Wat zo'n woordje al niet los kan maken he:
drama queen, ik gebruik het ook wel eens.
Ik lees ook wel eens mensen die ik op dat moment
als zeurpiet ervaar, of slachtofferig, of betweter (ikzelf dus,
zal het meteen maar even zeggen); ik heb me ook wel eens
ontzettend gekwetst en te kijk gezet gevoeld hier.
Allemaal momentopnamen.
En gelukkig vallen die in het niet door alle momenten dat ik me
ontroerd, geraakt, betrokken heb gevoeld door mensen die ik
als moedig, sterk en strijdlustig ervaar. Die ook die andere kanten soms hebben.
Maar om om één opmerking, of om een frummer weg te blijven, nee.
Dan zou ik mezelf giga tekort doen en de ander ook geen recht doen.
Prima om het te uiten, en dan hup weer verder met leven, ook hier.