Zaterdag 6 augustus 2011

[bolletje]

Goeie middag Dhen.


Poeh, ik ben erg moe. Voel toch wel dat het gebeuren van gisteren met Puck, er erg ingehakt heeft, maar ben heel blij dat ik niet gedronken heb.
Ik kan nu ook echt genieten dat ze weer helemaal de oude is, terwijl, als ik gedronken zou hebben, ik nu met een levensgrote kater zou zitten.

[An]

Fleur, ik vind dit al een goed gespreksonderwerp.
Wat kan je wel of niet hier ter sprake brengen.

Heb je het over koetjes en kalfjes dan is een deel van het forum heel blij, lekker veilig.
En het andere deel baalt omdat er niks 'zinnigs' over drank wordt geschreven.

Als je teveel de diepte in gaat kan je al snel allerlei tips en ideeen krijgen, of tikjes en vingertjes waar je ook weer niet op zit te wachten en anderen die vinden het wel te zwaar en te depressief.

Dusss... gewoon bij jezelf schrijven en als je denkt dat je het in dit forum kan gooien zou ik het doen.
Rekening houdend met de anonimiteit, want dat maakt het vaak lastig om een verhaal te doen.

Ik zit in ieder geval muur vast en ben harstikke zoekende.

Wat wil ik nu eigenlijk ???

Leven zoals ik nu leef, als een kluizenaar is goed voor tijdelijke rust, maar ik vind daar geen voldoening in. Maar WAT dan?

Als ik daar tezeer in wegzak dan komt de drank weer in beeld.

[bolletje]

Moeilijk hoor An, alle vragen over het leven. Wat wil ik met mijn leven maar vooral ook, kan ik dat bereiken. soms zijn de eisen die je stelt aan jezelf zo hoog gegrepen, dat, als je er al aan denkt, de moed je in je schoenen zinkt, en dan kom je eigenlijk tot niets omdat je als een berg tegen die eis aankijkt.
Gelukkig heb ik zelf nooit zulke hoge eisen aan mijn leven gesteld, maar als ik zie hoe mijn manneke dat wel deed, zag ik ook dat het grotendeel van zijn sombere gevoelens daar vandaan kwamen. Nooit tevreden zijn met zichzelf, dus ook, als straf, niet mogen genieten van het leven.
Van de andere kant, wat ik net ook al schreef, een mens streeft meestal naar een zo'n perfect en gelukkig mogelijk leven.
Soms vergeten we dan het nu-moment, en vaak gaan we daaraan voorbij. Je blijft voor jezelf uit lopen, zonder daadwerkelijk te kijken naar wat er allemaal al veranderd is.
Ik heb soms het gevoel dat sommigen hier, daar teveel mee bezig zijn. Te hoge eisen stellen en eigenlijk niet tevreden kunnen zijn met wat men al bereikt heeft.

[dewaanzinnige]

Ik denk dat dit absoluut geen verkeerde gespreks onderwerpen zijn. Voor mij was het ondermeer een reden om terug te vallen..... (Nah een reden die ik mezelf gaf althans! )

Bakken staan in de verf! Eens ffkens verzinnen wat we nu gaan doen?

[dewaanzinnige]

Overigens..... wat mij opvalt bij wat velen schrijven, en waar ik zelf tegenaan gelopen ben, dat is het gebrek aan nazorg. Leuk... we drinken niet meer, cursus/therapie/wat dan ook afgerond.... Maar dan????

[dewaanzinnige]

Daar heb je absoluut gelijk in Spike! Echter ik bleef met zoveel vragen zitten.... (Ik wist overigens niet van het bestaan van dit soort forums af!) Ik was aangewezen op de mensen om mij heen, en die hadden er echt geen antwoorden op, omdat ze er domweg nooit mee te maken hadden gehad.

[bolletje]

Juist Spikie helemaal mee eens. Alleen we moeten lef gaan krijgen. Weten dat we het zelf ook kunnen. Dat is de weg naar volwassenheid, en zelfstandigheid.
Het heeft bij mij een hele tijd geduurd voordat ik dat door had, en toen was ik er echt nog niet, want wat ben ik met m'n snufferd vaak hard tegen dingen aangelopen, maar ik heb er wel van geleerd.
We zijn pas machteloos als we dingen laten gebeuren en er geen deel aan nemen.

[dewaanzinnige]

quote:

---

Originally posted by:

spike

je hulpeloos opstellen maakt je weer afhankelijk,

dit keer van anderen die je dan moeten helpen

en dat vaak niet kunnen nee,

het is de kunst op eigen benen te staan,

sommigen van ons zijn dan kluizenaar

maar wat mij betreft:

alles beter dan hulpbehoevende bedelaar

---

Ik zie wat jullie bedoelen. Echter ik zie mezelf totaal niet
als hulpbehoevende bedelaar. Ik zoek gewoon antwoorden
en daar is mijns inziens niets mis mee!



We weten ondertussen wat we gaan doen, dus wij zijn de hort op! Wens jullie een fijne namiddag en avond. Ik meld me mss later nog, en anders morgen! Kan alvast doorgeven dat het weer gaat lukken vandaag!

[An]

Spike, Dewa en Bolletje, bedankt voor jullie inzichten.

Op die rand ballanceer ik ergens.
Leren genieten van de kleine dingen en welke verwachtingen heb ik nog.
Zoiets.

Het gaat met ups en downs en frappant dat ik dit vaak lees hier.
Dat geeft een stuk herkenning en erkenning.

[An]

Fruitvlieg, een goede vraag, weet ik het in grote lijnen.

Weet jij dat? of de anderen?

Ik denk dat door het overlijden van mijn zus mijn leven er ineens heel anders uitziet.
Alsof ik niet genoeg tijd meer heb, dat ik snel moet beslissen, want anders is het voorbij.

In grote lijn weet ik dat ik moeder ben en blijf.
Dat is het enige wat ik weet.

[toine]

goedemiddag,

jaja een latertje voor mij op dit forum, hele dag met aanhanger heen en weer naar stort, nog niet veel met aanhanger gereden en dat kwam tot uiting.
af en toe reed ik en zag ik de aanhanger voor mij, dat ging dus niet echt goed, maar ben alles kwijt, nu nog wat nieuwe boompjes halen.
bolletje je vroeg mij, wat ik eraan ging doen, kwestie van de meisjes of vrouwen.
denk dat ik nu voldoende zelfvertrouwen heb om de mindere dingen in het verleden los te laten en met wat meer vertrouwen vooruit te kijken.
dat voelde ik vandaag ook aan mindere dingen in het contact met andere mensen, soort van, dit ben ik take it or leave it and that is it....
denk dat ik dat ook kan hebben naar een vrouw die mij aanspreekt, moet ik natuurlijk wel tegenkomen.
zolang het maar geen last wordt, van je moet nu dit en je moet nu...., daar kan ik niet tegen.
heeft me wel geholpen door er open over te zijn, van dat blozen van vroeger, heeft me toen heeeel diep geraakt en te lang meegezeuld.
dank je wel voor je interesse en het feit de je gewoon lief voor me bent op het forum, of klinkt dit nu erg zoetig ha
ja toineman komt steeds dichter bij zijn ikje
vanavond weer de serie downtown abby en mijn clubje speelt dit seizoen voor het eerst, de FC
ga eten, tot zo toine:present:

[Nien]

Goeie middag allemaal,

ik heb vandaag even meegelezen, maar vind het lastig te reageren. Het meeste is al gezegd.

Ik vind juist dat achtergrondonderwerpen wel bespreekbaar moeten blijven hier. Dat zijn juist de triggers om mezelf de toestemmende gedachte te geven om te gaan drinken en de rationele tegengedachten helemaal in het niet te slaan. Veel van ons hebben bagage mee, de een meer dan de ander. Ik heb het lang weggedronken en met een nuchter hoofd komt het allemaal weer terug. Ik moet nu stap voor stap gaan leren ermee om te gaan en het een plekje te geven.

Spike ik ben het zo met je eens!!!! Ik kom er de laatste tijd achter dat ik me veel te hulpbehoevend opstel en teveel leun op mijn omgeving en de hulpverlening. Maar met afhankelijk blijven van mijn omgeving leer ik het nooit zelf. Als ik alleen ben dan verdrink ik bijna in zelfmedelijden en denk dat ik het alleen op kan lossen met drinken. Maar ben nu bezig met mezelf een schop onder mijn achterste te geven in plaats van dat door mijn omgeving te laten doen.

Voorlopig wil ik mijn ex ook niet zien (hij wil morgen praten) ik heb veel teveel aan hem gehangen, met de gedachte dat als we een toekomst zouden opbouwen, dat ik makkelijk zou stoppen met drinken en alles er rooskleurig uit zou zien. Stom natuurlijk.

Ik blijf wel bij de Brijder onder behandeling voor de leefstijltraining, maar zal het leunen op de omgeving wil ik zo min mogelijk doen

[bolletje]

Toine voor jou een dikke knuffel. Het doet me goed dat je dichter bij jezelf komt en ook zoiets hebt van ze bekijken het maar, ik ben ik, druk bezig met mezelf, en dat moeten jullie gewoon accepteren.
en als ik een rood koppie krijgt, nou hum, dan bloos ik, nou en. Mooi toch, doe het me maar eens na.

[Rae]

quote:

---

Originally posted by:

spike

je hulpeloos opstellen maakt je weer afhankelijk,

dit keer van anderen die je dan moeten helpen

en dat vaak niet kunnen nee,

het is de kunst op eigen benen te staan,

sommigen van ons zijn dan kluizenaar

maar wat mij betreft:

alles beter dan hulpbehoevende bedelaar

---

Gelukkig is er ook een hele grijszone met nuances en gradaties in dit verhaal. Ok, sommige mensen zijn geneigd exclusief terug vallen op hulpverlening, andere mensen sterven zonder er ook maar in geslaagd te zijn hulp te vragen. Dat zijn de extremen.

Ik ben absoluut niet ongelukkig dat ik nu afhankelijk ben van anderen. De mens is nu eenmaal een sociaal beest. Ik doe een vrij intensieve nazorg, en dat werpt vruchten af. Ik spendeer er veel tijd aan, zij spenderen veel tijd aan mij, en ik werk er hard voor, met vallen en opstaan.

Buiten een aantal opnames heb ik het in het verleden veel te lang gedaan zonder hulpverlening. Gelukkig ben ik daar van afgeweken.

Afin, wou toch even een kleurtje toevoegen aan het zwart-wit palet.

Rae.

[bolletje]

Rae wat ik net bedoel te zeggen is dat er mensen zo afhankelijk zijn dat ze zelf helemaal niets meer doen. Ze leggen alle verantwoording bij die ander. die moeten hun problemen maar oplossen want och arme ik, zien jullie niet dat ik het zelf niet kan, ik ben zo zielig ik heb de kracht niet.
Die mensen bedoel ik, niet de mensen die afhankelijk zijn van anderen maar wel willen werken aan zichzelf. Wel vooruit willen. Dar heb ik alleen respect voor.

[Rae]

Weet ik Bollie.
Wou het gewoon even benadrukken want na je berichtje evolueerde het gesprek een beetje in de richting van: 'hulpverlening = de ander zal het wel oplossen'. Een beetje maar. Ietsiepietsie te veel.

[fleurtje]

Ff teruggelezen.

Ik kan zoveel zeggen maar ben moe.
Soms lukt iets niet op je eentje. We zijn allemaal afhankelijk van onze omgeving.

Mijn grootste vrees op dat gebied. Ik moet iets doen aan mezelf. Iedereen kan wel zeggen, je hoeft niet te veranderen maar er zijn dingen die anders moeten anders kom ik niet vooruit. Ik heb het op mezelf geprobeerd en ik zal hoogstwaarschijnlijk nog blijven trappen en doen voor ik effectief hulp zoek.
Waarom..ik ben bang. Bang dat als ik besluit echt hulp in te roepen, ik erachter kom dat dat wat gebroken is niet meer te lijmen valt ongeacht professionele hulp. Dat maakt me in dat opzicht heel afhankelijk van hen eens ik besluit de hulp in te roepen maar anderzijds is het boven mijn hoofd gegroeid.
Het zal altijd en keer op keer terug in mijn gezicht klappen als een bommetje als ik niets doe.

Ik ga bij een vriendin iets eten. Verder gaat het kastje ff dicht. Voor nu..



Bolletje: in de steek gelaten voelen is de rode draad

[Rae]

Had het gezien, wijfie. Kon er moeilijk op reageren, omdat ik je nog niet echt ken. Als buitenstaander kreeg ik wel hetzelfde dubbelzinnig gevoel dat je nu een beetje aangeeft.
Groetjes

[bolletje]

Jammer Wijfie dat het (weer) niet gelukt is. Ik voel me eerlijk gezegd een beetje moedeloos worden. Het is al zo vaak gebeurd in het verleden dat je het een of twee x binnen de perken hebt gehouden en daarna toch weer in een diep dal kwam.
Van de andere kant, wie ben ik om me geirriteerd te voelen, morgen kan ik aan de beurt zijn, maar toch, soms vind ik het een beetje uitzichtloos aanvoelen bij me.

[Nien]

Rae zo zwart-wit is het ook inderdaad niet, zitten ook wat grijstinten tussen. In plaats van alleen op andere te leunen en de hopen dat zij het oplossen en ik niets hoef te doen, kies ik nu voor veel minder leunen op mijn omgeving, maar nog wel onder begeleiding van de Brijder blijven. Die kunnen me het best verder helpen in het proces mezelf weer te leren kennen en langzaam te veranderen. Helemaal zonder hulp zou ik het absoluut niet redden. Maar zie nu wel in dat ik mezelf veel meer in moet zetten.

Spike idd ex-en kunnen wel even wachten. Ik was de naieve doos die dacht dat als we zouden gaan samen wonen, ik naar de andere kant van het land zou verhuizen, nieuwe omgeving, nieuwe baan, nieuwe mensen, dat mijn alcoholprobleem vanzelf opgelost zou zijn, of in ieder geval een stuk makkelijker zou worden. Maar ik zou daar nog steeds met dezelfde ik opgescheept zitten en zou het alsnog mis gaan. Eerst werken aan mezelf, relatie komt dan hoop ik wel weer. Want wil niet alleen een toekomst met hem om van de alcohol af te kunnen blijven, maar ook omdat ik echt voor het eerst gelukkig was met iemand!

[An]

Wijffie ik had het wel gelezen en dacht 'o.k. als dat haar eigen afspraak is en er tevreden mee is...'
Maar nu schrijf je toch iets anders... Wordt de trek juist weer sterker nu je gister dronk?

En hoe lang heb je helemaal niks gedronken?

Trouwens, zeer waardevol wat hier allemaal is geschreven.

Dat is helpend.

Nadenken 'hoe verder' en 'wat is belangrijk voor mij'.

Want stoppen met drinken is moeilijk, maar je leven opnieuw vorm geven is nog moeilijker.
Daar heb je uithoudingsvermogen voor nodig, moed en lef.

Vandaag drink ik niet.
Gaat goed.

[bolletje]

quote:

---

Originally posted by:

wijfie

Als ik thuis was gebleven had het ook niet gebeurd die ineens opkomende trek.

---

Maar wat denk je nu te gaan doen de volgende keer Wijfie? Hoe kun je dat nu de volgende keer oplossen?

[bolletje]

quote:

---

Originally posted by:

wijfie

Ja, ik kan moeilijk hele avonden thuis gaan zitten, omdat daar de trek minder is natuurlijk.

Moet echt leren om mijn gedachten om te kunnen zetten, dat lukt me nog niet echt.

Het is een café waar ook jam sessies worden gehouden, zou er wel meer willen komen en dat soort dingen, maar daar ben ik lang nog niet sterk genoeg voor.

---

Natuurlijk hoef je niet hele avonden thuis te gaan zitten maar zijn er geen andere mogelijkheden om die avonden op te vullen? Waarom moet dat nu juist in een café?????? Daardoor is mede alle ellende begonnen.
Je gedachten kunnen verzetten heeft heel veel tijd nodig. Je kan ook niet ineens de 11 stedentocht gaan schaatsen als je het net geleerd hebt om die schaatsen onder te binden en er op te blijven staan. Weet je wel hoe moeilijk dat is om je staandend te houden? Dan val je ook iedere x op je gezicht.
Probeer eens een hele andere richting uit te gaan b.v. zwemmen of zo of een andere sport. Of op een hobbycursus, daar wordt meestal geen alcohol geschonken en ben je er toch ff uit. Je bent met iets heel positiefs bezig, je groeit, en je kunt het mee naar huis nemen om er daar aan verder te gaan. Dat is neg. gedachten omzetten in een postief gevoel.

[An]

Spike, ik vroeg me dat niet af.

We zijn hier niet voor niks.

Wijfie, DAAROM ben ik gisteravond niet weggegaan.
Ik lag op bed en hoorde de muziek en het gefeest heel duidelijk.
Heb er gewoon maar naar liggen luisteren.

Mijn man was misselijk vanmorgen
En ik had geen medelijden. En wat blij ik was dat ik zo fit was.

[bolletje]

Wijfie ben jij een minderaar dan?

Spikie ik denk dat het gevoel van eenzaamheid misschien wel een van de meest k@#$% gevoel is wat er bestaat.
Echt het gevoel hebben dat je helemaal alleen bent en niemand er voor je is. Ik ken het van jaren terug. Dan ging ik maar weer heel hard werken tot ik zwaar depressief werd en niets anders kon dan huilen en me ontzettend ellendig voelen.
Heb je geen vrienden waar je af en toe eens op de koffie kan gaan? heb je dieren b.v. een hond waardoor je af en toe toch naar buiten moet? Er zijn ook hondenverenigingen waar je mensen leert kennen.
heb je hobby"s?