een jaar droog en nu?

[Rebos]

Nou ik zal proberen mijn stukje van mogelijk 'moeilijke' aspecten te ontdoen.

Ik heb ervaring met te veel drinken en met het het feit dat ik dat als problematisch ervoer. Ik heb ook ervaring met het een tijdje stoppen, cq minderen. Omdat dat steeds iets tijdelijks betrof was er op de achtergrond steeds de 'troost' dat er binnen afzienbare tijd weer een neut klaar stond. Dát vind ik een afhankelijkheid, weliswaar ingegeven door het wél drinken, maar beleefd tijdens het niet-drinken. Ik lees hier en op andere fora ook erg veel bijdragen van mensen die al een tijd droog staan of minderen en die op de niet-drink momenten steeds geobsedeerd worden door het zin hebben in drank enoverwegen om toch maar dat ene glaasje te proberen.
Ook het elke dag opnieuw beslissen om er geen drankdag van te maken lijkt me, voor mij althans, een moeizame onderneming omdat je toch elke dag weer die afhankelijkheid erkent. Ik zou op die manier veel te veel bezig zijn met het toelaten van drank in overwegingen en gedachten. Het op deze manier ermee bezig zijn, het erg veel contact zoeken met lotgenoten, het steeds maar overwegen... dát vertegenwoordigt voor mij dus die afhankelijkheid van niet-drinken. Wellicht vinden anderen er baat bij, ik zie liever onder ogen wat ik wil, neem op grond daarvan een besluit en probeer dan het afwezig zijn van drank een niet te overheersende rol te laten spelen.
Ik geloof zeker dat na een periode van (te) veel drinken het onder bepaalde omstandigheden mogelijk is weer 'normaal' te drinken waarbij de afhankelijkheid niet meer aanwezig is. Ik zou dus pas eventueel weer wijn willen drinken als daar geen enkele reden toe is.

[Kohtje]

Hallo Rebos.

Ik volg nog aldoor deze discussie met en over jou met veel belangstelling. Ik voel een heleboel dingen met je mee. De kern bij jou betreft de vrije wil, het onafhankelijk zijn, je door niets en/of niemand willen laten sturen in wel of niet. En dat is, als het kan, zo'n beetje het hoogste niveau van vrijheid.
Maar de grote vraag blijft nog aldoor: Kan het? Je bent er ondertussen wel van op de hoogte dat voor het overgrote deel van verslaafden die vrije wil een handicap heeft opgelopen. Toch heb je, mijns inziens, moeite om dat voor jezelf te erkennen. Logisch, want dat haalt je eigen wens weer onderuit. Je zit met een dilemma waar geen uitweg voor is. In feite geef je zelf dit dilemma al aan als je zegt dat je alleen eventueel weer wijn wilt drinken als daar geen enkele reden toe is. Op het moment dat je alleen al maar denkt weer wijn te willen drinken is dat al een reden. En andersom, als er geen reden is wil je ook niet drinken. De twee helften van deze zin kunnen eenvoudigweg niet aan elkaar geplakt worden.

Groetjes, Kohtje.

PS Nog wel van harte gefeliciteerd met je jaar alcoholvrij.....

[petra]

Kijk, nú gaat het ergens over, heren Rebos en Kohtje
dat mag ik graag zien.
Want hiermee zie ik ook mezelf weer
hoe ik het ook wend of keer, ik kom er niet onderuit
die opgebouwde afhankelijkheid is in mijn ervaring nu vervangen door een opgebouwde, fel verdedigde onafhankelijkheid van alcohol.
Ik geef ronduit toe: geforceerd.

Ooit zal ik geen forum meer nodig hebben, ik hoop over niet al te lange tijd, als mijn leven weer wat op stevige poten staat bijvoorbeeld.
dan zal het niet-drinken hartstikke normaal, een vaste werkelijkheid worden, zonder moeite,
gewoon 'my way of life'. zonder grote alertheid, zonder twijfel.
en waarschijnlijk, als ik daarover fantaseer nu, ook niet gepaard aan het gevoel van afhankelijkheid van niet-drinken.
die keuze maken is bepaald door mijn vrije wil.
zoals ik ook ooit bepaald heb dat ik niet afhankelijk wil zijn van sigaretten en nu niet ervaar dat ik zo onvrij ben door het niet-roken.
wat wel waar is en het ook moeilijker maakt dan niet-roken, is dat drank zo normaal en ingeburgerd is.
in mijn woonplaats is nu een festival gaande, gesponsord door de gemeente :" Music & Beer" .
Ik ga een brief sturen.
Ik vind het te gek voor woorden om op een andere pagina van het krantje te lezen dat er weer jongeren met een alcoholvergiftiging op de EH zijn binnen gebracht.

Daar wil ik me wel druk over blijven maken, ja...........................

[Rebos]

Natuurlijkl Kohtje, ik besef terdege dat mijn opmerking pas wijn te drinken als er geen aanleiding voor is, een paradox is. Met opzet zo neergeschreven om te illustreren wat ik bedoel. Het stoeien met die 'vrije' (bestaat natuurlijk nooit helemaal) wil, boeit me uitermate. En zeker het gegoochel met de begrippen 'willen' en 'kunnen', waar menig filosoof van aan de drank is geraakt.
Als je, zoals je treffend zegt, een handicap hebt opgelopen, moet je daar rekening mee houden om de kwaliteit van je bestaan te optimaliseren. Alleen de omvang en mate van handicap is in het grijze gebied van (overmatig) alcoholgebruik zo moeilijk vast te stellen. Helaas zullen schade en schande hier leermeesters kunnen zijn, zoals je zo veel leest.
Ik ben het níet met je eens dat ik moeite zou hebben iets bij mezelf te herkennen en te onderkennen. Ik sluit mijn ogen bepaald niet voor bepaalde effecten die op de loer liggen, gezien mijn verleden en karakter. Daarom ben ik voorzichtig. Daarom bedien ik me van die paradox. Daarom lees ik hier over de strijd van anderen. Daarom hecht ik zo aan de woorden van Petra die zo kernachtig relevant reageerde. Ik hoop dat alles wat ze tegen anderen zegt ook op haar zelf van toepassing is en blijft.
Ik ervaar mijn situatie dan ook bepaald níet als een dilemma, omdat ik me in elk geval bij één van de mogelijkheden (niet drinken) zeer wel bevind. Die kwaliteit van dit huidige welbevinden wil ik dan ook niet prijsgeven. Mijn schade en mijn schande van ooit teveel drinken, mijn goed voelen nu zonder drank geven dit in.
Maar, (o stokpaardje), ik blijf me daarnaast afvragen of dat welbevinden, die vrede met mezelf en mijn omgeving gehandhaafd kan blijven met af en toe een glas wijn. Omdat het zo lekker is.
Overigens Kohtje heb ik grote bewondering voor jouw manier van strijd, voor je invoelend vermogen en jouw betrokken reageren op anderen.

[Kohtje]

Dag Rebos.

Okee, ik geef toe, ik heb een foutje gemaakt in m'n beoordeling wat betreft jouw her- en onderkenning van het paradoxale in wat je zegt. Dat spijt me, maar toch ook weer niet. (over paradoxen gesproken..) Zo stukje bij beetje ben ik je eigenlijk gewoon aan het aftasten. En elke keer als ik weer op een foute conclusie word gewezen stel ik het beeld dat ik me gevormd heb weer een beetje bij. Ook nu weer.
Ik denk nu dat je het spel van welles/nietes eigenlijk veel leuker en interessanter vindt dan het drinken op zich. Dat je een filosofisch ingestelde geest hebt die alle grenzen van het mogelijke en onmogelijke aan het aftasten is. En als er dan een oplossing schijnt te zijn daar weer even een gaatje inprikken, waardoor er weer een zee van mogelijke oplossingen tevoorschijn komt. Volgens mij heb je het, net als ikzelf, nodig om met het probleem bezig te zijn zodat daardoor het probleem niet de kop op steekt, of in elk geval onder contrôle blijft, daarnaast is het gewoon reuze boeiend.
Petra die ik ook bewonder om haar to the point uitspraken zegt eigenlijk het tegenovergestelde. Ze hoopt het forum niet meer nodig te hebben als niet drinken normaal is geworden. Petra, als je dit leest, ik hoop het ook voor je als dat je wens is, maar denk er nog eens over na als je zover bent, alsjeblieft, want mensen voor wie niet drinken normaal is geworden kunnen een zeer welkome en leerzame aanvulling zijn voor dit forum.

Overigens, Rebos, bedankt voor het compliment. Daar ben ik blij mee.

Vriendelijke groeten, Kohtje.