Mijn verhaal

[Lynn86]

Goede morgen,
Ik ben sinds gisteren op dit forum, en zal me even voorstellen

Ik ben Lynn 31jaar en zal hierbij vertellen waarom ik medicatie heb. (en wil afbouwen)

Ik heb deze medicijnen gekregen omdat ik na de geboorte van mijn zoontje in een depressie ben beland met daarbij een angststoornis.

Dit kwam eruit omdat ik vroeger dingen niet heb kunnen verwerken.

Ik wist op zes jarige leeftijd dat mijn moeder dood zou gaan aan de ziekte ms. En toen ben ik over doodgaan na gaan denken zo jong, en over wat het leven inhoudt. En dat ging toen al mis.
Ik durfde niet meer te slapen omdat ik bang was om niet meer wakker te worden smorgens eyh zes jaar oud he. Een jaar lang. Dat ging op een gegeven moment over.
Toen moest mijn moeder in een verzorgingshuis gaan wonen en was ik haar thuis kwijt. 2e trauma.

Ik kreeg op mijn 12e een dwang stoornis waar niemand vanaf wist. Steeds over dezelfde strepen op de grond lopen anders was ik bang dat mijn mama dood zou gaan als ik dat niet deed.

Of met kleding aan trekken vier keer opnieuw. Niemand wist ervan op mijn broertje na.
Daar ben ik zelf ook weer uitgekomen.

Maar je raad het al. Deze trauma's kwamen eruit op het moment dat mijn lichaam het zwakste was. Na de bevalling.

Mijn schoonvader overleed aan kanker. En toen hij overleden was was ik nog zwanger van mijn zoontje dus beleefde ik alles in een heel ander beeld onder invloed van hormonen.

Toen deze hormonen verdwenen uit mijn lichaam werd ik bang bij alles wat ik voelde in mijn lichaam.

Dacht ik dat ik ook kanker had. Bij ieder pijntje anders dan anders gevoel ging ik naar de dokter en jawel hoor daar was de angststoornis er nog bovenop.

Mijn angst is om dood te gaan en mijn kids moet achterlaten net als dat ik heb moeten meemaken met mijn moeder zo jong. En ik wil ze dat besparen omdat ik zelf door zo. N hell ben gegaan

Dat is eigenlijk mijn reden voor medicijnen

Toen mijn dochter een tumor in haar buik kreeg zakte alles onder mijn voeten vandaan. Mijn grootste angst zat in haar.
Nou je kon me opvegen.

Ik slik 150mg sertraline en 8mg lorazepam waarvan ik nu 1mg aan het afbouwen ben.

Hoop hier veel steun en kracht te kunnen vinden. Liefs!

[Kannietmeer]

Hi Lynn,

wat een verhaal joh. Dat gaat niet in de koude kleren zitten zoiets. En dan nu een benzo afbouwen. Wat merk je daarvan? Hoe lang heb je 8 mg gebruikt? Heb je er begeleiding bij?

Het kan zijn dat je op een gegeven moment beter kan overstappen naar Diazepam om het goed af te kunnen bouwen, als je er heftig op reageert. Ik heb die overstap ook gemaakt. Niet iedereen vind het fijn, het heeft mij ook 4 weken gekost, maar daarna was het afbouwen wel een stuk beter te doen.

Heb je de Ashton Manual gelezen? Zo niet, dan ik je die echt aanbevelen. Het is in zekere zin wel al oud, maar het geeft goede informatie in hoe je dingen kan aanpakken om de afbouw te voltooien en echt weer benzo vrij te kunnen leven en te genezen van de gevolgen van het gebruik.

Heel veel sterkte. Ik denk dat je hier zeker steun en kracht kan vinden en jezelf kan delen. Het heeft mij erg geholpen iig.

Liefs, Liz

[Lynn86]

5 uur geleden zei Kannietmeer:

Hi Lynn,

wat een verhaal joh. Dat gaat niet in de koude kleren zitten zoiets. En dan nu een benzo afbouwen. Wat merk je daarvan? Hoe lang heb je 8 mg gebruikt? Heb je er begeleiding bij?

Het kan zijn dat je op een gegeven moment beter kan overstappen naar Diazepam om het goed af te kunnen bouwen, als je er heftig op reageert. Ik heb die overstap ook gemaakt. Niet iedereen vind het fijn, het heeft mij ook 4 weken gekost, maar daarna was het afbouwen wel een stuk beter te doen.

Heb je de Ashton Manual gelezen? Zo niet, dan ik je die echt aanbevelen. Het is in zekere zin wel al oud, maar het geeft goede informatie in hoe je dingen kan aanpakken om de afbouw te voltooien en echt weer benzo vrij te kunnen leven en te genezen van de gevolgen van het gebruik.

Heel veel sterkte. Ik denk dat je hier zeker steun en kracht kan vinden en jezelf kan delen. Het heeft mij erg geholpen iig.

Liefs, Liz

Dankjewel voor je bericht. 

Ik ben al eens overgestapt op dia maar dat ging echt niet goed. Het is misschien een optie om bij 3mg te proberen over te stappen, maar bij acht is dat niet te doen. 

Ik zat in september nog op vier mg, en voordat mijn oma voor de trein sprong vorig jaar zat ik op 1mg lora. 

Dus op acht zit ik nog niet eens zo heel lang. 

Vind het fijn dat ik steun krijg hier. Dat heb ik echt nodig. Dat ik niet de enige ben die hier helaas doorheen zal moeten. Vind het super knap van degene bij wie het al is gelukt. Echt respect. 

Groetjes