Zondag 30 Mei

[Houtje]

Naja nog één keer dan:

Wat ik (ik spreek over mezelf dus) ook moet leren loskoppelen is GEDRAG en PERSOON.
Je kunt prima zeggen "dat en dat vind ik niet leuk als iemand dat schrijft"(= gedrag)
met evenveel respect voor die persoon.

Dus iemand die hier (als voorbeeld) dronken schrijft, het gebeurt wel eens, en dan roept en
schreeuwt, dat gedrag staat me dan niet aan, maar die persoon kan ik nog wel graag mogen.

Fleur,
Je hoeft niet af te koelen als je je niet opwindt.
Laat het gewoon voor wat het is.
Het is een speelplaatsje hier.
Vind je de kinderen niet aardig, ga je naar binnen,
morgen vind je misschien dezelfde kids weer aardig.

Zoiets.

[Houtje]

Dank je Dar,
Ja de vriendin is weer naar huis en TOT MIJN GROTE VERBAZING
is er een ommekeer gekomen in hun relatie tot elkaar.
De manier waarop dat gebeurde was echt niet oké.
Ze belde me gisteravond en gaf een verslag van afgelopen week
en ik was supertrots op haar en heb haar diverse veren in haar
centraal achteraan geplaatste éénpolige stopcontact gestoken.
Echt, ze doet het weer geweldig.
Wat 24 uur slaap en éven geen zorg voor dochter voor verschil
kunnen maken.
Tevens is ze met Triple P bezig, alle kleine beetjes helpen.
Ik ben er zo blij mee. Dat ik dat dagje voor hun heb kunnen zorgen.

[tasseke]

dat is mooi en goed om te lezen Hout

wat een dagje verzorging al niet kan doen.
eigenlijk logisch, mijn BOR werkt hetzelfde
maar toch...........
heb u koed kedaan waiffie

[Emmaroos]

Goedemorgen allemaal,
In ieder geval een paar uur kunnen slapen dat is al heel wat.

[bolletje]

Soms kunnen twee mensen, twee verschillende meningen hebben. Ze kunnen allebei gelijk hebben. Daar is niets mis mee. Als twee mensen een kast zien, de een aan de voorkant en de andere aan de zijkant, zien ze allebei de kast, maar op een verschillende manier. Dan kun je gaan strijden dat die andere persoon de kast niet zo ziet zoals jij die ziet maar dan krijg je nooit gelijk. Respecteer dat die ander de kast anders ziet.

Och kijk nou, daar is onze Emmetje weer. Hoe is het nu met je meis?

[Mupke]

Goedemorgen Emma. Blij je te zien hier.


En toch ben ik nu weer weg. Even wat anders doen, anders hang ik hier weer te lang.

[tasseke]

morge Emma

[tasseke]

ik ga afsluiten!

ik moet even poedelen en dan ga ik mijzelf moed inspreken
huisje kuizen en mijzelf afvragen of ik er in hemelsnaam wel weer goed aan heb gedaan.

ach, alles komt goed skattie, denk ik dan maar
laters weer

[Houtje]

O ja nog vergeten sorry
het herstel gaat 3 maanden tot 6 maanden duren gggrgrgrgrgrgrgrg.
Ik heb vrijdag téveel gedaan,
dat wist ik vrijdag al, en toen nog zaterdag
slottoernooi dochter.
Gelukkig heerlijk weer, maar de prijsuitreiking en bedankje aan de
trainers/begeleiders heb ik gemist.
Ik schijn groen gezien te hebben en werd naar huis gestuurd.

En vrijdag had ik een giga blunder.
Kwam op mijn werk, er was een vergadering, wou even mijn hoofd
laten zien en hoopte dat iedereen amechtig begon te gillen dat ik
zoveel afgevallen was (5 kilo) dan kon ik gepast gepijnigd kijken
en zeggen hoe zwaar het was.

Daarentegen krijg ik een bloc in mijn handen gedouwd of ik kan notuleren
(we doen het om de beurt het was niet mijn beurt) en plaats dat ik nou
NEE ZEG doe ik dat weer niet (sukkel, muts, trut, idioot dat ik ben).
Dus 2,5 uur gezeten, in tranen naar huis, toen de happie,
en toen de "gangscène"met tassen skates, voetballen, enz. zie vrijdag.
Waarom gil ik dan gewoon niet NEE DAT KAN IK NIET?

Zaterdagmorgen uit bed met kater als van krat wodka, paracetamol,
nee, de morfine blijf ik af, en mezelf op de fiets uitgefoeterd op weg
naar voetbalveld. Ik kan dan ook weer NIET tegen Dochter zeggen:
sorry meisje, ik kom niet naar je tournooi omdat ik zo'n druif ben!

Dus gisteren om 17 uur in bed, salade in bed gegeten, bakje staat nog
naast me, vork ook, katten heb tonijnresten verorberd.
Ruimt wel op, zo'n kat!

En nu 12 uur geslapen en ander mens. Mens met wijze les. Pijnlijke
wijze les in de strot geduwd gekregen (door mezelf).

Dus: het gaat goed, maar ik moet niet teveel willen. En elke dag
rusten, en beter op mezelf letten.

[Alf]

Bol
Ik had het wel gelezen hoor gisteren
En trots kun je zeker zijn, goed van je
dat je afstand neemt en aan jezelf denkt
Een positieve ontwikkeling....

Dar
Wat leuk dat je er nog even naar vraagt
en dan krijg je ook antwoord
Ik heb de discussie met M nog even voortgezet
en aangegeven dat ik weer ga drinken als
blijkt dat er niets is veranderd of veranderen gaat na de opera
Op zich vond ze dat oke, maar de text was:
'je kunt gaan drinken maar dan niet meer dan
4 per dag hooguit, maar dat kun je niet
en ik wil niet dat je weer 2 flessen per dag gaat drinken'
Verder noemde ze een aantal kleine veranderingen
die ze toch wel had opgemerkt, minieme verschillen
vind ik zelf.
Was er erg aan toe qua drank en al bijna klaar om er weer mee
te beginnen, maar nu komt het: ik durf helemaal niet
Kan alleen maar denken dat ik mezelf aan het vergiftigen
ben als er aan begin, ook met één glas. En dan die
sufheid, die heb ik al, dus dat wordt nog erger en
de helderheid verdwijnt, kortom, ik ben er nog niet aan toe.
Natuurlijk de verder dag aan de cola en helaas overmatig eten ter compensatie

[Houtje]

Ik had net zo goed kunnen zeggen:
ik kan bijna alles weer, maar max. één uur lang zitten/staan/e.d.
en steeds afwisselen met rust nemen.

Wat heb je geonderhandeld Dar?
Een pastamachien voor je bloem/spinazie combie?

[Houtje]

Emmaroos,

Fijn dat je er weer bent. Afh. van wélke AD je hebt kun je wel weer direct
opstarten. Efexor bv. werkt al na 4-5 dagen.
Van andere middelen weet ik dat niet.
Of morgen je HA even bellen en uitleggen en vragen of je weer kunt starten.

Wees zuinig op jezelf!

[Emmaroos]

Houtje, ik had Seroxat maar die legden al mijn gevoelens plat en dat was niet echt de bedoeling.
Efexor misschien een betere optie?
Morgen bel ik de huisarts.

[Alf]

Hoi ER
Fijn je weer te zien
Las gisteren dat het niet zo goed ging met je
Goed dat je er wat aan gaat doen
Hoop dat het aanslaat deze keer.
Ik kan me ongeveer wel indenken hoe je je voelt

[Emmaroos]

Krijg bezoek, moet gaan, doei

[Alf]

Bij alle moderne AD
werkt het middel niet meteen
Ook Efexor niet, duurt volgens mij
langer dan een week
En alle middelen werken in op het
serotonerge systeem.
Bovendien verschillen de bijwerkingen nogal.
Dat zou ik zeker goed bespreken.
En zomaar ophouden met AD
kan niet, dat moet altijd afgebouwd worden
anders bestaat er gevaar voor ernstige terugval,
de zgn. rebound effecten.

[Alf]

Dag Dar
Je was nog niet aangekleed?

[bolletje]

Wat goed van je Alf dat je de nadelen ziet van het drankmisbruik. Ja dan krijg je angst in je poeperd. Och ja en als je daardoor meer gaat eten;) Niet zo erg, denk ik dan, het smaakt ook allemaal veel beter.
Ik hoop dat je in de toekomst echt trots kan zijn op jezelf ook al zijn de veranderingen die je voelt nu, heel klein. Alle kleine dingen maken toch een groot geheel.

[Moby]

quote:

---

Originally posted by:

Yvonne

Kan ik me helemaal indenken zon. wat kan een mens zich zorgen maken over zijn kinderen he?

En zelfs als ze helemaal klaar met opleidingen en zo zijn houdt dat niet echt op.

nou ben ik echt geen overbezorgde moeder, in tegendeel, kan ze prima loslaten en hun gang laten gaan, maar het blijven je kinders.....

Kinderen hebben al overal op de wereld gewoond zelfs ivm studies , maar als ik ze aan de telefoon heb en ze vertellen me dat het goed gaat heb ik toch altijd mijn speciale moeders-oortje in: hoor ik hier niet iets wat duidt op niet lekker zitten, hihi.

---

Hoi Yvonne en goedemiddag voor iedereen,

Dit spreekt me aan. Onze zoon heeft ook een hoog IQ maar was op de basis en middelbare school een onderpresteerder. Pas na een zwerftocht van ruim 2 jaar is hij in het buitenland gaan studeren via een open universiteit. Toen voelde hij zich op z'n plaats en vond (vind) studeren prachtig. Het leren gaat hem ook goed af. Waar ik me zorgen over maak is dat hij zoveel alleen moet doen. In Nederland is daar ook helemaal geen erkenning voor. In het buitenland gelukkig wel. Voordeel is wel dat hij op bijna elke plek in de wereld z'n studie kan volgen. Zijn vriendin moest een jaar in Holland studeren en dat jaar is bijna voorbij. Dan gaan ze naar Engeland. Ze hebben ruim 2½ jaar samengewoond maar meer uit praktische overwegingen dan vanuit een bewuste keuze. Vanaf Augustus dit jaar gaan ze weer apart wonen, in Engeland. Op zich een hele gezonde en verstandige keuze want onze zoon wil zijn zelfstandigheid meer ontwikkelen. De relatie staat gewoon nog.

Het liefst had ik gezien dat dit in Holland was gebeurd, dan konden we hem misschien wat beter steunen, gemakkelijker. Ik hoor ook altijd in zijn stem of het echt goed gaat of niet.

Nou ja, ik ben op het moment over alles aan het piekeren want zijn pijn is mijn pijn. Toch heeft hij goede plannen en we hebben hem altijd zo zelfstandig mogelijk leren zijn. In zijn karakter zit wel een piekeraar maar hij zet wel door.

Waar ik gewoon bang voor ben is dat hij net als ik strandt terwijl hij anders is dan ik.
Stomme angst

[bolletje]

Zal ik jullie eens wat vertellen? De zon schijnt hier. wow, ff naar buiten hoor. ff naar de kippels. Tot zo:)

[Moby]

Vergeef me als ik niet alle postings lees. Het gaat in de dagdraad zo enorm snel en voor alles lezen heb ik nog steeds geen geduld. Dat wil niet zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben maar ook de concentratie laat het afweten.

[Alf]

Hannah
Als ik je verhaal lees en over je zoon
dan lees ik dat het ondanks alle beslommeringen
best goed gaat met hem, hij weet zich staande te houden
dat is heel knap, zo op zichzelf aangewezen. Kiest ook voor zelfstandigheid.
Wat ik niet zo goed lees is waar je nu zo bezorgd om bent
en over welke 'pijn' het gaat. Hoef je ook niet uit te leggen,
als het er is, begrijp ik dat je je als moeder zorgen maakt.
Heb zelf 4 kinderen waarvan er 2 studeren. Grote kinderen
grote zorgen, bekend. Maar wat bedoel je als je zegt dat je
bang bent dat hij net als jij strandt? Dat hoeft toch niet?
Is die zorg gegrond? Ik heb die zorg ook wel, dat ze eindigen als
alcies, maar zie momenteel eerder het tegendeel..
Loslaten...voor alle ouders een moeilijk punt denk ik

[Alf]

quote:

---

Originally posted by:

Hannah

Vergeef me als ik niet alle postings lees. Het gaat in de dagdraad zo enorm snel en voor alles lezen heb ik nog steeds geen geduld. Dat wil niet zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben maar ook de concentratie laat het afweten.

---

Het is geen regel dat je dat allemaal MOET lezen hoor

[Moby]

Alf,

Okay maar ik reageer op een 'oud' bericht en de discussies hebben vaak al een ander onderwerp of wending gekregen.

[Moby]

quote:

---

Originally posted by:

Alf

Hannah

Als ik je verhaal lees en over je zoon

dan lees ik dat het ondanks alle beslommeringen

best goed gaat met hem, hij weet zich staande te houden

dat is heel knap, zo op zichzelf aangewezen. Kiest ook voor zelfstandigheid.

Wat ik niet zo goed lees is waar je nu zo bezorgd om bent

en over welke 'pijn' het gaat. Hoef je ook niet uit te leggen,

als het er is, begrijp ik dat je je als moeder zorgen maakt.

Heb zelf 4 kinderen waarvan er 2 studeren. Grote kinderen

grote zorgen, bekend. Maar wat bedoel je als je zegt dat je

bang bent dat hij net als jij strandt? Dat hoeft toch niet?

Is die zorg gegrond? Ik heb die zorg ook wel, dat ze eindigen als

alcies, maar zie momenteel eerder het tegendeel..

Loslaten...voor alle ouders een moeilijk punt denk ik

---

Mijn zoon heeft een trauma. Dat wordt in zijn relatie steeds duidelijker. Zijn vorige vriendin heeft zich, naast hem, van 2 hoog laten vallen en was ernstig gewond. Het heeft op ons allemaal ernstig te pakken gehad. Hij heeft 2 jaar een relatie met haar gehad en is daardoor enorm veranderd. Hij heeft een muur opgetrokken uit angst gemanipuleerd te worden. Dat deed zijn vorige vriendin. Hij heeft er enorme moeite mee over te praten en loopt er liever voor weg uit angst voor de pijn.

Het lukt soms wel om er over te praten en dat lucht hem dan tijdelijk op. Traumaverwerking wil hij niet en is misschien niet nodig, ik weet het niet. We proberen hem zoveel mogelijk te steunen en begrijpen doen we het zeker.

Ik zit in een periode waar ik me over álles zorgen maak en pieker. Af en toe heb ik dan echt een librium nodig om weer wat 'normaal' te worden. Ik pot ook veel op, aard van het beestje.

Pff, ik zou zoveel kunnen vertellen over wat ik heb meegemaakt maar ik ben er zo moe van.

Af en toe een beetje want soms doet het me toch wel goed.

Ik heb b.v. geen vrienden en praat dus zelden.