Even voorstellen

[Madeleine]

Hier ben ik weer even. Ik doe dit in mijn eigen draadje, omdat het mij handiger leek.

Morgen ben ik precies een week nuchter. En hoe euforisch ik ook was en soms nog ben, beginnen nu ook negatieve vragen de kop op te steken. 'Waar doe ik het allemaal voor?', 'Waarom zou ik niet drinken?', 'Is dit wel echt zoveel beter?' En de onzekerheid, ben ik wel leuk genoeg? Aardig genoeg? Lief genoeg? etc.

Waarschijnlijk is het de verslaving die spreekt. Maar ik voel me erg onzeker over van alles en nog wat en de drang naar bier wordt gewoon echt sterker.

De voordelen zie ik wel. Ik zweet niet meer, ik slaap al beter, trillen is verleden tijd. Ik maak mezelf weer dagelijks op. Probeer mezelf leuk te kleden. Maar toch, er is iets wat onderhuids sluimerd.

In mijn openingspost vertel ik dat ik Diazepam heb. Maar dat aanbod heb ik van de huisarts toch afgewezen. Ik doe het dus op eigen kracht en in principe in mijn eentje, buiten het forum en vriendin om. Het maakt dat ik mijn gedachten moeilijk kan ventileren. En dus ook niet snel een andere kijk op zaken krijgen.

Zo, dat was mijn klaagzang. Ik meld me vandaag wel droog af.

[Serra]

Hoi Madeleine!

Echt super hoor je bent een week nuchter! Ik zelf een week en een paar dagen.

Ik herken heel goed wat je schrijft en maak dat ook door. Van waar doe ik het voor. Ik zou er nu best wel eentje toch kunnen drinken...... En of je wel leuk genoeg bent.....

Ik ben gespannen dus hoe kan ik nu leuk zijn....en al dat soort vragen in je hoofd.

De onzekerheid daar kun je nu helder naar kijken. Zo ervaar ik dat nu wel. En juist die helderheid maakt dat ik de onzekerheid niet helemaal de kans geef.

Het is een heel proces waar je en we doorheen moeten. En in dit proces moeten we vooral lief voor onszelf zijn en trots.

Ook ik maak mezelf weer wat meer op. Merk dat er eerst nog van alles uit mijn lichaam moet want zie er nog niet helemaal fris en gezond uit maar dat komt vast wel de komende tijd.

Wat goed dat je de diazepam niet hebt genomen. Zie hoe sterk je bent! Ik doe het ook alleen met een beetje steun van mijn vriend en een psycholoog die ik eens in de paar weken zie.

We moeten het alleen doen maar zeker met de steun die we hier krijgen komen we verder. Ik heb echt heel veel aan de verhalen die ik hier lees. Ik wil me ook voelen zo als sommige mensen zich hier voelen na verloop van tijd.

Vandaag voel ik me goed maar dat wisselt met de dag hoor.

Heel veel succes!

Liefs Serra

[gwen]

Madeleine, mag ik je nu eindelijk feliciteren met je week?

Probeer je te concentreren op de positieve

ontwikkelingen!

Dat zijn er nogal wat, als ik je verhaal lees.

Geef NIET toe aan je verslaving.

Meld je hier als het bier je aan de lippen staat!

Liefst eerder natuurlijk.

[Madeleine]

Een week! Vorige week had ik niet verwacht, dat ik vandaag een week nuchter zou zijn. Ik hoopte op een wonder, alsof het vanzelf zou gaan. Dat is niet gebeurd, de wonder, of het vanzelf gaan, maar ik heb het doorstaan. En een beetje trots ben ik wel.

Serra, jij bent op de dag gestopt, waarop ik eigenlijk wilde stoppen. Nieuwe maand, nieuwe kansen. De bier was alleen nog in de aanbieding tot woensdag. :$

Ik herken me in jouw tekst. Maar we staan dan ook beiden nog aan het begin, met twee dagen verschil. En wat je zegt over het helder zijn, dat heb ik ook. Maar enerzijds maak ik me druk om mijn overkomen. Terwijl de dingen die ik vroeger erg vond, nu continu positief benader. Het is misschien in mijn hoofd nog een wirwar.

Gwen, Er zijn absoluut genoeg positieve punten. Vooral het 's nachts in slaap vallen en doorslapen, is iets dat ik absoluut heb gemist. En waarbij de smoes voor het drinken op zijn hevigst was. 'Ik wil slapen, dat lukt me zelf niet, maar met bier wel'.

Momenteel ben ik weer positief gestemd. Ik weet dat de avonden voor mij een valkuil zijn. En ik ben helder. Dat moet ik vast willen houden. En ik heb mijn persoonlijke mijlpaal gehaald, dus wellicht dat de gedachten vanaf nu minder zullen zijn? Het kan, bekijk het van dag tot dag.

Dank jullie voor jullie woorden. De woorden stemmen mij ook weer positief. Kracht om door te gaan.

[Jootje]

Gefeliciteerd Madeleine met je week!!!!

SUPER!!!!!

Op naar de volgende week.

Gr. Jootje

[Madeleine]

Dank jullie wel!

Op naar dag 8 inderdaad!

[Madeleine]

Na 16 dagen nuchter, op 4 biertjes in de kroeg na, ben ik afgelopen donderdag gruwelijk de fout in gegaan. Wat ik mezelf en wat anderen me ook vertelden, mijn hele lichaam schreeuwde om alcohol. Na een paar biertjes was ik compleet teut. En de kater de dag erna was erger dan ik ooit had gehad. Maar wat het meest verontrustende was, was dat mijn lichaam en geest om meer schreeuwde.

En zo stond ik gisteravond weer in de winkel...

Na een paar biertjes, want ik ben kennelijk niets meer gewend, stond ik al te tollen op mijn benen. En wilde eigenlijk mijn bank al voor mijn bed verruilen. Toen opeens mijn onderbuurman voor de deur stond. Of ik even een biertje met hem wilde drinken, want hij had voor het eerst in jaren een krat gekocht i.p.v. blikken. Dat had ik hem kennelijk maanden geleden aangeraden om te doen.

Ik wilde me niet leren kennen en dus ben ik naar beneden gelopen om een biertje met hem te drinken. En ergens daar zijn mijn ogen open gegaan.

Ondanks dat hij een krat had gehaald, had hij nog maar een paar biertjes over. Toen ik hem vroeg waar hij de rest had gelaten, bleek hij al de hele middag en avond te hebben gedronken. Hij had 20+ flesjes bier op en op dat moment vroeg ik me af of hij niet allang in coma had moeten liggen. Uit het niets begon hij over alcoholisme en vanaf dat moment lijkt het leven in slow motion te zijn gegaan.

Ik vroeg me af waar ik in godsnaam mee bezig was. Of ik dit uberhaupt wel wilde. Hoe ik het in mijn hoofd had gehaald om drinken te romantiseren. Dat ik een alcoholist ben, was al duidelijk, maar wil ik een drinkende alcoholist zijn of een alcoholist die niet meer drinkt?

Misschien heb ik niet de beste keuze gemaakt, maar voor mij was het op dat moment klaar. Ik heb mijn onderbuurman gevraagd of hij mijn bier wilde. En dat wilde hij wel. Dus ik ben naar boven gelopen, heb het bier uit de koelkast gehaald (zeven van de twaalf flesjes, want vijf had ik zelf gedronken) en in de krat gestopt. Vervolgens heb ik het mijn onderbuurman gegeven. Hij wilde me ervoor betalen, want dat vond hij eerlijk, maar dat wilde ik niet. Ik wilde alleen maar van mijn drank af.

En opeens leek ook mijn lichaam het te begrijpen. Ik kreeg de hik. Vroeger, toen ik nog geen probleem had, begon ik altijd te hikken als ik genoeg had gehad. Dan moest ik ook accuut stoppen, anders liep het verkeerd af. En ik ben er altijd voor geroemd, dat als ik hikte, dat ik ook direct stopte met drinken. De hik heb ik alleen in de jaren erna verdronken. Nu was hij er weer. Ik ben direct gestopt met drinken. Ik heb mijn volle bierfles laten staan, wat 'normaal' niet in mij op zou zijn gekomen en naar huis gegaan. Slapen.

Het lijkt alsof het een wake-up call was. Ik wil niet meer drinken. Het is, voor nu, klaar. Ik kan de toekomst niet voorspellen. Maar na de droom, die al mijn wensen vertegenwoordigde, nu ook de hik en dus het gegeven dat ik opeens van mijn bier afmoest. Volgens mij verteld mijn onderbewuste me dat het klaar is. Klinkt wat dromerig, als ik het zo opschrijf, maar ergens voelt het goed voor nu.

Tot zover mijn update. Beetje warrig geschreven, want ik kan niet ontkennen een kater te hebben... Maar ik hoop de laatste.

[lady jane]

Weet je madeleine, wat ik nu

het grappigst vind? Je schrijft:

ik wilde me niet leren kennen

(bedoelde natuurlijk laten kennen:D)

en de clou van je verhaal is dat je je

weer leert kennen, zoals je was, vroeger.

Idd een wake up call!

Nu is het aan jou om niet weer in te slapen,

je onderbuurman even te mijden in zijn

drinken en voor je nieuwe zelf te gaan kiezen.

[Madeleine]

Jane4, kennelijk had ik leren in mijn hoofd.

Apple, ik zag alleen maar een man die, in mijn optiek, doodongelukkig was. En dat was wel mijn spiegel. Want ben ik zonder drank ongelukkig? Nee, eigenlijk gelukkiger zonder dan met.

A3, er zijn inderdaad mijlpalen overwonnen. Kleintjes. Maar wie het kleine niet eert...

En ondanks dat ik vannacht zo ben geschrokken. Is ook vandaag zo'n foute dag. Ik kom niet meer bij op de één of andere manier. Ik pak niet op wat ik heb laten vallen. Geen idee waarom. Want in mijn hoofd zitten alleen maar goede woorden, zit echt wel het verstand, maar iets in datzelfde lijf wil niet meewerken. Die blijft dorst houden.

[gwen]

Lieve Madeleine,

Ik heb niet alles kunnen volgen, maar ik begrijp dat je gedronken

hebt, en dat je een berg inzicht hebt gekregen, daardoor.

Dit is een heel belangrijk moment in je herstel.

Doe ermee wat je kunt.

[gwen]

Die dorst is je verslaving die in alle hevigheid terugkomt.

Daar moet je weer doorheen,

en dat kost tijd.

[Lytse]

@ Madeleine,

Wat goed dat je dit verhaal hier opgeschreven hebt. Niet alleen dat het muntje nu viel, maar wil je alsjeblieft hiernaar kijken als je in de toekomst nog eens in zo'n bui van drinken bent! Wat wij ook zeggen, het helpt misschien niet, maar dit gevoel terughalen vast wel!

Dat je nu weer meer dorst hebt komt omdat je verslaving weer gevoed is. Uitzitten maar, het is niet anders.

Zoals in de eerste dagen: afleiding zoeken, voldoende en gezond eten en drinken. Het wordt echt weer beter, dat heb je al meegemaakt.

Hou vol hoor!

Lytse.

[Madeleine]

Dank jullie, Gwen en Lytse.

Ondanks dat ik mijn leven weer wil oppakken. Weet ik even niet meer hoe ik dat moet doen. Het lijkt wel of mijn verslaving me weer voor 100% in zijn macht heeft. Dat had ik niet verwacht, dacht nu wel sterker te zijn, maar heb me laten foppen.

Maar ik moet mijn leven weer oppakken. Het ging zo lekker, zonder drank. Maar het lijkt nu net alsof ik het verleerd ben...

[Shahire]

Madeleine,

ik denk dat het heel goed is dat je dit allemaal voor jezelf opschrijft

het maakt je wel bewuster over waar je mee bezig bent denk ik

je hebt al laten zien dat je het kan

dus niet bij de pakken neerzitten en koppie omhoog

alles wat je al niet had gedronken is mooi meegenomen

dat moet je niet vergeten hè

probeer voor jezelf weer een nieuwe start te maken

drank het huis uit

zodat je vandaag het eerste glas niet kunt nemen

succes meid!

[Madeleine]

Dank Shahire. De drank is de deur uit. Ik ben blij dat ik nooit voorraadjes aanleg. En het is zondag, dus de supermarkten zijn dicht. Dat is voor nu wel een fijne stok achter de deur. Vroeger ging ik nog weleens naar mijn vader om daar wat te drinken, als het zo nodig moest, maar sinds hij weet van mijn probleem, krijg ik alleen nog cola en koffie.

Dus dit zal weer de eerste dag sinds velen worden.

[Shahire]

Heb je zo'n spionnetje in je voordeur Madeleine?

voor als de buurman aanbelt

niet open doen!

[Madeleine]

Nee, die heb ik niet.

Woon in een complex. En als de voordeurbel gaat, zonder dat de intercom is gegaan, dan kan het altijd maar één iemand zijn. En ik ga vandaag niet opendoen, want heb niet zo'n zin in mensen waar ik negen van de tien keer geen zin in heb. En de buurman is er zo iemand.

[anders]

hoi Madeleine,

Heb met interesse je introductie gelezen en goed bezig!!!

Verder heb ik zelf ook boulimie gehad en het vervangen toendertijd door drank. Ik was het eerste helemaal beu. Het tweede is ook minder trouwens.

Weekenden vind ik vaak ook helemaal niks en als je wat steun nodig hebt of vragen hebt, contacteer me maar hier.

Wel zo doorgaan he!!! :-)

[Madeleine]

Hoi Anders, dank je voor je bericht. Wel knap dat je Boulimia opeens zat was. Al is het minder dat je het, net als mij, hebt ingeruild voor een ander probleem.

[Madeleine]

Eigenlijk snap ik niet zo goed waarom er een verslaving is zoals alcoholverslaving.

Twee weken lang, op de vier biertjes na, heb ik een nuchter leven geleid. En het voelde goed. Ik had alles in mijn bovenkamer op een rijtje. Ik was helder en maakte me veel minder druk. Net alsof alles vanzelf wel op zijn plekje zou vallen.

En toen moest ik zo nodig drinken. Eerst omdat ik gewoon weer een keer dronken wilde zijn, daarna om de kater te verdrinken, om de dag erna gewoon te drinken, omdat het kon. Gewoon in een oude gewoontes vallen.

Niet alleen de kater was erg, erger was dat het in mijn bovenkamer doordraaide. Ik werd gek van mijn gedachten, die ik niet meer rustig kreeg. En dat moest ik verdoven, terwijl ik daar nuchter helemaal geen last van had, van onrustige gedachten, doordraaiende bovenkamertjes. Wakker liggen van het piekeren.

Gisteren ben ik droog gebleven en vandaag heb ik gelijk de draad weer verder opgepakt.

Eerst heb ik de post maar eens opengemaakt, die er al sinds donderdag op tafel lag. Ik durfde het niet open te maken. Doemgedachten. Maar er was eigenlijk niets aan de hand. En alles wat er wel aan de hand was, heb ik vanochtend in één telefoontje weten op te lossen. Er zat zelfs nog leuk nieuws tussen de post.

Ik weet dat ik hier te maken heb met een verslaving. Een patroon. Maar ik begin hem te snappen. Drank maakt knettergek, onrustig, instabiel. Waarom ben ik eigenlijk ooit begonnen? Problemen verdrinken? Problemen groter maken dan ze zijn?

Een paar weken geleden zag ik een programma over alcoholverslaving. Iemand die vertelde dat ze het leven nuchter nooit heeft aangekund en zich met drank zoveel beter voelt. Dat dacht ik ook altijd. Maar ze zou het voor de gein eens moeten proberen. Want dat vergif, dat lost niets op, het maakt een klein probleem alleen maar groter.

Ik moest dit even voor mezelf op mijn eigen draad schrijven. Jullie raden altijd aan om je eigen draadje terug te lezen, als het moeilijk gaat. Ik geloof dat dit wel iets is dat ik wil teruglezen in moeilijke momenten. Zo raar, dat als je wel de jusite gedachten hebt, dat het gevaar alsnog op de loer ligt.

[Tine]

Madeleine,wat heb je dat mooi geschreven!!

Helemaal waar, drank maakt je knettergek.

Elke dag droog is er een en jij gaat van die rommel winnen meid....ik weet het zeker!

NIETS is het waard om te drinken NIETS!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Liefs Tine:present:

[anders]

Super verwoord. Kan veel van mezelf erin teruglezen!!!!

Nou doorgaan op het goede spoor ;-)

[anders]

Tevens ga ik een cursus doen omdat ik ook veel nog wil veranderen. het destructief bezig zijn bijv. Als je info wilt, hoor ik het graag!

[gwen]

Madeleine, koester dit draadje!

Lees het terug op moeilijke momenten.....Echt!

Je hebt zulke mooie postings geschreven,

als ik ze lees, weet ik weer waar îk mee bezig ben.

Dank je wel!

[Madeleine]

Even weer wat schrijven op mijn draadje.

Dit is de eerste soort van griep/verkoudenheid/niet lekker voelen, dat ik niet naar de supermarkt ga om drank te halen. Ik moet ook zeggen dat ik vandaag niet de behoefte heb gevoeld om naar de supermarkt te gaan voor drank. Voel me zo al beroerd genoeg.

Vraag me wel af waar deze gedachtengang opeens vandaan komt. Want voorheen had ik deze gedachte helemaal niet. Dan was het gewoon doorzuipen, om me niet ziekbrak te voelen. En dan stond ik de volgende dag niet op met een kater, maar met hetzelfde zieke gevoel als nu. Eigenlijk.

Maar goed, dit keer houd ik het droog. Al gaat het me nu makkelijk af, omdat bier wel het laatste is waar ik nu aandenk.

Even iets anders. Iets dat mij opviel in de kroeg afgelopen vrijdag. En wat mezelf niet helemaal gelukkig heeft gestemd.

Toen ik nog niet op het forum kwam en mijn alcoholprobleem niet had herkent, hield ik me niet bezig met wat anderen dronken. Hoe ze dronken. Waarom ze dronken. En of ze misschien wel genoeg hadden gehad.

Afgelopen vrijdag heb ik op iedereens alcoholgebruik bekeken. Iemand die met ons mee was dronk cola en berenburg. Toen dat op was, hield ze het glas voor waar ze haar mix in had gedronken en wilde ze opeens bier. En niet één, niet twee, maar de hele avond door. Ik zag mensen die zo lazerus waren, waarvan ik zeker wist dat ze de volgende dag niets meer zouden herinneren van die avond. Mensen die zwalkten, iedereen aardig vonden, idioot dansten, ruzie zochten. Ik was mensen aan het bekijken of ze misschien een alcoholprobleem hadden, waaronder het meisje met dat mixglas vol bier en rietje.

Het enige voordeel ervan is dat ik zelf extreem op mijn alcoholgebruik heb gelet. Bij elke slok keek of ik dronken was, of ik me anders ging gedragen of ik al naar huis moest.

Het nadeel ervan is dat ik op deze manier helemaal niet bezig wil zijn met drank/bier. Misschien dat daarom ook niemand van mij vermoed dat ik een alcoholprobleem heb, want laat ik eerlijk zijn, het probleem bestaat alleen thuis. Als ik alleen thuis ben. Als ik dan wel flesjes aan het tellen ben. Maar in de kroeg denk ik alleen maar:"Hè, de glazen zijn leeg, volgens mij is het mijn beurt om te halen". Of anders:"Hè, de glazen zijn leeg, volgens mij is het zijn beurt om een ronde te doen". Maar meestal als ik dat denk, dan staat de volgende al bij de bar. Ik denk nooit in de kroeg:"Heb ik al genoeg gehad? Moet ik nog meer?"

Vooralsnog bevalt me het dus niet dat ik anderen beticht, in mijn hoofd, van alcoholisme en ik zelf niet meer gewoon kan 'meedrinken', omdat ik niet dronken wil worden.

Ik weet dat ik een beetje blur in mijn hoofd ben. Dus ik hoop dat iemand het begrijpt, mocht ie het lezen. Maar voor de rest is het ook voor mezelf, want misschien denk ik over bovenstaand stukje over een half jaar wel heel anders.