Spring naar bijdragen

Vrijdag 29 februari


Gast

Aanbevolen berichten

Nou, Vie, als ik de knop van mijn machinerie niet had omgezet, dan was ik volledig doorgebrand en vastgelopen, zoveel weet ik wel.
Ik ben niet gestopt om lief en aanvaardbaar te zijn/worden, ik ben gestopt omdat mijn gezondheid zwaar de verkeerde kant opging. Allereerst natuurlijk lichamelijk, maar mentaal trok ik het ook niet meer. Ik wist echter van ervaringen uit het verleden dat ik bij tijd en wijle een zeeeeeer standvastig persoontje kan zijn, vooral als ik afspraken met mezelf maak, en nu blijkt dat dat nog steeds zo werkt, en ik ben blij met mezelf.
Wie ik was, wie ik ben, wie ik word, boeit me niet, ik ben alleen maar gelukkig met het feit dat mijn gezondheid wat beter is, en dat ik het dagelijkse leven weer een beetje recht in de ogen durf te kijken.
Lief en aanvaardbaar was ik altijd wel hoor, maar plooibaar niet zo... :D

't Is fijn om je te lezen, meissie! :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 224
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Ik moet zegendat dit ook niet voor mij geldt Vie

quote:


Aanvaardbaar en lief zijn is in het begin mijn motivatie geweest om niet meer te drinken



Ik moest wel ophouden met drinken om uit het scenetje te komen waar ik in zat en het zelfdestructieve passive gedrag te komen waar ik in zat...voor mijzelf niet om aanvaardbaar en lief te zijn.
Met drank op was ik bepaald niet plooibaar en lief maar wel veel teveel gefocused op mijn omgeving, de groep, i.p.v op mezelf.
Ik liep mijzelf steeds voorbij door met de groep mee te drinken, voor de groep te zorgen en met de groep mee te experimenteren met drugs.
Nu heb ik een rustig bestaan, niet veel invloeden van buitenaf, ik ben allang niet meer lief tegen mijn omgeving maar probeer stapje voor stapje erachter te komen wat IK nu met de rest van mijn leven wil
niet om door het leven aanvaard te worden maar door het leven te aanvaarden

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tjonge wat een actie: heb het er warm van. Heel gesprek daar op school. Kinderen erbij. Uiteindelijk zijn de boosdoeners geschorst. Of ik nog aanmelding bij de politie wil doen. Oh hemel wat doet het pijn als ze je kind bedreigen, pijn doen!!!! Wat hartverscheurend als je kind zo hard kan huilen. Ik ga hem vanmiddag eens lekker vertroetelen. Spelletje monopolie vindt hij wel leuk. Ga het alvast klaarzetten.


Charlie: mooi vergelijk je nachtdienst bel. Moet ik toch even over nadenken.


Animal: Spud en Animal... geweldig team zijn jullie: 'de doorzetters, volhouders, kanjers'

Ik voel me zo knudde met mijn lijstje. vanaf 28 december niet gedronken, maar vorige week dus die fles. Anders kon ik nu ook trots zeggen, 2 maanden. Ben blij als ik op een nieuwe blz. kan beginnen. Nieuwe maand.

Aura: het gevecht van de alcoholist. Hier wordt vaak geschreven dat we niet moeten vechten.... maar loslaten. Misschien maakt het dan makkelijker voor je?

Rosan: serieuze lichamelijke problemen? wie zal het zeggen? Je lever is een geweldig orgaan en kan veel hebben, kan weer aangroeien etc. dus je lever kan lang de schijn ophouden, maar oh weh als het eenmaal echt niet goed gaat. Ik denk dat de echte klachten er pas uitkomen als je stopt met drinken. Zolang je drinkt voel je niet zoveel. Behalve de vreselijke katers dan, maar die overheersen alle pijntjes.
Heb je b.v. veel last van blauwe plekken. Rode 'spinnetjes' bloeduitbarstingen op je huid, moe, geel zien, leverpijn weet ik veel allemaal, kan je beter even naar de dokter gaan.


Weet je, het bevalt me goed het niet drinken. Ik hang even een vlag voor mezelf uit Yippie ik vier feest omdat ik de datum 14 augustus 2007 ADB forum heb gevonden en sinds dien errug goed bezig ben.............. hoe klinkt die :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Rosan, Behoorlijk serieus, zeker! Al hoewel er iets verlichting optreedt, door de abstinentie.
De lever is oké, naar ik hoop. Maar het heeft wel z'n sporen nagelaten.
Ik heb niet veel zin dat op te rakelen! Als je naar Google gaat, zie je een scala aan ziekten, die weing reden tot lachen geven. Dus ga er niet op zitten wachten. Voor sommige ziekten, moet er ook een gevoeligheid zijn. niet een ieder krijgt alles en ook niet hetzelfde.

Echter op de lange duur ondermijnt het,met de dood als uiterste consequentie!
Groetje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Er is al veel geschreven over knopjes, energie en niet te vergeten angst.

Angst de basis van al onze emoties.
Zoals Har al schreef, haal de angst eraf en de emotie blijft over, rest nog er mee leren omgaan.
En dat is een hele klus.

Vie toen ik dronk bestond ik uit een mechaniek dat puur op de automaat draaide.
De gebruksaanwijzing hing om mijn nek.
Want niemand wist anders met me om te gaan.
Het drankknopje ging niet meer om als ik het eerste glas naar binnen had gekiept.
Het bord, gelieve niet te storen op gevaar voor eigen leven, lichte op in mijn ogen als ik werd lastig gevallen.
Ik heb dat nu nog wel met zoet.
Als ik zoet eet is het net of er een laatje open blijft staan waar nog meer in moet en ik moet me dwingen om aan de verleiding te weerstaan er aan toe te geven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee wat betreft gezondheid moet je inderdaad geen struisvogelpolitiek bedrijven. Ik heb zelf diverse lichamelijke klachten (qua pijnen hier en daar) maar loop ook met een hernia die binnen afzienbare tijd geopereerd gaat worden en ik hoop dan werkelijk van de zenuwpijnen verlost te zijn....Ook daarvoor gold/geldt de drank als pijnstiller en de stiller van mijn humeur agv die pijnen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb gedacht dat ik niet durfde stoppen uit angst voor het onbekende.
Maar achteraf was ik al bang voordat ik dronk.
De drank was nodig om mijn angsten er onder te houden.
Angst kan een goed raadgever zijn maar kan ook verlammend wereken.
Zelfs kunnen angst en liefde samen gaan.
Denk maar eens aan de moeder die haar kindje voor een aanstormende auto met gevaar voor eigen leven van de weg plukt.

Angst is uitvergrote zorgelijkheid.
Kort door de bocht want hoe vertaal je die gedachte naar het dagelijkse leven.?

Ik vroeg me af waarom ik overal zo angstig voor was en het antwoord was , voor de boodschap van vroeger.
Maar ja, wat is dan die boodschap van vroeger.
De boodschap van vroeger heeft pijn gedaan en was verdrietig.
En het was de pijn en het verdriet van vroeger, wat ik mijn later leven niet meer wilde voelen.
De boodschap die ik mee had gekregen niet goed genoeg te zijn heeft pijn gedaan en mijn angst bestond uit de confrontatie met dat bericht.
Ik voelde me minderwaardig en onzeker en werd daarin dikwijls bevestigd.
De angst groeide mee

Een levenlang heb ik mij een slag in het rond moeten draaien om niet aan die pijnlijke en verdrietige emoties toe te hoeven komen.
Mijn angst zat besloten in het verdriet van vroeger.
Door toe doen van drank begonnen mijn angst verlammend te werken.
Paniek was het eindresultaat.

Het was een enorme opluchting om te weten waar mijn angst vandaan kwam.
Geloven in een HM die onvoorwaardelijk lief heeft elimineerde mijn angsten niet , maar met die gedachte op zak was het makkelijker mijn angsten aan te gaan.
Het gaf mij een gevoel dat er iemand achter mij stond die me een duwtje in de rug gaf.
De ruggesteun die ik zo node heb gemist.
Ik wer daardoor in de armen van mensen gedreven die het goed met me voor hadden en dat is uiteindelijk mijn redding geweest.
Hernieuwd contact leggen met mensen.

Ik vroeg me af of ik in de nieuwe situatie nogwel zo angstig moest zijn voor het antwoord van vroeger.?
Na enkele keren de confrontatie te zijn aangegaan met mijn angst in de praktijk, viel het antwoord best wel mee.
Uiteindelijk werden mijn angsten een uitdaging en hoge drempels tussen mij en mijn naasten werden steeds lager.

Vroeger ontkende ik angstig te zijn en ben daarin vast gelopen.
Nadat ik mijn angsten heb geaccepteerd zijn ze een deel van mijn leven geworden en nagenoeg verdwenen en dat geeft rust, met name in de relatie waar angst vroeger hoogtij vierde.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste Rosan, ik stuur een keer een PB over de klachten! Jij zegt de alcohol stilt de zenuwpijn, dat zou ik ook denken, het stilt alles. Onder ons, niet verder vertellen, maar er is nu zelfs sprake van een sexuele revolte!!!

Wat ik zeggen wil is dit. Ja het stilt de zenuwpijn. Maar het ondermijnt het gelijktijdig. Wanneer je het lijf in de pekel blijft leggen, worden de zenuwen overmatig geprikkeld en veel gevoeliger, Dus?

Drank is niet de aangewezen pijnbestrijder, neem een paracetamolletje.
Groet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Rosan, last van gelige vlekken in mijn oogwit, en allerlei andere vage klachten. Nu, na (bijna) 4 maanden niet drinken, verdwijnt langzaam het gelige uit mijn ogen. Wel nog branderig en jeuk en heel erg moe. Probeer nu ook wat meer qua voeding om mijn lever te helpen. De eerste maanden niet hoor, als ik maar van die drank afbleef. Sloten koffie, nicotine, chocola en andere snoep. de laatste weken probeer ik daar wat meer op te letten. Drink ipv koffie, bambu, kruidenthee of water en probeer zo weinig mogelijk te snoepen. Minder nicotine lukt soms wel en soms niet. Ik slik geen medicijnen. Bij mijn vorige stoppogingen kon ik ook absoluut niet zonder de oxazepam. Het kost tijd om je lichaam van alle giffen te ontdoen. Ik wandel veel. Buitenlucht en beweging is goed om de afvalstoffen kwijt te raken.
Rust maar lekker uit, je licaam heeft het nodig! Als je eerst maar van die drank afblijft, dan merk je na een poosje dat het beter voelt. Eerst de dranke, de rest komt later... Zet 'm op!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ps. vorig jaar schoot ik helemaal in de stress, had constante pijn in mijn rechterbovenbuik en vermoedde echt dat er iets met mijn lever was. Heb toen uitgebreid lichamelijk onderzoek gehad naar mijn leverwaarden etc en ik was werkelijk verbaasd (maar o zo opgelucht) dat die goed bleken te zijn....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo'n 500 jaar voor christus schreef Aristoteles al heel veel over emoties: ook over angst.
Hier een paar opmerkingen over angst:

angst is een gevoel van pijn en onrust, voortvloeiend uit de voorstelling van en naderend onheil dat verwoesting of leed veroorzaakt.

In de regel is beangstigend van iemand afhankelijk te zijn.

zelfvertrouwen is het tegendeel van angst.

Boosheid en angst gaan niet samen.

Voor angst is vereist dat er nog enige hoop op redding over is om voor te strijden.
Angst brengt mensen ertoe zich te beraden, terwijl niemand zich nog beraadt wanneer zijn toestand hopeloos is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bij een aantal zaken heb ik behoefte aan bevrijding, innerlijke bevrijding.
Daarom heb ik iemand gezocht die mij kan helpen, iemand die mij inzicht kan geven,
iemand die ik vertrouw.
Die iemand helpt mij om zaken op een andere manier te bekijken, er op een
andere manier mee om te gaan.
Het is nog een wankel evenwicht, maar het begin is gemaakt.
12 jaar geleden heb ik ook met iemand,die ik vertrouwde veel zaken besproken.
En dat gedurende lange tijd.
Dat heeft mij er toen toegebracht 10 jaar niet te drinken.
Helaas heb ik toen iets laten liggen.
Nu wordt mij gelukkig weer een luisterend oor geboden, er is weer een
nieuw begin.
Ik kan werken aan wat ik heb laten liggen, een nieuwe start maken.
En daar ben ik danbaar voor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...