dinsdag 9 december 2008

[Kaia]

BamBam, ik was gisteren en vandaag nog vrij, straks fijn naar de zielenknijpster, hoe harder ze knijpt hoe grover ik scheld

{{{PEM}}} zo sterk dat je ondanks alle emotie niet drinkt!

Tine welkom op jouw eigen dag 23!

Volgens mij ben ik voor het eerst van mijn leven in een winterblues: wil m'n bed niet uit, ben te serieus, erger me overal aan... haha geraak ik zelf in een burnout, vervolgens in een depressie en promoot ik ondertussen onverminderd hier vrolijk verder: 'vooral niet drinken mensen, het is het beste wat je jezelf kan geven' MAAR IK MEEN HET WEL! Stoppen met drinken is heavy, maar wel écht. Ik ga ze allemaal aan, die uitdagingen, ik heb ze mezelf tenslotte ook gegeven door alles maar te verdoezelen jarenlang. Vraag me wel eens af hoe lang ik die jww als excuus mag blijven gebruiken... misschien ook maar eens naar de AA, daar is het heel normaal toch?!

Hee we hoeven ook niet altijd vrolijke grappige lieve opwindende sociale mensen te zijn, toch? Met de drank leek ik dat wel. Surprise surprise, look who's sober now Erkennen van eb en vloed, bij mezelf blijven en genieten van de kleine dingen. En vandaag drink ik niet.

liefs,
Kaia.

[Kaia]

Jee wat ben ik traag, jullie zijn alweer een bladzijde verder...

BB je MAG nu zorgen dragen voor jezelf, je HOEFT niet meer je emoties te verdoezelen, je VERDIENT het en bent het WAARD om hulp te vragen,
je bent niet meer wie je was,
je bent nu de waarnemer van je gedachten,
je grijpt niet meer naar iets voordat je denkt,
wel denk je er nog aan, dat is begrijpelijk, kijk daarnaar zonder oordeel, het is het meisje in jou die ergens anders wil zijn, even op bekend terrein als het leven te moeilijk wordt,
maar de vrouw in jou staat sterk in het hier en nu, ook al heeft ze het moeilijk, she has moved on, vertrouw haar maar, dat heeft ze nodig

Har ik maak me wat zorgen om jouw liefdeseuforie... ik weet dat is mijn vooroordeel over jou, en ik gun je alle geluk, maar klamp je er niet aan vast, je bent net zo goed met jezelf

Moet er vandoornu, leef erg met jullie mee, tot later !

[tapas]

Pem, je zit momenteel ook in een rouwfase, stoppen met drinken is niet alleen stoppen met drinken en verder leven, Je bent in een (echt)scheiding beland met maatje alcohol die in eerste instantie leuk was en prettig en nu niet meer. Afscheid nemen van alles wat drank je gebracht heeft, zowel het goeie als het slechte, en dan ook nog eens proberen je leven een nieuwe invulling te geven. Daar mag best een potje om gejankt worden hoor! Ook het feit dat een ander wel gewoon zijn wijntje kan nemen en jij niet omdat jij het niet bij 1 wijntje kan houden, en dat realiseren en accepteren is ook pijnlijk. Genoeg redenen dus om je boos en verdrietig te voelen... gelukkig is het een fase waar je doorheen moet en wordt het daarna beter.

Als ik verzand in negatieve gedachten dan schrijf ik ze ook op, en daarna bekijk ik ze en ga ik ze toetsen aan de realiteit. ALs je op het forum zoekt op 'denkfouten' en 'RET' dan vind je daar nog wel wat informatie over.

Hier ook nog steeds chaos, ik wist vanmorgen toen ik wakker gemaakt werd door de hond totaal niet meer welke dag het was en wat ik moest vandaag, dat duurde echt een paar minuten.. oja ik ben vrij vandaag en hoef niks. Ben nog aan het overleggen met mezelf of ik ga hardlopen, heb ik al bijna 2 weken niet meer gedaan

[safidepafi]

Kaia
toen ik je zinnetje las
look who's sober now ...moest ik gelijk aan dit liedje denken.
Ik heb mezelf ook vaak zo gevoeld maar echt het went wel..je nieuwe zelf..
misschien niet meer zo opwindend, maar zo veel interessanter en meer diepgaand.
Wat er wel overblijft zijn veel opwindende dagen die sober nog opwindender lijken.
Succes morgen!

http://nl.youtube.com/watch?v=lKeepk1s13s


Lyrics to Everyday :
Chorus
Every morning when I wake
every morning when I wake
this is my life everyday this is my life everyday
Wake up in the morning notice something aint right
coz although the sun is shinning there is no light
I open up my curtains wipe the sleep from my eyes to tired to realise I've lost my sight
blinded by my ignorance I prepare my self for the day, thinking this sinking feeling will go away
as I set off on my track the little voice in my head says turn back, but when I want to turn back its too late
darkness surrounds me drowning me in sorrow, coz I know today will be no different from tomorrow
hope is quickly fading soon I'll be too far gone for saving my soul will go and leave my body hollow
and still in the face of adversity I search for an inner strength try and stand firm with both fists clenched
but I cant find my heart its like the ******* things deserted me it used to be there this makes no sense
so I pray to a god that I'm not even sure if I believe in
to help me in my hour of need and keep me breathing
I pray to this god that created a place called Eden
a paradise to put Adam and Eve in
but I don't think he hears me speaking
I'm starting to weaken
now I'm reaching for what's fake
poisoning my body to escape
suddenly I'm overwhelmed with optimism my shoulders no longer feel the weight
yeah life feels great but its fake.
Chorus
Verse 2
Its fake coz I know the smile on my face is only there coz I'm too intoxicated to care
that inside my soul I cant find no hope just a gaping whole where it used to be there
an amendable tear
that when I'm sober hurts more than I can bare
it just aint fair
and soon I'll be back in normality
when the poison wears off and my whole bodies aching from the pain of reality
the pain of reality starts to grab at me
love is a fallacy and I'm staring straight at death as it tries take another stab at me
I'm down on my knees
and I'm begging
someone hear me please answer my questions
why is my life just one big deep depression
is this gods way of teaching me a lesson
forgive me father for I have sinned
this is my confession
I do bad things and I don't know why I do them
I try to do good deeds but people see right through them
I cant get close to no one, coz they wont let me
how can I feel like a man if they don't respect me
is that my heart?
I feel starting to sink
as the more I talk I'm starting to think
that maybe I feel this way because of the mistakes I've made and it aint got shit to do with no one else
I can only blame myself
its me who's bad for my health
and only I can rectify what is wrong in my life if only I tried a little bit harder
it all comes down to a choice what would I rather
stay how I am and watch the days get darker or forgive myself, get on with my life
and not look back after

[albertina]

BB,
dank en nog eens dank voor je reactie, dit doet een mens goed.

Kaia,
kunstjes opvoeren kan ik niet meer,
helaas of juist goed?
De tijd zal het mij leren.

Marjo,
ik zat vanmorgen al vroeg opgepoetst en afgestoft op de bank.
Uurtje gelopen en maar niet op de regen gelet.
Toch helpt het mij wel om met vreselijke tegenzin de dag actief te beginnen.

Toch zijn er nu weer bakken met tranen, kan me niet herinneren ooit in mijn leven zo
"echt" te hebben gehuild.
Het doet gewoon zeer in mijn hoofd.
En, nee ik ga mij er niet tegen verzetten, ik laat ze komen, de tranen.
Ik heb zelfs een muziekje erbij gezocht, Ennio Moricone.
"Once upone a time in the west."
Zelfs toen mijn moeder overleed heb ik mij niet zo gevoeld als ik me nu voel.
Ik ga mijzelf ook niet afvragen waarom, ik laat het gevoel er gewoon zijn.
Er dwarrelt erg veel door mijn hoofd, ik laat het dwarrelen, het voelt ondanks de tranen goed

Er is ook geen enkel gevoel tot vluchten aanwezig.
Het is het heden en dat wil ik aanvaarden.
Afschied nemen van oud gedrag een vorig leven doet pijn
Ik neem de pijn, door de pijn te aanvaarden kom ik steeds verder van het het drinken af.
Hoe raar dit ook mag klinken.
Ik vind mezelf steeds meer terug............

[tapas]

Heavy stuff Safi!
een noodkreet met aan het einde zelfinzicht... een keuze kunnen maken
mooi!

uit chaos onstaat weer iets moois, dan ga ik nu maar eens aan het werk om de chaos in huis op te ruimen

[BamBam]

HET SNEEUWT!!!!!!! LEUK!

[orleando]

Het sneeuwt hier!
Sinterklaas is uit het land en ik ga volgende week de kerst in huis halen, heb er wel zin in.
Het weekend goed de fout ingegaan, baal enorm van mezelf. Waarom kan ik er niet vanaf blijven??
Maar goed, knietjes afvegen en weer opstaan en het weer zonder alcohol proberen. Het zal ooit toch lukken om de rest van m'n leven nuchter te blijven..Bah, het ging net zo goed. Kon zonder drank, had geen trek en nu zit ik weer met de alombekende afkickverschijnselen...

[safidepafi]

Voordat ik naar Schotland vertrok en hier voor het eerst probeerde
om echt niet meer te drinken en dat 5.5 maand volhield heb ik elke
dag om alles gehuild, de melk was op, de hond wilde al weer uit, de rij bij de kassa was lang
de film was mooi, ik had een programma gemist...echt je kon het zo gek niet bedenken.
De maatschappelijk werkster die ik toen had voor al mijn schulden wilde me naar een rusthuis sturen.
Dat leek mij heerlijk, maar het idee te midden van deze tranen niet mijn man en mijn twee honden
bij me te hebben was onverdraaglijk, dus ik heb het toen afgeslagen.
De maatschappelijk werkster begreep dus ook helemaal niets van alcoholverslaving en wat het stoppen met je doet.
Begreep mijn tranenval helemaal niet en dacht dat het met mijn huwelijk te maken had.
Ik wist dat het dat niet was maar wist ook niet precies waar de tranen vandaan kwamen en dacht dat ik depri was/werd.
In die toestand ben ik toen naar Schotland vertrokken en heb 3.5 jaar voor IBM gewerkt.
Daar ben ik ontleed, uitgebuit, voorgespiegeld naar hogere posities, uitgepoept en uitgeburnt.

Ik was ook helemaal niet toe aan zo'n baan maar ik wilde mezelf bewijzen dat ik het kon
En ik kon het niet maar wilde dat pas na 3.5 jaar toegeven, toen ik elke morgen huilend wakker werd om 6 uur
Ik ben na een half jaar nog eens terug gegaan om het weer te proberen en zat na een uur al te huilen op mijn werk.

Gisteren heb ik meegeholpen de grote zaal te versieren in het bejaardentehuis om de hoek.
De vrijwilligers coördinator kent me nog van voor ik naar Schotland vertrok en vroeg gisteren hoe het NU met me ging.
En ondanks dat het goed me gaat en ik me niet depressief voel begon ik gelijk te huilen.
Ze vroeg waarom en het was omdat ik nog steeds niet het gevoel heb dat ik weer normaal zou kunnen funktioneren tussen mensen, elke dag en dat besef wat ik die middag voelde tussen al die andere vrijwilligers kwam hard aan.
Ze vroeg me of dat nu aan die tijd in Schotland lag?
Maar na een tijdje nadenken moest ik toch bekennen dat het door mijn alcoholverslaving komt.
Diir die hele tijd dat ik aan de kant van het leven stond, tussen alle zwarte schapen, tussen alle drugs en misbruik van middelen.
Het heeft een stukje van mijn ziel aangetast wat nooit weer lijkt te helen.
het heeft me zwakker gemaakt, banger gemaakt en mijn zelfvertrouwen aangetast
De baan bij IBM heeft dat nog weer uitvergroot.

En toch blijf ik vechten, blijf ik proberen al zijn het maar kleine stapjes.
Morgen ben ik voor het eerst galeriehoudster van het nieuwe Kunstpand om de hoek, waar kunstenaars uit de buurt hun kunst kunnen laten zien en waar een ruimte is waar ze kunnen schilderen.
Ik wil al dagen terugkrabbelen, maar probeer het toch maar.
Dat ben ik aan mij zelf verplicht
dat ik het niet opgeef
dit terug krabbelen in de maatschappij.

[safidepafi]

Joppie BB het SNEEUWT en het blijft liggen, eindelijk!

[orleando]

Safi, wat je schrijft raakt me...
Bij mij zijn het ook kleine stapjes, soms met een val, maar ik krabbel steeds weer overeind en probeer weer door te lopen zonder te struikelen en vallen.

[orleando]

Ook goedemorgen, Pippi
Ja, we worstelen wat af hier...maar gelukkig kunnen we de vreugde en verdriet hier met elkaar delen..!
Inmiddels sneeuwt het hier helaas niet meer en is het gaan regenen. Ik rommel wat met plantjes (verpotten enz.) teneinde mijn gedachten wat te verzetten. Voel me een grote mislukkeling...Paar rotdagen gehad en die wel nuchter doorstaan. Waarom kon ik het niet volhouden?
Maar ook tijdens mijn opnames geleerd; niet te lang bij stilstaan en de draad weer oppakken.

[tapas]

Safi, het heeft je niet 'zwakker en banger' gemaakt want dat was je al en waarschijnlijk was dat de reden dat je zoveel gebruikte en je daarna stortte in een veel te zware baan. (alles om dat maar niet te voelen?)
Het heeft je wel teruggeworpen op jezelf en al is het niet leuk om te accepteren dat jij dus bent wie je bent met je angsten en kwetsbaarheden toch is dat wat je nodig hebt om de dingen te gaan doen die wel bij je passen. Tenminste, die draai geef ik er voor mezelf aan want het is een herkenbaar verhaal

sneeuw? mottige regen, dat wel! maar met de radio op de top 2000 ben ik mijn keuken aan het opruimen en kuisen, hehe!
orde in de chaos!

[rapilos]

Hallo lieve mensen,

Kom me toch maar even melden,is geen weer om te wandelen. Normaal loop ik op dinsdag altijd een flink aantal kilometers met een stel vriendinnen.

Zie ook weer een hoop verdriet bij een aantal van jullie en zou graag de goede woorden van troost en bemoedeging toe willen zenden maar weet de juiste woorden niet te vinden.
Misschien helpt het als ik zeg dat ik met jullie meeleef en aan jullie denk.
Aan de andere kant is het misschien goed dat jullie het op deze manier kunnen uiten, wat je eruit gooit is eruit.

Zelf kost me dit altijd veel mioeite dus huilen kan uiteindelijk ook opluchten.
In elk geval moed en sterkte toegewenst!

[CPAS]

Goeie morgen allemaal,

Voor iedereen een en een droge wens.

En over drinken en stoppen met drinken.
Het was voor mij een lange weg.
In 2003 begon ik al veel last te krijgen van ontwenningsverschijnselen.
Als iemand al een opmerking maakte over het feit dat ik beefde, zei ik dat dat een opvlieger was.
Toen ik zes maanden niet meer dronk, vernam ik dat ze op mijn werk al in 2002 erg overtuigd waren dat ik een drankprobleem had. Omdat ik gewoon goed functioneerde, hebben ze mij mijn gang laten gaan en mij hier niet op aangesproken.
In 2005 sprak mijn huidige vriendin mij aan op mijn dranklucht om 2 uur 's middags. Toen ben ik gaan turven. Ik zat op 1 fles wijn op werkdagen en op 1,5 tot 2 flessen op vrije dagen. Ik ben gaan minderen. Na de zomervakantie kondigde mijn baas aan te stoppen met zijn werk. Het eind van het jaar zou ik werkloos zijn. Die mededeling (ik heb er 13 jaar gewerkt) kwam hard aan en al was ik aan het minderen met drinken, ik was er nog niet en ben via de huisarts bij de Bouman terecht gekomen. Hun aanpak werkte niet bij mij. Ik werd op de verkeerde manier opstandig. Heb uiteindelijk zelf de behandeling, die op mij een averechts effect scoorde, stopgezet en ben weer op mezelf gaan minderen. Heb bijna twee maanden praktisch drooggestaan, een mooie vakantie gehad en daarna terugkomen in de uitzichtloosheid van werkloosheid en ja, depressie. Ik heb het op een zuipen gezet met het doel mezelf kapot te zuipen. Op de bodem van die depressie heb ik ernstig, met de nodige pillen, klaargezeten om zelfmoord te plegen. Als ik niet zoveel van mijn kinderen hield, had ik het gedaan. Ik heb bewust gekozen om toch door te leven en een andere manier dan de Bouman om mij bij het stoppen te helpen. Zo het klokje rond drinkend kon ik ook niet verder leven. Mijn vriendin heeft geholpen bij de zoektochten naar hulp. Het zag er naar uit dat ik toch weer terug bij de Bouman zou moeten aankloppen. Ik had me er zelfs al bij neergelegd om dan zelfs maar een opname te trotseren (lijkt me nog altijd iets vreselijks). En toen kwam ik op een nacht al surfend hier bij alcoholdebaas terecht en heb me gelijk voor de therapie aangemeld. Heerlijk is het geschreven woord voor iemand die zich in een gesprek niet kan uitdrukken. Ik kon mijn ei kwijt en er werd op een serieuze manier op gereageerd. Ik kreeg opdrachten waardoor ik veel over mezelf en mijn handelen moest nadenken. Ik kreeg inzicht in mijn verslavingsproces en de gewoonten die daarbij hoorden. En vooral kreeg ik goede handvatten om te kunnen stoppen. Voordat ik binnen de therapie moest kiezen wat ik als doel wou stellen, was ik gestopt met drinken door de aanmoedigingen vanuit het forum; door te lezen dus hoe lotgenoten er mee omgaan. Alcoholisten zijn niet per se mensen die in de goot liggen. Mijn huisarts heeft mij ook heel goed begeleid.
Ik heb toegegeven dat ik machteloos sta tegenover de alcohol. Dat maakte het makkelijker om te stoppen. En waar ik zo blij om ben, is dat ik niet meer 'verplicht ben' te drinken, niet meer gevangen ben door de alcohol.
IK HOEF NIET MEER TE DRINKEN! IK HEB MIJN VRIJHEID HERWONNEN EN IK HEB ALLES OVER VOOR HET BEHOUD VAN MIJN NUCHTERHEID.

Wie mee wil doen, is welkom. Vandaag drink ik niet.

[rapilos]

Cpas,

Bedankt voor je bijdrage.
Ik doe met je mee, vandaag drink ik niet (en morgen ook niet)

Ook voor mij heeft internettherapie enorm geholpen.( is nu bijna afgelopen )
Dit forum houdt de motivatie bij mij heel hoog om het gewoon ook nooit meer te doen.
Ik vind het harstikke goed van je Cpas en ook vaak hoe je andere mensen die het moeilijk hebben er weer doorheen sleept!
Groetjes

[orleando]

Corinne, je bent een groot voorbeeld voor me!!
De opnames vond ik ook niet leuk, maar ik moest wel. Kwam niet goed met me anders..En al drink ik nog niet lang, elke dag is er 1 te veel. herkenbaar wat je schrijft, om met (te veel) drank op toch gewoon te kunnen functioneren. Is bij mij ook zo. Maar, nogmaals, je bent een voorbeeld voor me. Je geeft altijd goede adviezen en ik trek me aan je op. Aan dit forum in z'n geheel, trouwens

[Otje]

Halloa
Vandaag minder leuk want Zowie moet naar dierenarts voor haar prikken.
Hele slechte nacht gehad door alle spanning en opwinding, mén ik bleef maar woelen en draaien pfffff.
Maar ik ben er ook achter gekomen dat iedere keer als ik wat drink dat er dan een slapeloze nacht op volgt. Niet de eerste nacht want brak maar wel de nacht erop. Tja dat heb ik er toch echt niet voor over.....
Wat een bewustwording !! Dat zijn van die stappen bewustwording die sterker maken !
Na de dierarts eens bellen voor de vakantie !! Jippie !!
xx

[tapas]

Ik was altijd sterk (dacht ik), kon alles aan (dacht ik), deed alles wat men mij vroeg, tot het weer eens in elkaar stortte en er niks meer van me over bleef. Van baan naar baan, savonds mijn rotgevoel en angsten wegzuipen om mezelf weer bij elkaar te rapen en me af te kunnen sluiten om de volgende dag weer te kunnen werken of functioneren (met kater) en alles om maar mee te kunnen doen aan het 'normale' leven. Wie ik was en wat bij mij hoorde wist ik allang niet meer. De drank was voor mij een medicijn om mezelf op de been te kunnen houden. (dacht ik)

De grootste kluif die ik in mijn leven moest verstouwen was dat ik moest erkennen en accepteren dat ik niet alles kon en als een bange trillende bambi in het leven stond en dat ik zelf diegene was die moest gaan bepalen wat wel en niet bij mij hoort en wat wel en niet bij mij past. Niet meer met oogkleppen doorjakkeren maar stilstaan bij of iets goed voelt of niet en keuzes leren maken, en daar ben ik nog steeds elke dag mee bezig, of om het nog cruer te stellen, dat is mijn leven! vaak worstelen en baggeren maar wel de dingen doen waar ik me prettig bij voel en daar ook weer heel blij van worden. Het leven bestaat voor mij uit worstelen en vruchten plukken en dan na verloop van tijd weer worstelen en daarna weer de vruchten plukken van het geworstel. Daarom raak ik nu ook niet meer in paniek als het allemaal even niet meer gaat...

.. en heel stiekem zou ik eigenlijk ook niet meer zonder dat geworstel kunnen want dat maakt me wel tot wie ik ben. Het is niet de makkelijkste weg maar wel mijn weg!

[Tine]

Goede middag allemaal,

Met tranen in m,ijn ogen Safi enCorine gelezen.
Prachtig geschreven.

Weten jullie wat ik op een gegeven moment , als ik de jongste naar bed bracht, in zijn oor fluisterde; lekker slapen....ik ben jaloers op jou!
Gewoon omdat ik als de kinderen in bed lagen ik het op een drinken zette.
Het leek wel dwangmatig...erg hè?
Ik moest gewoon drinken ..het liefste een helfles wijn en ook echt in no time leeg!!!!!!!!!!!!!!!!

Wat een gevoelens toch, ik ben zo blij dat ik die met jullie kan delen!

Orleando, weet je wat mij op dit moment erg helpt :De gedachte dat ik mijn kinderen groot wil zien worden, helder met een nuchtere kop!
Sterkte met de eerste wer laten staan.
Het is die drank toch niet meer waard!
JIJ BENT DE BAAS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Oh ja , mijn partner en mijn moeder weten van mijn drankprobleem en alleen zij weten dat ik gestopt ben.
Belde afgelopen zaterdagavond mijn moeder oip om te vertellen dat de Sint de kinderen goed verwend had.
Zegt ze tegen me;"Neem maar een lekker wijntje op de gezellige afloop . Sh@t dat had ik nu niet van haar verwacht.
Stom je gaat meteen weer twijfelen.


Lieve mensen schooltijd!
Doeg,
Tine

[Tine]

Hoi ik zie een heel veel schrijf-foutje sorry. Ik wil te snel typen.

Doeg

[CPAS]

Ik ga me maar eens voorbereiden op een lange middag en avond met veel gedoe en geen tijd om te roken. Dus de drang om te roken laat ik maar thuis.

Mensen, hou van jezelf.

[orleando]

Tine, die bengels van mij zijn idd nog klein en zeer zeker het worstelen tegen die !@#$%^& alcohol waard! Goede gedachte, helpt wel ja.
Tapas, dat worstelen hoort ook bij mij. Altijd al een stroef leventje gehad, ook toen ik nog niet dronk. Toen struikelde ik wel over andere dingen. Maar deze valkuil is wel erg verleidelijk en komt iets te vaak op mijn pad. Maar ik geef niet op!!

[Mai]

Wat dingetjes gedaan. Naar buiten geweest.
Boos op de kinderen geweest. Terecht trouwens.
Wel mn excuses aangeboden voor mijn uitvallen, maar de
reden nog eens helder en duidelijk gemaakt, op een rustige manier
Ben nu erg moe, en het plan was om te gaan hardlopen.
Ik zie er van af, en neem een dut. Over een uurtje zijn de kinderen weer
uit school, hoop ik dan weer een beetje energie te hebben.

Het is nog steeds de moeite waard dat ik gestopt ben met drinken.

En ik wens dat jullie ook doorbaggeren zonder alcohol.
Sterkte! Niets is het waard om te drinken!

[survivor]

Wat een motivatie haal ik uit het lezen van deze berichten.... krijg een beetje samen staan we sterk gevoel.
't Is zo herkenbaar allemaal, en zo goed (nouja, eigenlijk niet natuurlijk... beetje dubbel) om te lezen dat je niet de enige bent, die deze strijd aangaat.

Heb net 2 hele vette kaascroissants op; voel me rot en boos, want de kilo's zijn ook altijd een strijd.
Als ik me rot voel, dan ga ik het liefst drinken om mezelf langzaam te kunnen vergeten.
Vandaag niet.... vandaag is de stopdag.
Dus... zonnebankje dan maar en dan de deur uit.
Succes allen vandaag.

stopdag 09-12-2008