Spring naar bijdragen

Huiskamer van zondag 19 april 2020


Louisa

Aanbevolen berichten

Goedemorgen!

Er is een wonder geschied geloof ik. Ik kwam niet in slaap. De dag was te doen maar avond niet lekker. Weet niet wat ik had? Was moe maar tevens gejaagd onrustig, mn hoofd was raar. Dat je wilt slapen, je lijkt weg te draaien en wordt wakker en je hoofd weet even niks meer. Heel eng. Dacht dat wordt morgen weer doodmoe wakker. Maar niet dus. 

Voel me wel heel raar in mn hoofd. Een mist? Hersenmist? Ik weet t niet te omschrijven. Alles lijkt vreemd? Onhelder hoofd? Ik zoek nog naar woorden om t te omschrijven. En steeds als ik mn ochtend vitaminepil neem weet ik niet meer of ik m genomen heb. Zo wazig. 

Gister heel de dag heel moe, maar rustig. Niet gehuild. Hoofd was ook heel moe, maar ook int lijf. Dat lijf is echt van de griep nog. Dacht in de middag breinpijn te krijgen. Hoofd was zwaar en begon te drukken, maar t bleef uit!

Nu heb ik t weer wilde wat schrijven maar ben t kwijt. Ik weet t niet meer. Enfin ik heb in de ochtend een kaart kunnen schrijven! Ja dat zijn voor mij grote dingen want dat dat lukt is geen vanzelfsprekendheid meer. 

Mn kat was gister raar. Wilde niet Eten. Normaal mauwt ie een uur voor tijd om eten en nu hoefde die niks. Nog nooit gebeurd. Hij keek ook echt sip. Hij zat in een hoekje maar te zijn. Af en toe naar de waterbak voor een lik. Ik heb m toegestopt op de bank en hij bleef slapen tot de avond. Normaal gaat ie om kroelen vragen. Nu niks. Gelukkig leefde die aan t eind van de avond op en leek ie weer zichzelf... hij at ook weer en vanochtend at hij ook weer. Heel apart.

Okee nu begint te duizelen voor mn ogen. 

O ja voor wie t niet duidelijk is. Ik schrijf elke dag in de huiskamer om van me af te schrijven. Het zijn lappen teksten. Dus ik snap als je t niet leest. :P maar ik ben van nature een schrijfster. Heb van 13 jaar tot 21 jaar elke dag een dagboek bij gehouden!!! Heb nu een kast vol met dagboekschrijfsels. Zinloos maar goed.

Ik merk gewoon dat ik t fijn vind om van me af te schrijven nu. Gewoon omdat t lucht. Soms is t wel lastig. Ik doe er ook lang over. Maar het geeft nog ook zoiets van. Ha dat lukt me nog. Voor wie t leest, zeg me als t onsamenhangend is en vol tikfouten. Ik zie t gewoon niet meer. Heel raar. Kan t niet meer beoordelen. Sommige ochtenden lukt t beter en soms dan zie ik t niet meer. Dan delete ik weer een heel stuk. Nu wil ik t ook weer wissen. Dan lijkt t me een rommelige tekst. Maar dat komt door mn rommelige hoofd.

Wees gegroet! Fijne zondag aan allen!

 

bewerkt door Louisa
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weet het allemaal niet meer. Zit met zware zelfmoordgedachten. Ik weet dat het allemaal in mijn hoofd zat maar heel dat gedoe met de ademhaling voelen, opmerken kan ik het maar niet gewoon geraken van niets te voelen. Vanaf de moment ik niets doe krijg ik tintelingen in mijn gezicht, spanning in mijn nek en zelfs gevoel van verstikking. Wordt er zo bang van. Kan me dan heel moeilijk concentreren. Er komen ook steeds van de meest negatieve gedachten. Weet zelfs niet of het allemaal zou verdwijnen moest ik terug valium begin te nemen. Ben overal ook constant bang. Kan niet rusten of slapen zonder me vreemd te voelen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

11 uur geleden zei Kabouter0Wesley:

Weet het allemaal niet meer. Zit met zware zelfmoordgedachten. Ik weet dat het allemaal in mijn hoofd zat maar heel dat gedoe met de ademhaling voelen, opmerken kan ik het maar niet gewoon geraken van niets te voelen. Vanaf de moment ik niets doe krijg ik tintelingen in mijn gezicht, spanning in mijn nek en zelfs gevoel van verstikking. Wordt er zo bang van. Kan me dan heel moeilijk concentreren. Er komen ook steeds van de meest negatieve gedachten. Weet zelfs niet of het allemaal zou verdwijnen moest ik terug valium begin te nemen. Ben overal ook constant bang. Kan niet rusten of slapen zonder me vreemd te voelen.

Ik heb hetzelfde maar dan met mn hoofd. Wordt er ook bang van en niets doen is niet uit te houden. Iets doen lukt niet met dat hoofd. Ik krijg ook gedachtes over euthanasie. Het hoeft niet meer. Het is hopeloos. Ook met afbouwen gaat dat hoofd niet meer normaal denken, wordt wslijk erger. Heel de tijd voel ik me raar. Alsof ik in een bubbel zit. Ik denk dagelijks het hoeft niet meer van mij. Maar ik ben zelfs te moe om mezelf iets aan te doen. Maar het voelt als ondraaglijk lijden. Sinds de griep is t heftiger dan ooit in mn hoofd. 

Kon ik je maar helpen. De psych was niks? Sterkte!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...