tapas

Har, wat is er mis met een feest waarop mensen zelf dingen meenemen, dat is verrassend, je leert nieuwe gerechten kennen, anderen vinden het leuk om iets speciaals klaar te maken, je hebt iets om over te praten al is het maar recepten uitwisselen en vertellen dat je het lekker vind wat die ander heeft gemaakt. Ik vind het gezelliger dan ergens aanschuiven aan een perfecte luxe maaltijd. wat geld betreft, je kan toch goed klussen? verhuur jezelf als zwartklusser (hopen dat de belastingdienst niet meekijkt ) Zo heb ik jaren schoongemaakt voor een extraatje en doe ik dat nu door ontwerpen enzo te maken voor anderen.. maar als je alleen even wilt mopperen dan mag dat ook maar ga ik geen raad geven bedankt trouwens dat jullie vandaag naar me willen luisteren en reageren, dat doet me goed. De leegte, het gat in je hart, we worstelen er allemaal mee. Har over een maand ga ik heerlijk een week in de bossen van Ommen zitten, met nog 2 niet drinkers. We doen niet meer dan boodschappen doen, wandelen, slapen, lekker eten, wandelen, uitrusten, beetje babbelen, wandelen en honden knuffelen. Vorig jaar ben ik daar erg van opgeknapt. We zijn alledrie alleenstaand dus kunnen goed onze eigen weg gaan

Nou Vie, misschien is dat wel waar ik nu ook mee loop te worstelen. Het niet drinken is niet meer echt het probleem, maar wel het gevoel van.. ja en nu? Okee, ik drink niet meer maar is dit het dan? nee dit is het niet. Ik snak naar nieuwe uitdagingen maar weet niet goed welke. Inspiratie, andere inzichten, ergens razend enthousiast over worden, maar zo werkt het dus niet. Ik stort me ergens helemaal in om dan te merken dat ik onderweg mezelf verloren heb. Alles om die leegte niet te voelen, want dat zit er bij mij momenteel ook onder. De leegte! en niet weten wat daarmee te doen. En wat is het moeilijk om juist dat de tijd te geven. groetjes aan Max en Jack terug, Tapas is nog kapot van gisteren en ligt heerlijk bij de verwarming te slapen!

quote: Originally posted by: safidepafi Tapas quote: normaal weet ik zo goed voor een ander en ook wel voor mezelf hoe het moet maar op dit moment voel ik me net een stuurloos schip en zie ik het zelf niet meer. controle kwijt dus en daar houd ik niet van Misschien van af vandaag wel leren houden van de tapas die soms een stuurlos schip is en dat mag zijn?? en accepteren dat ik brokstukken achterlaat en fouten maak omdat ik geen stuurloos schip mag zijn en mensen teleurstel door dingen toe te zeggen die ik niet na kan komen.... grmpfff, daar zit hem dus de kneep, ik voel me schuldig geloof ik.... Poeh Carolien, wat een gedoe met je dochter, en wat fijn dat je een zeikende mamma bent gebleven en de oorzaak hebt kunnen achterhalen. Jullie hebben samen veel meegemaakt en gelukkig is het ten goede gedraaid

Vogel, dank je, dat is een goed idee, ik was echt al van plan om de hele dag krampachtig op de bank gaan zitten, dat is ook het vervelende, je kan het inderdaad niet afdwingen. Nu nog leuke dingen verzinnen... afleiding zoeken inderdaad! normaal weet ik zo goed voor een ander en ook wel voor mezelf hoe het moet maar op dit moment voel ik me net een stuurloos schip en zie ik het zelf niet meer. controle kwijt dus en daar houd ik niet van

Goeiesmorgens, ik heb een 'kater'.. tenminste zo voelt het, kop knalt uit elkaar, maar gelukkig is het niet van de drank, we zaten gisteren ook met 8 rokers in 1 ruimte, tja en waar komt zo iets tegenwoordig nog voor. Pem, gisteren heb ik ook geobserveerd, wie drinkt wat en hoe. Gisteren waren er van de 5 mensen rond etenstijd 3 niet drinkers, 1 met een drankprobleem dus die was om 6 uur al lam, 1 die gewoon voor de lol wat drinkt maar niet tot het gaatje gaat en tussendoor ook fris neemt.. later kwamen er nog 2 mensen bij die ieder hun eigen drank meehadden en dus echt van plan waren om dronken te worden want dat ging in hoog tempo naar binnen. Daarom ben ik ook bijtijds naar huis gegaan want als mensen willen zuipen wil ik er niet als een belerende schooljuf bij gaan zitten. Ik ga me dan kapot ergeren aan het harde praten en het harde lachen enzo.... Dus dat waren mijn observaties van gisteren. In plaats van mee te zuipen is het best leuk om gewoon eens te kijken hoe mensen met drank omgaan en jezelf in te beelden hoe ze er morgen bij zullen zitten. Reken maar dat er vandaag 3 mensen een fikse kater hebben! vandaag ga ik gewoon eens proberen om stil te zitten en te voelen wat er nou eigenlijk speelt van binnen.... niks moeten en alles mogen.. oef moeilijk! als het niet lukt is het ook goed (jaja, geloof er niks van) en verder mogen jullie alle wijze raad die ik normaal altijd geef aan mij gaan geven, wie weet helpt dat me om mijn voeten weer op de grond te krijgen en wat rust te vinden.

en ik ga voor mijn bed! moe en mooie tijd om te gaan slapen en morgen weer een nieuwe dag aan te gaan. Bedankt en tot morgen weer!

pfft, alle raad die ik iedereen hier altijd geef moet ik mezelf dus weer geven, misschien geef ik teveel en ontvang ik te weinig. Ik weet het zo goed voor een ander maar momenteel kan ik het zelf niet meer zo goed toepassen merk ik Nee het is niet het feestje waar het om gaat trouwens, het is het algehele vervelende gevoel waar ik al weken mee loop te knokken, baggeren inderdaad en doodmoe worden van dat baggeren, maar niet meer weten hoe je moet leven zonder baggeren. Wie weet is het ook een jaarlijks terugkerende dipperiode, vorig jaar om deze tijd was het drama. Toestanden op mijn werk toen, ging toen ook niet voor niks zuipen. kijk, en dat heb ik dus niet gedaan vandaag en wil ik ook niet want ik wil deze dip gewoon overwinnen en drank helpt daar niet bij. Slofje bedankt trouwens en iedereen bedankt dat ik even de aandacht mag krijgen en nemen

hum, beetje het oude jas, nieuwe jas verhaal. De oude jas die niet meer winddicht is en gaat lekken en eigenlijk de prullenbak of de kast in moet en de nieuwe jas die nog niet lekker zit en nog niet helemaal past

Weet je, het is gewoon zo raar, eigenlijk gaat alles goed maar het voelt leeg, of eigenlijk voel ik van alles en weet ik niet wat ik ermee aan moet, alsof alles wat ooit leuk was en goed niet meer voldoet en ik nieuwe uitdagingen zoek die dan ook weer teveel zijn. En dat gevoel vind ik moeilijk om te accepteren, of ik weet gewoon niet zo goed wat ik er mee aan moet. en daar word ik opstandig en vervelend van en dat wil ik niet!

hihihi, dank jullie wel!! ik voel me weer gezien! had ik even nodig. De afgelopen dagen zijn nogal heftig geweest! Winchung, ik log niet uit hoor, maar zit dan even wat anders te doen want om nu om de 10 seconden te gaan klikken of er gereageerd is is ook weer zo neurotisch. Spud, het is misschien ook meer mijn gevoel en momenteel zit ik inderdaad niet zo lekker in mijn velletje dus word ik daar overgevoelig van en dan ga ik spoken zien en dat wil ik niet. Zou ook zonde zijn toch? dus vandaar dat ik even check. Anna, er is zoveel veranderd de afgelopen tijd maar soms gaat het gewoon even te snel en vergeet ik te genieten van wat ik al behaald heb. Ik zie dat feestje van een jaar geleden nog helemaal voor me, zo wat was ik zat en wat was dat vervelend, want ik had er helemaal geen lol meer in maar wilde toch zat worden en ohohohoho wat heb ik achteraf een spijt gehad. Maar uiteindelijk was dat wel het moment dat ik wist dat ik voor de nullijn moest gaan en dat is tot nu toe gelukt!

Mensen, ik voel me een beetje genegeerd, heb best wel aardig wat geschreven de laatste tijd maar krijg er bijna geen reactie op, normaal kan ik dat wel redelijk relativeren maar nu even niet. Wie weet zijn het de hormonen, maar ik ga me een beetje onzichtbaar voelen, lees soms nog eens terug of ik eigenlijk wel wat geschreven heb.. ja toch wel... en word er wat onzeker van, dus vandaar dat ik dat toch maar even meld hier. Vanavond verjaardag gehad, ja diezelfde verjaardag waar ik vorig jaar stomdronken vandaan kwam om 5 uur sochtends. Dus vandaag is het echt een jaar geleden dat ik dronken geweest ben. Niet makkelijk want er werd aardig gehesen maar ik was wel zo slim geweest om met etenstijd te komen en samen met iemand te gaan koken. Toch was bewuste 'collega' wel al dronken helaas. HIj weet dat ik dat niet prettig vind dus heeft de hele avond lopen roepen dat ie zich zo netjes gedroeg ... toch?? ja he, ja he, gaat goed toch?? tja en zeg dan maar eens dat hij irritant is en dronken... want dat vond ik hem wel.. lastig!! Lastig dat sommige mensen denken dat ze leuk zijn als ze gedronken hebben terwijl ze dat absoluut niet zijn!! nouja, lekker weer thuis!!

ha zee!

Ben wel blij dat de meeting niet doorgaat morgen, hoef ik zelf geen beslissing meer te nemen!! Ik was vanmorgen helemaal van het pad af, paniek en onrust, het gebeuren van gisteren zat nog na te werken. Ik weet dat ik het goed heb aangepakt maar het heeft me ook weer gedwongen om goed naar mezelf en hoe ik nu functioneer te kijken.. en dat is lastig want het voelt als een enorme chaos nog steeds. Vanmorgen kwam de buuf op de koffie en die was ook al ontzettend down en uiteindelijk hebben we besloten om samen een retschema te maken, eerst eentje voor mij en die ruzie gisteren met die buurtgenoot en toen eentje voor haar wat betreft perfect moeten zijn en bang zijn om afgewezen te worden. Eigenlijk was dat best gezellig, samen RETten, lachen om die kromme gedachtes die er in die hoofden van ons omgaan. Nu voel ik me weer wat rustiger.. nouja.. rustiger... tja.. in ieder geval probeer ik weer bij mijn gevoel te blijven en me dan maar erg verdrietig te voelen al weet ik niet goed waarom, maar ook dat accepteer ik maar beter. Het heeft voor mijn gevoel erg te maken met acceptatie van mijn beperkingen en angst voor de toekomst Deels herken ik wel wat in het verhaal Safi maar ik heb zelf het idee dat ik mijn normen toch wel bijgesteld heb zo door de jaren heen. Maar dat er veel onrust in me zit die ik het liefst wil wegwerken, -sporten of -eten dat is zeker waar. Maf maar ik wil ze niet wegdrinken trouwens, want dan raak ik alleen nog maar meer de controle kwijt. Ik geloof dat het enige is wat ik nu moet doen is stil staan bij mijn gevoel.. maar nu geen tijd hoor, doe ik morgen wel Bambam, wat een naar nieuws maar wel fijn dat jullie alle shit van vroeger opgeruimd hebben en dat dat er niet nog eens bij gaat komen... en vooral fijn dat je dit nuchter aan kan gaan. Ik hoop voor je ex dat er nog mogelijkheden zijn en zo niet dat jullie op een goeie manier afscheid kunnen nemen.

Mijn ogen zijn nog dik van het janken van vandaag dus ik sla even over Marjo

Waarom zou kerst met drank gepaard moeten gaan? ik zie het niet zo, wat is er zo speciaal aan die dagen? en lekker eten met bier is al helemaal geen combinatie, neem dan iig nog een goed glas wijn. Vorig jaar is het mij prima bevallen zonder drank, en zeker met familie is het voor mij wel goed om mijn koppie erbij te houden. Met oud en nieuw zit ik in een huisje met 2 niet drinkers, wel zo makkelijk, huisje op de hei en een flesje jip en janneke champagne, als je dat ergens op die hei kunt krijgen tenminste, en anders een pot thee!! Feest=drank???? maar drank=geen feest! Corinne, wat is er beter dan iemand met zijn eigen woorden te 'confronteren' en oja, ik moet niks en mag van alles, moet ik me ook weer even inprenten.. poeh! de onrust duurt best wel lang al. Dacht dat ik het met vrije dagen wel op kon lossen maar dit zit allemaal ietsje dieper nu.... ach, betekent ook weer dat ik voor een 'verandering' sta. Ach Trees, een helpend woord voor een ander is ook niet altijd handig hoor, dan vergeet je dat tegen jezelf te zeggen en dat is veel belangrijker

Ai Corinne, je slaat de spijker op zijn kop geloof ik in het NU leven betekent 'voelen'!! en aangezien ik me ontzettend onrustig voel snap ik nu wel beter waarom ik me rot ren... okee, balen, voelen dus! pffft, niet meer en niet minder. en eerst maar met de hond en de kat een rondje lopen

Pem, kan je niet tegen hem zeggen dat je liever had gehad dat ie had gevraagd hoe het met je ging? en dat je met de vraag of je gedronken hebt niks kunt? communicatie gaat niet vanzelf beter, je verwacht iets en dat weet de ander niet dus dan zal je die ander misschien ook moeten uitleggen wat jij prettig zou vinden. Boos zijn helpt je niet verder. Tijd voor een goed gesprek lijkt mij. Als dat tenminste nog mogelijk is. enne, je natuurlijk niet op laten fokken en uit boosheid gaan drinken, daar heb je hem niet mee maar vooral jezelf! maar gelukkig weet je dat ook! Kom, we gaan samen deze avond alcoholvrij tot een mooi einde brengen!

Die bevestiging komt ook niet zomaar naar ons toe. Ik merk doordat ik vrijwilligerswerk doe dat ik me daardoor nuttig voel en ook waardering krijg voor wat ik doe, ook helpt het als je anderen ook waardering geeft want wat je geeft krijg je uiteindelijk ook weer terug. Soms kan het ook al helpen om gedachten om te keren door jezelf te dwingen om elke dag te kijken naar wat wel goed is gegaan en dan zonder erbij te denken (ja maar eigenlijk kon het beter;)) Ook bij kinderen helpt het enorm als je ze beloont voor wat goed gaat ipv te straffen voor wat niet goed gaat. Duidelijkheid en positief stimuleren. Maar dat alles is wel iets wat je moet leren als je het zelf niet meegekregen hebt en dat is lastig. Blacky, blij dat je stopt met die medicijnen want het klinkt niet goed wat je schrijft.!! Ik heb een K dag gehad, aanvaring met buurtbewoner die had gevraagd of ik een logo wilde maken, het duurde hem te lang en hij was daar nogal boos over en overviel me daar nogal mee dus ik was helemaal van slag en in paniek.. help... eerst gekeken of buurvrouw 1 thuis was.. nee... toen andere buurtgenoot gecheckt, was er ook niet, toen naar mijn werk gebeld of ik daar met iemand kon praten want ik schoot in de paniek en wist niet meer hoe ik het aan moest pakken, gelukkig kon dat en heb ik daar een goed gesprek gehad. Daarna door naar de betreffende buurtbewoner die boos was om de 'confrontatie' aan te gaan, en gelukkig is dat ook weer uit de wereld al heb ik er nog wel een rotgevoel over, maar dat moet slijten. pfft, dan ben ik blij dat er mensen zijn die even de tijd voor me willen nemen, me kunnen helpen te relativeren en keuzes te maken, maar ik ben nu wel helemaal kapot, alweer! Op het moment weet ik het gewoon even niet meer, ik denk dat ik te snel te veel wil en dat gaat niet, en zo loop ik op dit moment steeds tegen mijn beperkingen aan en dat is lastig. het voelt weer aardig zwart wit dus ik heb de mensen in mijn omgeving hard nodig om me met mijn voeten op de grond te houden. Tja zo zijn er steeds hobbels die ik moet nemen voor ik weer verder kan. Het blijft steeds maar chaos in mijn hoofd en het liefst wil ik dan veel te snel van alles doen en dingen afronden om die chaos weg te krijgen ipv gewoon rustig op een rijtje zetten waar die chaos vandaan komt en een stappenplan te maken... Dat is altijd mijn manier geweest maar ik wil het niet meer zo. Ondertussen ben ik ook bang dat ik het niet meer anders kan. maar dit zal ook weer op zijn plek gaan vallen, alleen weet ik niet wanneer en hoe en dat is lastig!

Goeie stap Tas, fijn dat je moeder er is.

Marjo, het is nooit te laat om dagbehandeling te gaan doen! dat aanbod zal vast nog wel gelden. behalve dat je er veel leert is het ook lekker om weer structuur te hebben en een soort vangnet! Ha, ik realiseer me nu pas dat ik eigenlijk nu tussen de bejaarde fotomannen zou moeten zitten maar ik hoef het lekker niet! Al die klussen die ik tijdens mijn vrije dagen niet voor elkaar kreeg heb ik nu zo ongeveer in 1 middagje gedaan... tssssssss zo zie je maar weer hoe belangrijk die structuur kan zijn!

Tas, wees niet bang en laat het toch maar gewoon gebeuren, of bel iemand op die je vertrouwt, of ga bij je ouders langs, zoek afleiding. Wat je nu hebt is niet gewoon voelen maar even een overload van een heleboel tegelijk. Eigenlijk is het een doorbraak al voelt het niet zo. Dit gebeurt er dus als je je gevoel al die jaren weg zet. Als het dan een keer komt herken je het (nog) niet als zodanig en nu wordt het een paniekaanval-achtig iets. Nog een overeenkomst tussen ons, Voordat ik in dagbehandeling ging studeerde ik psychologie, zat inmiddels tegen mijn stage- jaar aan. Dacht dat ik door hulp te verlenen en te begrijpen (gaan we weer, denken dus ipv voelen) hoe de menselijke geest werkt dat ik dan ook grip op mezelf zou krijgen, nou, echt niet!! Al voelt het niet zo en is dit heel erg eng, toch gaat het goed met je Tas!!

Tasseke, het is zo herkenbaar wat je schrijft, het is mijn verhaal van 10 jaar geleden, zwart en wit, denken en voelen, hoewel voelen? ik wist niet eens wat het verschil tussen denken en voelen was. Kon alleen maar analyseren en alles uitpluizen om een beetje grip op mezelf te kunnen krijgen. Nu 10 jaar later kan ik niet eens meer alles analyseren, ik kan wel voelen en dat bevalt echt veel beter! Maar ik heb dat dus ook echt moeten leren. Wie ben ik, en wie ben ik niet, wat hoort bij mij en wat hoort bij een ander, zwart en wit maar hoe ziet grijs eruit? Je bent net begonnen met de dagbehandeling, geef jezelf alle tijd om te gaan ontdekken wat voelen is en wat je er mee kan, en hoe je denken en voelen samen leert gebruiken. In de tussentijd maar gewoon laten gebeuren wat er gebeurt zolang je maar weet dat het goed voor je is en je jezelf er geen pijn mee doet. Het is een proces wat niet sneller kan dan het gaat maar je bent er wel aan begonnen Ik kan je dus vertellen dat je het echt kan leren! dat je grijs kan leren denken, dat je kunt leren voelen en daarop vertrouwen, dat je kunt stoppen met alles te moeten beredeneren en dat je met voelen nog meer controle over je leven kunt krijgen dan met het denken. Het is niet makkelijk maar nu na 10 jaar is het wel mijn leidraad in mijn leven geworden en ben ik ook veel rustiger geworden. Zie de dagbehandeling als een cursus; hoe kan ik grijs leren voelen en denken en ga er voor!!

Niet willen snappen Tasseke, maar gewoon huilen, dat is dus voelen, het willen snappen is denken en dat hoeft niet!

ik word oud, wordt het liefste wakker met het eerste liedje waar de tuttigheid van afdruipt , tja rustig aan he, manjana! Als ik de dag al hyperend begin wordt het niks meer vandaag oef ik heb het idee dat ik midden in de nacht mijn bed uit kom, was even vergeten dat de afgelopen weken het natuurlijk steeds later licht is geworden Tasseke, goed zo, zelf de regie in handen houden en ze achter de broek zitten. Ik heb veel bewondering voor hoe je het aanpakt, ik weet nog dat ik mijn dagbehandeling begon en dat ik in die tijd van voren niet meer wist wat ik van achteren deed. Langzaamaan al mijn overlevingsmechanismen verliezen en me totaal afhankelijk voelen, ik wist toen echt niet meer wat bij mij hoorde en wat bij een ander hoorde. Gelukkig werk je in de dagbehandeling ook weer naar de opbouw toe en leer je jezelf pas echt kennen, hoe pijnlijk ook! Fijn dat je ouders je gisteren op konden vangen! Tina succes met uitzieken! Spud spetter niet zo!! hihi daar kan ik zo midden in de nacht niet zo goed tegen. Ik geloof niet dat ik een ochtendmens ben

ja die ken ik Wing, ik leer mijn coach van alles Het is niet zo zwart wit dat hulpverleners niet meer mogen drinken, mijn zus drinkt ook, maximaal 2 glaasjes en dan voelt ze zich doezelig en stop ze want als ze er dan nog een neemt vind ze het niet prettig meer, of haar schoonmoeder die roept na 1 glaasje, nu niet meer hoor, ik krijg al rode wangen. Dat zijn de gezonde drinkers, die drinken voor de lekker en stoppen als ze de roes voelen... tja en daar ligt ons probleem, wij beginnen pas als de roes begint te komen en stoppen vaak pas als we knock-out zijn. En nu moet ik nodig knock-out, want de wekker gaat morgen weer af! maar dan gewoon in slaap vallen met een pammetje en niet met 2 flessen port. Heb ik morgen veeeeeeeel minder last van welterusten allemaal en tot morgen weer!