Spring naar bijdragen

woensdag 26 september


Hanneke

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 194
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

@Aicha, dank je wel voor de mooie slinger! Mijn 1e, hij hangt al in de kamer! En jij al je 11e dag, goed gevoel he!

@zonnetjes, geweldig gedaan zeg! Nog van harte!

@Hanneke, hoe gaat het nu? Is je trek al weggezakt? Laat het over je heenkomen en berust in het feit dat je het nog vaker tegen zal komen, maar er telkens weer van wint. Dat geeft moed voor de volgende keer! Niet weggooien wat je nu al aan het opbouwen bent hoor!

@Marcel, klinkt goed! Gewoon doorgaan!

@Gaby, meid, wat ven je sterk!!! Chapeau!

@Bor, groot respect voor jou. Lees een super sterke en steeds meer groeiende vrouw. Mooi om te lezen!

Iedereen die ik "vergeten" ben, respect, sterkte en wijsheid! Ik lees jullie allemaal en leef mee. Maar kan het soms niet bijbenen of merk dat ik ff afstand moet nemen om te steunen of een bemoedigend woord te vinden. Mijn valkuil is nog wel eens om (te) veel met een ander bezig te zijn. Hoef ik lekker niet naar mezelf te kijken. En dat is nu juist niet de bedoeling. Die hard(wegloop)schoenen moet ik maar eens vervangen voor blote voeten.....

@Smikkie, dank je voor je verhaal! Veel dingen herken ik en het is fijn te lezen dat anderen hetzelfde hebben gedaan. Van dat bellen enzo. Schaamrood op mijn wangen.... En dan de volgende dag wakker worden en niet meer weten wat voor een onzin je hebt uitgekraamd en wie je weer eens lastig hebt gevallen. Ik verwijderde bepaald moment zelfs tel.nrs. om mezelf te beschermen, niet wetende dat ik beter de drank had kunnen verwijderen uit mijn systeem. Hoe dom kan een mens bezig zijn zeg!

Ik heb vandaag mijn eerste gesprek voor de gezinstherapie. Was er tot nu toe vrij rustig onder, maar begint toch te kriebelen nu. Lees: onrustig gevoel. Dat betekent, vooral niet naar de winkel rennen vandaag. Ga het mezelf niet moeilijk maken, want weet dat het knopje zomaar om kan slaan in onverschilligheid of gevoel van, al een week droog en gesprek aangedurfd..... Tijd voor een beloning.

Ben nu wel bezig met, hoe ga ik mijn geheim blootgeven. Moet ik maar niet doen, gewoon op me af laten komen.

Nou, heel verhaal weer. Scroll erover heen als je er geen zin in hebt. Schrijf eigenlijk meer van me af, heb dat erg nodig.

Lfs,

Joy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ehh Joy, je haalt Smikkie en mij denk ik door elkaar.

Als ik dronken was ging ik echt niemand bellen.

Wel keek ik soms de volgende dag om te kijken of ik dat echt niet had gedaan en gelukkig was dat altijd zo.

Wil niet zeggen dat ik niet beschonken aan de telefoon gehangen heb maar dan werd ik gebeld. En soms hoorde ik mijn zus bijvoorbeeld zeggen tegen iemand thuis dat ze het doorhad. Wat mij dan toch stoorde maar dan dacht, ach het is mijn zus - die snapt het wel.

Maar in 99 van de 100 keer nam ik dan ook de telefoon niet op.

Maar...schaamtevolle herinneringen genoeg gespaard, daar niet van.

Op naar een andere hobby:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb het ff aangepast Travel.

Idd Miranda, begin ik me nu ook zo onderhand af te vragen. Ben er heel veel mee verloren, waaronder mijn eigen waardigheid en mijn relatie. Veel vertrouwen kapot gemaakt. Hopelijk valt dat allemaal ooit nog eens te repareren. Eerst maar mezelf repareren!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ontmoeten

Ontmoeten is meer dan iemand tegenkomen of bij elkaar zijn.

Je ontmoet niet zoveel mensen.

Die ander is een antwoord of vraag

op iets in jou.

Een echte ontmoeting raakt je.

Ontmoeten is de ander

binnenlaten in het huis

van jezelf.

Met het risico

dat hij of zij ontdekt

dat niet alles echt is in je huis.

zij zal vragen naar je ervaringen,

gewoontes, gevoelens en opvattingen.

Pas als je die ander zo diep laat binnendringen

kun je van ontmoeting spreken.

(Niet van mezelf, wel mooi)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik log even snel in om te laten weten dat ik het verhaal als die van

Smikkie regelmatig wil herlezen, omdat het voor een groot deel ook mijn verhaal was...Tx Smik!..en die toestanden nooit mag vergeten. In dit geval is de spreuk: "tijd heelt de wonden" een niet zo gezonde toepassing.

Inderdaad, Mir, waar waren we mee bezig?!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag!

Wat een bijzondere draad vandaag.

Met veel herkenning gelezen.

Kaakchirurg ook weer achter de rug.

Zal mannetje maar vertroetelen vandaag.

Snoepje,

Doe wat je denkt te moeten doen.

Ook ik zal niet veroordelen.

Nee, ik wou dat ik het kon!

Minderaar zijn dan he?

Blijf je ajb hier schrijven?

:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag,

Coco ik begrijp wat je bedoeld, ik ben ook op zoek naar werk, maar de hoop dat ik als 50+ wat vind is heel klein, dat werd ook eerlijk door UWV gezegd, u is te oud......jongeren gaan voor. Daar zit je dan hele dagen, elke dag hetzelfde bah bah

Op dit moment moet ik bekennen vind ik dat niet heel erg, ben niet in staat om te werken, emotioneel wrak en doodmoe

Gisteren, nee afgelopen weken vallen me zwaar, gisteravond nacht was weer dieptepunt,weer gedoe met ex die van alles roept, behalve wat goeds, weliswaar per sms en mail, maar dat doet net zo'n pijn.

En ja, dan drink ik door die * toch weer, weliswaar minder als voor heen maar toch. Dus Coco, hier is iemand die toch nog drinkt, wel geminderd, maar nog niet genoeg

Maar ik blijf proberen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik wil even hardop nadenken over sociaal drinken. Mijn eerste drie maanden zijn dan ook bijna voorbij.

Als ik terug zou drinken, zou het alvast niet met de bedoeling zijn om terug te gaan zuipen. Daar kiest geen mens bewust voor.

Als ik terug zou gaan drinken, zou ik het netjes noemen: sociaal drinken. Ik zou dat heel heel afgemeten, georganiseerd moeten doen om niet steeds in de discussie met mezelf moeten gaan: wanneer wel, wanneer niet, hoeveel, waar.....De bekende mallemolen in mijn hoofd.

Dan vraag ik me ook af: waarom sociaal drinken? De voorbije drie maanden heb ik wel echt genoten van het proces niet drinken. Ik heb het gevoel gehad dat er een prop losgeschoten is in mij en alle ervaringen, emoties, boeken, cursussen, therapie...beginnen tegen een sneltempo rond te razen en hun plaats en aandacht opeisen. Het geeft met zn momenten een zalig gevoel om mee te gaan in deze flow.

Natuurlijk is niet alles rozegeur en maneschijn geweest, niet alles voelde euforisch. Ik heb ook heel veel gehuild, pijn gehad, verdriet, soms met reden, soms zonder reden.

Ik heb soms het gemis gevoeld om mee in een roes te zijn. Nochtans ben ik diverse keren gaan stappen zonder drank en dat was even leuk en gek. Dus maak ik mezelf iets wijs over dat gemis? Is het een gewoonte?

Ik heb de roes geanalyseerd in mijn hoofd, en zie het als een verdoving die lichte euforie geeft.

Ik heb soms me heel ongelukkig gevoeld dat ik niet meer kan drinken. Toch kan ik niet achterhalen wat er meer is dan verdoving en euforie...

Ik heb de voorbije maanden geleerd dat ik niet meer bang ben om te leven zonder de verdoving. Ik heb geleerd dat ik uitgeput, verdrietig en op mag zijn. Ik heb geleerd dat ik intens kan genieten van grote en kleine dingen. Euforie ben ik nuchter ook al tegengekomen....

Ik denk dat ik er nog drie maanden ga bij lappen. Ik werk verder aan een goed voelend antwoord.

De alcohol heeft me nog niet overtuigd om terug mijn lijf en geest te delen.....

Mag iedereen de sterkte vinden in zichzelf :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wow zeg, wat een mooie forumdag! De verhalen van Smikkie en Lavendel. Zo open en ook zo eerlijk. Het doet me echt wat en ik vind het super dat jullie dit met ons delen. Denk dat we er veel van kunnen leren.

@Nessie. Ik las je bericht en had direct de behoefte te reageren. Heb het even laten bezinken, maar wil toch graag wat aan je kwijt. Ik zal er geen doekjes om winden en misschien ga je het me kwalijk nemen, dat is dan maar zo.

Je zit nu 6 dagen op het forum en langzamerhand bekruipt me de vraag: Wat wil je en wat denk je hier te vinden? Wat verwacht je van ons? Wanneer jij je verhaal doet krijg je veel response en proberen mensen met je mee te denken. Ik heb het gevoel dat het totaal niet bij je binnen komt! En dat is ook wel logisch, want zolang jij blijft drinken kan je niet helder nadenken. Laat staan, dingen eens van een andere kant gaan zien. Al je berichten gaan over je ex, hoe gemeen die is, werkelijk een verschrikkelijke boeman. Dat geloof ik ook zeker, maar helaas, je bent er zelf bij geweest en hebt het laten gebeuren. Ik begrijp heel goed dat ik dat makkelijk kan zeggen, maar ik ken die situatie zelf ook. Heb me ook vaak slachtoffer gevoeld. Oh, wat was ik zielig! Maar achteraf weet ik dat IK diegene ben die mezelf tegen situaties had moeten beschermen. Je kan zijn mail adres blokkeren, je kan zijn sms ongelezen verwijderen. Jij bent diegene die toelaat dat een ander je kwetst! Jij geeft hem daar alle ruimte voor en houdt de situatie in stand. Waarom? Je zegt dat je nog van hem houdt? Na al die ellende? Is dat een gezonde vorm van houden van? Zolang jij niet leert van jezelf te houden, kan je ook niet op een gezonde manier van een ander houden en zal je altijd een partner aantrekken die dat gevoel versterkt.

Het spijt me dat ik dit zeg, maar ik mis bij jou de wil om echt het roer om te gooien. Ik heb eerder het idee dat je hier steun zoekt in het gelijk krijgen van dat je ex jou al die ellende aandoet en jij het slachtoffer daarvan bent.

Ik wil je heel graag helpen, maar ik zou niet weten hoe ik dat moet doen, als je zelf niet geholpen wil worden. Jij bent diegene, en alleen jij, die de eerste stap moet zetten! Dat hoef je niet alleen te doen, maar op deze manier drink je jezelf totaal de vernieling in.

Ik ben me er erg van bewust dat ik nu hard klink. Ik heb ook van de buitenwereld harde dingen te horen gekregen en werd daar ongelofelijk boos over. Voelde me totaal onbegrepen. Maar dat stukje ligt bij mij en ik begrijp het ook wel. Toch, die harde woorden kwamen wel bij me binnen en drukten me met de neus op de feiten. Ze hebben me geholpen om te gaan vechten en lieten me inzien dat het zo niet verder kon. Jij hebt ook kinderen. Hoe denk je dat zij zich voelen jou zo te zien. Hoe machteloos staan ze?

Gisteren zei je: ik vecht tegen gebakken lucht, daar moet ik mee ophouden en voor mezelf kiezen. Ik hoop dat het niet bij woorden blijft, maar dat je ernaar gaat handelen.

Ik had dit in een pb naar je toe kunnen sturen, maar ik heb er bewust voor gekozen dat niet te doen. Zelf leer ik hier ook weer van (zoals wij allen hier) en daarbij wil ik het transparant houden.

Wens je heel veel sterkte, met liefde voor jou als mens. Maar laat alsjeblieft dat eerste glas staan! X

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Joy,

Dank je............

Nee niet bedoeld om hem als boeman af te schilderen en zelf geen verantwoording te nemen, ik het het zelf laten gebeuren, dat klopt

Daarom heb ik ook hulp gezocht vorige week bij pschyc. om herhaling van zo'n soort relatie te voorkomen, het is niet de 1e keer dat het me overkwam, en heb daar te laat lering uit getrokken

En ja heb me hier aan gemeld, en ik ga geen sorry zeggen dat ik na 6 dagen nog niet gestopt ben met drinken, helaas dat is zo, wel sterk geminderd en dat vind ik al heel knap van mezelf

gezien mijn gemoedstoestand, het zou mooi zijn als iedereen gelijk binnen een week zou stoppen, maar denk dat ik niet de enige ben die wel geminderd is maar nog niet geheel gestopt

En helder denken kan ik, heb vanochtend een halt aan mezelf toe geroepen wat boosheid naar hem betreft

Heb een mail gestuurd dat het genoeg is zo,dat ik geen zin heb om nog verder de vernieling in te gaan, en hem laat weten wanneer hij alles kan komen halen en het verder allemaal met rust laat

Heb inmiddels al aantal mails terug, maar daar reageer ik niet op, hij moet ook zijn woede naar mij kwijt, dat begrijp ik best

Met kleine stapjes ga ik voorwaarts, hele kleine maar het zijn stapjes

Hardlopers zijn doodlopers toch?

En ja naar kids is dat besef er wel hoor, hou me groot waar ze bij zijn, en doe de dingen die ik doen moet,

En ik heb enorm veel aan alle hulp die geboden wordt hier, denk niet dat ik geen lering trek uit alles wat gezegd wordt, dat doe ik wel en stukje bij beetje maakt me dat sterker

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste Nessie,

Ik sluit mij bij Joy aan.

Daarnaast het UWV, zegt niet u bent te oud, het Uwv werkt heel goed mee op passend werk te vinden is mijn ervaring.

Heb het bij mijn man gezien, (60) en merk het ook bij mijzelf ik ben 47.

Ze laten mij met "rust" omdat ze weten dat ik die nodig heb.

Moet je wel open kaart spelen, eerlijk zijn en de hulp aannemen die ze je bieden.

Ik zit een jaar in de ZW en werk nog steeds heel hard aan mezelf, toch is er ruimte gekomen dat ik het voorzichtig ga proberen om te re-integreren met behulp van het UWV.

Wens je veel kracht, moed en wijsheid toe.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, Wijffie,

je zal wel moeten, je weet het hè? Mijn aanbod om je de kast uit te vegen staat nog steeds.

Goed dat je weer op het dagpact staat, ga ik ook even doen.

Maar het was me de draad wel vandaag, niet om even doorheen te scrollen, maar juist daarom heel waardevol en leerzaam en helend voor de schrijvers hoop ik.

Aicha,

wij hebben wel eens meer vlak bij elkaar gestaan wat betreft stopdagen.

Nu lig jij een dag voor en ik kan je met vreugde melden dat ik vannacht een normale 7/8 uur geslapen heb (met dromen natuurlijk) en minder moe ben dan na de 10/11 uur v.d. laatste week.

Ook de hoofdpijn gaat naar de achtergrond.

Ik meen me te herinneren dat Miranda, die heel precies dit proces van ontwennen bijhield, ook omstreeks de 10e dag verbetering meldde.

Ik voel me daadkrachtiger en heb zelfs de tel. gepakt om mijn zoon (eigenlijk geen contact) te bellen omdat ik zijn dochter uit vorige relatie wil helpen haar taalachterstand in te halen, zodat ze naar de school kan die ze heeft uitgekozen.

Zij is half Dominicaans.

Zoon is nu met Thaise, kreeg haar aan de lijn, ze waren gisteren uit Thailand teruggekomen. Ik dacht vorige week, anders had ik gewacht met bellen.

Zij wil wel graag contact met mij en liet haar dochtertje van 2 1/2 met mij praten.

Dat was leuk, maar omdat ik haar pas 2x heb gezien, heb ik geen band met haar en weet dus niet hoe goed ze kan praten (goed, leek me) en waarover.

Heb met haar afgesproken dat ze mijn zoon vanavond laat bellen om erover te praten en als hij dat om 10uur (werk) nog niet heeft gedaan, dan doe ik dat.

Jullie zullen mss denken, waarom wordt dit hier verteld?

Nou, omdat ik er 3 jaar over heb gedaan om de moed te vinden de tel. te pakken.

Als ik nog zou drinken, zou ik geen afspraken kunnen maken en mijn kleindochter niet met de auto naar huis kunnen brengen. Ben er nu klaar voor.

En doordat ik me nu zoveel rustiger en sterker voel, heb ik de koe bij de horens gevat.

Al dat uitstellen geeft ook een onbevredigd gevoel en doet me geen goed.

Dit is ongetwijfeld herkenbaar voor sommigen.

Coco,

over het zoeken van werk en hoe dit effect op je heeft, houd jezelf maar voor dat de instanties dat niet weten en jij eronder lijdt. Dus, ga door zoals je nu doet, neem er afstand van. Iedereen weet hoe moeilijk het is om werk te vinden, zeker voor de iets ouderen. Gebruik die tijd op een nuttige en leuke manier voor jezelf.

De economie trekt binnen een paar jaar aan. Dan komt er een groot tekort op de arbeidsmarkt en staat het bedrijfsleven e.d. te springen om gemotiveerde werknemers, ook als ze wat ouder zijn. Kop op, je kunt niet meer doen dan je best.

Voor diegenen die hun "geliefde" niet los kunnen laten:

Ik heb er veel gehad en ben hartstochtelijk verliefd geweest, mezelf op zij geschoven (fout), maar op het moment dat ik mijn respect voor die man verloor was het gedaan met de liefde.

Over en uit.

Van de ene minuut op de andere.

Liefde gaat samen met respect.

Als er geen respect is en je blijft toch maar bezig met deze man, dan is er sprake van angst om alleen te zijn en/of een obsessie.

Geen van beide brengt je verder in je persoonlijke leven en groei.

Het klinkt hard, maar ik spreek uit ervaring en hoop iemand die hier nog mee worstelt hiermee te helpen de knoop door te hakken.

En een nieuw leven te beginnen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie middag allemaal,

ik meld me niet zo vaak meer,maar lees af en toe nog wel mee. Vandaag een heleboel herkenbare verhalen. Wat mooi zeg dat er zo'n openheid is, maar ondertussen angstig hoeveel gelijkenissen. Ik denk de laatste tijd steeds vaker terug aan mijn tijd toen ik nog dronk. Oh wat een leugens, wat een bedrog, wat een schaamte en een lichamelijke ellende. Over de geestelijke, financiele en werk situaties nog maar te zwijgen.

Wat ben ik blij dat ik de draad heb opgepakt, mezelf een schop onder mijn achterste heb gegeven en eindelijk heb geluisterd naar de mensen die van me houden. Heerlijk om niet te drinken, fris op te staan, niet te roken en te kunnen sporten zonder dat elke porie in mijn lijf schreeuwt om vergif. Niet meer rekenen of ik wel genoeg in huis had, niet meer puzzelen met geld en leningen om maar een nieuwe voorraad te halen...

Niet dat het allemaal rozengeur en maneschijn is, ook ik heb mijn moeilijke momenten. Een uitglijder zit in een klein hoekje. Alert blijven, praten over gevoelens en gedachtengangen.

Sorry dat ik ff binnen kwam walsen, ik zal zo ff verder terug lezen.

Ga goed, ik gun het iedereen zo!

Liefs Nien

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...