De wanhoop nabij

[FadetoNothing]

Hallo lieve mensen,

Ik heb me vandaag inschreven omdat ik nu een helder moment heb en hoe alles nu voor me vergaat niet meer zo kan. Het beetje mens dat er nog in me zit zoekt begrip, hoop. Ik moet en wil mijn verhaal kwijt maar het voelt zo pijnlijk en wil andere mensen niet opzadelen met mijn problematiek weet ook niet goed waar ik mijn verhaal kwijt kan het is nl niet alleen m'n alcoholprobleem kamp ook met psychosociale problemen. Zal proberen alles een beetje samen te vatten anders wordt het zo'n lang verhaal.

Ik ben het type eenzame drinker wegvluchten van de werkelijkheid die ondragelijk voor me voelt en wat steeds erger lijkt te worden. Ben de laatste maand ook suïcidaal geworden niet alleen meer om om aandacht te schreeuwen of te dreigen, leef een afgezonderd bestaan mijn hele leven ben ik al bang al jaren zwaar depressief nog steeds is er geen duidelijke diagnose gesteld, m'n huidige psychologe denkt in de hoek van PTSS (post-traumatische stress) gepaard met dissociatie. Iets wat ik nog steeds ontken, "iedereen heeft wel wat" laat geen labels op me plakken of mezelf een beperking op moeten leggen toch geef ik het steeds meer toe en begin het te accepteren net als dat ik een alcoholist ben.

Ik kom uit het bekende verhaal, alcoholistische vader die moeders fysiek en mentaal mishandelde, hardcore vreemdganger en verwaarlozer van z'n kinderen. Heb veel traumas opgelopen als jonge jongen van 7 en m'n broertje was 3 toen waren m'n ouders na een hele tijd blijf van me lijf tehuis eindelijk gelukkig gescheiden. "Vader" ons achterlatend met een mentaal gebroken gestoorde moeder met een zelfvertrouwen en zelfbeeld van 0,0, ze sloeg er op los met de schoen waardoor ik meer van huis was dan "thuis". Er was altijd ruzie en gezeik werd een rotjong met veel problematiek op school. Niet kwa cijfers ofzo nee kwa gedrag, aggressief, ruzie uitlokertje.

Ging al vroeg aan de gateway drug wiet, ik had toen een mannelijke soulmate waar ik zo onderhand elke dag kwam en we samen horrorfilms keken en onzelf van de kaart blowde we luisterden naar dezelfde muziek. Duivelsmuziek waar katten bang van worden, we geraakte in de hardcore gabberscene. Dit was het dit was vet elke week naar parties, weed werdt saai en konden aan speed en later coke komen. We kregen steeds meer verkeerde vrienden en gingen naar foute afterparties uiteindelijk kwamen we in aanraking met ice, kraakpanden, zwervers. Heroine... toen ben ik gelukkig daaruit gestapt en heb dat nooit gebruikt. Ik had m'n verstand en weet dat je dat niet gewoon een keer kan proberen niemand is zo sterk. Had in die tijd ook nieuwe vrienden gekregen en studeerde automatiseringselektronica was toen 16 na de middelbare school, begon m'n soulmaatje steeds minder te zien en we zijn elkaar uiteindelijk uit het oog verloren.

Drugs raakte op de achtergrond zo af en toe nog eens op een feestje, alcohol nam de overhand ik ontmoette mijn demoon, dronk meer en vaker bleef van school weg bleef liever thuis m'n buurvrouw terroriseren met m'n harde kutmuziek zij was net zo'n rotmens als m'n moeder (ps. sorry voor mijn taalgebruik realiseer ik me even) ging alleen vrijdags naar school daarna gingen we zuipen in de stad, het hele weekend vaak vanaf donderdag al. M'n vrienden steeds herrinneren kom nou eens een keer naar school! Neee ik heb al een hoofdstuk voorgewerkt die leraren hadden mij niks meer te vertellen. Ik was echt super gedreven en gemotiveerd maar tegelijk ook absoluut fout bezig dat moge duidelijk zijn. Wonder boven wonder heb ik me zo drie jaar weten te redden maar uiteindelijk was m'n verplichte aanwezigheidspercentage zo laag dat ik van school moest. In m'n laatste jaar wat een klap. Ik werd in dat laatste jaar ook steeds angstiger om notabene ook maar een dag naar school te gaan, paranoia van de weed, achterdochtig van de coke. Elke dag dronken ook. Ja hier heb ik de cursus hoe verneuk ik m'n psyche gehaald m'n verslavingsgevoeligheid was toen wel duidelijk als ik er aan terug denk. Dit deed ik 2 jaar bijna elke dag zo had wel her en der wel bijbaantjes en vakantiewerk m'n arme moeder niet meer wetende wat ze met me aan moest. Kreeg ook steeds meer een zeer laag zelfbeeld, meisjes zagen mij niet staan denk dat ze ook bang voor me waren, kale kop, lijkbleek had aardig wat acne zelfs tot twijfel aan m'n geaardheid toe al m'n vrienden die nog wel op school zaten hadden wel een meisje of er een gehad. Met die gevoelens heb ik jaren geworsteld maar nooit uitgesproken was een ontiegelijke laatbloeier kom er later op terug. Afijn zwaar verslaafd aan van alles en nog wat, eenzaamheid en constant ruzie thuis.

Kropte alles op toonde geen enkele emotie meer dan nog een zwaar trauma erbij, opa die je "vader" op staat te wachten met een ketting en je "vader" die em dan tegen de grond slaat kan dat nooit meer vergeten en hield zo veel van m'n opa en de fietsvierdaagsen die we gingen fietsen alleen de negatieve gebeurtenissen nemen steeds de overhand en dan ging opa ook nog eens dood op mijn verjaardag maar ik was een monster geworden, een junkie een stuk stront uitgekotst door de maatschappij en voelde niks meer voor niets of niemand. Was toen 19 en heb dit pas sinds heden echt verwerkt maar ook weer niet heb geregeld nachtmerries over die gebeurtenis en vele anderen van toen m'n ouders nog bij "elkaar" waren.

Het ging thuis echt niet meer moest eruit had er ook een paar keer geslagen waarvoor ik mezelf nog steeds erg haat. Dit was gedrag van "vader" ik ben zo niet ik haat mannen die vrouwen slaan maar het liep zo hoog op en ik kwam zo bij m'n vader en vriendin 500 te wonen kon nergens anders terecht. Al die vrouwen toen wist soms niet eens meer wie m'n moeder was. Nou deze vriendin is een blijvertje geworden uiteindelijk omdat hij een beschaamd verleden heeft en zei traumatisch maar dat is een heel ander verhaal.

Het werd al snel duidelijk dat dit ook geen thuis is, nog steeds geen nieuwe opleiding, verloor veel vrienden uit het het oog was vaak alleen hele dag op m'n kamertje achter de pc, werk zat er ook niet meer in en "vader" en vriendin gingen me meer en meer verafschuwen, was de lamzak en noem het maar. Elke dag wel uitgescholden dat ik niks waard ben er komt niks van je terecht. Was hier 20 en mede hierdoor en m'n verslavingsgevoeligheid ben ik zwaarder dan ooit aan de drank geraakt het is ook altijd in huis "vader" is zelf een noem het een functioneelprobleemdrinker broodmagere workaholic emotioneel dood. Beide vindt ik ze two faced kan er een heel boek overschrijven maar uiteraard heeft elk verhaal twee kanten maar hoe moest ik gaan werken door al die somberheid en opspelende alles leek wel om werken te gaan ze kennen mij totaal niet als persoon en ik amper ook ben wereldvreemd van "vader" we kennen elkaar amper de lul wist een hele tijd niet eens wat voor een opleiding ik deed en wat m'n broertje allemaal doet. Ik heb niet veel over mijn broer verteld maar hij is op die leeftijd m'n beste maatje geworden we hebben supercontact hij woont tot op de dag van vandaag mij m'n moeder dit jaar gaat ie op zichzelf. Lijk me ook vooral op al het negatieve te richten. Ik zal meer gaan samenvatten het is al een erg lang verhaal geworden.

In dit nieuwe "thuis" ook hetzelfde als de periode ervoor, ruzies en gescheld bla bla "vader" die het allemaal wel best geeft en de hoop allang heeft opgegeven wordt wel ooit een zwerver. Ik had me na 1.5 jaar eindelijk weer een beetje bij elkaar geraapt en ben minder gaan drinken en had me ingeschreven voor de opleiding vliegtuigonderhoudstechniek, Dit was HET kreeg hetzelfde gevoel als toen ik ooit m'n favoriete muziek ontdekte was meer gedreven dan ooit had alleen geen zin meer om elke dag 2 uur met de trein te reizen dus geen op de campus vlak bij school wonen. Had eindelijk m'n passie gevonden vond vliegtuigen altijd al supervet, die grote turbines geweldig met zoiets wil ik voor de rest van m'n leven werken. Het ging ook perfect op school was vooral geinteresseerd in avionica en aerodynamica acht ik vond alles wel leuk, geweldige leraren met mooie praktijkverhalen. Dronk ook bijna niet alleen in het weekend met vrienden geen andere harddrugs meer er was controle (dacht ik) ontmoette toen dachte ik liefde van m'n leven en ja het was een meisje was voor het eerst echt echt gelukkig en was m'n leven aan het opbouwen en had alles wat m'n hartje me begeerde.

De duivel tikte op m'n schouder we gaan nu echt starten om in de fles te leven. Het werd erger dan ooit te voren dat knagende gevoel die leegte zonder drank moest het elke dag doen meer en meer op piekperiodes, 130-140 cl whiskey, blikken halve liters bier ging weer minder en minder naar school functioneerde eerst niet zonder maar dronk zoveel dat ik gewoon totaal niet meer functioneerde was mezelf langzaam aan het verdrinken er was geen rem meer. Was een zombie en negeerde m'n vriendin meer en meer was er totaal emotioneel niet voor haar. Drinken was belangrijker je moet niet zo zeuren raaktte ook verslaafd aan online gamen tot diep in de nacht. Op school dezelfde problemen en halfdronken in de hangaar (welke onderhoudstechnicus gaat dronken aan vliegtuigen werken) haatte mezelf nog meer dan ooit haatte ik hoe slecht ik voor m'n lieve meisje was ze had zoveel geduld maar er kwam nog maar bar weinig uit mij en begon me op te sluiten op m'n campuskamer. Natuurlijk had ze uiteindelijk genoeg en zette er een punt achter zoals de school dat ook deed.

Had niks meer was eenzaam en alleen. Kon m'n campuskamer nog wel twee jaar behouden zat overigens weer in m'n laatste jaar met de studie... in die laatste twee jaar ben ik me extreem gaan isoleren het was alleen nog maar zuipen en gamen, Ging m'n vrienden afstoten probeerde weer aan drugs te komen. Wekenlang aan de GHB gezeten en alleen op die kamer trippen van XTC werd angstiger en angstiger en na jaar een had ik dusdanig hoge schulden gemaakt en achterstand gecreerd dat ik de twee jaar niet eens haalde. Zag al me vrienden minder en minder iedereen werd en is nu nog een oppervlakkig facebookcontact.

Rara wat nu, moest wel terug naar m'n vader zal em es een keer geen "vader" noemen vermoeiend ook steeds die "" materialistisch is ie er wel altijd voor me geweest ook deze keer maar het was weer terug naar hier waar ik nu nog steeds ben of zeg maar weer. Was toen 25 en een jaar later kreeg ik een gouden kans van een vriend en vriendin en verhuisde weer. Ik kon bij hun wonen voor een tijdje hun huis was toch groot genoeg. Heb het maar al te graag aangenomen alles was beter dan bij vader en vriendin hier. Het ging weer even goed, veel schulden verdwenen behalve een studieschuld van twee opleidingen mede dankzij die vriend maar ik was uiteindelijk een soort van project voor em een stuk aandeel en hij heeft me opgezadeld met hoge leningen die ik nu nog aan hem heb. Het ging daar harstikke fout, zoop hun drankkabinet leeg toen ze twee weken op vakantie waren, raaktte m'n werk wat ik hadkwijt. Nacht op straat moeten leven omdat ie me eruit gooide en kon uiteindelijk de huur aan hem niet meer betalen. Leefde van een uitkering en nu nog, we zijn toen netjes uit elkaar gegaan maar die vriendschap is dood en toch kon ik blijven maar hoe hij me behandelde en de narcist in hem z'n gezicht meer en meer liet zien wou ik daar weg, weer vluchtgedrag zou je kunnen zeggen weer naar het destructieve huis waar ik nu tot op de dag van vandaag "leef"

Momenteel is het hier erger dan die andere twee keer. Voel me echt een loser en een type basementdweller wordt dit jaar nog 30 en dit is m'n hele leven al het goede overschaduwd door de negatieve dingen. De traumas die ik hier niet kan verwerken, m'n alcoholisme. Ben ontzettend eenzaam en alleen hier omringd door de verkeerde mensen een masterrecept voor een zware depressie waar ik nu al 4 jaar in zit en niet uit kom. Alles lijkt heel duister en m'n gedachten zijn onsamenhangend en verward elke dag gaat er minimaal een fles sterke drank doorheen. Totaal geen ritme en balans, weinig en slecht eten enz. blijven hangen in negatief denken. Iedereen lijkt gelukkig, trouwt en heeft kinderen, familie vrienden enz. heeft leven opgebouwd ik moet weer opnieuw beginnen in godsnaam hoe ik zie maar een uitweg.... Dat gevoel komt elke dag terug versterkt door drank maar niet drinken is geen optie dan heb ik helemaal niks meer. Het is m'n beste vriend en vijand, de duivel lacht me keihard in me gezicht uit en drijft me om er een einde aan te maken, rust, absolute garantie om weer clean te worden en te blijven. Geen pijn en verdriet meer intense leegte en mezelf elke dag in slaap moeten huile, Niemand die het ziet of hoort nee vriendin van lacht er zelfs om mijn misere maakt haar gelukkig. Dit is geen leven.

Dat dit geen leven is daarom besef ik dat ik het moet veranderen de zwakke en egoistische uitweg helpt niemand. Ik ben al zo lang hard moet nog even door knokken maar wil niet meer hard zijn zou willen dat er gewoon eens een keer iemand zegt het komt wel goed en me een knuffel geeft en waar ik bij kan uithuilen alles lijkt er wel uit te komen de laatste tijd ben absoluut gebroken. Enige mensen die ik momenteel zie zijn begeleiders en een psych meestal doen we boodschappen durf vaak niet meer alleen naar buiten en krijg last van paniek. Maar moet wel weer terug moet m'n drank in huis hebben. Uit schaamte liefst zo laat mogelijk op de avond dan ziet niemand me bij zo veel mogelijk verschillende winkels schaam me kapot mensen zullen wel denken, durf dan amper iemand aan te kijken en moet zo snel mogelijk weer weg. Dag in dag uit gaat het zo moet al deze emoties verdoven laat me even een klein beetje happy zijn op sommige dagen kunnen m'n hobbies me niet eens interesseren

Er is dit jaar wel wat goeds gebeurd zoals ik in het begin zei, het het toegegeven en ben hulp gaan zoeken en die heb ik gekregen van Novadic-Kentron al snel volgde een detoxopname en heb veel geleerd, gehoord en gezien en dacht genezen te zijn heb heb elke vorm van nazorg afgekapt en heb me uit laten schrijven. Stom stom stom weet nu dat ik er nog lang niet ben ben 8 weken clean geweest en toen en zoals het nu is keihard terug gevallen en weet nu echt niet wat ik moet doen de motivatie is er nu niet maar ik moet ik moet....

Pfff sorry is het alsnog een extreem lang verhaal geworden hopelijk leest iemand het en is het een beetje leesbaar moest er echt uit maar zoals ik al zei ik weet niet meer waar en als ik eenmaal begin te schrijven

[Lytse]

Welkom Fade.

Het is inderdaad een heel verhaal dat je hier geschreven hebt en behoorlijk heftig.

Het zal je niet verbazen denk ik, maar de meeste mensen hier hebben een zwaar leven (gehad). Je raakt doorgaans niet voor niets aan de drank.

Ik ben blij dat je je hier gemeld hebt, want je ziet in elk geval dat je niet alleen bent en dat ik en de overige alcoholgebruikers voel wat je bedoelt en waar je doorheen gaat.

Je zit in een negatieve spiraal en mijn ervaring is dat teveel drinken angstige gevoelens, of gevoelens van depressie en zelfmoordgedachten alleen maar aanwakkert. Hopelijk heb jij dat ook gemerkt in de 8 weken dat je niet gedronken hebt.

Is het een mogelijkheid om weer in detox te gaan, met nabehandeling? Er zijn hier ook mensen die Refusal slikken, een middel waarbij je absoluut niet kan drinken, omdat je dan doodziek wordt. Dit neem je onder begeleiding van de verslavingszorg.

Weet je psychologe hoe je je voelt en de ernst van je alcoholprobleem?

Zoals ik je lees ben je nu op de bodem van de put. Er is dan nog maar één weg, en dat is omhoog! Je hebt nog een heel leven voor je en dat zal er heel anders uit gaan zien als je de drank onder controle zal krijgen.

We proberen het hier per dag te bekijken: vandaag neem ik de eerste niet. Wel veel water drinken, gezonde dingen eten en zorgen dat je geen honger en dorst hebt. Probeer die eerste dag door te worstelen, al is het met de keukenwekker uur voor uur.

We hebben hier een virtuele huiskamer bij ditjes en datjes, de dagdraad. Daar zijn vaak wel mensen te vinden die babbelen over van alles en nog wat, maar je ook proberen te steunen als je het moeilijk hebt.

Je moet het wel alleen doen, maar je bént niet alleen. Wij worstelen ook, dus weten hoe het voelt. Al is het met vallen en opstaan, doe er a.u.b. nu iets aan joh. Ook jij bent het waard om voor te vechten.

Ik wens je alle succes van de wereld.

Lytse.

[lady jane]

ach Fade wat een triest en eenzaam verhaal,

ik zit er bijna van te janken.

En toch, je bent hier wel

en wilt duidelijk verder.

Ik gun je zo dat je de goede hulp vraagt, krijgt en accepteert

want je bent in jaren nog jong.

In ervaringen heb je genoeg gehad voor twee levens.

voel je welkom hier en wie weet komt er

nu je een deel van je leven van je af geschreven hebt, ruimte

voor iets anders, iets goeds voor jou.

eigenlijk kan het alleen nog maar beter worden voor je

en dat verdien je ook.

heel veel sterkte in je proces, en houd vol!

[FadetoNothing]

Heel erg bedankt voor jullie woorden doet me echt goed! Doet me weer denken aan m'n detox wat ik heb ervaren als een hele fijne bijna 5 weken

Het gevoel er niet meer alleen er voor de staan, jezelf niet uit te hoeven leggen en bullshit je ziet niks aan je je stelt je aan zoekt een excuus etc.

Heb gelachen en gehuild met die mensen. Meer geleerd ook emoties te uiten als man zijnde mag je ook huilen anders heb je geen hart maar wist ik veel met me jaren opkroppen

en veel normen en waarden die ik zelf heb moeten ontdekken maar dat ging me wel hoog zitten al die emoties werden teveel en ook in de kliniek vertoonde ik terugtrekgedrag

wel veel minder dan ik nu weer doe wou goed m'n dagtaken doen en ook zijn voor anderen, meed vooral groepsgesprekken leek wel constant te moeten janken alles kwam naar boven voor de eerste keer echt nuchter.

Ik weet dat iedereen z'n rugzakje heeft voel me een beetje schuldig om me zo te laten gaan en ook mijn ouders zo negatief af te schilderen maar het zijn pure rouwe emoties jarenlang weggestopt en verborgen.

Reden om kort na de opname weer te gaan drinken om het te verdoven weg te rennen van hoe m'n leven nu is, geen acceptatie. De eerste week gaf het weer de fijne roes hoef ik hier niemand uit te leggen en ja al zeer snel

weer in die negatieve spiraal net als je zegt Lytse en die roes versterkte al het negatieve meer en meer heb nu pas rock bottom bereikt en m'n stemmingen kunnen hard om slaan wil verder ja heb nog hoop!

Tussen mij en moeders gaat het verder goed hoor, heb haar vergeven voor alles wat er gebeurd is en begrijp waarom ze dingen deed, ze kwam me ook elke week opzoeken en belt geregeld op het contact is verder minimaal maar wel goed.

Zou graag willen dat ze weer eens iemand ontmoet maar dat heeft m'n vader goed voor dr verknald ze heeft het verdiend. Vader kwam me ook opzoeken maar er waren alleen maar ijskoude stiltes en er was alleen aandacht voor de derde zoon.

Ze hadden sinds kort een chiwawa genomen snap nog steeds niet waar dat in een keer vandaan komt maar goed maar daar ging die dan mee wandelen zat ik zo'n beetje meer met andere families te praten van anderen die op bezoek kwamen of zat

er maar een beetje alleen te koeken. We probeerden afspraken te maken dat als ik terug zou komen hij op z'n minst z'n bierflesjes uit het zicht houdt en geen openers en viltjes laat slingeren.

Iedereen daar verklaarde me ook als gek om weer naar dat drankpaleis terug te gaan had ook zeker langer moeten blijven en een dagbehandeling aan moeten nemen. Ken refusal ook heb het in m'n laatste week gekregen en tijdje gebruikt weet hoe gevaarlijk

het is heb een proefdrank gehad bij m'n huisarts geloof wel hoe beroerd en doodziek je er van wordt bij meer drank en dat je daar absoluut niet door heen kan drinken

M'n psychologe weet nu het meeste wel ja heeft maanden geduurd belde vaak af ook geen zin om met niemand over niks dan ook te praten. Ze had wel door dat m'n afbelexcuses leugens waren en als ik zei het gaat wel goed dan kon ze wel zien dat het helemaal niet zo goed gaat lijkt dwars door me heen te kunnen kijken en ben tijdens een sessie een keer gebroken toen kwam er veel uit wat voor mij wel anders is dan van me af schrijven maar gaat de goeie kant op moet wel weer absoluut stoppen al het andere heeft weinig nut het is zeer zelfdestructief ik weet het allemaal toch steeds maar weer drinken... voor vandaag nog niet maar er zijn 5 flesjes en die gaan op lieg als ik zeg van niet mja beter als die zware duistere whiskey week wil straks nog wel wat kunnen slapen ga morgen m'n huisarts bellen voor een update en hoop diazepam te kunnen krijgen en weer te kappen even geen zin in cold turkey stoppen.

Enne ja natuurlijk is zeker mogelijk om weer een detox te krijgen ben alleen nu langer dan 3 maanden uitgeschreven en geen idee hoe lang de inschrijfprocedure kan duren zat er ook aan te denken om wat met de twee nummers te doen die ik heb van aa-groepenn. Wil eerst wel wat stabieler zijn en m'n emoties een beetje onder controle hebben dat ik hulp nodig heb is een feit. Moet maar gewoon weer accepteren dat dingen zijn zoals zijn kan het verleden niet overdoen of veranderen, ik ben wie ik ben moet niet meer bang zijn om mezelf te zijn en me te laten zien en horen het is even zoals het is. Dus ja je er is nog wel hoop en positief denken

Nogmaals dank voor jullie reacties zal morgen eens rond gaan kijken op dit forum en kijken hoe ik m'n icoontje kan veranderen ^^ en sorry dat het weer best een beetje lang is geworden (m'n psych zegt dat ik moet stoppen met sorry zeggen mja )

[Lytse]

Goede psych: ophouden met sorry zeggen!

Ik kan me voorstellen dat je geen zin hebt in cold turkey gedoe, maar hoop vurig dat je vandaag een afspraak hebt gemaakt met he huisarts. Nú ben je eraan toe, dus maak gebruik van dat moment.

Als ik jou was zou ik met de andere hulpverleners, AA e.d. niet wachten tot je jezelf weer een beetje in balans hebt Fade. Zij zijn dat gewend en het helpt je waarschijnlijk sneller op de been met hun hulp. Waarom het per se alleen doen?

Ik hoop vurig dat je hier vaker zal komen en ik zal dit draadje in de gaten houden.

Nu doorzetten hoor! We leven met je mee en ik geef je een liefdevolle schop onder het onderste deel van je rug! Zet hem op.

Lytse.

[Ztiertje]

Fade absoluut niet alleen proberen hoor Lytse heeft gelijk , alles wat je als goede backup kunt krijgen AA etc. met beide handen aangrijpen .

Ook al denk je het is niks de eerste keren , gewoon doorzetten een aantal weken .

Had en deed ik ook , met mijn ietwat nuchtere boerenkop kijk ik en na ca. 4 maanden heel anders tegen aan .

En ben blij dat ik toen gedaan heb , wat ik gedaan heb .

Zukztrezzzzz

Ztiertje

[FadetoNothing]

Dank jullie voor het meeleven/meelezen

Heb het gisteren niet bij die vijf kunnen houden zijn er weer 14-15 geworden weten het niet eens terwijl ik eergisteren amper op me benen kon staan maar twee uur geslapen

maar ben wel bij m'n huisarts geweest ze heeft me een verwijsbrief gegeven voor verslavingszorg en wat diazepam voor de eerste moeilijke dagen waar ik wel blij mee ben.

Heb vandaag niet eens zin om te drinken voel me goed beroerd net voor het eerst sinds twee dagen weer een beetje gezond gegeten heb van mezelf ook niks in huis,

koste me grote moeite in de supermarkt om een sixpack fanta te pakken ipv maar heb het gedaan maar toch voel me niet trots ofzo

Ik weet ook niet goed met wie of wat contact op te nemen nu, verslavingszorg weer? God weet hoe lang het duurt voordat ik er terecht kan maar misschien valt het mee al ben ik wel langer dan drie maanden uitgeschreven

en dan na deze paar dagen weer gaan drinken tot ik opgenomen kan worden? Daar binnen is het veilig en wordt ik weer helemaal clean en gezond lichamelijk maar sta dan wel weer buiten na x weken en moet weer terug naar dit alcoholpaleis hier.

Dat huisje is in zicht en er wordt hard aangewerkt dat ik daar eind november kan intrekken MAAR het is nog helemaal niet 100% zeker wat als het niet door gaat? Ik heb het gevoel dat ik niet aan mezelf kan werken zo lang ik hier zit teveel negatieve triggers.

Mja misschien zeur ik teveel en moet er maar boven staan had toen ook de kracht nuchter te blijven voor 4 weken zonder hulp. M'n psychologe had het over EMDR iemand daar ervaring mee? Schijnt behoorlijk heftig te zijn en ze vindt het geen goede optie nu ik nog zoveel drink en hier woon.

Miisschien iets van een dagbehandeling anders of idd AA heb er hier ook veel over gelezen en klinkt allemaal heel goed en positief, verslavingsarts erbij krijg van de dokter geen specifieke medicatie. Baclofen klint zeer interessant trekt me meer dan refusal m'n broer is nu ondertussen 5 maanden clean mede daardoor. Zal deze week iig ook eens hard gaan werken aan m'n dag en nacht ritme als ik goed eens een keer goed kan inslapen/doorslapen, 3 keer per dag goed en gezond eten, elke dag een wandelinegtje maken,

gebruik maken van de sportpas die ik heb we gaan gewoon door vindt het alleen ontzettend moeilijk momenteel om positief te blijven

[lady jane]

Fade, gezien je drinken van gisteren

denk ik niet dat je hetr in je uppie gaat redden.

De verslavingszorg is er niet voor niets,

die kunnen het verloop van jouw proces zien en de

eventuele therapie daarop aanraden/voorschrijven.

EMDR kan heel krachtig zijn, maar idd niet zo lang je nog drinkt.

Dat geldt trouwens voor de meeste, zo niet alle, therapieen.

De kwartjes vallen niet echt en je neemt als drinker niet echt verantwoordelijkheid.

Geef je over aan de verslavingszorg vertrouw er op dat het goed komt.

Niet makkelijk, maar er hebben hier veel medeforummers laten zien dat het kan werken.

[Ztiertje]

Fade neem in de tussentijd even contact op met de locale groep van de AA , die kunnen je ook alvast misschien wat verder op dreef helpen

[FadetoNothing]

Ga het gewoon doen morgen, bel Novadic op en ga die vrouw bellen van die AA groep zover ik weet hebben die meetings op woensdag en/of vrijdag 1900 maar dat hoor ik dan wel houdt jullie op de hoogte.

Wel verrekte jammer dat m'n psych nu twee weken op vakantie is maar heb steun van m'n begeleider is een gouden kerel waar ik veel aan heb en jullie zijn ook allemaal top het ga jullie goed

[FadetoNothing]

Allebei hoor Wil niet dat mensen heel voorzichtig met me gaan doen en iedereen moet lekker zichzelf zijn en zeggen/schrijven wat die denkt mja als m'n breekpunt is bereikt dan doe die liefde en aandacht maar. Bedankt jullie ook doet me goed

ga nu eens lekker slapen voel me slapjes in de benen van de diazepam gaat vannacht wel goed komen denk

[bolletje]

Goed geslapen Fade? Welkom op ons forum joh. Ik hoop dat je er veel aan hebt.

[Ztiertje]

Originally posted by: Marika
Als je een schop onder je kont nodig hebt af en toe dan stuur maar een pb.

Ik denk dat we heel veel voor elkaar kunnen betekenen.quote>

hahaha doe je aan SM dan Marika ????

[FadetoNothing]

Neuh kan niet zeggen dat ik goed geslapen heb ondanks dat ik er redelijk op tijd in lag 4-5 keer wakker geworden en toch weer ff dr uit sigaretje roken wat ik niet moet doen, geen idee hoe laat ik sliep werd om 0630 weer wakker omdat * het weer es nodig vond om hard met deuren te slaan en te doen weet niet wat voor een rare hater dat is die staat op en gaat naar bed met een chagrijnige bek dat ze zelf een leven zoekt en mij met rust laat.

Ze zoekt het maar uit geef dr net zo hard de stilte behandeling het uitpraten is een allang gepasseerd station maar goed toch weer ff naar bed gegaan en net wakker geworden... schandalig ik weet het 12:30 nu maar ga/kan nog het een en ander doen zal dadelijk maar eens beginnen met die belletjes plegen

Enne Ztiertje er geen SM draadje van maken he is daar geen apart forumdeel voor hier? hahah

[Lytse]

Fade, hou je het droog vandaag?

Lytse.

[FadetoNothing]

Emotioneel of omtrent drank? Eerste kan ik niet garanderen kwa drinken nee ik drink vandaag niet absoluut niet!

[lady jane]