Doorzoek de gemeenschap

Goedemiddag lotgenoten, Ik kamp al een flink aantal jaren met een afhankelijkheid/verslaving aan Zopiclon. Wat begon met 1 tabletje Zolpidem voor de nacht (toen ik in scheiding lag) werd er na verloop van tijd door mijn psycholoog (GGZ) overgestapt op Zopiclon. Dit ging, i.c.m. anti depressiva (mirtazapine) een aantal jaren ''goed''. Ik ben altijd al een slechte slaper geweest, maar de afgelopen 10 jaar is het hek van de dam! Ik ben onderzocht bij de slaappoli toen de afhankelijkheid nog niet op z'n heftigst was, maar daar konden ze niks afwijkends vinden. Dus maar gewoon weer nieuw recept mee en doorgaan. Op een gegeven moment had ik niet meer genoeg aan 1 tablet (pas na enkele jaren) en werd de dosis verhoogd i.pl.v afgebouw (Ik begrijp hier nog steeds niks van!! Waarom bleven ze voorschrijven???) Toen ik uitbehandeld was bij de slaappoli werd ik overgenomen door mijn huisarts. Hij drong erop aan dat ik zou stoppen. Ik moest per week een halve tablet minderen en dan was het klaar. Maar zo makkelijk ging het niet!!!! Ik kreeg natuurlijk vreselijke ontwenningsverschijnselen, maar daar had hij geen boodschap aan. Ik moest maar doorzetten en door de zure appel heen bijten! Hij schreef me niks meer voor en ik was in paniek! Ben via internet aan het speuren gegaan en zo aan mijn DURE medicatie gekomen. En toen ging het pas écht mis........ Vorig jaar juni stopte mijn ''leverancier'' er van de een op andere dag opeens mee en zat ik een dag voor het weekend zonder medicatie. Met als gevolg één en al paniek!!! Vorig jaar januari overgestapt naar een andere huisartsenpraktijk, want in mijn vorige huisarts had ik , ook door andere fouten van zijn kant, allang geen vertrouwen meer. Ik heb die dag mijn nieuwe huisarts gebeld en mijn hele verhaal open gegooid. Wat voelde ik me klein en stom! Hij heeft me aangehoord, maar schreef niks voor (en ik slikte soms met gemak een strip per nacht weg....) Ik moest er zelf maar aan zien te komen, want hij wilde niet meewerken aan het in stand houden van de verslaving. Dit resulteerde in heftige paniekaanvallen, trillen, overgeven, buikpijn, etc..... De hele ram bam aan afkickverschijnselen heb ik voorbij zien komen. Een goede vriendin is van zaterdag op zondag bij me gebleven en heeft een aantal keren de H.A.P gebeld en kreeg ik oxazepam 50 mg (3x p.d) Zo heb ik het weekend ''overleefd'' en zat ik maandag weer bij de huisarts. We zijn gaan praten over mijn probleem en besloten me aan te melden bij het Jellinek om middels cognitieve gedragstherapie mijn overmatig pillengebruik af te gaan bouwen. Dit ging redelijk tot ik op 4 tabletten per nacht zat. Toen waren we door de sessies heen en moest de huisarts het maar weer overnemen..... Ik kreeg nog de keuze om voor een snelle afkick te gaan door me op te laten nemen bij het Jellinek, maar dan zou ik tussen de zware drugs verslaafden zitten en de afbouw zou nóg veel sneller gaan. (1 tablet per 2 a 3 dagen) Dat zag ik niet zitten. In Januari dit jaar ben ik geopereerd aan mijn galblaas en toen ging het heel even iets beter. En dan spreek ik over een paar weken.... Tot er complicaties optraden en ik weer terug naar het ziekenhuis moest voor een opname van 5 dagen. Ondertussen is het april, zit ik thuis met een burn out en slik ik ondertussen alweer 6 tabletten per nacht (waarvan er 4 via de huisarts en 2 via internet) en krijg ik 50 mg oxazepam voor de nacht tegen paniek en angst aanvallen. Ik ben opnieuw aangemeld bij SGGZ, omdat ik er echt helemaal klaar mee ben! Ik wil van die rotzooi af! Het beheerst mijn hele leven! Mijn vraag is: zijn er lotgenoten die ook zo ontzettend heftig reageren op het afbouwen van, met name Zopiclon, en hoe heb je het aangepakt. Ik heb de hele dag dit forum doorgespit en zag al de Ashton manual en de tapering methode. Waarom is er door de huisarts of zelfs de psychiater bij Jellinek hier niet naar gekeken?? Ze wisten hoe zwaar ik het had/heb met afbouwen? Ik kijk uit naar jullie reactie's en hoop op steun, zonder wijzende vingers, want ik weet donders goed dat ik het voor het grootste deel aan mezelf te danken heb (internetbestellingen plaatsen en het zo uit de hand laten lopen...) Kaida

Hoi allemaal, Ben nieuw op dit forum dus stel mij even kort voor. Mijn naam is Bas en ben 26 jaar oud. Blowen speelt als een rode draad door mijn leven de afgelopen 10 jaar. Het begon leuk, na school af en toe op de middelbare school met wat klasgenoten blowen. Nog onschuldig en heb me diploma zelfs stoned behaald... maar nu ben ik 26, zit thuis zonder baan met een uitkering waar ik me dood voor schaam en heb veel last van angst, onzekerheid en schaamte. Woon sinds 4 jaar op mezelf in een groot studentenhuis en sindsdien ben ik steeds meer achteruit gegaan. Begon mezelf te isoleren en deed de hele dag vrijwel niks. Bankhangen en onrustig 'nagelbijtend' domme filmpjes kijken. Ben 6 keer naar een afkickkliniek geweest omdat ik er echt graag vanaf wou. Daar bloeide ik vrijwel elke poging helemaal op. Een leuke groep mensen om mij heen die vaak dezelfde soort problemen deelden. Maar het vaste patroon was altijd als ik thuis kwam ik me al snel weer eenzaam en alleen voelde! Ben ook erg klein voor me leeftijd en hier ook altijd onzeker over geweest... ik denk gewoon zoveel na word er gek van.. Nu 2 maanden terug een maand naar America geweest waar mijn vader sinds 2 jaar woont met zn nieuwe vrouw. Was even goed afkicken de eerste 3-4 dagen maar begon me daar als snel beter te voelen. Maar nu 3 weken terug en weer langzaam in mijn oude patroon gegleden... zit nu met angst op de bank en dacht ik wil graag mijn verhaal eens doen. Misschien hebben jullie tips want ik zit er echt diep doorheen... ik blow ongeveer 15 euro (3-4 joints) weg per dag. ik ben ook weer bezig met het zoeken naar een vaste baan want dan verdien ik dubbel zoveel als mijn uitkering... maar alles gaat gewoon ZO moeizaam. Trouwens ook die maand nuchter in America ging alles moeizaam.. alsof ik in een droom leefde en de tijd vloog voorbij zonder eigelijk veel gedaan te hebben.. wat kan er toch met mij aan de hand zijn? Hoop dat er mensen zijn die me hiermee kunnen helpen of tips hebben, of mensen die hun eigen verhaal hier kwijt willen. Alvast bedankt en groetjes Bas