Onze huiskamer 22-4-2019

[Hypertjeee]

@EefjeJ ach lieverd

dit alles wat je meemaakt heb ik ook meegemaakt. Het ging maar niet over en het ging van kwaad naar erger . Maar 3 weken 10 mg oxazepam gebruikt, 7 weken lang ellende gehad. En ook ik dacht gaat het nog goedkomen met me? Wordt ik weer de oude ik? 

En nu 9 maanden later zit ik op een ad en ap en nog een kruimeltje diazepam. Ben ik weer de oude ? Nee

Maar het gaat heel wat beter met me. Maar nu heb ik weer stress om , als ik de sprong naar 0 heb gemaakt met de dia wat er dan gaat gebeuren ? Ga ik weer hetzelfde meemaken? Ik hoop het niet .... meer dan hopen dat het overgaat kunnen we niet

sterkte hou de hoop er in !

liefs hypertjeee 

23 april 2019 bewerkt door Hypertjeee

[Annie87]

4 minuten geleden zei MIKE261:

Hoi Annie,

Ik ben nu 11 dagen gestopt en heb 6 weken afgebouwd inderdaad Dat ging opzich redelijk. Voelde me tijdens het afbouwen beter dan dat ik mij nu voel..

Het is moeilijk om de paniek die ik nu ervaar te zien als herstel maar doe mijn best. Ik hoop dat ik net zoals je zegt even een slechte golf heb en dat ik mij morgen weer wat beter voel.

Afleiding is ook moeilijk omdat ik bijna nergens andere aan kan denken. Maar heb net even tv gekeken bij mn ouders. Ik ga nu naar huis, douchen en nog even met de kat op de bank tv kijken.

Super bedankt voor je reactie! Stel het echt op prijs dat jij en andere hier echt de tijd nemen om uitgebreid te reageren.

Knuffel terug..

Ik zie trouwens in je reactie dat je ook nog dagelijks "vecht" tegen de ontwennings. Wens je ook heel veel sterkte en hoop dat we ooit allemaal weer helemaal gelukkig zijn. Ben jij al lang bezig? En gaat het inmiddels iets beter dan in het begin?

 

Geen dank, juist omdat we allemaal er doorheen gaan weten we hoe erg het is. Ik ben ook geholpen met de reacties hier en wil graag anderen helpen. 

Het is ook gek om het als herstel te zien. Maar je zult merken hoe vaker je een bepaalde klacht meemaakt, hoe minder in paniek je gaat raken. Ik had de eerste weken ook paniekaanval na paniekaanval tijdens afbouwen. Mijn moeder heeft me in pyjama de straat opgesleurd om me uit zo’n aanval te krijgen en dat hielp. Na een tijdje kreeg ik geen paniek meer op de symptomen. Ik heb nog steeds symptomen maar geen paniek. Vandaag had ik bijvoorbeeld een soort migraine. Een hele rare hoofdpijn die ik alleen ken van het afbouwen. Het gaat gepaard met verward zijn, slecht geheugen op dat moment en ik kon alleen maar liggen. Heb de hele ochtend gelegen. Heel langzaam trekt het weer bij. Het is een heel unheimlich gevoel, ik vind het nog steeds rot, maar elke keer denk ik; heb ik dit eerder gevoeld? Het was al weken geleden maar ja... en op gegeven moment raak je er een soort aan gewend. Ik dacht steeds als het weer opkwam; ik heb dit eerder gevoeld, het gaat weer over, ik ga niet dood, het is naar maar er gebeurt niks ergs en trekt wel weer voorbij. En zo bekijk je het per dag of soms zelfs per uur. De meeste mensen hebben het de eerste 2 maanden na afbouwen het zwaarst van wat ik gelezen heb. 

Mijn symptomen zijn nu anders, dit komt omdat tijdens het afbouwen is het een combinatie tussen de ontwenningsverschijnselen en bijwerkingen van de medicatie. Nu zijn het de ontwenningsklachten. Ik merk dat sommige dingen wegtrekken, minder vaak voorkomen of iets minder intens worden. Ik ervaar nog heel veel klachten. Zit nog steeds ziek thuis en kan niet plannen. Ook geen afspraken met vrienden. Leef bij de dag. De ene dag is vooral mijn duizeligheid weer aanwezig en derealisatie, dan de hoofdpijn, dan weer trillen, ben depressief, moe, heb nog veel nachtmerries en nog veel meer. Het verschil is wel dat eerst alles tegelijk voorkwam en elke dag. Nu heb ik niet meer alle symptomen tegelijk dus daaraan denk ik dat het beter lijkt te worden. Maar goede dagen heb ik nog niet. 

Hoop dat je snel weer uit deze golf bent. 

 

Veel liefs 

[MIKE261]

8 minuten geleden zei Annie87:

Geen dank, juist omdat we allemaal er doorheen gaan weten we hoe erg het is. Ik ben ook geholpen met de reacties hier en wil graag anderen helpen. 

Het is ook gek om het als herstel te zien. Maar je zult merken hoe vaker je een bepaalde klacht meemaakt, hoe minder in paniek je gaat raken. Ik had de eerste weken ook paniekaanval na paniekaanval tijdens afbouwen. Mijn moeder heeft me in pyjama de straat opgesleurd om me uit zo’n aanval te krijgen en dat hielp. Na een tijdje kreeg ik geen paniek meer op de symptomen. Ik heb nog steeds symptomen maar geen paniek. Vandaag had ik bijvoorbeeld een soort migraine. Een hele rare hoofdpijn die ik alleen ken van het afbouwen. Het gaat gepaard met verward zijn, slecht geheugen op dat moment en ik kon alleen maar liggen. Heb de hele ochtend gelegen. Heel langzaam trekt het weer bij. Het is een heel unheimlich gevoel, ik vind het nog steeds rot, maar elke keer denk ik; heb ik dit eerder gevoeld? Het was al weken geleden maar ja... en op gegeven moment raak je er een soort aan gewend. Ik dacht steeds als het weer opkwam; ik heb dit eerder gevoeld, het gaat weer over, ik ga niet dood, het is naar maar er gebeurt niks ergs en trekt wel weer voorbij. En zo bekijk je het per dag of soms zelfs per uur. De meeste mensen hebben het de eerste 2 maanden na afbouwen het zwaarst van wat ik gelezen heb. 

Mijn symptomen zijn nu anders, dit komt omdat tijdens het afbouwen is het een combinatie tussen de ontwenningsverschijnselen en bijwerkingen van de medicatie. Nu zijn het de ontwenningsklachten. Ik merk dat sommige dingen wegtrekken, minder vaak voorkomen of iets minder intens worden. Ik ervaar nog heel veel klachten. Zit nog steeds ziek thuis en kan niet plannen. Ook geen afspraken met vrienden. Leef bij de dag. De ene dag is vooral mijn duizeligheid weer aanwezig en derealisatie, dan de hoofdpijn, dan weer trillen, ben depressief, moe, heb nog veel nachtmerries en nog veel meer. Het verschil is wel dat eerst alles tegelijk voorkwam en elke dag. Nu heb ik niet meer alle symptomen tegelijk dus daaraan denk ik dat het beter lijkt te worden. Maar goede dagen heb ik nog niet. 

Hoop dat je snel weer uit deze golf bent. 

 

Veel liefs 

Mij heb je in ieder geval een klein beetje geholpen vandaag

Wellicht kan ik over een paar dagen, als ik de symptomen vaker heb gehad, het ook wel iets beter relativeren. Zoals jij dat doet. En de meeste hebben het het de eerste 2 maanden het zwaarst zeg je.. Dan ben ik al op zo'n 20%, dus dat gaat dan opzich al een beetje de goede kant op.

Vervelend dat je nog dagelijks symptomen hebt, alhoewel het zonder paniek al wel iets beter klinkt. Ik ben dan nog wel aan het werk en hoop dat vol te houden. Brengt me afleiding, ook al heb ik er echt elke dag moeite mee om weer te gaan. Naast mijn werk doe ik niet veel, probeer ongeveer nog 1 keer per week iets af te spreken met een vriend.

Ik ga op tijd proberen te slapen. Misschien morgen een betere dag.

Bedankt, hoop dat jij ook snel goede dagen mee gaat maken. Zo te horen ga je in inder geval de goede richting op. 

[Annie87]

1 minuut geleden zei MIKE261:

Mij heb je in ieder geval een klein beetje geholpen vandaag

Wellicht kan ik over een paar dagen, als ik de symptomen vaker heb gehad, het ook wel iets beter relativeren. Zoals jij dat doet. En de meeste hebben het het de eerste 2 maanden het zwaarst zeg je.. Dan ben ik al op zo'n 20%, dus dat gaat dan opzich al een beetje de goede kant op.

Vervelend dat je nog dagelijks symptomen hebt, alhoewel het zonder paniek al wel iets beter klinkt. Ik ben dan nog wel aan het werk en hoop dat vol te houden. Brengt me afleiding, ook al heb ik er echt elke dag moeite mee om weer te gaan. Naast mijn werk doe ik niet veel, probeer ongeveer nog 1 keer per week iets af te spreken met een vriend.

Ik ga op tijd proberen te slapen. Misschien morgen een betere dag.

Bedankt, hoop dat jij ook snel goede dagen mee gaat maken. Zo te horen ga je in inder geval de goede richting op. 

Heeft wel even geduurd om niet meer in paniek te raken. Paniek maakte het ook nog erger. Ik weet dat het moeilijk is. Wel kan ik nog van slag raken als iets een tijd weggeweest is en opeens weer terugkomt. Sommige ontwenningsverschijnselen zijn zo erg en als ik ze dan een paar weken niet gehad heb en opeens is het er weer, moet ik wel huilen. Maar ik probeer mezelf dan te herpakken door te denken; toch komt het al minder vaak voor en ooit is het de laatste keer en komt het niet meer terug, zoals in de Ashton Manual staat. Daar probeer ik me aan vast te houden. 

Voel je niet bezwaard je kan hier alles vragen. Hoop dat je een goede nachtrust krijgt.