Mijn verhaal

[jell]

Hallo,

Ik was 19 jaar toen ik voor het eerst in aanraking kwam met gokken. Dit liep al snel uit de hand, dat had ik ook vrij snel zelf door en ben toen op zoek gegaan naar hulp. Ondanks de vele hulp bleef ik altijd een beetje aanmodderen. Dan ging het weer 2 maanden goed en dan struikelde ik weer om vervolgens alle scherven op te ruimen. 

De hoofdredenen voor mij om te gokken zijn stress en vermaak. Stress is het onbewuste gevaar. Vermaak is daarin vaak de gedachte die mijzelf overhaalt. 

Ik heb gedurende mijn verslaving altijd een goed betaalde baan gehad, dit gaf mij hoop dat ik ooit uit mijn studieschuld zou kunnen klimmen, maar tegelijkertijd gaf het veel druk en stress wat zorgde voor een vicieuze cirkel. 

Nu ben ik 27 en woon ik in Zweden met mijn vriendin. Ik ben hier naar toe verhuisd voor mijn droombaan en het avontuur. Ook heb ik heel erg veel aan mijn stress kunnen werken, ik heb minder verantwoordelijkheid en minder druk. Ik werk al sinds maart vanuit huis en dat bevalt mij geweldig goed.

Nog steeds blijft de verslaving mij op de hielen. Ik bleef de youtube video’s en twitch streams volgen als “vermaak”. Dat zorgde er voor dat ik het nooit helemaal af kon sluiten en dat ik nog steeds last heb van terugvallen.

Nu is het vandaag precies 60 dagen geleden dat ik heb gegokt en filmpjes heb gekeken. Dat voelt goed, ik merk het effect op mijn gemoedstoestand en behoeftes. Maar tegelijkertijd voelt het alsof ik wat extra’s nodig heb om op de been te blijven. Daarom schrijf ik hier mijn verhaal, met de gedachte dat als ik behoeftes heb in de toekomst dat ik mijn ei hier kwijt kan. 

Thanks,

Jelle

 

[jell]

Dag 66, het gaat goed, maar vandaag voelt pittig. Werk is wat frustrerend en vermoeiend, ik merk dat ik de behoefte voel om afleiding te zoeken en dan schiet gokken door mijn hoofd heen. 

Net pannenkoeken gebakken met mijn vriendin, goede afleiding, voel me nu weer wat beter. 

Eind van de middag nog wat activiteiten gepland: hardlopen, koken en daarna met mijn familie skypen. Genoeg om de dag goed door te komen. 

[Timberland]

Klinkt als prima acties, die op het moment niet altijd bevredigend voelen. Maar later op de dag terugkijkend wel. Vooral met het veel thuiswerken van deze dagen is de behoefte aan afleiding groot en moet je slim en sterk zijn. Pittige tijden, maar wel een mooie periode om definitief van het gokken afscheid te nemen. Van mij mag er best weer een casinosluiting voor lange tijd

[jell]

Thanks, ik ben ondanks dat het een mindere dag was er goed doorheen gekomen! Vandaag gaat prima, geen behoeften gevoeld. Hier in Zweden hebben ze een systeem waardoor je kunt blokkeren voor alle licensed casino's, dat is niet waterdicht maar beperkt de mogelijkheden gigantisch. Ik hoop dat dat ook snel naar Nederland gaat komen, wat betreft gok-problematiek aanpakken lopen ze zwaar achter in Nederland. 

Voor mij is thuiswerken echt heerlijk, ik ben heel snel overprikkeld en op kantoor had ik daar veel last van, kon niet even een momentje ergens rustig gaan zitten. Dat zorgde ook weer voor stress en behoefte om te gaan gokken. Toen ik thuis ging werken voelde ik mij steeds beter en minder vaak overprikkeld, dat maakt mij ook een leuker persoon. Echt een eye-opener voor mijn mentale gezondheid, ook na corona tijd hoop ik 3 dagen per week thuis te mogen werken.

13 oktober 2020 bewerkt door jell

[jell]

Dag 73, vannacht gedroomd dat ik de fout in ging en een filmpje had gekeken. Blijkt maar weer dat het gevaar toch altijd op de loer ligt. Vandaag werk, dan koken en daarna met de buren afgesproken om een spelletje te doen. Komt goed.  

[Drama]

8 uur geleden zei jell:

Dag 73, vannacht gedroomd dat ik de fout in ging en een filmpje had gekeken. Blijkt maar weer dat het gevaar toch altijd op de loer ligt. Vandaag werk, dan koken en daarna met de buren afgesproken om een spelletje te doen. Komt goed.  

Goed bezig Jell 73 dagen is toch een flinke periode waar je trots op mag zijn. Wel angstig dat het je toch nog zo bezig houdt na z'n lange periode van niet gokken. 

Ik herken het bij mezelf meer in dagdromen waarbij ik m'n gedachte de vrije loop laat gaan en alleen maar aan geld winnen denk. Krijg er dan ook echt zin in en dan is er bijna geen houden meer aan.

Maar goed ik blijf volhouden om me niet te veel mee te laten slepen in die gedachten. 

Gr. Drama

[jell]

21 uur geleden zei Drama:

Goed bezig Jell 73 dagen is toch een flinke periode waar je trots op mag zijn. Wel angstig dat het je toch nog zo bezig houdt na z'n lange periode van niet gokken. 

Ik herken het bij mezelf meer in dagdromen waarbij ik m'n gedachte de vrije loop laat gaan en alleen maar aan geld winnen denk. Krijg er dan ook echt zin in en dan is er bijna geen houden meer aan.

Maar goed ik blijf volhouden om me niet te veel mee te laten slepen in die gedachten. 

Gr. Drama

Hi @Drama, dat ben ik ook zeker, het voelt goed, op naar de 80!  Ik denk dat de angst vooral zit in de eerdere ervaringen met terugvallen, na een tijdje denk je er niet meer aan en juist dan is het gevaarlijk omdat het dan makkelijk is om te vergeten / verdrukken waarom je niet meer wil gokken.

Vandaar dat ik ook blij ben dat ik hier kan schrijven en ervaringen van anderen kan lezen, erg fijn om dan ook een berichtje te ontvangen van jou! Dat helpt om scherp te blijven. 

De gedachte aan gokken schiet toch wel een paar keer per dag door mijn hoofd (vaak door die reclames op websites), maar dat is zo minimaal dat ze ook gelijk weer verdwijnen. Wat mij helpt op zulke momenten zijn de activiteiten die ik al gepland heb voor de dag. Zoals vandaag: werk - gitaar les - hardlopen en vanavond dan een vriendin die hier een nachtje komt logeren. 

Blijf volhouden, succes! 

[jell]

80 dagen geen gok-gerelateerde activiteiten in mijn leven, daar ben ik zo blij mee! Een begeleider bij Tactus vertelde mij ooit:

Citaat

In 80 dagen kan je een gewoonte afleren of aanleren.

Nu geloof ik niet dat dat helemaal zo werkt bij een verslaving, maar vervangende gewoontes aanleren dat lukt wel. Die vervangende gewoontes helpen mij door de moeilijke momenten heen, In plaats van gok-filmpjes kijken besteed ik mijn tijd en energie nu aan:

* sport - fietsen, hardlopen en wandelen in de mooie natuur van Zweden. 

* spelletjes - Momenteel speel ik af en toe Red Dead Redemption 2, CSGO en League of Legends met vrienden. 

* koken - deed ik altijd al, maar nu wat meer nieuwe dingen proberen.

* gitaar - ik speel om de dag zo'n 20 minuutjes en heb 1 keer per week les.

* sociale activiteiten - bord/kaart-spelen, dineren, bar bezoekjes etc.  

Ook fijn is dat ik eindelijk mijn studieschuld goed aan het aflossen ben. Met de meest optimistische tijdslijn heb ik eind januari de schuld volledig afgelost, maar mijn doelstelling is eind maart zodat ik een buffer kan houden. 

Op naar de 90 dagen.

 

 

 

 

[jell]

Dag 87 - ging best prima afgelopen week, maar ik merkte dat ik er vaker aan dacht dan normaal. Voel ook iets meer behoefte momenteel. Denk vooral door de coronastress, al een jaar mijn familie niet gezien (dat is by far het langst ooit voor mij) en ik kan met kerst ook niet langskomen. Volgende week verhuizen we naar een ander appartement, ook aardig wat regelstress en deze week moet ik een workshop geven  (online) voor 30 man, pittige uitdagingen dus. 

Slecht geslapen ook vannacht wat voor mij altijd een waarschuwing is omdat ik dan minder alert ben en ook een teken dat ik gestresst ben. Mijn dag voor vandaag is: werk, gitaar spelen, koken (gele rijst met chorizo) en dan de badkamer inpakken. Dus wat dat betreft zit mijn dag vol en hoef ik mij geen zorgen te maken.

 

 

[HealMyself]

Hou vol, je doet het supergoed! Ik denk dat ik ongeveer rond dezelfde tijd als jij ben gestopt. Al vaker een gokpoging gedaan maar dit keer is het anders, omdat ik nog meer besef waarvoor ik het doe en waarom ik het vooral niet meer moet doen. Hou dat vooral voor ogen, zeker als je het moeilijk hebt. Succes! 

[jell]

14 uur geleden zei HealMyself:

Hou vol, je doet het supergoed! Ik denk dat ik ongeveer rond dezelfde tijd als jij ben gestopt. Al vaker een gokpoging gedaan maar dit keer is het anders, omdat ik nog meer besef waarvoor ik het doe en waarom ik het vooral niet meer moet doen. Hou dat vooral voor ogen, zeker als je het moeilijk hebt. Succes! 

Thanks, lekker bezig, goed om te lezen dat ik niet alleen ben in deze rit! Precies zoals je zegt, voor mij voelt het deze keer ook anders, ik blijf er actief mee bezig ondanks dat ik er maar amper "last" van heb momenteel. Ik wil het niet laten verslonzen om vervolgens weer uit te glijden en ik denk dat schrijven en lezen op dit forum de manier is. Naast natuurlijk beschermende maatregelen zoals:

* blokkades via spelpaus.se (ik woon in Zweden)

* blokkades bij payment providers: trustly en zimpler

* permanent bans bij zoveel mogelijk casino's 

Het is niet 100% waterdicht, maar het haalt de angel uit het gevaar en geeft mij de kans om na te denken voor ik weer de fout ga. Ik doe dit vooral voor mezelf en dat heb ik nu ook helder, ik wil uit deze vicieuze cirkel klimmen en mijn tijd, energie en geld aan positieve dingen besteden. 

[HealMyself]

Bij mij werkt schrijven ook, vooral in mijn dagboek. Het houdt me scherp. Als ik ga afwijken van de gedachtes waarom ik niet gok, en het 'duiveltje' tegen mij gaat zeggen dat ik wel kan gokken omdat ik bijvoorbeeld vast wel kan winnen, dan ga ik weer beginnen met gokken. Daarom blijf ik herhalen tegen mezelf en schrijf ik vaak op dat ik niet van het casino kan winnen, dat mijn gezin belangrijker is dan wat dan ook en dat ik ook niet meer in die stress wil leven. Als ik eraan terugdenk, denk ik 'nee, dat wil ik echt absoluut niet meer'. Ik wil geen stress  en niet weer moeten terugkijken naar mijn stommiteiten. Geen schuldgevoelens meer en niet meer dat gelieg. Ik voel me zoveel meer bevrijd doordat ik nog langer ervaar hoe het is om niet te gokken. Daar ga ik alles aan doen om dat zo te houden. Ook daarom maakt deze stoppoging anders. Ik besef nu zoveel meer dat ik niet van het casino heb kunnen winnen en ook nooit zal doen, dat ik me zoveel meer vrijer voel en dichter bij mezelf sta nu ik niet gok, en ik heb geen geldzorgen meer. 

Mijn knop is wat dat betreft om en ik geloof dat als je iets echt wil dat het je ook gaat lukken. Dan moet je er wel helemaal voor gaan om niet afgeleid te worden van je proces, want ik denk als je nog die 5% openhoudt, al is het zelfs maar 1%, dat je makkelijker kan terugvallen, althans, dat is mijn ervaring. Ik denk dat ik voor deze stoppoging er soort van overtuigd was dat ik moest stoppen maar mijn gevoel wilde er toch niet helemaal aan geloven, en dat terwijl het me veel stress en geldzorgen bezorgde. Maar ik wilde het nog niet helemaal loslaten denk ik omdat het blijkbaar ook iets opleverde. Met mijn pink hield ik het als het ware nog vast.

Ik wil hierbij overigens niet zeggen dat als je er 100% voor gaat dat je dan nooit meer terug kan vallen, want ergens ben ik daar wel bang voor. En ik heb genoeg verhalen gelezen van mensen die zijn teruggevallen. Want wat nou als ik stress ga ervaren doordat er bepaalde dingen in mijn leven gebeuren, zal ik dan net zo sterk kunnen zijn en niet terugvallen in mijn verslaving? Ik hoop zo dat het me dan ook gaat lukken. Sowieso wil ik de overtuiging blijven houden dat ik voor eens en altijd kan stoppen. Dat zorgt ervoor dat mijn stoppoging nog krachtiger is dan al die andere pogingen. 

Ik denk dat je het heel goed doet door bepaalde dingen te blokkeren, door ook te schrijven en andere dingen te ondernemen. Je wil het ook absoluut niet meer toelaten. Je gaat wat dat betreft ook voor de volle 100% Nogmaals succes en blijf die focus houden! 

7 november 2020 bewerkt door HealMyself

[jell]

Op 7-11-2020 om 02:07 zei HealMyself:

Met mijn pink hield ik het als het ware nog vast.

Mooi gezegd, ik denk dat dat helemaal waar is, ook in mijn geval. Maar ook denk ik dat dat stukje de verslaving is, je brein die je manipuleert en in een staat brengt waarin je niet goed kan relativeren. Die gedachten en gevoelens gaan vanzelf weer weg, maar het is erg moeilijk om jezelf in controle te houden en geen impulsieve acties te doen op zulke momenten. 

De afgelopen dagen voelde ik weer wat meer drang, het is iets opbouwends, ik kan het niet helemaal uitleggen. Wel had ik het al voorzien vanwege de vele "stressvolle" activiteiten: De verhuizing is nu voltooid, wel één grote bende nog in huis. De workshop is afgelopen. We hebben de knoop doorgehakt, we gaan niet naar NL met de kerst, in plaats daarvan gaan we naar Lapland de wildernis in met sledehonden voor drie dagen.

Nu die stressvolle activiteiten voorbij zijn hoop ik dat de storm wat gaat liggen en mijn drang weer wat minder wordt. We zijn allebei op het goede pad, volhouden, succes @HealMyself!

P.S. Dag 96, op naar de 100!

[HealMyself]

Het is zeker ook de verslaving waardoor je brein een loopje met je neemt. En daarom is het zo ontzettend belangrijk om daar bewust van te zijn en dat zien om te draaien. Helaas speelt bij mij ook nog eens aanleg een rol. Mijn opa en mijn vader zijn ook verslaafd geweest aan gokken. Ik heb het wat dat betreft niet van een vreemde. 

Maar geweldig dat jullie naar Lapland gaan en klaar zijn met verhuizen. Alles is veel beter dan het gokken. Vier een feestje voor jezelf zou ik zeggen als je de 100 hebt gehaald :-) 

13 november 2020 bewerkt door HealMyself

[Jesse]

Ha Jell en anderen,

Ten eerste wil ik zeggen dat ik bewondering heb voor jullie allen die zo bezig zijn met het onder controle krijgen van deze o zo lastige verslaving. Zelf ben ik ook al 5 jaar bezig met het onder controle krijgen hiervan. Op mij 23e kwam ik ermee in aanraking. Tot op heden lukt het mij helaas nog steeds niet. Ik ben behandeld bij een verslavings kliniek. Niet intern, maar 15 weken intensieve begeleiding. Dit liep erg goed, maar merkte na 3 a 4 maanden dat de trek terug kwam en eigenlijk vanaf toen elke keer weer de fout in ging. Periodes van 1 a 2 maanden stoppen afgewisseld met weer periodes van gokken. De postieve effecten van het stoppen weet ik maar al te goed en voel me op die momenten ook erg sterk en fijn. Zowel op persoonlijk en sociaal vlak voel ik mij sterk. Wanneer ik dan weer in de fout ga voel ik mijzelf een krant en wil ik het liefst verdwijnen en terugkomen wanneer de gevolgen hiervan weer zijn opgelost. Ook zou ik mezelf dan wel iets aan willen doen. Toch pak ik mezelf steeds weer bij elkaar en maak ik een plannetje om nooit meer te gokken. Helaas werkt dit steeds niet. Ik merk nu dat ik het echt even niet meer weet. Zelf had ik nooit gedacht om ‘medeverslaafden’ te contacten en hier kracht en tips uit te halen. Vandaar dat ik dit nu doe en ik moet zeggen dat het opschrijven van dit stuk en wetend dat jullie dit lezen mij al iets meer kracht geeft. 
 

hou jullie goed en zal proberen geregeld eens te lezen en te antwoorden.

 

groetjes,

 

Jesse

[jell]

15 uur geleden zei HealMyself:

Het is zeker ook de verslaving waardoor je brein een loopje met je neemt. En daarom is het zo ontzettend belangrijk om daar bewust van te zijn en dat zien om te draaien. Helaas speelt bij mij ook nog eens aanleg een rol. Mijn opa en mijn vader zijn ook verslaafd geweest aan gokken. Ik heb het wat dat betreft niet van een vreemde. 

Maar geweldig dat jullie naar Lapland gaan en klaar zijn met verhuizen. Alles is veel beter dan het gokken. Vier een feestje voor jezelf zou ik zeggen als je de 100 hebt gehaald :-) 

Ja het blijft lastig om op de zwakke momenten je daar niet aan toe te geven. Gisteren en vandaag zijn voor mij echt pittige dagen met veel behoefte naar een uitweg. Even klaar met alle stress, gewoon even rust nu. Gelukkig heb ik mij goed gehouden en met het lezen van je bericht voel ik mij weer extra sterk!

Aanleg.. ja daar geloof ik ook zeker in. Ik weet niet van verslavingen binnen mijn directe familie. Heb je het daar met hen weleens over gehad? Hoe zij daar mee omgaan? Lijkt mij heel leerzaam. 

Ik ga zeker een feestje vieren als ik de 100 haal, we zijn er bijna! 

[jell]

4 uur geleden zei Jesse:

Ha Jell en anderen,

Ten eerste wil ik zeggen dat ik bewondering heb voor jullie allen die zo bezig zijn met het onder controle krijgen van deze o zo lastige verslaving. Zelf ben ik ook al 5 jaar bezig met het onder controle krijgen hiervan. Op mij 23e kwam ik ermee in aanraking. Tot op heden lukt het mij helaas nog steeds niet. Ik ben behandeld bij een verslavings kliniek. Niet intern, maar 15 weken intensieve begeleiding. Dit liep erg goed, maar merkte na 3 a 4 maanden dat de trek terug kwam en eigenlijk vanaf toen elke keer weer de fout in ging. Periodes van 1 a 2 maanden stoppen afgewisseld met weer periodes van gokken. De postieve effecten van het stoppen weet ik maar al te goed en voel me op die momenten ook erg sterk en fijn. Zowel op persoonlijk en sociaal vlak voel ik mij sterk. Wanneer ik dan weer in de fout ga voel ik mijzelf een krant en wil ik het liefst verdwijnen en terugkomen wanneer de gevolgen hiervan weer zijn opgelost. Ook zou ik mezelf dan wel iets aan willen doen. Toch pak ik mezelf steeds weer bij elkaar en maak ik een plannetje om nooit meer te gokken. Helaas werkt dit steeds niet. Ik merk nu dat ik het echt even niet meer weet. Zelf had ik nooit gedacht om ‘medeverslaafden’ te contacten en hier kracht en tips uit te halen. Vandaar dat ik dit nu doe en ik moet zeggen dat het opschrijven van dit stuk en wetend dat jullie dit lezen mij al iets meer kracht geeft. 
 

hou jullie goed en zal proberen geregeld eens te lezen en te antwoorden.

 

groetjes,

 

Jesse

Hi Jesse,

Welkom op het forum en bedankt dat je hebt geschreven! Ik ben hier ook pas recentelijk bij aangesloten om te schrijven en steun te vinden die mij op het juiste pad houdt. Ik kan mij goed herkennen in je verhaal, waarop gok je vooral? Bij mij begon het in het holland casino met vrienden, toen ging het online naar slots. En daar raakte ik de controle helemaal kwijt. Het internet is super moeilijk te controleren, een fysiek casino kan je je voor uitschrijven en die zijn er maar beperkt, online zijn er 10.000en casino's. Hele smerige zaakjes die er alles aan doen om je verslaving te misbruiken en leeg te knijpen.

Wat voor maatregelen heb je tot nu toe geprobeerd toe te passen om te stoppen naast je behandeling? Ik heb ook een individuele behandeling gevolgd en een groepsbehandeling een aantal jaar geleden. De groepsbehandeling deed ik als opvolger om steun te vinden. Dat was erg lastig omdat ik veruit de jongste was en de mensen in de groep hadden ook te maken met andere verslavingen.

Anyway, goed om je verhaal te lezen, ik hoop dat je vaker langs komt en je ervaringen deelt. 

Groetjes,

Jelle

 

 

[jell]

Dag 101 - Eindelijk de 100 gehaald! In het begin was het appeltje eitje de eerste 2.5 maand amper tot geen behoefte gehad. Toen kwam de stress en daarmee ook de behoefte ineens om de hoek. Zoveel drang naar even die uitweg, je hoofd die je verteld dat een gokje "leuk" is en dat het wel kan. 

Ik sta er zo van versteld hoe makkelijk je jezelf om kan praten. Juist omdat ik ook zo helder heb dat ik dit niet meer wil. Dat het niet even "leuk" is, maar vooral fucking pijnlijk de dag dat je weer al je zuurverdiende geld weer hebt weggespoeld.

Het is heftig om te zien hoe die bedrijven te werk gaan en daarmee letterlijk mensen hun levens kapot maken. Ja het is ook vermaak, zeker in een fysiek casino met vrienden een keertje. Maar die online zaakjes dat is echt smerige business waar alles ingesteld is om je zoveel mogelijk geld af te troggelen. Hulp wordt pas geboden als jij er om vraagt, terwijl die zaken dondersgoed kunnen inzien wanneer iemand een gokprobleem heeft, want die data hebben zij gewoon. Ongelooflijk wat kan ik mij hier boos om maken, ik kan hier nog uren over doorschrijven, om nog maar niet te beginnen over de nederlandse overheid en haar beleid (dat er niet is). 

Anyway, vandaag valt er wat te vieren, er is een slag gewonnen. Op naar de 110.

 

 

[HealMyself]

Ik heb het met mijn vader weleens over gehad. Hij maakte me ook duidelijk dat ik moest stoppen met gokken, dat ik nooit zal winnen van het casino en het zonde van mijn geld is. Hij probeerde me dus in te laten zien dat het beter is om te stoppen. Dat gesprek was alweer een tijdje terug, maar ik dacht toen nog niet helemaal aan stopen, gewoonweg omdat ik er nog nier aan toe was en het nog niet helemaal wilde zien.

Inmiddels merk ik ook dat ik het wat lastiger heb doordat ik wat stress ervaar. Maar ik hou vol! Ik wil niet meer dezelfde ellende van geldzorgen en nog meer stress en kopzorgen opnieuw ervaren. 

Ik snap overigens je boosheid over de casino's maar uiteindelijk heeft dat geen zin, want uiteindelijk ben jij verantwoordelijk voor je eigen gedrag. Zo zijn er zoveel meer dingen waar je verslaafd aan kan worden, zoals alcohol, seks, drugs, roken, maar al die dingen kan je ook niet de wereld uitdrijven. En dat jij verslaafd kan raken aan een casino betekent niet dat het bij een ander ook zo werkt. Dus begint het toch echt bij jezelf. 

Maar je bent nog steeds goed bezig en je hebt heel goed die 100 dagen gehaald. Daar mag je trots op zijn. 

Jesse, succes met je proces! Hopelijk haal je hier veel steun uit. 

 

[jell]

Ja iedereen snapt dat het zonde is van je geld, maar dat stemmetje in je hoofd maakt het je zo onnodig moeilijk. Ik heb het er ook vaak met mijn ouders over gehad, ze hebben altijd naar mij geluisterd, maar ik zie ook dat ze het niet kunnen begrijpen, dat is wel lastig. Af en toe praat ik met mijn vriendin over mn verslaving, vooral afgelopen weken aangegeven dat ik gestresst ben en dat ik daardoor gevoeliger ben voor een terugval. Naast dat ik hier mn ei kwijt kan, werkt dat wel een beetje. Ik merk eigenlijk dat sinds ik hier ben gaan schrijven ik ook meer behoefte voel om mijn gok-gevoelens te delen met mijn vriendin.

Ja ik ben het met je eens over dat het geen zin heeft om boos te zijn op die casino's. Maar dat is ook een beetje je ogen sluiten voor alle rotzooi die online gebeurt - net zoals de overheid met hun ontbrekende beleid (ja er wordt eindelijk aan gewerkt). Je wordt letterlijk uitgekleed terwijl alle signalen van gokproblemen zichtbaar zijn bij die zaakjes. Er is een verschil met verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag en doelbewust getarget worden om helemaal kaal geplukt te worden door je zwakke plek te misbruiken. Dat is wat er nu veel gebeurt online, en ja jij als speler maakt de fout door in te gaan op die rotzooi helemaal waar. 

In ieder geval, dat was even mijn frustratie na weer die vele drang afgelopen weken, dicht tegen de fout aangezeten en wou het even van mij afschrijven, niet mijn bedoeling hier een hele discussie over te beginnen. Denk dat ik dan beter bij de beleidsmakers aka politic terecht kan

Dag 108 - de drang is weer wat verminderd, wel een gigantisch slaaptekort opgebouwd, de wallen hangen tot onder mijn lippen. Nu even hardlopen, dan werken, de was doen en rustig aan doen vandaag. Success allemaal!

 

 

 

[HealMyself]

Ik snap je over die online casino's. Ondanks dat het je eigen verantwoordelijkheid is, zou je denken dat er ook bescherming van hun kant zou moeten zijn. 

Inmiddels merk ik dat het voor mij steeds moeilijker wordt. Dat ik binnen een paar weken veel geld tot mijn beschikking heb, speelt ook een rol. Ik merk dat het stemmetje al langzamerhand tegen mij begint te zeggen dat ik dan wel even kan gokken want ik heb dan toch tijd en geld. De kunst is om daar niet naar te luisteren en mijn gedachten zien om te draaien. Gelukkig lukt mij dat nog, maar als ik me eraan ga overgeven, ben ik mezelf kwijt en zit ik morgen weer achter een roulettetafel.

[jell]

Herkenbaar, voor mij is het ook een beetje op en neer de laatste tijd. Ik heb ook veel geld tot mijn beschikking, geld dat ik spaar om mijn studieschuld af te lossen. Wat mij helpt om dat te beschermen is dat ik casino betalingen geblokkeerd heb bij trustly en zimpler, de payment providers. Het wordt nu heel erg moeilijk en omslachtig om een deposit te kunnen doen. 

De beste remedie voor mij om door de moeilijke periodes heen te komen is activiteiten plannen, denk aan sport, gamen, koken, wandelen of afspreken met mensen (digitaal kan ook). Kenbaar maken aan mensen in je omgeving dat je het moeilijk hebt helpt, gewoon om het even hardop te zeggen: "ik heb het best wel moeilijk", niet om een zwaar gesprek aan te gaan.

Veel succes komende tijd, met die donkere dagen vind ik het ook altijd moeilijker om goede afleiding te vinden. 

Dag 115 voor mij, gaat weer een stukje beter dan afgelopen week. Beter geslapen in ieder geval dit weekend.