vrijdag 28 november 2008

[CPAS]

Goeie middag allemaal!

Ik heb er al weer een halve dag opzitten met vegen en stoffen. Vrije dag noemen ze dat.
Straks naar de kapper, dan zit ik daar een uur verplicht te niksen. Vroeger vond ik dat tijdverspilling.
Tegenwoordig is het een heel erg legitieme reden om lekker niks te kunnen doen.
Een beetje mijmeren, de gesprekken afluisteren, zelf af en toe wat zeggen. Kortom een rustpunt.

Nu nog even Leonardo en dan naar de kapper.

Ik laat de eerste staan. Ook met kerst en oud en nieuw, want weten jullie dat ik dit vorig jaar al heb gedaan en dat als zeer prettig heb ervaren? Het is zelfs zo dat ik de rest van mijn familie met de kerst heb ingelicht van mijn stoppen met drinken en met oud en nieuw heb ik onze vrienden ingelicht. Oud en nieuw was het leukste, want een paar mensen deden spontaan mee om me te steunen.

Tot later (hm, ik heb bijna geen tijd meer voor oefenen).

[An]

Tijn: je hebt genoeg ellende meegemaakt voor vijf mensenlevens zou ik zeggen.
Nu neem je zelf het heft in handen. Harstikke goed van je.

[Juicy]

Goedemorgen allen,
Hier gaat het nog steeds goed. Ik heb net het dagdraadje even doorgelezen.
Bianca, super! Wat een heerlijk gevoel van overwinning moet het zijn dat je dit nu eindelijk durft, dat moet toch wel een goede motivatie zijn, bij mij werkt dat in ieder geval wel zo.

Antonia, hier ook iemand met een traagwerkende schildklier. Het komt ook meer in mijn familie voor. Ik zou zeggen, laat je prikken. Als je daarna goed ingesteld bent met medicijnen, en dat kan heel snel gaan, voel je je meteen een heel stuk beter. En mijn internist heeft me verteld, dat deze medicijnen lichaamseigen zijn en geen problemen zullen veroorzaken. En dat doen ze bij mij ook niet, al 14 jaar lang....

An schrijft dat ze denkt, dat er een verschil is tussen een emotiedrinker of een gezelligheidsdrinker. Die gedachte is ook al eens bij mij opgekomen. Ik beschouw mezelf als de laatste. Ik dronk juist nooit in geval van problemen. De problemen werden bij mij juist veroorzaakt door het drinken. (paniekaanvallen, nervositeit en angsten) De beloning is voor mij dus meteen duidelijk en daarom denk ik dat het voor mij 'makkelijker' is, om niet meer te drinken, dan voor mensen, bij wie de problemen pas de kop op steken als je niet meer drinkt.

Psychologie van de koude grond, zal ik maar zeggen, en misschien zijn anderen het er wel helemaal niet mee eens.
In ieder geval: vandaag drink ik niet.
Liefs aan allen en sterkte bij ADB,
Juicy

[Mai]

Tijn, ik voel een diep respect voor je!

[Mai]

Pip, ik lach niet.
Er valt niets te lachen.
Ik hoop dat je eruit komt...

[safidepafi]

An

Ik weet niet wat je bedoeld met STOP.
behalve wat je in de internetbehandeling leert dat als je trek hebt dat je dan 9 X hardop STOP moet zeggen omdat het echt helpt.

Ik ben wel even in mijn archief gaan zoeken en kwam dit stukje tegen wat wel leuk is voor de nieuwkomers.
Een stukje wat ik heb geschreven ooit in het laatste 1.5 jaar hier op het forum.
Dus wie het al kent..SCROLLEN

==================================================================
Er mij in mijn oor gefluisterd, dat ik beter kan vertellen hoe ik van dagelijkse alcoholist, gekomen ben tot wie ik nu ben.
Dat ik dat beter kan doen, dan dat ik als matig drinkend alcoholist ga vertellen, hoe anderen hun leven moeten gaan invullen en met hun alcohol gebruik om moeten gaan.

Goed ik zal dit proberen te doen.
Toen ik besefte dat ik alcoholist was vond ik dit niet zo erg of het was gewoon voor mijn gevoel nog niet erg genoeg. Ik lag namelijk niet in de goot, dronk niet zielig in mijn eentje thuis en voldeed niet aan alle vooroordelen die ik over alcoholisten had. Vieze mannetjes in het park, met een blikje bier in de hand, onverzorgde mensen die in vuilnisbakken naar etensresten zochten.

Nee, ik wist het wel.... ik dronk veel...... ik dronk elke dag, maar ik werkte, had een huis , een hoop vrienden en hobby's.
Mijn grootste hobby was, na mijn werk naar de kroeg gaan en daar als allerlaatste bijna kruipend weer uitkomen. Ik moest elke dag naar die kroeg, al mijn 'vrienden' kwamen daar, daar gebeurde het echte leven, daar werd het meeste gelachen en daar had ik de meeste lol.
Natuurlijk verdiende ik geen bakken geld, want een goeie schoolopleiding zat er niet in.
Na de VWO ben ik gaan werken. omdat ik door mijn alcoholgebruik echt geld moest verdienen om dat te kunnen betalen. Bovendien werd concentreren steeds moeilijker en leek een studie echt 'te-ver-van-mijn-bed'
Het voorstel om in de kroeg te komen werken, omdat ik er toch al zoveel was nam ik met beidde handen aan.
Ik woonde er om de hoek, dus de kroeg werd vanaf dat moment helemaal mijn andere familie.
Aan de ene kant was het beter voor me, omdat ik niet dronken achter de bar kon staan, maar aan de andere kant begon ik al wel smiddags met een lekker gratis likeurtje bij mijn koffie.
Dus ik begon eerder te drinken.
En na het werken achter de bar,elke avond naar de nachtclubs met alle andere kroeg eigenaren en werkers. Dus het werd pas in de ochtend uurtjes, dat ik in mijn bed kwam en dan tegen 2 uur weer moest beginnen.
Ik had weinig tijd voor andere dingen en leerde in die tijd dat kennissen en vrienden, die alcohol niet als het belangrijkste in hun leven zagen, weinig met me gemeen hadden en dus ook niet vaak bezocht hoefden te worden.
Ik begon mijn Sociale cirkel te verkleinen tot de echte alcoholisten, maar dat besefte ik nog niet.
Ik stond nog niet tegen de muur, het kon nog erger.

Ik voelde pas dat ik tegen de muur stond, toen ik verzeild was geraakt in een punkscene waar de harddrugs en alcohol op elk uur van de dag aanvaardbaar was.
Waar hoe meer....hoe beter,
hoe heftiger.....hoe mooier betekende.
Waar geen regels meer waren, geen vooroordelen, waar alcohol en drugs misbruik, de manier was om te laten zien dat je leefde.
Dat je niet mee wilde doen aan de 'ratrace', dat je liever aan de zelfkant van de maatschappij wilde staan, dan zo 'dom' te zijn om mee te doen.
Ik ben toen wel een beetje dood gegaan, want elke dag alcohol en drugs gaat je niet in de koude kleren zitten.
Je huilt als je wakker wordt, maar vergeet het zodra iemand je een fles voor de neus houd, een snuif aanbied, een pilletje toeschuift.
Want op dat moment hoefde ikzelf niet meer na te denken, maar werd ik geleefd door alle emoties die drugs en alcohol bij je teweeg brengen. Je vrienden dealden dus drugs ten overvloed.
Toen ik diep genoeg gezonken was en al om 6 uur in de ochtend, mijn wagen uit sloop, om bij de buren aan de Berenburger te zitten, gevolgd door Baileys, whiskey, port, tequila, bier en om 11 uur smoor bezopen in mijn bed te duiken, om er tegen de middag/avond weer uit te komen en de cirkel weer op gang te brengen...niet meer wist welke emoties en gedachten van mij waren en welke van de drugs die ik nam....toen besefte ik dat ik met mijn rug tegen de muur stond.

Het enige wat mij toen heeft geholpen, en het enige wat ik durfde of wilde (want de verslavingszorg stond zo ver van mijn bed, ik stond te ver naast de maatschappij voor mijn gevoel) was samen met mijn man vertrekken uit de cirkel waar we in zaten.
Alles in een omgebouwde camper bus gestopt en wegrijden.

De zon achterna en op een plek waar ik niemand kende en waar niemand mij kende, afkicken van waar ik mee bezig was.
Afkicken van een hele levensfilosofie, gewoontes, vrienden, gedachten, uitvluchten, en alles wat onze verslaving in stand hielden.
Gelukkig stond ik samen met mijn man sterk, met de ruggen tegen elkaar te vechten voor onze gezondheid, ons geluk, ons huwelijk en onze toekomst.
En als de één gevaar zag in de mensen die we ontmoeten, dan werd de ander gewaarschuwd en werden er maatregelen genomen.
Wat meestal inhield dat de bus gestart werd en we verder reden.
We zochten de eerste maanden vaak eenzame plekken op in de bergen, om met gezonde boodschappen en ver weg van kroegen en winkels om een kampvuurtje te praten over hoe het voelde zonder verdoving door het leven te gaan. We maakten ruzie, we maakten plannen, we maakten duidelijke afspraken, wat inhield dat alcohol en harddrugs nooit en nooit meer ons leven inhoudt mocht geven.

Dit was twaalf jaar geleden, ik voel me weer onderdeel van de maatschappij, ik ga bijna nooit naar de kroeg en als ik er een keertje ben, is het nooit om me klem te zuipen. Ik gebruik al sinds die tijd die ik hier boven beschreef, geen harddrugs meer.
Ik drink af en toe wel eens een biertje of een wijntje en rook ook nog wel eens een joint. Maar dit is niet meer iets wat mijn dag bepaalt, mijn leven uitstippelt, mijn toekomst heeft weer zin.

Ik kan beamen wat Tapas schreef op een gegeven moment, voel je het in je kleine teen, dat je met de rug tegen de muur staat en weet je dat je alcohol gebruik je niet gelukkig maakt.
Op dat moment moet je in aktie komen.

[safidepafi]

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D DAG MUTS!!!:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
tis wat hè technologie!!

[safidepafi]

Maar Pip dat met je zoontje en het voetballen is wel een rot dilemma.
Misschien is het een idee om toch te gaan en het negeren van je ex dan maar op de koop toe te nemen, hoeveel moeite je dat ook kost.
Misschien houd hij er dan uiteindelijk wel mee op omdat hij merkt dat je daar niet meer gevoelig voor bent.
Het is maar een ideetje, ik kan er helemaal naast zitten natuurlijk.
En een vriendin mee nemen dan ben je daar niet zo eenzaam en alleen tussen al die mensen.

[antonia]

hi An

gemeen he van ons maar ik kan nu ook genieten als een ander een kater heeft. Mijn lieve man ahum begint in het weekend nog al eens vroeg met jww, ik kijk maar eigenlijk boeit het mij niet meer,
ik denk alleen best zielig als je uit je bed komt en je pakt direct de fles.

Dan ga ik expres koffie zetten, broodje smeren, het goede voorbeeld, wie weet misschien valt het hem een keer op en anders maar pijn in zijn kop en lijf maar ik mooi niet.

Als je hulp nodig hebt bij je rijm, gil je maar. Ik heb hier zo een rijmenboek, best handig al gebruik ik het bijna nooit want rijmen gaat mij meestal goed af, heb ik ook iets waar ik een beetje goed in ben;)

Vandaag binnen weer een hele droge dag want ik mag vanacht om 23 uur beginnen, de nachtdiens, morgen ook. Heel vermoeiend vind ik dat maar ja geen keus.
Buiten is het heel nat, saaie motterregen

[safidepafi]

Tijn bedankt voor je eerlijke bericht, heel wat meegemaakt maar nu ook het licht gezien.

voor jouw speciaal deze tekst en filpje om je een hart onder de riem te steken

http://nl.youtube.com/watch?v=yn22miUZqrA

[safidepafi]

Antonia

Ik was samen met mijn man alcoholist en wat ons het meeste heeft geholpen is als de ander het goede voorbeeld gaf. Dus NIET dronk als de ander dat weer teveel deed.
Tegenwoordig neem ik het voortouw maar mijn man heeft mij menig maal geholpen door juist niet te drinken als hij zag dat ik weer te ver terugviel.
Dan vond ik het toch wel erg gênant diep in mijn hart dat ik zo'n onzin uitkraamde en niets meer kon en de volgende dag zo gammel was.

Tegenwoordig gaat het zo goed met me dat ik zelfs alcohol in huis kan hebben zonder dat ik het drinken wil.
Dat kon ik een half jaar geleden nog niet.
Mijn man kan er nu 5 dagen van afblijven maar gisteren ging hij toch voor de bijl en dronk 1 halve liter, schonk nog een andere in maar heeft daar toen weer de helft van laten staan.
En dat gaat dan netjes door de gootsteen.

Ja het wordt nog wel eens wat met ons.

[antonia]

Safi ik heb jouw verhaal heel aandachtig en goed gelezen. Het is heel duidelijk en bedankt want ik herken er dingen in. Ben nooit een drug gebruiker geweest maar zoals jij het schrijft over het verkleinen van de cirkel en denken dat je nog niet met de rug tegen de muur staat is waar. Jij hebt wel heel veel steun aan je man gehad denk ik en zijn jullie nog samen door dik en dun.

[sas36]

daar zijn we weer,

goh Tijn, wat een herkenbaar verhaal. tot het eigen bedrijf dan. die jaren daarvoor kon mijn verhaal zijn. frappant is dat.
maargoed, je bent nu op de hele goede weg, ik lees althans steeds dat het je goed vergaat en dat je nu enorm de positieve dingen kan zien. Geweldig toch !!
Bij mij gaat het met vlagen dus ik leer een hoop van je
dank je

[antonia]

Safi ik lees dat jullie nog samen zijn. Gaat niet snel meer stuk denk ik zoveel jullie gedeeld hebben.
Ik blijf mijn man ook het goede voorbeeld geven en hoop dat hij op een dag aanvaard dat ook hij verkeerd bezig is. Maar ja hij moet het wel zelf willen en ik kan hem niet dwingen maar wel er over blijven praten.

Nu ga ik even slapen want het word weer een hele lange nacht

[safidepafi]

Dank je Antonia en ja we staan nu al 20 jaar samen sterk en misschien komt dat wel omdat ik verliefd op hem werd toen hij me vertelde dat ik een alcoholist was, zoals hij.

Hij toonde me het licht om het zo maar eventjes te zeggen.

Tot dat punt had ik niet niet door hoe zelfdestructief ik bezig was.
Het heeft wel zo'n 8 jaar geduurd voordat we er samen mee wilden stoppen want we waren allebei nog niet diep genoeg gezakt..
Mijn man is er bijna dood aan gegaan en toen kwam het besef dat we uit die kuil moesten.

[sas36]

Wat een verhaal Safi, om stil van te worden. Ik ben denk ik nog op tijd om echt met mijn rug tegen zo'n muur te staan als jij hebt meegemaakt. maar ik ben hier wel omdat ik wel voelde dat de muur steeds dichter naar me toe kwam. Ik moet dit verhaal maar goed onthouden.
Wel ontzettend knap trouwens hoe jij/jullie hieruit gekomen zijn. helemaal top!!!!!!!!!!!!

[safidepafi]

Spud wat fijn dat je zo'n mooi afscheid hebt gekregen op je werk
Dat doet een mens goed!

[safidepafi]

over dichten en rijmen gesproken
Dit is ook een leuke.

De alcohol-list van de alcoholist,
is onbetwist dat de alcohol beslist en jij gist.

Of jij de fles wil of de fles jou,
kijk zelf maar hoe gauw jij de fles wou.

Nou, we gaan de feiten op een rijtje zetten,
dus let op als je nog op kan letten.

De alcoholconsumptie is sterk gestegen,
in de laatste jaren, dus ook de gevaren kom je tegen.

In het dagelijks leven in je eigen omgeving,
een ieder heeft zo z'n eigen alcohol beleving.

We hebben de drinkers en de probleemdrinkers,
die maatschappelijk vaak ook extreem wegzinken.

Het verschil is nou nog moeilijk te zien, maar jij bent niet meer zo clean
en dagelijks meer als tien,

Acht glazen per dag betekend leverschade
en als je zo drie tot vijf jaar door blijft laden.

Maar bij twaalf of meer dan stop de beschaving,
dan leidt je hele lichaam aan alcoholverslaving.

Als dan de alcohol jouw bloed verlaat,
dan voel je dat het mis gaat, dat jij weer aan het drinken slaat.

Gewenning, dat is hoe verslaving ontstaat,
je gaat steeds meer drinken voor het zelfde resultaat.

Bekende situatie? Besef dan goed,
dat je het niet meer voor de smaak, maar voor de alcohol doet.

De alcohol-list van de alcoholist,
hij komt heel langzaam en onverwacht.
De alcohol-list van de alcoholist,
de alcoholduivel heeft jou in z'n macht.

Elke keer dan denk ik weer,
ik drink niet meer,
ik doe het niet meer.
En de volgende keer,
fuck daar ga ik weer,
en drink nog meer dan de vorige keer.

Het kost je je hersencellen en je lever,
om nou nog maar te zwijgen over geld uitgeven.
Maar ik ben geen type om mezelf te foppen,
dus ik denk maar dat ik ga stoppen met stoppen.

Maar hoewel, ik was nog niet eens begonnen,
want zelfs dit was onder invloed verzonnen.

Je kan op alcohol een hele hoop kritiek geven,
maar d'r ook een heleboel plezier van beleven.

Als een ware duivel wacht de alcohol
op jou in een fles, aantrekkelijk vol.

Je maakt hem open en schenkt hem in een glas,
en zet hem op je lippen, dan begint het pas.

De listige alcohol-list glijdt naar binnen
door je slokdarm en zijn werk kan beginnen.

Van je maagdarmkanaal in jouw bloedbaan,
zuip je radicaal dan ga je er goed aan.

Dus let op je lever want ongemerkt,
wordt hier die negentig procent van de alcohol verwerkt.

De eerste plek waar je dus de schade oploopt,
en dat is waar de alcoholduivel op hoopt.

Borrel, borrel, borrel in je kop,
een dronken gevoel neemt je mee naar de top.

Maar stop je niet op tijd en ga je te ver,
dan pleur jij nu naar beneden als een vallende ster.

Je hoofd gaat draaien, je buik gaat klotsen,
je benen zwaaien, je darmen kotsen.

Je hebt je weer een keer te veel uitgesloofd
en wordt de volgende dag wakker met een houten hoofd.

Elke keer dan denk ik weer,
ik drink niet meer,
ik doe het niet meer.
En de volgende keer,
fuck daar ga ik weer,
en drink nog meer dan de vorige keer.

Het kost je je hersencellen en je lever,
Om nou nog maar te zwijgen over geld uitgeven.
Maar ik ben geen type om mezelf te foppen,
Dus ik denk maar dat ik ga stoppen met stoppen.

[sas36]

Prachtig gedicht, past erg goed in deze sint tijd.
An succes met je gedichten
Ik moet hier weer afhaken, de oudste dochter wil met vriendin achter de computer en ik ga me maar eens bezig houden met het huishouden.

tot later

[sas36]

Toch wel fijn Spud dat ze iets meer aandacht voor je hadden dan gedacht.
maarja, van het onverwachte krijg je vaak de kriebels.
Probeer er vooral van na te genieten en neem een spaatje tegen de kriebels

[safidepafi]

Geniet ervan Spud en nu niet als emotiedrinker denken dit moet ik DEMPEN !!!
Ook deze gevoelens horen bij het leven.

Ik heb vandaag de stoute schoenen aangetrokken na het koken met de kinderen, wat een succes was want gelukkig zijn ze allemaal gek op bami met die rare chipies die kroepoek heten.
Ik heb me aangemeld als vrijwilligster bij het nieuwe Kunstpand in de buurt om galerie houdster te zijn.
Het pand is net geopend als schilder en exposeer ruimte voor kunstenaars in de buurt en ze willen ook workshops gaan geven.
Dus weer iets voor deze geworden kluizenaar om de deur uit te (moeten) gaan en me onder de 'gewone' mensen te begeven.
En ook nog eens vreemden.
Ik voelde me ook heel licht in mijn hoofd toen ik daar weer naar buiten stapte

[safidepafi]

Nee Spud dat gedicht zit in mijn ADB-forum archief.
iemand anders heeft het hier ooit neergezet.

[Mai]

Hier de impassant.

Zelfs de oordruppels volgen hun weg maar tot halverwege.
En raken niet het diepste binnenste.
Verzwelg ik nu in zelfmedelijden, of is het de weg.
Ik klauter kreunend bij de berg omhoog.
Zie het een beetje somber en zwaar in mijn hoofd.
Ik heb toch wel het dieptepunt bereikt, stond ik niet al
met mijn rug tegen de muur?
Omkijken in een dichte mist, genieten van de weg er naartoe is
even niet.
Maar morgen trekt de mist weer op en zal alles helder zijn.

Volgende week naar de dokter. Zonder die pillen was ik ook al hier.
Ik zit weer in mijn eind-novemberdip, te voelen dat ik groei.
Maar zonder een snaar die het wat schelen kan.

Straks naar een verjaardag. Mijn beste masker uit de kast.
Dan nog naar die bloody-ikea. Ik maak mijzelf tot last.

Het liefst ga ik in bed, met de platte dons en slaapzak over m'n
benauwde kop.
Het kan niet, ik moet wat doen.
Was ik nou toch maar die beer geworden, dan hield ik nu
mijn winterslaap.

Ik lees jullie met een afstandelijke ontroering.
Het is mooi geweest, ik taai even af.

Morgen nog de heilige baardmans met optredens binnenhalen.
En dan.. Is het zondag. Kippenvel. Met spijt of opgeheven hoofd...
Of met een kop tot rust in bed.

[safidepafi]

Ja ik ga ook eens wat anders doen en kom later nog wel even kijken.
Mensen zet hem op!

Drank maakt meer stuk dan je lief is!!!

[sas36]

Zet 'm op marjo.
Goed dat je even veel te doen hebt, misschien krijg je je hoofd dan een beetje leeg.
succes in ieder geval en kop op !!!!
Voor je het weet is het weer voorjaar !!!!!! (klinkt wel aantrekkelijk zo'n winterslaap)