dinsdag 10 maart

[albertina]

Goedemorgen zonder zorgen;).

Ik kom net mijn bed uitrollen.
Tjee wat een raar nachtje.
Kon niet slapen terwijl ik echt doodmoe was gisteravond.
Gister de hele dag bezoek gehad, en s'avonds nog eters.
Was erg gezellig.
We hebben mosslen gegeten, en mijn bezoek dronk een wijntje.
Even heb ik gedacht, zal ik ook?
Nee, natuurlijk niet pfffffff........
Toch weer zo'n gemene gedachte waar ik niet aan toegegeven heb.
Bezoek naar hius en de overige wijn weggekieperd.
Het heeft mij toch uit mijn slaap gehouden,
omdat het nog zo dichtbij kan zijn, het drinken.
Nu ben ik blij dat ik niet ben gezwicht, maar ook geschrokken van de gedachte.
Maar goed, vandaag verder op de ingeslagen weg.

Wing,
ik las over je "angst" voor afkick verschijnselen.
Je hebt al een paar jaar drooggestaan.
Wat mij enorm heeft geholpen is de jaren dat ik niet
heb gedronken als referentiekader te gebruiken.
Als ik het soms moeilijk heb zoals gister, neem ik dat
referentiekader weer.
Er komt dan zoveel positiviteit uit voort,
dat het mij vanzelf weer motiveert.

Zo ik ga eens een koffie nemen.
En sorry voor de niet rokers, een sigaret.

[AlbertRemmo]

Albertina, ik ben trots op je:present:

en rook vooral door:)

[tasseke]

Wing,

het is niet op jou persoonlijk, maar tijdens de opname is dit onderwerp ook regelmatig te sprake gekomen.

ik heb het idee dat afkickverschijnselen zwaar overtrokken wordt, natuurlijk bestaat er een catagorie die een delirium kan krijgen of andere ernstige klachten maar over het algemeen vallen de klachten zeer mee en is vergelijkbaar met een griep die na een aantal dagen weer verdwijnt.

in het ziekenhuis is een standaard procedure van een afbouwschema oxazepam, duurt vier dagen.

vaak ervaar ik het als angst en daardoor een smoes om het definitieve stoppen uit te stellen

[Vie]

Wat mijn ergste afkick is geweest en nog steeds wel, is weer op de wereld komen. Ja dat zweten heb ik ook gehad, verder niet zoveel verschijnselen, al zat ik op een inname van anderhalve liter wijn per dag. Maar die eerste verschijnselen ben ik eigenlijk allang vergeten, wat is het nou helemaal, een paar dagen dat je je rot voelt. We zijn niet aan de heroïne geweest, dat schijnt pas erg te zijn om daar van af te kicken.
Alleen dat ik aan zat te kijken tegen een heel nieuw leven, en daar ben ik nog steeds wel heftig mee bezig.

Albertientje, knap van jou, mossels gegeten (hmmm, lekker) en wijn geschonken en ZELF niet gedronken!!!!!!!!

Overigens is Cacoa vandaag jarig. Schrijft niet meer de laatste tijd, maar mocht je het lezen: van harte!

[albertina]

Tas,

daar sla je de spijker op zijn kop!
.

AR,
ik ben helemaal niet zo blij dat ik rook.
En niet als excuus hoor, de situatie is voor mij
niet echt ideaal om te stoppen.
Geen enkele situatie is natuurlijk de goede,
echter ik kies er nu niet voor om te stoppen.
Het houd mij zeker bezig.
Een van de mensen die ik gister te eten had
is ook gestopt na 25 jaar roken.
Natuurlijk hebben wij het er uitgebreid over gehad.
Ik was weer eens de enige rookster in het
groepje.
En dan voel ik mij wel degelijk een paria in mijn
eigen huis.
Dus het leeft.......

[albertina]

Eigenlijk is het simpel zat,
als je de strijd om wel of niet drinken
ECHT zat bent, neem je de afkickverschijnselen voor lief.
Om voor mezelf te spreken, ik was zeker geen dagelijkse drinkster.
Maar om elke keer na een tijd weer in dubio te staan
wel of niet drinken, daar wilde ik niet meer mee leven.
Ik werd er super onrustig van en nog maar te zwijgen
over de spijt die ik had als ik toch had gedronken.
Nee, makkelijk vind ik het nog steeds niet altijd.
Maar het brengt wel rust.

[tapas]

Mijn afkick stelde niet zoveel voor, maar ik zat ook aan het einde eigenlijk nog maar op 1 dag fors drinken in de week, dus het was de kater uitzitten wat ik normaal ook altijd moest doen en dat was it. De psychische afkick was moeilijker, want ik was zo gewend om aan het eind van de werkweek mijn spanningen van een hele week weg te drinken dat mijn lijf daar wel op reageerde, alles wat vast kon gaan zitten zat vast, rug, nek, maagklachten, spastische darm, hoofdpijn.. oeioeioei, maar met wat massage en spierontspanners ben ik daar ook weer doorheen gekomen.

Pip, lief wat je gisteren aan me schreef, ik snap het soms zelf ook niet, steeds in het achterhoofd het gevoel dat het beter kan, dat het leven gewoon prettig moet zijn en dat IK schijnbaar iets niet goed doe omdat ik het niet als prettig ervaar. bijna nooit rust in de kop en in het lijf. Ik wil zoveel, ik wil spetteren en knallen, barst van de projectjes die ik zou willen doen maar weet niet waar te beginnen en waar te eindigen en doe uiteindelijk maar een 10e van wat ik me voorgenomen had en daar raak ik weer gefrustreerd van. Misschien leg ik de lat ook te hoog en verlies ik teveel uit het oog wat ik wel bereikt heb en wat wel lukt.

Als het leven saai en rustig is is dat goed voor me maar ik word er niet vrolijk van, als het spettert en spattert dan voel ik dat ik leef maar ga ik over mijn grenzen... de balans vinden dus!

[tasseke]

per dag twee liter flessen wijn een stuk of 4 halve liters en elke ochtend een kopje thee met een scheut wodka om de kater voor te zijn en het trillen tegen te gaan.
2 februari 2008 radicaal gestopt!

heb dus één dag kater gehad en veel hoofdpijn, maar tja die heb ik nog steeds.

Vanaf oktober weer twee keer maand aan de zwier, december alleen de kerstweek continue en in januari 2x flink, waarvan met een algemeen bekend problematische afloop.
maar geen één afkickverschijnsel gehad.

ok ok nooit een sterke drank drinkster geweest dus misschien niet te vergelijken.

maar goed, ik ga nu heel beheerst op mijn fietsje stappen en spreek jullie straks weer!!

[BamBam]

Ola, Rudy, je vroeg naar Marjo. Marjo is de komende anderhalve week afwezig. Alles is wel maar ff geen forum. Ze meldt zich ongetwijfeld weer snel.

[Vie]

Oh ja, niemand die er op te wachten zit ofzo, maar ik heb nagedacht over mijn levendige droom van vannacht.
Wat ik deed is heel vaak gebaseerd geweest op "help me!" Leef voor me, daar kwam het op neer. En charmant als ik was kwam dat wel voor elkaar. Altijd wel een ridder te vinden.
Niet zozeer in de zin van praktische dingen. Poetsen en stoffen en dingen repareren en administreren kan ik als de beste.
Maar ik bedoel, dat "Help" voor dat kleine zieltje dat van binnen zit. Los het voor me op, neem me in je armen, zodat ik niets meer hoef te doen. Ik schrijf het even symbolisch op, maar dat is wel de reden, dat ik naar drank greep al die jaren.
De praktische dingen kan ik nu nog veel beter zonder drank, maar dat kleine helpje is er nog heel erg van binnen.
Ik hoop dat er iemand is die het snapt. Dat is nu waar ik tegenover sta. Stoppen met drinken is maar 1 ding en nog vrij simpel ook, maar nuchter omgaan met je innerlijk is heel wat anders.

[Vie]

Nou ja, wat ik bedoel is: je moet het zelf doen en dat valt allemaal echt niet mee.
Hoeveel hulp en vriendschap er ook is, het komt neer op jezelf en wat je daarmee doet.
Maar goed, gelukkig kan ik even tegen jullie aanrammelen, en nu tijd voor een heel laat ontbijt.

[AlbertRemmo]

quote:

---

Originally posted by: tasseke

2 februari 2008 radicaal gestopt!
Vanaf oktober weer twee keer maand aan de zwier,
Tasseke is schrijf aan jou omdat ik hier even op in kan haken, wat was jou reden om weer te gaan drinken (persoonlijk hoeft niet hoor) Nu dan algemeen,Ik blijf het me iedere keer weer afvragen, goed je bent een poos aan de drank en komt er achter dat je niet meer stoppen kunt of in ieder geval er een probleem mee hebt, dat je afkickverschijnselen hebt is normaal bij de 1 meer als bij de ander, maar als je die afkickverschijnselen door bent en dat kan lang duren, krijg je zo`n andere kijk op jezelf dat je het drinken laat denk ik. De eerste periode is moeilijk, na verloop van tijd word het makkelijker dan denk ik je bent ervan af, ja duveltje blijft.

ach laat ook maar, zat zelf al terug te lezen en nog ik nog 1 van jullie kan daar toch een antwoord op geven, want dan was het verslavings probleem de wereld uit denk ik nu.
Voor mezelf weet ik dat 1 glas niet meer kan, want daarna ga ik 3 flessen halen want ojee als ik dan maar genoeg in huis heb. Ik denk dat we met z`n allen een soort van zijtakje gecreeerd hebben in onze hersenen, soort blinde darm maar dan hoger. die als we een beeld van drank zien of ruiken meteen begint op te spelen hoe lang je er ook van af bent.
Gister heb ik die poging gedaan om te stoppen met roken, na een paar uur kwamen de muren op me af en begon zelfs aan de drank te denken, (hef het 1 met het ander op?) nou dan toch maar een peuk.
en erewoord ik moest naar de winkel om het te gaan halen want ik had het thuis weggegooid en niks mee genomen dus ook geen aansteker.

Ik weet niet wat het opschiet maar ik dacht er over na misschien jullie ook wel, misschien hebben we er iets aan? dus heb ik het maar neer geschreven:$

Fijne droge dag Toppers allemaal:D

En Albertina ik ben ook heel trots op jou dat je goed relativeren kunt, KANJER:present::present::present:

[AlbertRemmo]

Hoi Vie, er zijn dus meer mensen die ineens lopen te mijmeren en het op papier zetten;)

[AlbertRemmo]

da`s dus een brunch Vie, doe rustig aan en neem maar ruim;)

[AlbertRemmo]

Hermie hoest met joe?

[Hermie]

Goedemiddag allemaal.

Wing ik heb wel degelijk afkickverschijnselen gehad, wat wil je ook na jarenlang liters Wodka in mijn lijf gieten. Maar achteraf gezien viel het me reuze mee, ik heb 2 dagen ontzettend getrild en dan mijn hele lichaam hè, zo'n 3 dagen zweten als een otter en op dag 6 waren die verschijnselen zo goed als weg. Dus in feite als je 1 week vrij neemt..

Ik dring je niets op en wil je ook niets aanpraten hoor, als jij denkt dat jouw manier werkt doen! Was alleen maar een gedachte die ik met je wilde delen.

[AlbertRemmo]

Dinsdag, Dinkdag, Dénkdag?

[Hermie]

Still going strong AR.

[AlbertRemmo]

ben trots op je:present::present:

en ja ik ben op mijn werk, dus mag eigenlijk niet adb-en;)

Maar ga nu effe wat doen tot later

[Rudy]

Ik begrijp je Vie.
Ik denk dat we praktisch allemaal wel goed uit de voeten kunnen, maar innerlijk niet echt in balans zijn.
Nog steeds spartelen tegen alles wat maar even verkeerd gaat.
Mijn werk was mijn enig houvast.
Het leek of dat werk alleen mijn bestaansrecht was.
Het leek niet alleen, het was zo.
Mijn gezin geen thuiskomen, maar een schuilplaats tegen de boze buitenwacht.
Avond aan avond heb ik zitten wachten tot iemand een arm om me heen legde.
Enerzijds angstig, anderzijds grote behoefte aan wat warmte.
Uiteindelijk kwam de fles weer op tafel.
Dus Vie, als je weet wat je nodig hebt, vraag er dan naar.
Ik vergat te vragen.
Toen ik stopte met drinken en weer bij mijn positieven kwam ontdekte ik dat de liefde naast mij in bed had gelegen, naast me stond aan het aanrecht.
Het geluk lag voor mijn voeten, maar als ik me bukte om het op te rapen schopte ik het weer een eind voor me uit.
Tragisch maar waar.
Toen ik uiteindelijk durfde vragen was het te laat.
De pijn anderen aangedaan zat te diep.
Het einde van een 23jarig huwelijk.

Lieve mensen laat het niet zo ver komen.
Allemaal onnodig lijden.

Bijzonder is wel het feit dat deze scheiding aan de basis heeft gestaan van mijn nieuw leven.
Een leven zonder drank.
Niet meer leunen op de ander.
Volwassen worden.
Verantwoording nemen.
Ondanks de uiterst pijnlijk situatie ben ik mijn exgenoot dankbaar voor de keuze die ze 12jaar geleden maakte.

[Rudy]

Dank je Bambam, ik las gisteravond al over haar ban.

[Rudy]

Tijd om huis te houden.
Tot later.

[AlbertRemmo]

stillekes hier, nu ik wat tijd heb

heb ik geen tijd praten jullie 20 pagina`s vol en kan ik eerst een halve avond lezen;)

[Hermie]

Geen stress AR niets moet! Go with the flow.

[anjo]

Hoi,

Mijn eerste dagje weer thuis na 5 dagen crisisopname. Het is inderdaad flink veranderd, je krijgt nu inderdaad pammetjes. Dus ik heb maar een paar uur afkick gehad, mijn zijtanden even goed kapotgeklapperd. Wordt dus tandarts, zucht.
Tegen het advies in van de dokter werd ik gisteren toch naar huis gestuurd. Ik dacht dat het allemaal wel meeviel totdat ik er eens over ging nadenken en toen dacht ik moet een plan hebben. Maar wat ik ook bedacht, geen plan. De dokter was het met mij eens maar mijn "geliefde" "verpleegkundige" is met de regels gaan gooien. Ik weet dat de bemoeizuchtigen nu druk bezig zijn om dingen te regelen.
Ik haat die plaats maar mede dankzij het bleek gezicht van zoonlief, die nu gelukkig ook hulp gaat zoeken, heb ik zoiets van; wat er ook gebeurd als het goed is komt je er sterker uit., als het goed is.

Ik ben nu wel weer heel rustig en dat is fijn. Het grote voordeel van zo'n opname is dat je ziet wat jij echt niet wilt voor jezelf.

Dus Wing ga even bij je dokter langs misschien kan hij je helpen om de afkick wat minder heftig te maken en sommige mensen hebben helemaal geen afkick. Die van mij kwam voorbij niet omdat ik zoveel had gedronken maar omdat ik zo weinig had gegeten de laatste paar maanden.

Goed, ik moet naar Mindfullness dus vlug even douchen en gaan.

JoyHope, volgens mij ben ik de draad van je verhaal wat kwijt. Ik las iets over rouw en besluit. Als je wilt, licht je me dan even in?