Help mijn partner drinkt al veel te lang veel te veel en maak mij zorgen

[Jasmijn]

Hallo…

Ben nieuw hier en maak mij zorgen.

Mijn partner komt uit een voetbalfamilie. Vanaf zijn 15e dronk hij al pils in de kantine na de wedstrijd. Hij sport nog steeds heel veel en werkt fulltime en in wisseldiensten. Door te sporten en gezond te eten compenseert hij zijn alcoholgebruik denk ik grotendeels. Maar hij drinkt vrees ik al jaren veel te vaak en veel te veel. 
Hij geeft ook toe dat er geen rem op zit. En regelmatig wil hij het zelf ook oprecht veranderen. Soms lukt dat een weekje. Soms een paar dagen. Nooit langer. 
De laatste tijd lijkt het erger. Misschien ook door de leeftijd. Hij is af en toe echt afwezig of zegt iets ‘geks’. 
Kleine dingen waaraan ik merk dat het anders is. Of althans, dat denk ik. 
Hij zegt dat hij het makkelijk kan laten maar dat niet wil. 
Dat hij het gevoel heeft dat wij (kids en ik) hem controleren. 
Dat is niet (meer) vaak zo, heel soms check ik de garage of auto wel eens. We hebben dat wel gedaan, maar dat had toch geen zin.

Enfin; hij doet nog steeds super veel. Wij werken beiden fulltime al sinds ons samenwonen jaren geleden. Gezorgd voor zieke ouders die te jong overleden zijn, hen verhuisd, administratie regelen etc. Daarbij twee kids (nu pubers). Hij is net zo betrokken en doet net zo veel als ik voor de kids. Nog steeds.

De ergste problemen rondom zieke ouders etc zijn al een paar jaar voorbij. Maar ‘s avonds en als hij vrij is… bijna altijd drinken en meestal ruzies daardoor.

Wij hebben veel wederzijdse vrienden en lieve familie, maar als ik die in vertrouwen neem.. kan ik niet meer terug.

Twee keer is er in al die jaren een ongelukje gebeurd waardoor hij zelf ook vond dat hij echt moest stoppen. Heeft toen een boekje aangeschaft en het ook echt geprobeerd. Ik weet zeker dat hij dat ook echt wilde. Maar uiteindelijk dan toch weer niet..

Inmiddels beheerst het behoorlijk ons leven. Onze relatie en ons gezin. 
Maar het is niet dat we het niet fijn hebben samen. Het is lastig te omschrijven. 

Na een gesprek zegt hij vaak dat hij moe wordt van het praten erover. Oorzaak van drinken is vaak zijn schuldgevoel en dat het toch al te laat is. 
Hij wil niet helemaal stoppen en denkt dat dat is wat ik wel wil en wat ik ook het beste vind, denkt hij. 
Hij wil ook absoluut geen hulp want die mensen kunnen echt niet meer dan dat hij zelf kan…

Omdat ik niet meer zo goed weet wat hiermee te doen, heb ik dit forum opgezocht, op zoek naar herkenbaarheid bij anderen misschien. Op zoek naar tips of advies van ervaringsdeskundigen? 
 

Dank daarvoor alvast…

 

[renaldo61]

Welkom hier. Als hij wil stoppen gaat hij het toch zelf moeten doen. En vooral willen doen. Wij kunnen alleen maar steunen. 

[bumperjim]

5 uur geleden zei Jasmijn:

Hij zegt dat hij het makkelijk kan laten maar dat niet wil. 
 

Enfin; hij doet nog steeds super veel. Wij werken beiden fulltime al sinds ons samenwonen jaren geleden. Gezorgd voor zieke ouders die te jong overleden zijn, hen verhuisd, administratie regelen etc. Daarbij twee kids (nu pubers). Hij is net zo betrokken en doet net zo veel als ik voor de kids. Nog steeds.

 

 

Haha dat is precies de essentie van de verslaving 😁 Niet drinken is makkelijk zat, je hoeft er niks voor te doen, juist niet! Maar de wil ervoor opbrengen, dat is de moeilijkheid.

Het klinkt alsof je man de alcohol gebruikt om te ontspannen bij alles wat hij doet. Dat heb ik ook heel lang gedaan. De nadelen daarvan zijn:

- Je vergeet even je zorgen maar ze komen net zo hard weer terug, vaak ook 's nachts

- Je hebt hierdoor geen tijd meer voor andere dingen wanneer je drinkt, je raakt dus een hoop tijd kwijt wat juist weer het gevoel oplevert dat je nergens tijd voor hebt

- Alcohol drinken is niet echt quality time, je sociale leven gaat eraan, je hebt niet echt contact meer, je verdooft wat er gebeurt. Alcohol is een depressivum en je voelt je er netto een stuk slechter door. (Aantoonbaar want veel mensen die stoppen krijgen een soort stop-euforie)

- Lichamelijk is het gewoon heel slecht, alcohol veroorzaakt uiteindelijk kanker overal waar het doorheen gaat

Nou moet je man nog overtuigd raken cq zichzelf overtuigen. Ook als je overtuigd bent is stoppen nog een hele klus dus dit is wel een zaak van lange adem.

Gewetensvraag, stel hij gaat voor altijd door met de alcohol, wil je dan nog bij hem blijven? Hoe essentieel is dit voor je, het is belangrijk dat hij dat weet en dat jij het zelf ook weet.

Er is overigens een ander draadje hier voor de partners, ff kijken of ik het zie

[bumperjim]

het "Naast ons" forum wat een stukje verder naar beneden zit

[Jasmijn]

Wat fijn dat direct al iemand reageert. Hartelijk dank daarvoor. Dat doet goed. 
Dan zal ik ook eens zoeken naar het naasten forum. Maar persoonlijk haal ik er ook veel uit als ervaringsdeskundigen mij kunnen helpen door aan te geven wat bij hen juist wel of juist niet werkt. Maar ook wat herkenbaar is. Wat de goede redenen waren om wel te stoppen. Of zij echt volledig zijn gestopt of juist ook niet helemaal en of dat nog lukt(e)?

3 uur geleden bewerkt door Jasmijn

[bumperjim]

Ik wist al jarenlang dat ik teveel dronk en heb talloze keren geprobeerd te minderen. Op een dag kwam ik toevallig hier en wilde nog steeds minderen, zoiets als alleen drinken tijdens de weekenden. Toen werd mij uitgelegd dat dat vrijwel kansloos is en dat je beter helemaal kan stoppen -- voor altijd of iig eerst geruime tijd, een jaar wordt aanbevolen. Ik ben toen dus gestopt en heb gaandeweg veel geleerd over mn verslaving. Later wel weer begonnen min of meer met mate en met meer of minder succes over de jaren (nu ruim 8 jaar). Verslaafd blijf je altijd, je moet alleen een manier vinden om ermee te leven. Een aantal hier zijn helemaal gestopt, sommigen min of meer, anderen zitten nog middenin de worsteling. Soms wipt er eentje van de ene categorie naar de andere 🙃 Soms overlijdt er eentje want dat is ook de trieste realiteit van de alcohol. Van het leven überhaupt natuurlijk.

De aanleiding om te stoppen is meestal dat het "zo echt niet verder kan gaan" (ofwel rockbottom). Langzaam afbouwen is erg lastig, meteen helemaal stoppen wordt aangeraden tenzij dat je echt krankzinnige hoeveelheden drinkt.

Het stoppen voelt als een overwinning op jezelf, na lange tijd kan je eindelijk weer eens echt trots zijn. Even flink doorbijten met veel vermoeidheid, detoxen wekenlang en natuurlijk trek om toch maar weer een fles te openen. Later komen daar wel gemengde gevoelens bij vaak, want de alcohol vervulde wel een functie dwz het verdoven van emoties meestal, en je moet daar dus op een andere manier mee leren leven. Is best wel een hoop introspectie bij nodig, je moet je eigen gedrag en ideeën ter sprake kunnen brengen al was het alleen al met jezelf.

Ken uzelve, zei het orakel 🤓

2 uur geleden bewerkt door bumperjim

[renaldo61]

Ik ben gestopt omdat ik zoals bumperjim het stelt rockbottom zat. Ik had maar een optie meer en dat was vooruit want ik stond met mijn rug tegen de muur. Een zaterdag was de laatste dag dat ik gedronken had. Op zondag had ik een alchohol controle en ik blies serieus positief. Dan de maandag daarachter had ik mijn gesprekje met mijn psychiater waar ik hier al veel over geschreven heb. En terug beginnen drinken vond ik echt geen optie meer. Ik kreeg trouwens de kans ook niet van mijn psychiater want ik moest diezelfde dag van haar terug in volledige opname. De zin om te drinken is er soms nog, maar ik doe het niet meer (voorlopig toch niet)

[lady jane]

8 uur geleden zei Jasmijn:

niet helemaal

helemaal niet ben ik bang.
Erkennen en ernaar handelen
zou de eerste echte stap kunnen worden
maar lijkt nog ver weg
niet sexy he zo'n man dan.
Zoek hulp voor jezelf Jasmijn.
Sterkernaast is voor naasten bij de Jellinek
Al Anon bij de AA, Tactus hier heeft ook hulp paraat.
Het is niet te doen en je relatie kan dit niet aan, jijzelf uiteindelijk ook niet.
Je moet eerst en vooral voor jezelf zorgen nu.

sterkte

[bumperjim]

43 minuten geleden zei lady jane:

niet sexy he zo'n man dan.

🤣🤣🤣 je zegt t...