Voorstellen en advies gevraagd

[Angstig74]

Goedemiddag,

Graag wil ik me voorstellen. Ik ben een vrouw en moeder van 2 schatten van kinderen. Mijn man heeft mij een week geleden te kennen gegeven hotel de botel verliefd te zijn op een ander en uit elkaar te willen gaan. Je zou juist denken dat dat meer reden zou geven om juist meer en/of te blijven drinken. Ik ben het echter zo ongelovelijk zat dat ik zo enorm afhankelijk ben van drank. Daarnaast heb ik ook vage, vreemde klachten waarover ik me zorgen maak.

Ik heb me hier zojuist aangemeld, omdat ik heel graag anoniem wil blijven, maar toch graag steun zou willen ontvangen.

Ik drink ongeveer 4 a 5 jaar. Het is begonnen met alleen de avonden, en langzaam uitgegroeid tot een belachelijke hoeveelheid. Waarbij ik (ik schaam me ontzettend) 's morgens meteen begin, omdat ik zo tril, zweet en moet overgeven. Dus om de afkickverschijnselen te bestrijden begin ik meteen. Ik zou anders niet eens het ontbijt voor de kinderen kunnen maken. Pas als ik merk dat de alcohol iets gaat doen, wordt ik wat rustiger en kan mijn dag pas beginnen. Ik wil ontzettend graag minderen, bijvoorbeeld nog wel tijdens een etentje of in het weekend. Maar ik wil de controle weer terug, die ben ik echt volledig kwijt. Ook slaap ik al 2 jaar amper. Word heel gek altijd rond 3 uur wakker en kan dan niet meer slapen, en ga maar tv zitten kijken. De laatste 2 a 3 maanden merk ik ook dat ik er slechter uit ga zien. Wallen, dikke ogen, beetje rooddoorlopen soms en mijn haar lijkt wel een vogelnest. Terwijl ik - van wat men zegt - toch geen onaantrekkelijke vrouw ben.

Ik voel me op dit moment zo rot, want beself me dat mijn partner waarschijnlijk een ander heeft omdat ik de afgelopen jaren veranderd ben. Ik was niet meer die leuke, vrolijke, zorgzame en liefdevolle partner. Niks kon hij meer goed doen. Uiteindelijk heb ik hem dus in de armen van een ander gestuurd. Ben zo BOOS op mezelf.

Ik heb me vandaag ziek gemeld en lig nu op bed. Mijn kids zitten op school. En ik lig hier bang te zijn, bang dat het me niet lukt, bang dat ik dood ga of enge ziektes heb opgelopen. Heb enorm vreemde klachten zoals, tintelingen (heb ik overigens al 2 jaar) warmte zwetende voeten en handen, trillende vingers, het lijkt wel alsof ik lever of nier pijn heb. ik heb het gevoel dat ik af en toe flauw ga vallen, hartkloppingen en ben heel erg emotioneel.

Heb vandaag wel wat wijn gedronken, omdat ik bang ben dat rigoreus stoppen er voor zorgt dat ik dood neer val - omdat mijn lichaam het niet gewend is om geen alcohol binnen te krijgen.

Mijn vraag is dan ook, of jullie deze verschijnselen herkennen en of dit overgaat. Ik MOET en WIL minderen. Als ik naar de koppies van mijn prachtige kids kijk kan dit niet langer zo, ik ben zo bang dat ze zonder moeder moeten opgroeien.

Sorry Sorry dat dit zo'n heel verhaal is geworden, maar dit is de allereerste keer dat ik dit uitspreek (schrijf) . Ik maak me zorgen en zou zo graag een klein beetje steun willen.

Lieve groetjes, Angst74

[Truffel]

Niets vreemd aan je verhaal, sterker nog heel herkenbaar. Zeker voor mij.

Wat je schrijft zijn precies mijn laatste drink jaren..............

Zo maar even stoppen is zwaar, zeker met deze hoeveelheden. Daar kan je echt goed ziek van worden.

Maar het kan, ik heb het immers ook overleeft

Zoals je naam al zegt je bent bang en terecht. Je gaat een gewoonte/vriend aan de kant zetten en die laat zich niet makkelijk aan de kant zetten.

Die blijft in je hoofd spoken en smeken terug te mogen komen.

klinkt allemaal wat zweverig misschien, maar je zal later precies begrijpen wat ik bedoel.

Je hebt de eerste belangrijkste stap genomen, je bent ervoor uit gekomen. Je weet dat het zo niet langer kan.

Je hebt nog geen idee hoe belangrijk dat is en hoe knap ook vooral.

Ik zou je willen adviseren naar de huisarts tegaan, vertel waar je mee worstelt en vraag om ondersteuning in de vorm van medicijnen.

De lichamelijk detox duurt tussen de 4 en 7 dagen, die kunnen heel zwaar zijn. Met allerlei vreemde, enge dingen zoals dubbel zien, trillen, misselijk, grieperig gevoel, niet kunnen slapen of juist heel veel slapen. Probeer het niet drinken op te vangen met eten, drinken van water (litersssss) en afleiding. Als je trek krijgt neem dan iets de eten, dat stilt de trek. Bekijk het van uur tot uur, je zal merken dat je makkelijker tegen jezelf kan zeggen "he een uur niet gedronken, dat kan ik vast nog een uur" sommige hier zetten een kookwekker

Die uren worden vanzelf dagen, vraag niet teveel van jezelf en stel een doel wat haalbaar is. Niet te ver vooruit willen kijken.

Mocht je vragen hebben stel ze gewoon, niks is gek, vaag, stom, dom of wat dan ook. We hebben het allemaal meegemaakt.

Tot slot wil ik je ook heel veel sterkte wensen met je scheiding, ook dat zal zwaar worden. Toch denk ik dat je het veel beter aan kan zonder drank. Immers met drank doen we dingen waar we later spijt van krijgen en ik mag toch aannemen dat je dat je kinderen niet aan wilt doen

De meeste van ons zitten altijd in het huiskamertje van het forum, te vinden in Ditjes, Datjes en Dagdraad, en dan het topic met de datum van de dag waarop we leven.

Heel veel sterkte, kracht, moed en wijsheid.

[lavendel1]

Lieve Angstig,

Ik sluit me volledig aan bij de vorige mail van Steunbeertje.

Schitterend dat je alles eens uitgeschreven hebt, ook al is het anoniem.

Niets wat je voelt of gaat voelen is ons vreemd. We zijn allemaal hierdoor gegaan.

Ik zelf zat aan twee flessen per dag voor ik de knop om draaide, vandaag 8 weken geleden.

Het is de beste beslissing van mijn leven. Het is me gelukt grotendeels door dit forum!

Ik raad je ook aan om naar je huisarts te gaan om iets ondersteunend te vragen. Huisartsen krijgen dagelijks zulke mensen binnen. Je bent echt niet de enigste. Even je angst op zij zetten.

Het gaat hier uiteindelijk om het redden van je leven, meid!

De problemen met je man komen momenteel op de tweede rij. Eerst moet jij terug op jezelf kunnen rekenen.

Lees hier intussen tijd maar veel mee. Gooi je vragen hier maar in het rond. Er is bijna altijd iemand online de klok rond: allemaal mensen die van 1 dag tot jaaaaren lang gestopt zijn, dus massa's heel praktische ervaring, waar jij nu mag van mee plukken! Mooi toch?!

liefs!

[Angstig74]

Hartelijk dank voor jullie lieve bemoedigende en snelle reacties.

Het probleem is dat ik niet zo goed naar de huisarts durf, ik weet dat hij zwijgplicht heeft maar het is meer mijn enorme schaamte gevoel.

Is het overigens ook herkenbaar voor jullie dat je het gevoel hebt dat je niks meer kunt. Ik zie er nu al als een berg tegenop om straks uberhaupt mijn kind van de opvang op te halen, boodschappen te moeten doen (de laatste verstopte lege flessen wijn in een glasbak te gooien) de was uit te hangen. Kortom de kleine dagelijkse klusjes te moeten doen.

Ik heb een baan met veel verantwoordelijkheden en kan - dankzij een project wat ik leidt - het me niet veroorloven de rest van de week ziek te melden.

PS: Wat doen die medicijnen die een huisarts voorschrijft precies?

PS2: Verdwijnen ook die rare klachten op den duur, zoals tintelingen, trillen etcetera?

Hartelijk dank weer!

[lavendel1]

De schaamte is één van de ergste zaken om eerst te overwinnen. Daar weet ik alles van.

Lieverd, als je reeds bij het opstaan die ontwenningsverschijnselen hebt, moet je naar de HA.

Vraag bijvoorbeel Tranxene: kalmeert, maakt je niet echt suf, neemt het beven af. Campral helpt de draaimolen in je hoofd stil te leggen, in verband met zin naar trek.

Desnoods laat je de huisarts aan huis komen? Ik weet dat ik een paar keer bijna ben weggerend in de wachtzaal. Maar ik was zooo opgelucht dat ik met hem gesproken had. Janken deed ik!

En vooral hoe alledaags het voor hem is.

Je hebt stap 1 genomen om naar hier te komen. Neem nu stap 2: huisarts.

[Hopeful]

Hallo lieve angstig,

Ook mijn schaamte weerhield me van een bezoek aan de huisarts. Ik heb het op de volgende manier gedaan: bij de huisarts (die ik trouwens ook persoonlijk ken, vandaar nog meer schaamte) heb ik aangegeven dat ik helemaal niet goed in mijn vel zat. Ik heb een verwijzing gekregen voor een gesprek met een psychologe. Bij haar heb ik eindelijk eerlijk durven vertellen wat het echte probleem was. Zij vond het geweldig dat ik er voor uit durfde te komen, ik kreeg geen kritiek, maar opbouwende adviezen. Ze gaf aan dat het enorm veel meer voorkomt dan je denkt. Voor jou misschien ook een aanrader om het op deze manier aan te pakken?

Liefs en sterkte!

[Truffel]

Je schaamt je omdat je zoveel drinkt, toch ??

Waarom je schamen dat je dat niet meer wilt ??

En geloof me, ook jou huisarts maakt dit regelmatig mee.

Die zal je ook vertellen dat je er heel verstandig aan doet langs te zijn gekomen.

En dat je daar trots op moet zijn, dat is al een overwinning op zich.

Medicijnen zijn er legio, ik denk dat je even goed met de HA moet bespreken wat het beste bij jou past.

Een oxazepam kan al helpen om rustiger te worden, maar misschien heb jij wel iets sterkers nodig.

Dan zijn er ook nog zgn refusals, als je dan toch drinkt word je pas echt ziek

ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou gaat, maar hier kan ik de HA de hele dag bellen, misschien kan je dat NU doen.

Hij/zij kan je wat voorschrijven en morgen ga je even langs en bespreek je de rest, het is maar een idee.

Dan voel je je wel even wat beter met de kinderen om je heen.

[Angstig74]

Wederom dank voor jullie warmte....

Ik heb zojuist de Huisarts gebeld, en heb voor morgenochtend - als de kids - naar school zijn, een afspraak gemaakt. Ik zie er nog wel tegen op, om de hoeveelheid toe te geven. Want om te zeggen dat je soms total laveloos op een toilet in slaap valt, omdat je al 3 liter wijn op hebt, en vervolgens nog moet werken ook, is in mijn optiek wel heel erg. Ben overigens ook bang dat mijn lichaam van binnen al helemaal kapot is.

Anyway, ik ga nu even douchen (met de deur open) zodat mijn dochter me vind als er wat mocht zijn (hoe erg kan een situatie zijn:-(

Liefs!

[Truffel]

Angstig

Mijn man heeft 2 dagen kantje boord gelegen met een acute leverontsteking.

Dat is inmiddels een jaar geleden en zijn lever waarden en nierfunctie zijn weer helemaal normaal.

Dat is de kracht van ons lichaam, dus maak je daar nu even niet te druk over.

Je kan de huisarts vragen je bloed te prikken, laat alles maar is goed controleren.

Doe dat over 2 weken weer en je zal zien dat je lichaam zich razend snel aan het herstellen is.

Dus doe vandaag wat je nodig acht, morgen gaat het echt beginnen

[Rae]

Hoi Angstig,

goed dat je gebeld hebt. Wees eerlijk tegenover de HA over je drinkpatroon, anders kan hij je situatie niet naar behoren inschatten. Je bent niet de eerste die wakker wordt op de grond in het toilet of moet erkennen dat een giftig goedje baas is geworden over je leven en de HA kent ongetwijfeld het verhaal. Hevig ontwennen kan gevaarlijk zijn, maar de medicatie die die gevaren wegnemen zijn ook niet onschuldig; daarom moet de HA een juist beeld krijgen.

'Tranxene' is een product dat angst remt, slaap reguleert en vooral gegeven wordt om een epilepsie-aanval of delirium te vermijden. Een medicijn met deze werking (er zijn uiteraard veel varianten) is vrij essentieel als ik het lijstje van je ontwenningsverschijnselen lees. Dit neem je tot de lichamelijke ontwenning (2 tot 6 dagen) voorbij is. Langer dan twee dagen heb ik het nooit genomen. Reden daarvoor is dat hospitalen veel strenger zijn in het gebruik van deze medicijnen dan dokters. Ik pleit eerlijk gezegd in het voordeel van hospitalen maar mijn constitutie is dan ook anders dan de jouwe.

Een ander essentieel medicijn dat je best vraagt is vitamine B. 'Befact' bv. is een vitamine-complex dat vaak gegeven wordt voor een aantal weken na ontwenning. Bespreek het zeker ook met je HA. Alcohol is namelijk een vitamine B-killer en je lichaam smeekt ongetwijfeld dagelijks naar vitamine B.

Er zijn ook producten die de zin in alcohol verminderen of het je zelfs onmogelijk maken om te drinken. Dat is een keuze die je zelf moet maken.

Veilig ontwennen is echt doenbaar en met de juiste medicatie in elk geval makkelijker dan voor diezelfde 2 tot 6 dagen afzien van de drank.

Veel moed!

Rae

[Truffel]

Idd Rae hoe kon ik die vergeten, vitamine B-complex en Thiamine

Heel belangrijk voor de weder opbouw van je lijf en leden.

[Travel]

Vanuit mijn eigen ervaring met huisartsen - waar ik niet graag kom overigens - lijkt het mij het meest verstandig eerlijk en open te vertellen hoeveel je drinkt - inderdaad voor de diagnose - en hoe je eraan toe bent nu.

Ik zou niet vragen om medicijnen maar dit aan de kennis en wijsheid van de arts overlaten.

Mijn ervaring is dat als je vraagt om specifieke middelen ik die dan dus niet kreeg.

Hoe dan ook zul je echt wel medicijnen voorgeschreven krijgen en ook een onderzoekje.

In ieder geval Angstig, hoogste tijd voor herstel!

Vandaag al een stap gemaakt, morgen nog 1:present:

[Gast]

Beste Angstig, van harte welkom hier

Je hebt al een aantal stappen gemaakt,

jezelf gerealiseerd dat je hier niet mee door kan gaan

je aangemeld bij het forum

de huisarts gebeld

morgen dan de 4e stap , er heen gaan.

Moedig Angstig!

Je hebt enorm veel reacties gekregen waar je vast wat aan zult

hebben.

Ik zelf heb de internetbehandeling gedaan van Tactus waarmee ik

mijn triggers heb leren kennen en nu een weg baan naar omgaan

met. Het is niet alleen stoppen met drinken maar ook het anders inrichten

van je leven, en dat gaat niet vanzelf. Geef het de tijd.

Het forum is mij tot grote steun en een flinke stok achter de deur voor mij. Ik heb hier in het begin, en soms nog, heel veel

gelezen en mij suf geschreven om de tijd door te komen.

Ook heb ik die eerste periode gezien als een flinke griep die ik

moest uitzieken. Overleg inderdaad met je ha over nu werken...

Angstig, ik wens je heel veel sterkte en succes, met je verdere

stappen, dag voor dag.

Groet,

Coco

[Frodo]

Hallo dag lieve Angstig,

Van mijnentwege ook van harte welkom hier.

Wat een heftig verhaal dat je neergeschreven hebt.

Goed dat je beseft dat het hoog tijd is om iets aan je probleem te doen.

Ik hoop dat je veel aan dit forum zal hebben

en ik zie dat er al veel medeforummers je heel goede raad hebben gegeven.

Ik heb daar weinig aan toe te voegen.

Alleen dat ik hoop je hier nog veel te lezen.

En ik wens je heel veel sterkte en succes.

Lieve groet. Frodo.

[gwen]

Welkom Angstig.

Ik leef met je mee.

Ik heb ongeveer in dezelfde situatie gezeten.

Je hebt al heel veel goede tips en mentale steun

ontvangen, pik eruit wat helpend is voor je.

Als ik de reakties van vandaag op jouw noodkreet

lees, ben ik zo gelukkig met dit forum.

Het werkt echt op deze manier.

[lady jane]

Welkom Angstig,

angst is pas een slechte raadgever

als die je gaat verlammen

jij hebt m erkend en bent ermee

in beweging gegaan.

Heb al een deel ervan omgezet in moed

om hier te komen, je HA te gaan spreken

en om je problemen aan te pakken.

Ik denk dat er een heel sterk mens in jou schuilt

en hoop die hier tot bloei te zien komen.

[pjotr59]

Hey Angstig, ook ik zit in de aanloop naar een lange periode zonder drank. Dag 19 zojuist achter de rug. Ene moment gaat het goed en een dag later kruip ik bijna door het stof.

Adviseer je om je schaamte opzij te zetten en een gesprek met de huisarts aan te gaan. Heb er zelf lang over gedaan, ben de confrontatie aangegeaan en de goede man was juist trots op me dat ik die stap gezet had. Wij allen zijn geen eenlingen, maar wel keiharde knokkers dat we de strijd aangaan. Als je het zo bekijkt mag je best wel trots zijn, toch?

Ga voor je kids en als je man ziet dat je goed bezig ben bestaat er misschien een kans dat hij zich bedenkt. Maar je zal je eerst aan hem moeten bewijzen dat je het kunt. Mijn man was niet verliefd op een ander maar had het wel goed gehad met mijn andere vriend zoals hij Mr. alco noemt.

Je schreef dat je een verantwoordelijke baan hebt en dat het lastig is je ziek te melden. Ook die situatie is voor mij heel herkenbaar. Tijdens mijn nu al 19 dagen durende stopperiode heb ik een paar keer gespijbeld van kantoor. En soms heb ik mij er echt naar toe gesleept. En ondanks dat het zwaar is verzet het wel de zinnen.

Meid, kop op en met zijn allen komen we waar we uiteindelijk willen zijn.

Sterkte,

Pjotr

[lavendel1]

Hoe was je nachtje? En zo dadelijk naar de huisarts!!! Succes en doe maar is goed jouw verhaal! Healing time speciaal voor jou vanaf nu

[NoNo]

Hi meis, ik hoop dat het goed met je gaat! Ik hoop ook dat je naam 'Angstig' niet al teveel aan je gaat kleven en dat je snel van je angstgevoelens af zult zijn!

Ik hoop dat de HA je goed begeleid in deze eerste stappen en ik hoop ook dat je het belang van het project wat je momenteel trekt goed weet te relativeren! Jouw gezondheid en jouw geluk met je gezin EN je werk weegt momenteel veel zwaarder! En ik geef je als ervaringsdeskundige wat betreft verantwoordelijke baan i.c.m. drank...: je maakt ongewild fouten en dat wordt op een gegeven moment opgemerkt!

In ieder geval hoop ik dat deze dag je een goede steun in de rug gaat geven! Hier op dit forum kun je echt alles kwijt en het heerlijke is dat je volkomen eerlijk kunt zijn over je probleem. Dat was in eerste instantie heel confronterend voor mij (want ik dronk veel meer dan ik mijzelf en de wereld wilde toegeven), maar het is ook alsof er een zware last van je afvalt.

Sterkte meis!

[Madelief]

Lieve Angstig,

Ik hoop dat het bezoek aan je huisarts is meegevallen,

en dat je steun en medicatie krijgt.

Heel goed dat je ondanks alle ellende deze stap gezet hebt.

Wat een herkenning vind ik in jouw verhaal,

alleen heb ik geen kleine kinderen meer.

Ook ik had/heb veel lichamelijke klachten.

Maar het advies is al gegeven, vitamine B en thiamine.

Het lichaam heeft een enorm herstellend vermogen,

daar moet je echt op vertrouwen.

Blijf maar veel schrijven hier.

[gwen]

Sterkte Angstig.

Je bent de goede weg ingeslagen.

Vertrouw daarop. En het komt echt allemaal goed.

[Truffel]

@Angstig,

ook ik ben zeer benieuwd hoe het gegaan is bij de HA, laat je het ons even weten (als je wil natuurlijk)