Spring naar bijdragen

Wat kan de AA betekenen voor je herstel?


gwen

Aanbevolen berichten

Ik heb vanavond zo'n fijne meeting gehad :-)

Het mooie is dat het programma langzaam begint in te dalen bij mij.

Woorden die ik al heel vaak had gelezen/gehoord had,

krijgen nu een andere betekenis voor me,

Ik die nooit een sponsor wilde, want IK kon het wel alleen :$

Ben nu zo dankbaar voor mijn sponsor,

Morgen gaan we lunchen,

Ik heb nu mooi de tijd om aan het programma te werken,

en dat ga ik ook doen,

Per dag.

Dit wilde ik even kwijt :)

Slaap lekker en sterkte voor hen die het nodig hebben.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooi Gaby. Ik heb ook weer eens gemerkt hoe een meeting doorwerkt. Het maakt het niet-drinken toch veel gemakkelijker. Je moet het ervaren hebben om de kracht van meetings te kennen. Het is heel wonderlijk.

Een GOEDE sponsor is heel belangrijk. Iemand die er werkelijk voor je is. Ik heb er niet zo'n goede ervaring mee. Iemand die het drukker had met haar geliefde en mij wat liet zwemmen. Ik heb daarvan geleerd niet te snel iemand je sponsor te laten zijn. Niet iedereen kan het. Het vraagt natuurlijk ook best wel wat van je. Ik geloof dat ik er ook niet geschikt voor zou zijn. Maar dat weet ik natuurlijk ook niet. Als het klikt met iemand zou het misschien wel kunnen.

Een fijne dag.

AA-groet van Hanneke :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Uit; As Bill sees it,

Moeilijkheden; opbouwend of vernietigend?

"Toen kwam AA. Hier leerden we dat moeilijkheden

een levensfeit zijn voor iedereen.

Verwonderlijk genoeg stelden we vast dat onze moeilijkheden,

met Gods genade, konden worden

omgezet in onvoorstelbare zegeningen"

Ik leer veel.

Om te gaan met moeilijkheden.

Ik hoef gelukkig niet meer te drinken,

of in ontkenning te schieten.

Ik leer om te aanvaarden.

Mijn bordje is best heel vol nu,

wat ik helaas hier nog niet kan delen.

Maar door kalm te zijn, en te vertrouwen

n mijn Hogere Macht komt het goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Toen ik binnenkwam bij AA, voelde ik me heel

"special", heel bijzonder...

Anders dan de anderen...

Want ik zat echt diep, en had zoveel meegemaakt.

Allemaal goede redenen kunnen bedenken om in het

verleden op een zuipen te zetten.

Pas toen ik echt de aandacht van mijn eigen ego

kon verplaatsen naar mijn fellows, hoorde ik

dat zij ook allemaal heel veel ellende

meegemaakt hadden...

Soms leek het wel of we met onze miserie

tegen elkaar aan het opbieden waren!

(Dan moet ik dus aan de Monty Python-sketch

denken waarin ze tegen elkaar opsnoeven

hoe arm ze wel niet waren...)

Pas nu, in nuchterheid leer ik om te gaan

met moeilijkheden.

En te beseffen dat iedereen zijn rugzakje

draagt.

Het programma helpt me enorm hierbij.

En nee, ik ben niet "special".

Gelukkig niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Schijnt typisch alcoholisch te zijn je speciaal voelen. Bv te zeggen: Als jij had meegemaakt wat ik heb meegemaakt...of : als je zo'n vrouw had als ik dan...Altijd zeer speciale redenen om het op een zuipen te zetten. Vaak ook anderen de schuld geven.

In de tijd dat ik langer nuchter was en naar de AA ging heb ik geleerd me niet meer zo bijzonder te vinden. Iedereen heeft zijn pak te dragen. Als dat een reden was om te drinken zou de hele wereld wel kunnen drinken. Maar het wonderlijke is dat mensen met zwaardere pakken dan ik nuchter zijn!!!

Toch betrap ik me zelf er nog steeds op dat ik moeilijk tegenspraak duld bv. Ook een teken dat ik me nog steeds speciaal, beter voel dan anderen. Dat is een van die karakterfouten waar mijn Hogere Macht, voor mij God, me van verlossen zal. Als ik eraan werk en het echt wil.

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ai, hoe herkenbaar Hanneke...

Ego, zelfzuchtig gedrag. een van mijn karakterfouten.

Ik merk, dat als ik tijdens bijeenkomsten me focus op wat

anderen "sharen" ik minder met mezelf bezig ben,

en met MIJN verhaal, mijn share.

Daar heb ik veel meer aan...(weer ego, zucht)

Juist door me te concentreren op de nog nieuwere

nieuweling, en na afloop hun verhaal te horen,

kan ik behouden wat ik heb.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat herkenbaar Gwennie en Hanneke.

Ook ik wilde altijd maar vertellen hoe zwaar en moeilijk mijn leven was.

En nu heb ik dat gelukkig niet meer, echt gelukkig.

Nu nog verlost worden van andere dingen die me storen aan mezelf en wat te maken heeft met ontkend te worden.

Altijd erkenning zoeken, daar word je zo moe van. Ben nog lang niet klaar met dat proces maar heb goede hoop daar ook doorheen te komen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Emma, dat is precies waar ik mee bezig ben in stap 4.

Net zoals het fijn is om grote lenteschoonmaak

in huis te houden, voelt dit ook goed.

Hoewel het wel confronterend is.

Maar deze manier geneest beter dan verdoven

en ontkennen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

"De beloften"lezen we aan het einde van een bijeenkomst.

Elke keer weer.

Meestal leest diegene die een van de beloften waarheid zag worden

in zijn/haar leven.

Of juist iemand die de belofte op een beter leven heel hard

nodig heeft.

Een stukje;

"Het gevoel van nutteloosheid en zelfbeklag zal verdwijnen.

Wij zullen onze aandacht voor eigen belang verliezen en die

voor onze medemensen zal groeien. Onze zelfzucht zal verdwijnen."

Link naar opmerking
Deel via andere websites

vervolg(uit de BB, blz 119)

"de beloften".

"They will materialize if we work for them".

Onze hele houding tegenover het leven en onze kijk

daarop zullen veranderen.

Angst voor mensen en maatschappelijke onzekerheid

vallen weg.

Gevoelsmatig zullen we weten hoe we moeten handelen

in omstandigheden die ons vroeger in verwarring

brachten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Uit het BB, Hfd 4, de vraag over het geloof.

"Voor iemand die zich een ongelovige of een agnosticus weet,

lijkt een geestelijke belevenis iets onmogelijks;

maar op dezelfde voet doorgaan is voor de echte

alcoholist een regelrechte ramp.

Ten dode gedoemd te zijn door alcohol, dan wel voort te leven

op geestelijke grondslag is een keuze die niet altijd

gemakkelijk valt"

Deze laatste zin bedoelen de schrijvers heel serieus.

Onbegrijpelijk, nu ik erover nadenk.

De ziekte alcoholisme gaat zover in zijn 'insanity'

dat die keuze tussen een spiritueel leven

of de dood inderdaad niet makkelijk is.

En als dat anders was, waren er geen alcoholisten

meer die nog moeten lijden in actief gebruik.

Maar zo is het helaas niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, ik denk dat men aanhikt tegen het woord "geestelijk" en dat betrekt op religieus kerkelijk leven. Zo is het wel voor mij. Maar hoeft het voor anderen niet te zijn. Geestelijk leven kan heel ruim opgevat worden. Ieder kan er echt zijn eigen invulling aan geven. En ook agnosten en ongelovigen hebben op de een of andere manier een geestelijk leven. Alleen al doordat ze mens zijn.

En ook: als men geniet van de natuur en dat soort dingen dat is voor mij al geestelijk leven. Maar dit genieten kennen drinkende alcoholisten niet. Dat is het probleem. Denk ik. Daarom hebben zij ook geen geestelijke ervaringen zoals het gezang horen van een vogel. Of het spinnen van je poes. ( Als die dat tenminste nog doet als die bij je in de buurt is :) )

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Er zijn ook 11de Stap meetings.

Ook voor mij, als nieuwkomer fijn om bij

te wonen.

Daar leer ik hoe ik meditatie en gebed een

plek in mijn dag kan geven.

Uit het BB, HFD 6, aan het werk,

over de Elfde Stap;

"Voor we s'avonds naar bed gaan denken

wij over onze dag na. Zijn we vol wrok, zelfzuchtig,

onoprecht of angstig geweest?

Moeten we ons nog ergens voor verontschuldigen?

Hebben we iets voor ons gehouden dat met

een ander besproken had moeten worden?

Zijn we vriendelijk en liefdevol tegenover

de ander geweest?

Wat hadden we beter kunnen doen?"

wordt vervolgd

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vervolg Elfde Stap, uit het BB blz122, hfd 6 Aan het werk.

"Wanneer we de volgende morgen wakker worden,

denken we aan de vierentwintig uur die voor ons liggen.

We overdenken onze plannen voor vandaag.

Voor we beginnen, bidden we God (zoals wij Hem zien)

ons bij te staan in ons denken, waarbij wij Hem vragen

onze gedachten te vrijwaren van zelfbeklag, oneerlijkheid

en zelfzucht."

Ik heb ervaren door mezelf een kwartier te geven

de dagelijkse weerspiegeling en bezinning te lezen,

mijn dag te overdenken en op te schrijven, ik

heel rustig de dag begin.

En als het een dag niet lukt, ik de hele dag

dat stabiele gevoel mis.

Ik zou graag s'ochtends mediteren.

Maar daar heb ik helaas de rust nog niet voor.

Misschien halverwege de dag....

Tijdens de lunchmeetings nemen we 10 minuten

voor meditatie, en het werkt echt!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, niets kan verkeerd met ons gaan omdat er over ons gewaakt wordt. Soms als het zwaar is in het leven lijkt dat moeilijk te geloven. Toch zijn juist de moeilijke en zware dingen in ons leven onze leermeesters. Wat zou er van ons worden als altijd alles gemakkelijk zou gaan?

Zo geloof ik in een liefhebbende God. Die met ons gaat door en in de moeilijkheden.

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is inderdaad heel belangrijk hoe je je dag begint en eindigt. Niet zomaar de dag inschieten. En ook niet zomaar je bed inrollen.

Dankbaarheid voor ALLES is een belangrijke kracht in ons leven. Ook voor de moeilijke dingen.

Ik probeer 's morgens als ik net wakker ben 5 dingen te bedenken waarvoor ik dankbaar ben. En er is zoveel!!! Deze oefening maakt dat ik zo door de dag heen af en toe ook diepe gevoelens van dankbaarheid heb. Dat is voor mij heel belangrijk. Van nature ben ik tot negativiteit geneigd. Gevoelens van dankbaarheid zijn precies het tegenovergestelde.

Als ik altijd negatief ben ben ik eerder geneigd maar weer te gaan drinken. Ben ik positief ingesteld dan wil ik dat niet verpesten door weer te gaan drinken. Zo werkt het wel bij mij.

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De ziekte alcoholisme manifesteert zich in drie vormen bij me;

Het is een fysieke aandoening; als ik alcohol in mijn lichaam giet,

vormt zich dwangmatig gedrag, en is er geen limiet.

Het is een mentale kwestie; het obsessieve denken over

alcohol, trekmomenten overvallen me, de insane gedachte

dat ik wel dat ene glas zou kunnen nemen.

Het spirituele aspect van de ziekte; een egocentrische

houding in het leven, vol zelfzucht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...