Even van me afpraten

[Maria21]

20 juni, dat is de dag waarop mijn ambulante detox begint. Ik kan niet wachten. Eigenlijk zou deze 23 mei beginnen maar omdat ik me een dag te laat had aangemeld, moest ik nog 4 weken langer wachten. 4 weken is lang als je er klaar voor bent. In die 4 weken is er veel gebeurd. Dingen die ik niet goed kan omschrijven en misschien (?) niet gebeurd waren als ik op de 23e had kunnen beginnen.

Waar ik ontzettend mee worstel zijn de conflicten en de problemen die wellicht met mijn alcoholgebruik te maken hebben. Ik kan geen onderscheid meer maken: is er een probleem vanwege mijn gebruik of is er een probleem? Moet ik me de problemen en conflicten persoonlijk aantrekken omdat ik gebruik of is het toeval? Ik voel me snel aangevallen en voel me erg kwestbaar omdat ik het idee heb dat sommigen mijn gebruik misbruiken en alles daarop gooien. Het kan toch niet allemaal alleen aan mij liggen, wel?

Ik ben boos, boos omdat ik nu met iets zit wat voorkomen had kunnen worden, denk ik. Mag een ander je gebruik continue in je gezicht gooien? Als excuus? Ik ben geen boxbal en weiger als zodanig gebruikt te worden.

Ik ben de weg kwijt en zie zo ontzettend uit naar 20 mei.... Ik kan het niet meer alleen.

[Mupke]

Ik hoop dat je bedoelt dat je uitkijkt naar 30 juni Maria. 20 mei duurt nog wel erg lang.

Ik herken wel een beetje jouw gevoel van boosheid. Boos op alles en iedereen. En kan voor mezelf zeggen dat dat toch wel heel veel te maken had met mijn drankgebruik. Nu word ik ook nog weleens boos, maar ik blijf er niet meer zo lang in hangen.
En ook het gevoel dat je je snel aangevallen voelt ken ik wel. Eigenlijk kwam dat, denk ik nu, omdat ik de aanvallen ook liet komen. Wat ik bedoel is, ik deed er niks mee. Reageerde niet terug. Mijn hele instelling was al gericht op: ze zullen wel iets tegen me hebben. Ik nam een zodanig afwerende houding aan dat het voor anderen soms ook wel moeilijk was mij open te benaderen denk ik.

En of alles allemaal aan jou ligt wat je nu voor de voeten krijgt zou ik niet durven zeggen. Ik ben wel benieuwd hoe je na de detox hierop terug zult kijken.

[bolletje]

Hoi Maria,

Ik denk dat het misschien te vroeg is om jezelf daar antwoord op te geven. Het is zo dat dingen erg door elkaar lopen als je drinkt. Het één sluit het ander niet uit.
Als je niet gedronken zou hebben dan............... maar ja dat is niet zo, jij drinkt en jij beland daardoor in een situatie die je niet meer in de hand hebt.
Dadelijk kan het best zijn dat je de dingen wat beter leert scheiden, dat hoor bij jou, en dat hoort bij die ander.
Maar daar is het misschien nu te vroeg voor. Probeer het nu aan te horen zoveel mogelijk als kan en probeer het, ondanks dat je nu supergevoelig bent, naast je neer te leggen. Je kan er nu niets mee.
En natuurlijk zijn er mensen die misbruik maken van de situatie, maar dadelijk, als je gestopt ben, kun je de dingen ook veel beter onder ogen zien en het bij die ander neer leggen.

[Maria21]

Ik bedoel inderdaad 20 juni. Dat is mijn stopdag. Misschien moet ik gewoon w88. Het is nog maar 7 dagen. 7 dagen die erg lang duren. Ik ben er ZO klaar voor!

Tnx voor de hart onder de riem!

Ik weet soms niet waar ik het moet zoeken....

[bolletje]

Maria waarom kom je dan niet vaker op het forum de laatste 7 dagen, dan kun je van je afpraten en dingen delen. Je blijft er dan niet alleen mee zitten.
Je bent echt welkom bij ons hoor.

[lady jane]

Welkom hier Maria,
de 20e wordt je stopdag schrijf je,
de 14e kan alvast een minderdag worden als je wilt.
Als je je onderschrift leest, weet je al een maand dat genoeg genoeg was/is.
Hier ben je onder ervaringsdeskundigen, we hebben het allemaal meegemaakt. De een zal zich
meer herkennen in jou, en een ander meer in andere forumgenoten, maar de wezenlijke basis van ons verhaal is dat we in onze afhankelijkheid van drank allemaal ego-centrischer zijn gaan gedragen dan
we zonder zouden hebben gedaan. En ja dat kost een prijs in je relatie. Daarmee wil ik niet schuld gaan leggen bij jou, mezelf of een ander, want problemen ontstaan en zelden van één kant. maar drinkers kunnen zich moeilijker in de ander verplaatsen als drank al zo'n grote plaats inneemt.
Ik hoop dat je dit kunt lezen zonder dat je dichtklapt of boos worden.
We zijn hier om te delen, en liefst zo eerlijk mogelijk dan kunnen we van elkaar leren en op elkaar oefenen, dat is nl lekker veilig hier. En het werkt door naar het echte leven hoor is mijn ervaring.

[Maria21]

Ik zal proberen de komende dagen wat vaker op het forum te verschijnen. Morgen (de 15e) heb ik een afspraak met de verpleegkundige. Ik moet dan ook mijn steunfiguur meenemen. Zaterdag 'mag' ik nog voor het laatst drinken. Ik moet maandag, de 20e, mijn medicijnen nemen en blazen...

Ik voel me heel erg alleen en ook in de steek gelaten. Ik weet best hoe die dingen werken. Ik heb een zus die 20 jaar aan de dope is geweest. Toch heb ik haar altijd gesteund. Nu zijn de rollen min of meer omgedraaid en is er een escalatie geweest. Het is te ingewikkeld om hier te beschrijven... Het doet er eigenlijk ook niet toe.

[bolletje]

Maria, dit draadje is min of meer van jou, dus als je van je af wilt schrijven, doen meid, dan kan iedereen kiezen of hij het wil lezen of niet, maar dan raak je toch een stukje kwijt. Al schrijf je het heel draadje vol, doen.

[Maria21]

Bedankt Bolletje, voor je 'uitnodiging' hier van me af te mogen schrijven.

Gisteren heb ik mijn medicijnen opgehaald en vanmorgen de bijsluiters gelezen. Dat refusal is heftig spul! Misschien maar goed ook. Ik begin er maandag mee en zal me dan ook melden bij het refusaldraadje.

Ondertussen is mam (mijn coach en toeverlaat) begonnen met gesprekken bij het maatschappelijk werk. Mijn conflict zit hem vooral in het contact met mijn zus: ze is 1 jaar ouder, heeft 20 jaar aan de harddrugs gezeten en ze is vooral heel erg boos. In mijn opinie boos op pap en mam. Niet zozeer op mij al kan ik me voorstellen dat het makkelijker is boos te zijn op mij. Ze neemt het makkelijkste slachtoffer al wil ik mezelf niet graag als slachtoffer zien. Ik ben goed in staat om te reflecteren.

Vanmorgen wakker gelegen en gedacht over mijn relatie met haar. Wat als ik niet zou drinken en zij niet boos zou worden... wat zou ik dan graag met haar willen doen? (in de zin van samen ondernemen) Ik kon geen positief iets bedenken en dit stemde mij ook weer somber en maakte me verdrietig. Het enige wat ik nu wil, ten opzichte van haar is: geen contact... en ik moet dan mijn schuldgevoelens laten varen.

Wat ik ga doen is iets wat ik ga doen voor mezelf.... en daar sta ik 100% achter.