Even voorstellen

[Lytse]

Hi Madeleine,

Goed dat je weer op je draadje schrijft. De eerste verkoudheid zonder drank. Op zo'n moment weet ik voor mezelf ook dat ik graag een hete groc drink of wat dan ook. Nu doe ik het zonder; een koude plens bier zou me ook niet lijken.

Gelukkig ga je dus nu niet halen en elke dag is er één op weg naar je uitgestelde afspraak. Hou vol hoor!

Ik herken je verhaal over dat anders kijken naar mensen die drinken. Volgens mij is dat een stap in bewustwording en heb je dat nodig. Je constateert en dat hoeft niet veroordelend te zijn. Later let je er misschien niet meer zo op. Mijn man drinkt (matig) en nu let ik er niet meer op of en wat hij drinkt. In het begin zag ik alles!

Blijf sterk hoor en als je het moeilijk hebt, kom naar de dagdraad.

Lytse.

[Madeleine]

Wederom bedankt, Lytse.

Groc heb ik serieus nog nooit gehad. Heb het laatst wel op televisie gezien en het lijkt me niet lekker. Maar goed, volgens mij vind ik heel veel dingen niet lekker.

Ik vond het op een gegeven moment vervelend om iedereen te bekijken. Voelde me echt een vreemde vogel in de bijt. Maar als het op een gegeven moment weer minder wordt, dan doe ik het daarvoor.

Ondanks dat ik wat ziekig ben, ben ik wel positief gestemd. Het voelt weer goed om ook de derde dag weer nuchter af te sluiten.

[Madeleine]

Even weer wat op mijn draadje schrijven.

Vanochtend werd ik wakker met de gedachten aan bier. Niet alleen dacht ik aan de smaak of de roes of kater, maar ook aan de prijs. 'Hij' is de magische grens overgegaan, wat ik officieel te duur vind voor bier. BTW verhoging wordt mijn redding? Haha.

Ik merk aan mezelf echter dat het absoluut niet uitmaakt in wat voor bui ik ben als ik zin heb. Het kan een positieve bui zijn, waarbij ik heb uitgevonden dat mijn leven zo slecht nog niet is. Maar ook als ik het even niet zie zitten.

Op dit moment ben ik positief gestemd. Mijn 6e dag van nuchterheid en op naar de 7e. En juist dat lijkt de trigger te zijn. Wederom. Een soort doemgedachte die blijft benoemen dat ik het toch niet lang red en dat ik beter nu kan opgeven, dan straks, wanneer de teleurstelling groter zou zijn.

Wat me tegenhoudt om daadwerkelijk te drinken, nu, is het feit dat ik niet dronken wil zijn, me de vorige keer nog goed herinner en daarnaast het bier te duur vind. Want het is niet eenmalig een bedrag, als ik mijn hoofd laat hangen, dan is het direct het hele weekend hommeles. En dat kost teveel geld.

Hoe gek hoe mijn bovenkamer werkt. En juist als ik zulke gedachte heb, dan denk ik:"Een echte alcoholist, zou toch kopen zonder zich druk te maken om de prijs?" Maar ik ben ook een alcoholist, want als ik het eerste biertje opentrek, dan zal het me boeien hoe duur het is. Terwijl ik nuchter wel besef dat het alleen mezelf platzak maak en voor wat?

Sja, weer lekker vaag stukje van mij. Maar ik wil toch blijven schrijven. Ook met gedachtne die niet kloppen.

[lavendel1]

je gedachten zijn helemaal passend bij een alcoholi

dus je zit goed ;-)

ter afleiding kan jij misschien ook is de filmpjes bekijken die links en rechts op het forum staan

sommige onder Thema's ( video's over alcohol-18/09/2012) en onder Tips en adviezen ( datum gisteren)

doet mij steeds toch weer even afremmen

[Madeleine]

Daar was ik al bang voor, Lavendel1.

Was er toevallig vanmorgen al wezen snuffelen. Even kijken wat ik kan kijken, omdat mijn schootdoos kuren heeft en hij warm wordt van alles wat teveel vermogen vraagt.

[Madeleine]

Zojuist ben ik naar de supermarkt geweest. Niet heel slim als ik met trek opsta. Maar ik moest en zou eten wat ik vanavond wilde eten. Ik heb voor mijn gevoel weer uren in de supermarkt gestaan. Want natuurlijk stond ik te twijfelen of ik niet even een kratje mee moest nemen. Toen ik had besloten dat het geen bier zou worden, wilde ik iets anders lekkers te drinken meenemen. Maar iedereen raadt het al waar ik uit kwam, bij de wijnen en mixjes. Dus dat heb ik ook maar laten staan. Ik ben toen maar voor het lekkere eten gegaan en ben daarin volgens mij geslaagd. Niets fancy, gewoon een luchtig knabbeltje, voor de trek, en toastjes met smeersels, die ik meestal gewoon op brood eet.

Bij de Kassa nog even getwijfeld of ik terug moest gaan om het toch te halen. Zelfs in de auto, toen ik moest wachten om de weg op te gaan, getwijfeld of ik niet toch terug moest gaan. Maar ik ben doorgereden.

Nu ben ik thuis, lichtelijk blij en heb mezelf als troost een glas ranja ingeschonken. Straks 'trui met gat' aantrekken, want ik hoef de deur niet meer uit.

*Er blijft een stemmetje zeggen dat ik me nog niet hoef om te kleden. Dat als er vanavond iemand belt om naar de kroeg te gaan, dat ik ga. En we weten allemaal hoe dat afloopt. Wanneer worden die stemmen toch eens minder in mijn hoofd. Duiveltjes, engeltjes en dingen zonder mening. Heel vervelend.

[gwen]

Madeleine, goed hoor,dat je je

gedachten aan het "papier" toevertrouwd.

Dan wordt het allemaal een stukje

duidelijker voor jezelf.

Alle drogreden, smoesjes, verleidingstactieken

komen aanbod.

En je herkent ze, je ziet ze.

Je verslaving laat je er bijna intrappen!

Probeer de verslaving in deze emoties te zien.

Laat je niet foppen!

Het heeft niets met joú te maken.

Jij wèét dat Madeleine en drank geen combi is.

Jij weet dat je leven mooi kan zijn

zonder ten onder te gaan aan eten of drinken.

Goed inzicht heb je.

Nu begint het!

Sukses lieve Madeleine!

[rose]

Schootdoos??????????????????

[Madeleine]

Dank je wel, Gwen. Je woorden doen goed.

Rose, Laptop. Schootdoos noemen we het altijd. :$

[gwen]

Heb je die trui-met-gat nu al aan?

Ik wel, mijn versie ervan, haha

Partner gaat naar maandelijks TGIF

(thank god its friday) vriendenclubje in kroeg

en ik doe niet mee...

En daar ben ik heel gelukkig mee.

Hoewel ik genoeg India-verhalen heb,

voelt het heel goed het lekker rustig te houden

vanavond.

[pjotr59]

Madeleintje, Ik voel van mijn kruintje tot mijn tenen hoe jij je voelde in de supermarkt. Wel, Niet, Wel, Niet........ Meiss, zo herkenbaar. Maar ben supertrots op je dat je het duiveltje in je hoofd heb kunnen weerstaan.

[Madeleine]

Nee, de trui met gat is niet aan. Hij stonk en gisteren had ik het warm, waarschijnlijk van de griep, dat ik mijn 17 jaar oude jas heb aangetrokken i.p.v. 2 van mijn andere truien met gat. (Voor de beeldvorming: Toen ik 13 was, was er een bepaalde merk jas in de mode. Ik wilde deze jas graag, maar hij was 150 gulden en dat vonden mijn ouders te duur. Toch kreeg ik hem, nog zonder te zeuren ook. En ik heb hem bewaard als soort sentiment.) En een jas kan het trouwens niet meer worden genoemd. Ja, er zit een rits in en ja, hij kan nog steeds dicht. Maar daar waar stof moet zitten, zit enkel iets doorzichtigs. Ook iets om me niet mee op straat te vertonen.

Kan me voorstellen dat je vol met verhalen zit. Maar je bent nog maar zo kort thuis, dat het denk ik wel goed is om lekker mij tijd te hebben. Maar grappig, iedereen aan hun eigen versie van trui met gat.

[Madeleine]

Nogmaals maar schrijven op mijn draad. Want ik trek het niet meer. Ik word steeds onrustiger en ik sta op het punt om me om te kleden en wederom naar de winkel te gaan. Want ondanks dat ik niet wil drinken, of dronken wil worden, wil ik dit gevoel niet.

Ik word hier zoooo moe van!

[lady jane]

Madeleine je hebt dit gevoel of je wilt of niet

drink je het weg dan heb je het morgen weer

wacht tot 21 u en ga intussen iets doen wat je leuk vindt.

En dan ben je morgen weer een stapje verder.

het gaat over echt, bij iedereen in eigen tempo; je hebt je verslaving

in jaren opgebouwd, afbouwen gaat niet in 1 maand meis.

Soms klink je een beetje als een 3 jarige (sorry, niet rot bedoeld) die

wil het ook en wel meteen (I want it all and I want it now! Queen?)

je bent volwassen en komt af en toe in een verwend klein meisjesstukje.

Zo ervaar ik het hoor. En wie weet zit hier juist een kern van je drinken.

Je gaat binnenkort hulp krijgen; wie weet kun je hier iets mee.

sterkte het is bijna negen uur, en laat je benendenbuurman met rust ok?

[Lytse]

Madeleine, laat het uit je lijf! Je weet wat er dan gaat gebeuren en je weet ook dat je dat niet wilt! Op de dagdraad had ik al allerlei alternatieven gezet, net als anderen. Die trek gaat op den duur verdwijnen, maar als je hem tussentijds voedt niet natuurlijk.

Sterkte meis. Kan je niet iemand bellen, zonder dat het een uitnodiging voor de kroeg oplevert? Is er niet iemand eenzaam? Dan doe je meteen een goed werk.

Ja oké, je hebt trek. Het zij zo, maar je drinkt níet!

Lytse.

[Madeleine]

Haha, Jane. Wat je zegt klopt als een bus. En ik heb het hier ook al eerder gehoord. En het klopt als een bus. Soms ben ik net een klein kind die haar zin wil en moet hebben. Soms zei ik mezelf gewoon als klein meisje stampend op de grond met de tekst 'Ik wil het, ik wil het, ik wil het!'

Het komt denk ik omdat ik me in de afgelopen jaren niets heb misgund. Wilde ik bier, dan ging ik bier halen. Wilde ik chips, dan kreeg ik chips. Wilde ik pizza, dan haalde ik pizza. En als ik het net niet redde om het te halen of de plannen liepen anders dan ik in gedachten had, dan barste ik in tranen uit en was ik boos op de hele wereld.

Het is heel erg om het toe te moeten geven. Maar ik moet door mijn eigen aangemeten patroon heen. Net als vele anderen kan ik niet alles doen wat ik wil. Daar moet ik doorheen.

Heb het trouwens alleen met eten en drinken dat ik zo doe. Voor de rest ben ik gelukkig wel volwassen. En ik doe het ook altijd als ik alleen ben. Zodat anderen het niet merken, want het is eigenlijk wel iets om voor te schamen.

[lady jane]

Ik ken het madeleine, zeker die schaamte ook.

maar als je bedenkt dat eten en drinken in die

grenzeloze maten staat voor iets anders dan is

het niet iets om je voor te schamen, maar iets om aan te werken straks.

Ik vergelijk mijn nu vreetbuien, met het proberen te vullen van een bodemloze

put. En dat gat, heeft bij mij te maken met vroeger, ik weet inmiddels wel

met welke dingen het te maken heeft en kan daar mee verder.

Ik ben aan het oefenen in discipline om ook met minder een tevreden

gevoel te creeren en dan doe ik daarnaast iets voor mezelf wat me wel voedt

(geen eten of drinken dus) en wat toch fijn is.

[lady jane]

foutje bedankt:D

[Madeleine]

Mijn laptop hield ermee op en geen idee hoe ik zelf een pb kan sturen. Maar had het nog gelezen.

In totaal heb ik nu 15 jaar therapie achter de rug. En aardig inzicht in het geestelijke. Het enige minpunt is dat ik niet weet wat ik ermee moet. Ik kan van alles vertellen over het verleden, ook met tranen dik over de wangen, maar ik heb nooit geleerd hoe ik het achter me kan laten. dat is mijn grootste probleem. Ik vertel het vandaag vol met emotie, maar een jaar later precies op dezelfde manier en met dezelfde emotie.

[Madeleine]

Krijg ik de pb nog? wel gelezen, maar kreeg niet alles mee.

[lady jane]

En dat is precies wat drank doet Madeleine,

pas als je stopt kunnen de kwartjes echt vallen

en geland blijven. Niet dat die jaren therapie weg zijn,

maar nuchter integreer je alles beter en je emoties worden

dan echter. Wat ik vroeger als drankjank ervaarde en

als dramaqueen uitdroeg, is nu meer verstilf en naar binnen,

zachter ook. Dit klinkt vast zweverig, maar het zijn maar worrden he.

Wat je erbij voelt als je ze leest is belangrijker. Zo ervaar ik het als

ik anderen lees ook. Wel lastig soms om door woorden heen te lezen als dat het enige lijkt

wat we hebben hier, maar het kan wel gelukkig.

[Madeleine]

Ik snap het wel.

Mijn stiefmoeder vindt mij zonder drank een stuk liever en begaander. Ze was altijd bang voor mij of mijn reactie, vooral als ik een borrel opkreeg. Want dan gooide ik er alles uit wat slecht en lelijk was. Minder grappig vind ik dat ze me dit nu pas durft te vertellen. Want nuchter komt het best hard aan, moet ik zeggen.

Ik voel me over het algemeen wel rustiger. Want ik kon ook de dramaqueen uithangen overmand door drank. Want pure emotie kon ik het niet noemen.

Er zitten zoveel voordelen aan, echt. Maar elke avond heb ik hetzelfde gevoel. Nu ben ik blij dat ik het niet gedaan heb en over twee uur lekker naar bed kan....

[gwen]

Dat "zelfde gevoel" wat je elke avond krijgt gaat

echt over Madeleine.

Vertrouwen.....

Zolang je die eerste niet neemt.

[Madeleine]

Vandaag heb ik wederom een goed gesprek met mezelf gehad. Deze vinden meestal plaats onder de douche. Dan kom ik tot de meest onzinnige of juist zinnige dingen.

Zondagmiddag had ik het even moeilijk. Ook al gaf ik aan, dat ik absoluut niet de behoefte had om in de auto te stappen. Hierop werd in het dagpact geantwoord, dat als de zin zo groot was, dat ik allang in de auto had gezeten. Degene had gelijk. De zin was helemaal niet zo groot.

Zondagavond werd ik ziek en dit heeft erin geresulteerd dat ik sowieso stopte. Want in tegenstelling tot andere ziektedagen, had ik nu absoluut geen behoefte aan bier. Wel om fatsoenlijk te kunnen slapen, wat voor mij verband houdt met drank (bier, want iets anders lust ik niet), maar om een krat weg te werken, was iets wat alleen al in gedachte een opgave leek.

Donderdag werd het iets beter. Op het hoesten na. Ik sliep slecht en veel te weinig. En om die reden bedacht ik dat een biertje wel lekker zou zijn, om in ieder geval goed in slaap te komen. Tijdens een rondje centrum, waar de meesten dachten dat ik naar de winkel was gegaan, besloot ik niet te drinken.

Gisteren kreeg ik het pas echt moeilijk. Zo kinderlijk moeilijk. Want ik wilde het. Nu! En zoals hier boven al staat geschreven, het kreeg kinderlijke vormen. En ik zag mezelf dan ook, in gedachten, stampend op de grond en schreeuwen dat ik het wilde.

En het werd benoemd, heeft eigenlijk mijn ogen wel geopend en heeft mij aan het denken gezet. Want ik ben toch geen kind dat om een snoepje zeurt en in krijsen uitbarst, omdat er 'nee' wordt gezegd? Dat kind heb ik 27 jaar geleden achter me gelaten en lach ik nog smakelijk om met de ouder die mij op dat moment rustig moest krijgen.

Als ik na mijn week kijk, dan kan ik concluderen dat ik weinig echt zin had. Maar dat iets in mij zei dat ik het gewoon moest hebben. Ik denk dat ik de woorden 'bier' en 'drinken om dronken' te worden te groot heb gemaakt. En dat dit zich manifesteerde in krankzinnigheid.

Ik weet dat ik een probleem heb met alcohol. Maar ik moet het zeker niet groter gaan maken dan het is. Ik had trek, ja. Maar ik heb als volwassen vrouw de keuze om er naar te handelen of om mijn gedachten te verzetten. Het kan misgaan, het kan. Maar ik moet er niet op voorhand vanuit gaan dat het misgaat. Elke dag is er immers één als ik niet gedronken heb.

Voor mezelf heb ik besloten om wat minder te praten over alcohol en mijn drang hierna. Ik moet hetzelf doen. Het forum is ondersteunend en heeft me vaak positief geholpen. Maar om elke dag te melden dat ik het moeilijk heb, terwijl ik dondersgoed weet hoe ik het moet doen, is not done.

Als ik nu trek krijg, dan trek ik mijn 'trui met gat' aan, ga ik mijn bed opmaken, mijn afwas doen, een kop koffie zetten, een bak vla eten. En als ik het echt, echt, echt, echt, echt niet meer trek, dan zal ik mij melden. En ik moet mijn zin niet verwarren met enkel gedachte aan bier. Want zelfs mensen die geen probleem hebben met alcohol denken weleens aan bier, als ze er nog niet eens zin in hebben. En als ze geen zin hebben, dan nemen ze gewoon niet.

Wat ik ermee wil zeggen is dat ik geobsedeerd lijk door niet drinken, dat dit zo'n impact heeft momenteel, dat ik al wil drinken, zonder dat er daadwerkelijk zin in. En dat als ik niet krijg wat ik wil (horen), begin te jengelen. Terwijl het helemaal niets om hakken heeft. Want ik had niet eens zin....

[zonnetjes]

Klasse, madeleine. Volgens mij zet je met dit inzicht een reuze stap vooruit. Dank je wel voor het posten.

En als je echt,echt,echt trek hebt kom je wel he.

Liefss