Spring naar bijdragen

irritatie - ergernis - zwaar gemoed


Aanbevolen berichten

Sinds gisterenochtend heb ik terug enorm last van een verstoord/bezwaard gemoed... die ik nauwelijks/amper of niet de baas kan. Eind april nam ik voor het laatst mijn dosis Diazepam. Sinds vorige zomer [toen ik ook aan het afbouwen was] is mijn gemoed zwaar verstoord en ga ik door depressieve episodes.
 
Mijn handelingen en denken lijken verstoord en telkens weer gaat dit gepaard met heel veel frustratie... mijn vermogen om te relativeren is helemaal zoek ... 
Die episodes wegen zwaar en ik beleef ze als heel pijnlijk en soms nauwelijks te [ver]dragen en ik vecht ook met kwellende gedachten: 
'waarom kan ik niet normaal reageren', 'waarom kan ik niet lachen', 'waarom kan ik niet meer genieten' ... 'waar is mijn relativeringsvermogen?'
 
symptomen die op mijn gemoed werken:
Ik wordt geplaagd/gekweld door innerlijke onrust, norsheid, geirriteerdheid, ergernis, gebrek aan inlevingsvermogen .... 
 
dit heeft dan ook een weerbots op mijn sociale vaardigheden en ook op mijn 'zelfbeeld' : 
ik wil niemand meer zien ... elke ontmoeting roept conflicten op, want ik merk hoe verarmd mijn sociale vaardigheden nu zijn, en herinner me hoe het vroeger was. 
 
Vertroosting/verlichting/soelaas is nauwelijks te vinden... Vreugde is zoek ... 
Verder is mijn concentratie/geheugen/focus ook verstoord 

Zijn dit herkenbare symptomen? Zelfs na 2 maanden sinds de laatste inname? Indien ja, hoe gaan jullie hiermee om? 
bewerkt door slientje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dankjewel Bernice, fijn om van je te horen! Die eenzaamheid kan inderdaad snijden in de ziel - mensen haken af, en ook ik haak af ...
Ik leer om toch in te gaan op een bezoek - zelfs als ik geen zin heb, al was het maar om eventjes terug onder de mensen te zijn. 
De opdringerige negatieve gedachten zijn vaak heel moeilijk te 'bevechten' ... Hou moed Bernice > zelfs al klinkt mijn verhaal nu [nog] niet bemoedigend - Ook voor jou heel veel sterkte! Wie weet, lachen we over een paar jaar het leven toe zoals nooit tevoren... 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Slientje,

ik snap jou zo ontzettend goed, omdat wat ik lees over mezelf gaat.Het vervreemd zijn herken ik , het bezoek waar je je best voor doet etc etc .Wij maken hetzelfde door en mee, dit Kun je aan niemand uitleggen.

Soms voel ik me ook zo wanhopig. Maar we gaan door en er zal een dag komen dat we hier uitkomen Slientje.

ik steek nu een kaarsje op voor ons allemaal! 

Liefs Eleo

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ook ik herken dit helemaal! Ik ben na jarenlang temazepam gebruik sinds 2 maanden overgegaan naar diazepam om af te bouwen en mijn sociale contacten heb ik verwaarloosd... 2 stuk gelopen relaties in de tussentijd en "vrienden" zijn afgehaakt. Ik voel me de laatste tijd behoorlijk eenzaam! Ik werkte altijd 32 uur per week maar sinds februari nog maar halve dagen vanwege diverse lichamelijke en psychische klachten door de benzo's. Ik probeer de halve dagen te blijven werken om onder de mensen te blijven maar het gaat erg moeizaam. Er zijn dagen dat ik het niet op kan brengen (vandaag is ook weer zo'n dag) en voel me dan erg labiel, veel huilen, somber, etc.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 09/07/2018 om 18:13 zei slientje:
Sinds gisterenochtend heb ik terug enorm last van een verstoord/bezwaard gemoed... die ik nauwelijks/amper of niet de baas kan. Eind april nam ik voor het laatst mijn dosis Diazepam. Sinds vorige zomer [toen ik ook aan het afbouwen was] is mijn gemoed zwaar verstoord en ga ik door depressieve episodes.
 
Mijn handelingen en denken lijken verstoord en telkens weer gaat dit gepaard met heel veel frustratie... mijn vermogen om te relativeren is helemaal zoek ... 
Die episodes wegen zwaar en ik beleef ze als heel pijnlijk en soms nauwelijks te [ver]dragen en ik vecht ook met kwellende gedachten: 
'waarom kan ik niet normaal reageren', 'waarom kan ik niet lachen', 'waarom kan ik niet meer genieten' ... 'waar is mijn relativeringsvermogen?'
 
symptomen die op mijn gemoed werken:
Ik wordt geplaagd/gekweld door innerlijke onrust, norsheid, geirriteerdheid, ergernis, gebrek aan inlevingsvermogen .... 
 
dit heeft dan ook een weerbots op mijn sociale vaardigheden en ook op mijn 'zelfbeeld' : 
ik wil niemand meer zien ... elke ontmoeting roept conflicten op, want ik merk hoe verarmd mijn sociale vaardigheden nu zijn, en herinner me hoe het vroeger was. 
 
Vertroosting/verlichting/soelaas is nauwelijks te vinden... Vreugde is zoek ... 
Verder is mijn concentratie/geheugen/focus ook verstoord 

Zijn dit herkenbare symptomen? Zelfs na 2 maanden sinds de laatste inname? Indien ja, hoe gaan jullie hiermee om? 

Slientje..dit is wat ik nu ervaar..kan het niet zo mooi verwoorden als jij,ben dus bezig/althans probeer van de seroxat af te komen.Jij bent van de pammen af, en dan daarna nog zo voelen..wens je enorm veel sterkte!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 09/07/2018 om 20:00 zei Bernice:

@slientje

Zo herkenbaar!

Ik worstel met veel van deze symptomen. Innerlijke onrust oftewel geen rust kunnen vinden. Om wanhopig van te worden. En ja, die depressieve gevoelens, nergens meer van kunnen genieten maar ook niet kunnen lezen of tv kijken (geen concentratie). Wat ik ook heel vind is het feit dat ik niet meer kan luisteren,  het dringt niet meer tot me door en kan niet meer de vrouw en moeder zijn die ik was. Sociale contacten kan ik niet aan m.a.w. ik leid een eenzaam leven wat ik voornamelijk in bed doorbreng. Heb ook bijna geen kracht meer om iets te doen.

Sterkte!

Liefs, 

precies hetzelfde,en begin overal aan te twijfelen..waarom breng ik mezelf zo in deze situatie..was dus eerder verslaafd aan alcohol en roken ook, kan amper mensen om me heen vedragen en moe,bang, van alles,alleen niks positiefs.hoop dat dat wel weer terugkomt.vervloek de dag dat ik met dit spul begon..op dat moment was ik blij..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Bernice, echt zwaar spul..ben een heel klein stukje teruggegaan dwz een heel klein beetje er bij genomen.ik geef toe dat ik te snel wil,verder krijg ik idote klachten er bij;mn oren suizen enorm.heb trouwens allerlei vitamines erbij nu...geen honger.moet mezelf dwingen te eten,veel water ook, en dan natuurlijk ook de hitte die er bij  komt nu

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...