Spring naar bijdragen

Vrijdag 12 Februari 2010


AlbertRemmo

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 348
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Wing,

daar kan ik mij bij aansluiten.
de jaren voor ik weer af en toe ging drinken
heb ik mij geheel op mijn werk gestort.
Het was opnieuw een vlucht.
Dat zie ik nu in.
Ik leefde om te werken,
dan hoefde ik niet zo erg na te denken.
Te laat zag ik in dat de oplossing niet in het werken lag.
De oplossing ligt in mezelf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tina ,

Jij zegt dat je in jezelf moet zoeken?

En als je nu eenmaal Hyper bent en je vind (niet jullie!!!!) de meeste mensen dom, en je wil je hoofd stoppen , eerst met opiaten daarna met alc. maar je moet nu eenmaal met de mama's aan de schoolpoort praten over het weer!

Ps Je kan zeggen doe dan wat anders met je hoofd!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Idd. Tina,

Nu ik nuchter ben ,ben ik terug 12 jaar, wiebelbenen, onrust.... Maar mijn zoon van 8 heeft dat ook!!!

Zolang ik, en ook de oudtste van 8, onze hersens kunnen bezig houden ,geen probleem!!!

Aners wiebelbenen, onrust, een gat dat moet woren gevuld!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tina
In het voorbeeld heb ik enkel aan willen geven dat stoppen
altijd mogelijk is, omstandigheden of niet, er is geen excuus
van 'ik kan het niet want...ik ben ziek, ik ben alco. bv.
Bij de AA wordt terugval op die manier ook benaderd, in het ziektemodel dus:
ja, je bent ziek dus is een terugval te verwachten, kun je er niks aan doen, jouw schuld niet enz.
Denken in een ziektemodel heeft nadelen (en voordelen )
Volgens de RR theorie kun je er wel iets aan doen...zeggen ze dus

En hypothalamus of amygdala waar VM op doelt, ja die hebben en vooral de laatste
te maken met direct overleven: als de verwarming heet is en je pakt hem
vast dan trek je meteen je hand terug en ga je daar niet eerst
over nadenken, de gijzeling door de amyg.

Interessant is de these van Wing

quote:


Het gaat om het principe dat je denkt iets nodig te hebben om goed te kunnen functioneren.



en waarom dat bij jóu zo is en niet iemand anders of iedereen die drinkt. Grote vraag.
Maar wat kun je ermee doen, andere vraag.
Je kunt ook denken aan conditionering: ooit gemerkt dat alc. een panacee is voor alle problemen,
een hele sterke binding geworden. Zitten we weer op het eerder aangehaalde behaviourisme..

Teveel
Nog even wachten...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
wingchun

Welk probleem of welke spanning zich ook voordoet akelei,


het brein dat alcohol heeft geaccepteerd als 'oplossing',


zal dat elke keer weer aandragen.


Dit lijkt me duidelijk geen proces van weloverwogen beslissing.


Het speelt zich af op een dieper niveau.


Zoals: poepen, eten, ademen, kippenvel.




Ik denk niet dat het zich op dat niveau afspeelt, veel meer op aangeleerde responsen
zoals hard weglopen voor een hond als je in het verleden hebt 'geleerd' dat alle honden
gevaarlijk zijn. Het zit hem meer op het angstniveau waar MArjo iets over zei: 'ik ben bang
dat ik instort als ik nu niet iets drink'
De door jou aangehaalde processen zitten op een zeer basaal niveau en zijn niet te sturen
want direct voor leven noodzakelijk, autonome processen en alcverslaving is wel te sturen
anders zouden we niet hier ons best hoeven doen. en voorbeelden genoeg dat het lukt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vlaams meisje,

Je zou eens met zo 'n mama wat dieper moeten gaan in je gesprek, zou je misschien nog opkijken.
Misschien praten die mama's wel over het weer omdat zij, net als jij, denken dat de ander een beetje beperkt van geest is.

Veel mensen hebben heel wat meer bagage dan ze direct laten merken.

Harry

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nina,

ik ben al jaren depressief,
eigenlijk had ik mij er bij neergelegd.
Toch werd het gevoel mij op en bepaald moment teveel.
het overlevingsmechanisme van jaren terug wilde de overhand
nemen, drank!
De paniek sloeg toe, dat wil ik niet nog een keer.

Ik heb het ongelofelijke geluk gehad het drinken
zeer binnen de perken te kunnen houden.
De angst voor een terugval was zo groot dat ik
besloot er alles wat mogelijk is te doen om dat te voorkomen.

Dat heeft nu tot gevolg dat ik nu drie dagen per week in therapie ben.
Niet in mijn eentje maar in een groep.
Ik leer er erg veel, van anderen maar ook van mezelf.
Het heeft bijna een jaar geduurd eer ik de beslissing durfde te nemen,
werken en deeltijdtherapie gaan lastig samen.

Nu ben ik zover dat ik mijn herstel op de 1e plaats zet,
mijn werk is niet meer het belangrijkste.
Eng en spannend dat wel.
Toch geeft deze beslissing mij ruimte en lucht
na lang twijfelen heb ik eindelijk het gevoel
de juiste keuze te hebben gemaakt.

@lettertje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Alf, ik heb die link bekeken en een aantal van die flashcards. Het deelt de mens weer
in 2-en naar mijn idee: het beest en ik, iets waar ik het niet zo mee eens ben. Ik ben 1 geheel
met mijn verslaving of zonder mijn verslaving, met beest of zonder beest. Hierdoor vind ik de
methode teveel gericht op wilskracht, door de modder stampen etc. Mijn ik moet het beest
dus temmen. Daar geloof ik alleen in voor het begin; de eerste afkickmaanden, daarna zal ik
m'n niet-verslaafd zijn tot 1 geheel met mezelf maken, nu past het niet-verslaafd zijn bij me.
Doe ik dit niet kan ik de rest van m'n leven door de modder blijven ploeteren.
Dat zie ik als verzet, vechten etc. dat win ik nooit al blijf ik tig jaar droog;
ik kan niet met mezelf in verzet blijven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...