Spring naar bijdragen

woensdag 26 september


Hanneke

Aanbevolen berichten

Coco,

ik ben geraakt door je bericht.

Uit je berichten heb ik altijd kunnen

lezen hoe graag jij aan het werk wilde

en waarschijnlijk nog steeds.

Ik kan mij je reactie het nu maar

eens proberen los te laten heel

goed voorstellen.

Door dat moeten van je jezelf

staat de boog altijd gespannen

en dat is niet goed voor een mens.

Ik herken je strijd om te willen werken en

er alles voor over te hebben.

Hier heeft zich voorheen hetzelfde scenario

afgespeeld.

Bij mij is het dan zo gelopen dat ik er

een 0 uren contract aan heb over gehouden.

Dat betekend, als er werk is (3 ochtenden)

ben ik aan het werk, zo niet dan is er voor mij ook

niets.

Voor mij is en blijft het ook belangrijk

iets om handen te hebben en zo mogelijk

iets bij te dragen aan de maatschappij.

Ik gun je van harte dat je het nu los kan laten

en daadwerkelijk van je tijd iets leuks

weet te maken zonder je door schuldig over te voelen.

En een struisvogel kan ik je met de beste wil

van de wereld niet noemen, integendeel zelfs.

Ook ik heb soms nog last van triggers,

al leer ik ze steeds eerder herkennen.

Dat betekend niet dat ik ook daadwerkelijk ga

drinken, dan zou ik terug bij af zijn.

Wel is het zo dat ik zo nu en dan nog

in een situatie kom waarvan ik denk,

daar zou ik vroeger op kunnen gaan

drinken.

Ik noem het een stuk bewustwording.

Maar ook realiseer ik mij heel goed

dat die bewustwording met alle stress

die het met zich mee kan brengen

er bij horen, ik heb en ik denk velen met

mij niet voor het uitkiezen, hoe graag ik

dat in sommige situaties ook zou willen.

En ik ben het wat betreft je één na laatste

alinea helemaal met je eens.

Ik stuur je een :present: en bedank

je voor het delen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 194
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Hoi allemaal,

Wat een eerlijke, openhartige verhalen weer.

Gelukkig heb ik nooit sóchtends vroeg alweer gedronken.

Kan me dat echt ook helemaal niet voorstellen.

Kotsend, soms nog wel lees ik.

Als ik de avond ervoor teveel had gedronken, voelde ik me s'morgens zo ziek, dat ik niet aan drank moest denken.

Dan dronk ik rustig 2 a 3 dagen niet, zo ziek was ik dan van die zooi.

Maar dan kwam de derde dag...

Al had ik me nog zo voorgenomen, om helemaal niet meer te drinken, die derde dag, ging er altijd weer een knop om naar de verkeerde kant, en dronk ik rustig weer een fles.

Nu, drink ik wel weer eens wat, maar meld dat meestal niet, om anderen niet te triggeren

Let heel,heel goed op en blijf ver onder de norm.

Maar die discussie hebben we al eens gehad, dus wil het hierbij laten.

(Ik begin erover, omdat iemand schreef, dat daar nooit over gepraat werd)

Maar goed, zoveel mensen, zoveel ervaringeingen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En over werk gesproken na je vijftigste..

Dat beangstigd mij ook wel een beetje. (Ben nu 57)

Ben nu weer terug aangenomen bij de thuiszorg.

Dit na een mislukte stage-opleiding (zoals vele van jullie weten)

Moest 3 maanden uit dienst zijn voor ik weer terug aangenomen werd.

Veel minder salaris nu, en ook alleen mogelijk met een 0 uren contract.

Dus idd. net als Albertina, geen werk,geen geld.

Ziek..geen geld.

Vakantie..geen geld, (Dit zit al in het uurloon verwerkt zeggen ze)

Toch ben ik blij, dat ik weer aangenomen ben.

Moet mezelf toch zien te onderhouden.

Voor mijn part ga ik kranten lopen, bij de TNT werken, of bij een schoonmaakbedrijf.

Werk is er volgens mij altijd.

Nu ben ik gelukkig nog gezond, als dat niet zo is, wordt het een ander verhaal natuurlijk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Intake zit erop en het ei is gelegd. Nu 6 maanden de tijd om dat uit te broeden en ik denk dat daar een heel mooi kuikentje uit zal komen.

Was toch best zenuwachtig, begon in de loop v.d dag en durfde ook absoluut niet naar de winkel.... Zag mezelf eerlijk gezegd alweer na de intake op een drafje gaan, om te scoren zeg maar. Helaas, mijn sigaretten waren op, dus ik moest wel. En, raar maar waar, het kostte me geen enkele moeite om niet naar de drank te lopen! Gaf me toch een goed gevoel.

Het gesprek liep eigenlijk als vanzelf. Eerst beetje uitleg en toen de vraag of ik wat over mijn levensverhaal kwijt kon. Nou, dat heeft ie geweten ;)

Naar woorden hoefde ik niet te zoeken. Het rolde er allemaal uit. Wel was ik erg geëmotioneerd en dat had ik niet verwacht omdat ik moeite heb om te huilen. Heb in het kort over mijn jeugd verteld, maar vooral over mijn probleem en gevecht met de drank. Er werd erg positief op gereageerd en vooral ook dat ze het fijn vonden dat ik zo open was. Waren ze een beetje verbaasd over..... Zo bij het eerste gesprek al. Maar voor mij was het een opluchting en ik weet dat eerlijkheid de enige manier is om dingen te veranderen. Ik had eerst nog even een beetje willen sjoemelen met mijn aantal gestopte dagen, maar vond het eigenlijk een belachelijk idee. Dan vertoon ik toch nog verslavingsgedrag en dat schiet niet op. Hij legde uit dat alcoholisme een ziekte is en een van de moeilijkste verslavingen en dat minderen geen optie is. Dat je dan absoluut terug zal vallen. Gelukkig zie ik dat zelf ook in. Ook vertelde hij dat er zeker nog zware trekmomenten zullen komen en dat de therapie soms erg zwaar kan zijn, maar dat hij zag dat mijn zoon en ik beiden heel graag willen en hij ook het gevoel had dat dit een succes ging worden. Trouwens verbaasd waren ze over de inzichten die ik had en dat ik het ook goed zag. Maar ja, ben er natuurlijk al langer mee bezig en door alles wat ik lees, alle spiegels die me voor worden gehouden, leer ik heel erg veel. Het feit dat ik er niet meer bang voor ben en voor wegloop is denk ik mijn redding aan het worden.

Zoon is inmiddels thuis en ik heb hem verteld wat er besproken is. Hij is al zo volwassen en slim en verstandig merk ik nu. En hij is heel blij dat we dit pad gaan bewandelen. Het zit goed tussen ons en de liefde is er nog steeds! We gaan er samen voor!

Ik hoop dat mensen die dit lezen en nog niet naar buiten durven te komen met hun probleem omdat de schaamte overwint....... Echt, ik wil het wel van de daken schreeuwen, stap daarover heen. Zoek een vertrouwenspersoon, ga naar de huisarts, schrijf mee op een forum, ga lezen over alcoholisme. Wees niet bang, je bent echt niet alleen, je bent niet zwak, raar of anders dan anderen. Je bent een mens dat ook het recht heeft op een zorgeloos bestaan!

En dan nu maar eens met pannen en pollepel aan de slag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

WEEK tegen EENZAAMHEID

26 september t/m 6 oktober 2012

Gisteren was ik in de bieb en dan neem ik altijd de MUG en de METRO mee (25/9) en er was een heel artikel aan eenzaamheid gewijd. Deze week wordt voor het 3e jaar georganiseerd.

Voor wie het op internet wil lezen:

www.metronieuws.nl

Er is een heel programma, waarin allerlei organisaties meedoen.

meer info:

www.zobeter.nl

www.uvvnet.nl

www.komdedeuruit.nl via/ zijn onderdelen te vinden, zoals langste-eettafel

het doel is 20.000 mensen bij elkaar te krijgen en zo een tafel van 10km te vormen.

Info over vrijwilligerswerk

Koplopersteden:

Amsterdam

Almere

Groningen

Rotterdam

Weert

Zoetermeer

Ook onze zuiderburen doen mee.

De Stad Bilzen en de welzijnsorganisatie RIMO Limburg uit Vlaanderen organiseert de "Week van Verbondenheid tegen Eenzaamheid."

www.rimo.be

Ik zet dit hier neer voor de mensen die hier iets aan kunnen hebben.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De werking de PB drijft mij tot waanzin.

Als er een bericht is waar je geen antwoord op hoeft te geven bijv.:

O.K. Bedankt, dan kan ik dat niet gewoon verwijderen, zie daar geen mogelijkheid toe.

Als je mailbox vol is en je wilt antwoorden, dan moet je eerst andere berichten verwijderen. Tot zover o.k., maar waar blijft het bericht dan waar je op wilt antwoorden?

Die van mij beginnen bij juli. Somds probeer ik het op andere manieren, maar zelfs als je iets verwijderd hebt. blijft het dan nog staan.

Dat moest ik even kwijt.

Weet zeker dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: jopie
Dat perfectionisme is één van de dingen die juist ook tot het drinken leidde......
quote>


Hele goeienavond lieve frummels, :present:

Hele boeiende en diepzinnige dagdraad vandaag.
Ik quote Jopie even omdat ik hier nog wat wil aan toevoegen
maar ik had even goed één van vele andere frummers kunnen quoten.

Jopie,

Wat jij hier schrijft over perfectionisme is denk ik de kern van ons probleem.
Ik zou zelfs meer durven zeggen.
De combinatie van ons perfectionisme met onze emotionele overgevoeligheid
maakt onze persoonlijkheid zo enorm complex.
En omdat velen van ons daar moeilijk mee om kunnen met die combinatie
grijpen wij naar de ultieme verdoving.

De uitdaging waar we voor staan is dus niet alleen om de drank te laten staan.
We moeten ook leren leven en omgaan met ons perfectionisme en met onze gevoeligheid.
En dat velen hier, mezelf incluis, het daar met momenten heel moeilijk mee hebben
moge wel heel duidelijk zijn.


Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: rapilos
Kan me dat echt ook helemaal niet voorstellen.
Kotsend, soms nog wel lees ik.
quote>


Rapilos, :present:

Ik denk dat er velen zijn die zich dat niet kunnen voorstellen.
Maar ik stel tot mijn verbazing vast dat er nog een aantal zijn die dat gedaan hebben.

Weet je dat ik soms 's morgens met een kater opstond
om dan een blik bier op kamertemperatuur (jaja, niet gekoeld!!!)
ad fundum leeg te zuipen, dan schuimt dat "heerlijk" in je maag,
en dan spuit dat er langs je mond, neus en oren terug uit.
Ja sorry, niet proper maar wel de realiteit. :o



Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toen ik nog werkte deed ik het niet, maar toen ik eenmaal thuis kwam te zitten (het sluipt erin) begon ik ook steeds vroeger met drinken.

Eerst een bak koffie en dan over op het bier. Maakte niet uit hoe laat ik wakker was geworden.

Ik heb tot mijn eigen ontzetting wel eens om 9.00 uur s morgens aan het bier gezeten.

Het sloop er in, zo makkelijk.

Koffie, een paar biertjes (om helder te worden, proest) en dan op naar de supermarkt om meer te halen.

Triest maar waar, zo zag mijn dag eruit, ruim een jaar geleden.

Reden te meer om het droog te houden ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In de ochtend drinken heb ik ook gedaan.

Op het laatst altijd.

Ik stond op en dronk direct een halve fles wijn....:$

Hoe gek kun je zijn?

Wat een idiote dingen heb ik gedaan!

Ik was nooit meer nuchter.......

Daarna liep ik naar de keuken en ging ik koffie zetten.

Eten deed ik amper nog.

Mijn partner heeft het nooit geweten.

Die wist niet wat hij hoorde toen ik alles vertelde.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Begon meestal om een uur of vijf s'middags.

Ging door tot ik naar bed ging.

Dus ook glaasjes tijdens het koken, in het ergste geval geen koffie, na het eten, maar gewoon doordrinken.

Begon bewust nooit veel eerder dan 5 uur (miischien in het weekeinde iets eerder)

Maar kon er dan ook echt naar verlangen, dat dan weer wel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: Madelief
Frodo. :heart:
Alles oke mateken?quote>


Ja natuurlijk is alles OK mateken :heart::sun:

Door die emotionele dagdraad van vandaag komen er bij mij slechte herinneringen naar boven.
Maar zo moet dat hé.
Dat doet er ons steeds aan denken van waar we komen
en waar we naar toe willen gaan. :)
Kwestie van steeds alert te blijven.
En dat is de kracht van dit forum. :heart::light:


Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey die Coooothjuu

Ik schrijf hier toch wel eens dat ik bijna niet meer getriggert word. Gelukkig. Waardoor dat komt weet ik niet precies ik denk omdat het innemen van de refu, nu echt helemaal bij mijn leven hoort. Terwijl, als ik goed na denk en ik hem één keer niet zou innemen ik zo weer kan drinken. Maar die behoefte is er gewoon niet meer zo erg.

Ik heb voor 100% gekozen voor de refu.

Daarbij heb ik zo vaak gedronken terwijl ik refu geslikt had en dat zijn zulke nare ervaringen dat ik dat nu wel uit m'n hoofd laat. Of drinken of refu, beide kan bij mij niet.

Die betrokkenheid bij de andere frummers heb ik ook maar toch heb ik ook zoiets van, iedereen draagt z'n eigen verantwoording over de gevoelens die hij heeft, niemand anders, en als iemand er hier "flink op los oefent of het als een spel ziet, dan is dat zijn of haar verantwoordelijkheid, en als jij dit zo voelt is dat jouw verantwoording en moet je daar mee leren om gaan.

Dit zijn gedachten die ik heel vaak tegen mezelf zeg als ik me kwaad, bezorgd of verdrietig voel naar een ander forumlid.

Ik neem daarmee toch een stuk afstand, en dat is bij de een wat moeilijker dan bij de ander.

Maar ik hoop wel dat je blijft meis, we zijn bijna samen gestart en ik hoop dat we het hier ook samen nog een hele tijd vol gaan houden.:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: rapilos
Tjee, Madelief,
Dat je dat al die tijd verborgen hebt weten te houden.
Maar ook heel vermoeiend denk ik
Kan me voorstellen dat je je ook heel ongelukkig voelde in die situatie.
Of was dat niet zo?quote>


Ja, het was slopend.
Een vicieuze cirkel.
En ik was doodongelukkig.
Alleen maar bezig zijn met drank,
stompt ontzettend af.
Een wonder dat ik die grijze cellen
weer een beetje aan de praat krijg tegenwoordig.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat is ook heel goed Frodo om ons te blijven herinneren waar we vandaan komen. Die gevoelens van overwegend walging, moeten we warm houden.

ik kan soms zo'n afkeer krijgen, nog steeds als ik denk aan de tijd dat ik dronk in combinatie met refu.

Die ontzettend vieze smaak die ik dan kreeg, de hartkloppingen, hele snelle hartslag het warm en dan weer erg koud krijgen, en kotsen tot ik er bij neer viel.

Dan heb ik het nog niet over het in bed duiken met wildvreemden, of handen vol met geld weg geven aan "arme "mensen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De vicieuze cirkel.

Als ik blijf kijken

zoals ik altijd heb gekeken

Blijf ik denken

zoals ik altijd heb gedacht

Als ik blijf denken

zoals ik altijd heb gedacht

Blijf ik geloven

wat ik altijd heb geloofd

Als ik blijf geloven

wat ik altijd heb geloofd

Blijf ik doen

zoals ik altijd heb gedaan

Als ik blijf doen

zoals ik altijd heb gedaan

Blijft mij overkomen

wat mij altijd overkomt

Maar als ik nu mijn ogen sluit

En mijn ware zelf voel van binnen

Dan kom ik deze cirkel uit

En kan ik steeds opnieuw beginnen

(Bron onbekend)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...