Spring naar bijdragen

woensdag 3 september


tapas

Aanbevolen berichten

Goedemorgen, dat ik nog eens een draadje zou openen,
normaal lig ik nog uitgebreid in coma te snurken om deze tijd, nu ben ik al een half uur wakker.
Nog 1 dag en mijn 'avontuur' gaat beginnen. Behalve werken heb ik vandaag geen verplichtingen en dat geeft weer ademruimte.

Ik weet zeker dat als ik nog gedronken had dat ik nooit op dit punt beland zou zijn. Aan de vooravond van mijn solo-expositie en een onontgonnen gebied wat ik ga ontdekken.

Dus ook vandaag drink ik weer niet! en sta ik officieel trouwens precies 8 maanden DROOG! na mijn laatste glas champagne.

Doet iedereen mee met niet drinken? gezellig! maken we er een alcoholvrij feestje van!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 72
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goedemorgen.

Goh, Tapas.. lekker spannend allemaal. Ik wens je een heel mooie en fijne expositie en alles wat daaromheen komt kijken; een mooi avontuur. Lekker ook, geen verplichtingen. Nou ja, werken..maar dat doen we er zo even bij.. hihi.. lekker relaxed. Van harte ook met je 8 maanden. En ik ga in elk geval vandaag met je meedoen wat niet drinken betreft.

Marjo, jij gefeliciteerd met je zoon. Goh.. 10 jaar. Ik weet nog dat ik op mijn 10e verjaardag mijn eerste horloge kreeg van mijn oma.. een Kienzle met datumaanduiding. Dat was in die tijd (1967) een top-cadeautje voor 10-jarige jongetjes.. je kon aan de horloges zien wie er al 10 was en wie nog niet, hihi... En een vulpen kreeg ik ook. Daarvoor schreef ik nog met kroontjespen met inkt uit van die vieze inktpotjes die in het tafeltje zaten.. en er lag altijd een enorme vieze inktlap binnen handbereik.. Dankzij die vulpen ging mijn raportcijfer op het eerstvolgende rapport van een 4 naar een 7...

Sorry, dit is geen jeugdsentimentenforum. Hoewel ik toch ook veel uit het verleden heb los kunnen laten blijf ik warme herinneringen toch wel koesteren. Het is alleen scherp blijven opletten dat warme sentimentele gevoelens niet gaan ontaarden in zielig-voelen.. want dat ligt er dicht bij. Ik was en ben niet zielig. Dat gevoel heb ik ook niet meer zo nodig. Ik ben eigenlijk best dankbaar voor mijn verleden, want zonder dat verleden had ik misschien heel anders in het NU gestaan. En ik ben heel erg blij met hoe ik nu in het NU sta.

Groetjes, Koh.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het klinkt ook niet zielig Kohtje. Het zijn ook de mooie herinneringen uit het verleden die we moeten koesteren en de nare ervaringen een plek geven. Het klinkt mooi en schijnbaar komen we een beetje uit hetzelfde bouwjaar, ik heb ook de eerste 2 schooljaren met kroontjespen geschreven en het was heerlijk toen ik een vulpen kreeg en ook ik kreeg op een bepaalde leeftijd een horloge, dat was inderdaad een heel groot kado.. weet alleen de leeftijden er niet meer bij.

Mijn beste herinneringen uit mijn jeugd waren de vakanties, kamperen aan een meer in Italië, dan werd er niet op me gelet en had ik grote vrijheid en banjerde de hele camping over in mijn eentje, geen kritiek, gezin ontspannen, ik had na zo'n vakantie altijd verschrikkelijke heimwee naar die vrijheid.

Marjo, gefeliciteerd, 10 jaar geleden kwam dat schepseltje op de wereld.. wat gaat dat hard he!

Houtje, ook goeiemorgen, weer een beetje bijgetrokken van gisteren?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tapas: proficiat 8 maanden, dat is super top geweldig. Ja ik feest vandaag met je mee.

Marjo: proficiat met je zoon! lekker genieten vandaag met de kids.

Kohtje: leuk die herinneringen. Ik kreeg mijn eerste rolschaatsen toen ik 10 jaar was. Wat was ik blij.

Tapas: ja mijn mooiste herinneringen zijn ook de vakanties, die vrijheid. Oh en wat had ik een verdriet als het voorbij was. Ben nog geen steek veranderd. Nog steeds vind ik vakanties zo iets geweldigs. Niets hoeft, geen klok, lekker aanlummelen. Maar ik ben nu een grote meid en die moet gewoon werken, het leven is nu eenmaal geen vakantie vieren.

Dus.... ik schiet maar in de kleren en hop naar mijn baas. :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Waarom sorry, Kohtje? Is toch leuk, dat jeugdsentiment?! Nu ik zelf ook uitgepeuterd ben wat mijn verleden betreft, komen er bij mij ook van die mooie herinneringen naar boven. Fijn vind ik dat! Alsof daar nu weer ruimte voor is.

Tapasje, ik hoop dat alles goed verloopt morgen! Vind het zo fijn om te lezen allemaal omdat ik zelf ook net in zo'n fase zit, al zit ik nog in het prille begin en is er nog niets concreets uit gekomen. Soms word ik er bang van, maar door zoveel mogelijk in het NU te blijven, gaat dat ook weer over. Ik kan alleen maar proberen om dag na dag naar een "nieuwe toekomst" toe te werken. Klinkt gewichtig, hé. ;)

Interessante discussie trouwens gisteren. Ik schrijf er misschien nog wel iets over.


En bij de weg: ik houd het droog vandaag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gefelicteerd, Tapas. Acht maanden alweer en morgen de opening. Wat ga je ontzettend goed en zoals je weet, weet ik hoe bevochten dat moet zijn.

Leuk, al die jeugdherinneringen. Ook ik heb met zo'n kroontjespen geknoeid. Wat ik mij goed herinner zijn de isbloemen op het raam en mijn blote voetjes op het zeil en dan rende ik naar beneden om boven de kachel te hangen. Verbranden op je buik en ijkoud op je rug en dan het gevecht om naar de alweer ijskoude badkamer te gaan. Gek dat sommige kinderen nu niet weten wat ijsbloemen zijn.

Marjo, gefeliciteerd met je zoon.

Het schijnt hier gewoonte te worden dat ik bij het wakker worden denk dat ik de voordeurbel hoor.
Zo ontzettend vreemd hoe die hersencelletjes kunnen werken. Ik reageer er al niet meer op. Er staat echt niemand op mijn deur te rammelen om 7 uur smorgens.
Vandaag mijn lijst afwerken die ik gisteren heb gemaakt. En ik moet op zoek naar deel 3 van de auto.
Lag niet in de auto zelf. Ik wordt niet goed van al dat gezoek.
Gisteren bij mijn moeder en ze heeft longfoto's moeten laten maken. En nu zit er een knoop in mijn maag. Mijn overgebleven hersencelletjes zeggen: "rustig" mensen laten foto's maken elke dag. 99% van de tijd is er niets aan de hand. Ik durf er verder niets op te zeggen, te bang dat ik iets jinx.

Ik ga even teruglezen en dan maar aan de slag.

Iedereen een prettige dag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen,

Even een uurtje alleen voor mezelf!
Wat prachtig hoe jullie je jeugdherinneringen ophalen, ontroerend om te lezen.
Bedankt voor de lieve felicitaties. Doet me toch wel wat.

Tapas, ik wens je een goede day before! En heel veel succes met JOUW feestje morgen!
Meid wat ga je goed! Gefeliciteerd met je 8 maanden... :musicnote: (wat een timing :D)

Anjo wat een gek idee dat je iedere ochtend de bel denkt te horen...
Sterkte met je moeder, kan me voorstellen dat dit koud voor je aanvoelt.
Ik hoop dat het meevalt! Ik kan nog steeds niet anders zeggen dan dat ik respect voor je heb :present:

Iedereen, heb een goede dag! En hou het kompas op zak! ;) (idd mooi gevonden Soothe)

Ben al bij de huisarts geweest. Kon het goed verwoorden, en ze begreep me. Vond dat ik er slechter uit zag... heb nu ook flinke hoofdpijn, dus ff Gooshe frabba....

Ga geen taart meer maken, die neemt Klaas na zijn bespreking mee uit de hema, gelukkig!
Ik moet zeggen, dat de laatste weken hier ook weer alles op zijn top loopt. Veel geregel voor een nieuwe baan en alles op de rit voor het eigen bedrijfje. Ondertussen loop ik tussendoor hier de boel bij elkaar te houden en nieuwe wegen te bewandelen. ben toe aan een portie rust in de tent. Nog even geduld. Heb per 1 oktober al lekker een proefabonnement op de Volkskrant genomen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vind de discussie van gisteren zo interessant dat ik er toch nog een keer op terug wil komen. Al heb ik een aantal dingen vroeger al geschreven.

Ik ben duidelijk beginnen drinken om geestelijke pijn te verdoven. Ik heb als tiener misschien 2 biertjes gedronken (in het totaal, hé!), en dronk als student ook geen alcohol. Pas toen ik al afgestudeerd was en een vriendin leerde kennen die alcohol dronk, ben ik ook nu en dan een glaasje beginnen drinken. Nu zat ik wel vaker slecht in mijn vel, en had ik gemerkt dat ik met drank op toch vrolijker werd. Op een maandagavond, ik weet het nog goed, voelde ik me zo ontzettend eenzaam en was de pijn zo groot, dat ik bewust alcohol gedronken heb om mezelf te verdoven. En vanaf die dag ben ik er ook mee doorgegaan. Dag na dag, en elke dag een beetje meer omdat je nu eenmaal steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Ik denk dat ik toen meteen verslaafd geraakt ben, zeker geestelijk.

En hoe het verder ging, zullen de meesten wel kennen... Je begint ermee, maar raak er maar eens weer vanaf. Zucht. De alcohol begon zijn werk te doen in de zin dat ik steeds depressiever werd, sociale contacten ging verwaarlozen, mijn werk niet meer deed zoals het hoorde... Enfin, de hele reutemeteut. En dan het gevecht: droge dagen inlassen, korte perioden dat ik niet dronk, maar steeds hervallen. Bladiebladiebla. Zeker op het einde begon ik stilaan gek te worden van mezelf. En toen stopte ik dus en de rest van het verhaal kennen jullie ook wel.

Ook al voor ik begon te drinken, als tiener, was er iets in mij veranderd, kapotgegaan. Het leven deed zeer en ik vond mijn draai maar niet. En dat bleef maar duren, ook toen ik al een twintiger was, en een dertiger... Ik voelde dat er iets was met mij, maar wist ook niet wat. En daarom ging ik in therapie. Dat deed wel goed, maar de onrust, de onvrede, de pijn gingen niet over. En nadat ik begonnen was met drinken, werd het alleen maar erger. Ondertussen ging zo ongeveer de helft van mijn familie dood en moest ik daar ook nog eens mee om zien te gaan. En toen leerde ik iemand kennen en had ik het gevoel dat ik gek werd. Ik leek wel schizofreen en met drank op werd het alleen maar erger. Ik heb die man serieus de duivel aangedaan, maar ik leek mijn gedrag niet onder controle te hebben.

En toen kwam ik bij mijn huidige therapeute terecht. Die vanaf de eerste sessie de vinger op de zere plek legde. Ik las Alice Miller en er gingen steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen. Ik voelde me nog niet beter, maar ik wist nu tenminste waar mijn gedrag vandaan kwam, en dat was zo'n bevrijding! Net als Anna wil ik weten, begrijpen. Kennis is macht, zeggen ze, en dat gold zeker ook voor mij. Maar de macht van de alcohol was nog groter, en dus kon ik niet zoveel met die kennis. Ik veranderde wel, maar door te blijven drinken hield ik mezelf ook tegen. Het was pas nadat ik stopte dat ik meer en meer greep kreeg op mijn "kronkels", zoals ik ze zelf noem, en dat proces is nu nog volop aan de gang.

Als ik terugdenk aan wie ik was toen ik dronk, zie ik veel negatieve dingen, maar ook positieve dingen. Ik heb in die 16 jaar ook heus veel goede dingen gedaan. Alleen lag op het einde de waanzin op de loer door al dat gezuip. Terugdenken aan wat ik allemaal uitgevreten heb, houdt me scherp, want ik wil daar niet naar terug! Maar ik herinner me ook de pijn en het verdriet en de eenzaamheid en de angst, en dus kijk ik ook met mildheid terug naar de drinkende Francesca. Ik zat helemaal in de greep van de alcohol, ik was verslaafd. Ik heb daardoor dingen gedaan waar ik niet trots op ben en waar ik achteraf veel spijt van heb gehad. Maar ik voel dat het ook nodig is om mezelf daarvoor te vergeven om vooruit te kunnen. Dat is wat anders dan alles te vergoeilijken of te denken dat het allemaal zo erg niet was. Het was wèl erg en ik wil dat niet meer. Maar zoals Har ergens schreef: ik was ook een mens met een ziel en een goede inborst en met mooie kanten en goede eigenschappen. Ik was alleen de weg kwijt. En probeer maar eens een kompas te gebruiken als je straalbezopen bent...

Het peuteren in mijn verleden en mijn ziel heeft me duidelijk deugd gedaan, maar het stoppen met drinken was noodzakelijk om de weg terug te vinden met het kompas dat ik aangereikt kreeg, onder meer dankzij mijn therapie. Ik heb mijn therapie op een heel laag pitje gezet nu. Nog niet helemaal afgesloten, maar wel zogoed als. En afgesproken dat ik terug kan als ik weer dreig te verdwalen in mijn gevoelens of als er ineens iets opduikt waar ik niet mee overweg kan.

Dat is de weg die ik gevolgd heb, en dat was voor mij duidelijk de goede weg. Dat kan voor iemand anders weer anders zijn. En welke weg volg ik nu? Ik ga al een tijdje niet meer naar de groep, maar vind het fijn om op dit moment zelf uit te zoeken wat goed voor me is. Maar ik ben wel erg dankbaar voor de "loskoppelstrategie" die ik daar opgepikt heb. Ben een paar keer met mijn lief meegegaan naar de AA en vond dat best interessant. Heb ook wat AA-literatuur gelezen en heb daar ook dingen uitgehaald die ik interessant en nuttig vond, maar ik werk niet echt met de stappen. Ik heb het een tijdje overwogen, maar heb ook ervaren dat ik die stappen spontaan zet zonder er echt actief mee bezig te zijn of zonder het "Stap zus of zo" te noemen. Als er iets zit te wringen vanbinnen, onderzoek ik dat en vraag ik me af wat ik ermee kan doen. Vaak komt het antwoord spontaan als de tijd daar rijp voor is. En al even vaak moet ik mezelf forceren om er ook iets mee te doen, maar achteraf ben ik dan ook opgelucht. En ik heb ook veel opgepikt van het forum, en nog steeds. Op dit moment vind ik hier schrijven heilzaam voor mij. En dus doe ik dat ook.

Ik vind het fijn om op deze manier volwassen te worden en steeds beter op mezelf terug te kunnen vallen als er iets gebeurt waardoor ik van streek raak. Na de eerste onrust of angst of paniek of boosheid val ik steeds sneller terug op mijn pootjes. En de drankgedachten die daar vroeger bij hoorden, zijn bijna volledig verdwenen. Als ik na de initiële onrust mijn rust terugvind, kan ik veel praktischer denken dan vroeger. Kan ik zelf oplossingen bedenken of vraag ik hulp, en dat laatste heb ik altijd erg moeilijk gevonden. Dan herinner ik me ineens weer dat ik inderdaad een kompas op zak heb.

Liefs,
Fran

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Fran bedankt mooi geschreven, veel herkenning.

Marjo proficiat met de verjaardag van je zoon.

Tapas gefeliciteerd met 8maanden niet drinken.

Iedereen bedankt voor de felicitaties t.g.v. mijn verjaardag en hou het droog vandaag.

Alleen vandaag, morgen is het weer vandaag.

Carolien ondanks wat jij als reactie schrijft over anonimiteit blijf ik toch moeite houden dat situaties van mensen van een ander forum,door jou, op dit forum besproken worden.
Natuurlijk iedereen kan hier meelezen, dat weet ik, maar ik zou niet graag willen dat mijn berichten door iemand van dit forum op een ander forum besproken werden, ook niet anoniem.
Voor mij heeft een en ander met veiligheid en vertrouwen te maken.
Hoe ga ik om met informatie door anderen aan mij toevertrouwd.

Ik ben druk, krijg mijn zoon niet te pakken maar mocht er werkelijk iets ernstigs aan de hand zijn zla het een lang termijn traject worden waar tijd geen rol speelt.

Dus geduldig afwachten.

Tot een volgende.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Fran: dank je voor je verhaal, er straalt veel rust vanaf.

Inderdaad wat een rust hier.

Ik ben moe gewerkt en ben nog niet eens klaar.
Verlang nu al naar het weekeinde.
Hier heb ik een paar zieken op bed liggen, zou er zo bij willen gaan liggen.

Jeugdherinneringen:
Als ik ziek was lustte ik alleen vanille vla. Vroeger was dat nog zo lekker dik.
Zalig, maar de melk vond ik vreselijk vies, wij hadden melk met klonten, bah.

Ook herinner ik me dat als mijn vader thuis bier dronk ik van hem het schuim van het bier mocht happen.
Vond ik heerlijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
pippi

..... op zondagochtend na de kerk mocht ik altijd het laatste schepje "suiker "uit zijn borrel lepelen....




Sjemig Pippi: dat kunnen we ons nu toch niet meer voorstellen? Of ken jij gezinnen waar dit nog zo gaat?
Dat jij die suiker mocht. Ja zoals de sigaretten altijd in mooie bekertjes op tafel stonden. Het was defig om dat te doen en toonde gastvrijheid. Het liefs zoveel mogelijk verschillen soorten.
Ik was misschien 13 en op een receptie met mijn ouders, heel normaal hoor, dat ik ook een sigaret pakte.

Nou Pippi: als de kindjes ziek zijn dan is mamma toch wel het allerliefste. Je kan ze lekker vertroetelen en verwennen, maar oh wee als ze weer beter worden, haha. Sterkte ermee.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo hier Jozef,

wat een leeswerk na 1 dag nog maar. heb straks psychomotore therapie via tactus voor het eerst. heb choronische hyperventilatie en lichamelijke onrust. Hopelijk helpt het wat.
ook ik heb gegraven in het verleden, allerlei therapieen, hypnoses, homeopathische medicatie, gebedsgenezeressen enz. enz. gedaan en gehad. Eenieder moet het voor zichzelf uitmaken wat voor hem/haar het beste voelt. Ik slik ook AD, alleen helpt het nu nogniet omdat ik nog niet van de drank echt af ben. Gisteren weer mis, terwijl ik Har bijna een draai om zijn oren geef nog een uur daarvoor.
De remmen zijn inderdaad kapot zoals iemand zei.
Wat hebben veel mensen op dit forum toch een vreselijke tijd achter de rug met verslaving, drugs enz.
Ieder heeft zijn verleden. Graven of niet. Ik wil er geen advies over geven.
Ik hoop en wil van die drank af. Refusal daar begin ik in het weekend mee. heb zelf ook lorazepam voor de nacht.
Har, ik kan je geen advies geven over wel of niet gebruik anti-depressiva. Gewoon je verhaal doen bij de arts of een hulpverlener en van daaruit verder.
Ben geschrokken gisteren van mijn enigzins daadkrachtige dagdraadje en een wijzende vinger naar Har, terwijl ik vervolgens in de supermarkt in een mum van tijd, als een dief in de nacht bekroop ie me, weer kanon bier insloeg.
Ik ga dit forum vaker bezoeken An, inderdaad om jullie ook allemaal wat beter te leren kennen. ik kan nog zo slecht koppelen wie nu ook weer wie is wat die allemaal al verteld heeft. Ik zit nu in mijn derde week tactus internetbehandeling. En met Refusal hoop ik toch echt eens te slagen en van de drank af te komen.

groet en tot horens Jozef.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach.. wel goed al die herinneringen, mijn opvoeding is gewoon schuld aan al mijn verslavingen haha.

Nou ja, dat helpt ook geen zier, moet er NU dus vanaf blijven. Geen hapjes schuim van het bier, stiekem en geen schepjes 'suiker'. Zouden we die alcohol gemerkt hebben toen we zo klein waren?? Ik was er echt wel gek op hoor. Ik hoor m'n vader nog heel dringend zeggen 'nee, nee, nee, niet drinken, alleen het schuim ...'. hahaha ik lig hier in een deuk om mezelf en mijn vader toen... hahahhaa. Nou ja, ik lach hier maar even uit he :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jozef: joh zoooo herkenbaar. Het ene moment zo zeker van jezelf zijn en nog geen flits later vul je je kar met een hoop zooi. It's like me... Feit is dat het nodig is dat we ons laten helpen. Daarnaast is het belangrijk zoals een hulpverlener ooit tegen mij zei: 'heb je dan een kruk om op te steunen? want de kruk (de alcohol) is onder je weggeslagen, waarmee ga je dat opvullen?.........
Dat wordt gewoon vaak vergeten. We leven ons leven verder zoals altijd.
Ik heb destijds mijn leven compleet omgegooid. Ik ben begonnen met een hond aan te schaffen.
Die ligt hier nu naast me te snurken en is inmiddels een dagje ouder, maar een blijvende herinnering aan mijn nieuwe leven.

Sterkte Jozef, waar een wil is is een weg.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeiesmiddags, mijn laatste werkdag deze week zit er op. Kaarten zijn gedrukt, titelkaartjes gemaakt, gastenboek gekocht.. of zou ik nog wat vergeten zijn?
Morgenochtend mijn werk ophangen en daarna ga ik lekker hardlopen met de hond! kop leegmaken en hond afmatten!
... en dan mag het feestje beginnen!

maar nu is het nu en ik ben erg moe, ga zo even languit op de bank, eerst nog even een lekkere smoetie maken, met aardbeien en bosvruchten en een kiwi jammie!
en na het rusten lekker naar het bos dit keer zonder paraplu hoop ik, gisteren zaten we echt in een enorme stortbui in het bos onder de plu te schuilen. Had ook wel wat knussigs.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaag een uur bij de intratuin rondgesjouwd en lekker nieuwe plantjes in de tuin gepoot.
Ook nog een paar leuke voor binnen. Heerlijk, met de voetjes op aarde.
Er is een tijd om te graven in het verleden en er is een tijd om te graven in de tuin.
Ik hou het voor nu even bij het laatste. Dat kan omdat ik het eerste al redelijk intensief gedaan heb.

groetjes,
Kate

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

Ik kreeg net een telefoontje van mijn zoontje die zijn eerste voetbaltraining heeft gehad...
"Pap, we hebben met 1-0 verloren maar we doen volgende keer gewoon nog een keer ons best en de nieuwe voetbalschoenen lopen keihard o ja en de sokken lopen ook heel hard en we hebben limonade gekregen toen we klaar waren"...

Life is good...

Hoi Har,

Ik heb je reaktie gelezen maar ik kan er weinig chocola van maken...
En je hebt helemaal gelijk ik heb geen idee wie je eigenlijk bent en het is mij ook niet duidelijk wat je nu wilt... en het is ook niet aan mij om jou te vertellen wat je moet doen...en ik probeer ook maar gewoon mijn steentje bij te dragen... en ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is (eindelijk kan ik die eens opschrijven hahahaha)... dus bij deze veel succes met wat je wilt bereiken of wil doen en ik zal slechts op je postings reageren als je er om vraagt...succes man... :present:

Oke ... tijd om te gaan eten en vanavond misschien naar een beurs in Gorinchem met een klant van mij...

Ik wens jullie allemaal een fijne avond en tot later...

Groetjes,

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gelukkige ikke,

vandaag n misstapje, val van de rolsteiger, hooguit 80 cm.
Wat denk je, arm weer uit de kom, voor de derde keer deze maand gloeiende gloeiende.
Zo kom ik dus nooit van de morfine af
Ben dr doodziek van, je zou dr van gaan zuipen uit pure ellende
maar dat doen we niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...