stukje toelichting meer niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
houtje

't is verdraaid jammer dat ik het zelf zeg, das niet mijn gewoonte, maar mijn schrijfstel sterkt zelf mijzelf. Wie zei dat dat we onze eigen therapeut aan het worden waren?




Fijn is dat he, Houtje? Dat je door dingen te schrijven meer inzicht krijgt in jezelf, en daardoor meer grip op de dingen.. Ik vond je bijdrage ook heel mooi en warm. Ik heb het gevoel dat er veel misverstanden ronddobberen op ons forum.

Er is feitelijk niemand die iemand anders de maat neemt..

Dus laten we niet doen alsof dat wel zo is.

(Ik bedoel: de kracht van dit forum is nu juist dat we allemaal begrijpen dat het ingewikkeld is, daarom herkennen we ook zoveel bij elkaar)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...