Mitch

@Elwood: welkom! Ik heb vorige week een eerste feestje in jaren nuchter meegemaakt en ik voelde me meer op mijn gemak dan met alcohol. de constante gedachten dat ik moet opletten om mijn geheim niet prijs te geven of om een opmerking te krijgen over mijn drinkgedrag, kijken naar anderen hun drinkgedrag om dan te bepalen hoeveel en snel ik kon drinken zodat het niet opviel belemmerde mij enorm merk ik nu op. Succes!

Ik heb hier al even niets meer neergezet, maar vandaag ben ik 28 dagen nuchter. @Artemis: ik weet eigenlijk niet precies wat de behandeling gaat inhouden, vrijdag heb ik de eerste sessie en zal ik mijn ervaring hier even neerpennen. de afgelopen weekends zijn wel lastig geweest. Veel piekeren en nergens zin in gehad. ik merk dat ik mezelf toch moet leren pushen om dingen te ondernemen en niet mag wachten tot iemand me uitnodigt. Ook merk ik hier en daar een glimp op van de reden waarom ik in de alcohol vluchte. Perfectionisme en alles op voorhand tot de puntjes willen voorbereiden is iets waar ik al aan kan werken. groetjes Mitch

Dankjewel! ik probeer me vooral op het positieve te focussen. Wel heb ik aan mezelf een brief geschreven waarin staat hoe ik me voelde toen ik dagelijks dronk en hoe mijn leven er toen uitzag. ook trek ik per 7 dagen een foto van mezelf en ik sta versteld van de veranderingen op zo een korte termijn! binnenkort ga ik op aanraden van de psycholoog naar een fysiotherapeut die me kan helpen om via het lichaam emoties los te maken. Ik ben benieuwd wat dat zal geven. grtjs Mitch

Dag iedereen, ondertussen heb ik 16 dagen geen alcohol meer aangeraakt en ben ik sinds deze maandag terug aan het werk. ik ben zeer blij dat ik eindelijk de stap heb gezet en ik voel me na jaren eindelijk gewoon eens normaal! het leek me wel passend om eens alle veranderingen op te noemen die ik de voorbije weken heb opgemerkt: geen last meer van mijn maag en moet niet meer dagelijks overgeven. ik slaap pakken beter, maar heb het wel lastig om in te slapen. Ik ben raar genoeg wel sneller moe. geen droge en jeukende huid meer. mijn concentratie is enorm toegenomen. meer zin om leuke dingen te doen, maar als ik even niets te doen heb voel ik me wel neerslachtig en pieker ik veel. Emoties komen hard binnen, maar hoe lastig het soms ook is, tracht ik ze een plaats te geven. ben nog steeds gespannen, maar er zijn geen uitschieters meer. geen opgezwollen gezicht meer. reeds 9kg kwijt. Ik krijg geregeld complimenten over hoe ik er nu uitzie. heb het gevoel dat ik de controle over mijn leven beetje bij beetje terug krijg. ik krijg meer en meer zin in een lekker fris biertje, maar ik kan er voorlopig wel af blijven. de rare dromen waardoor ik veel in paniek wakker werd, zijn zo goed als weg. Ik begin minder en minder alles uit te stellen. Ik ben vriendelijker voor mezelf. ik rook sinds het stoppen met bier veel meer. Al bijna 300 euro bespaard. Ik zweet niet meer constant en heb het niet steeds te warm. op aanraden van Mila ben ik boeken beginnen lezen. Momenteel lees ik ‘leren omgaan met emoties’ van Wim Kijne. Grtjs Mitch

Bedankt aan iedereen voor de warme welkom! Bedankt voor de tip Mila, ik zal ze eens opzoeken in de stedelijke bibliotheek. grtjs Mitch

Die leegte savonds die ik nu heb is inderdaad lastig. Vroeger was dat drinken tot ik in slaap viel en me bezighouden met domme filmpjes te bekijken en spelletjes op de PlayStation te spelen. Nu interesseert me dat geen hol meer. Momenteel luister ik veel muziek en probeer ik uit te vissen waar ik mijn avonden leuk mee kan invullen. Ik tracht ook terug contact te maken met oude vrienden, maar om één of andere reden blijf ik dat uitstellen. ik heb heb het gevoel dat ik ‘iets’ mis, maar echte drang om te drinken heb ik niet, gelukkig maar!

Bedankt Cleo! ondertussen is dag 10 reeds voorbij en begin ik me minder neerslachtig te voelen. ik heb me ingeschreven voor avondschool bakkerij te volgen, maar jammer genoeg start dit pas begin volgend jaar. de verveling en eenzaamheid steekt me enorm tegen, maar maandag start ik terug met werken. grtjs Mitch

dag 6 achter de rug en aan dag 7 bezig. Claudius, ik heb echt het geluk dat ik alles kwijt kan bij mijn moeder en in mindere mate bij mijn vader. ik ben van plan om deze week met goede vrienden van weleer af te spreken. Of ik ga vertellen dat ik een alcoholprobleem heb, weet ik nog niet. Er is wel nog contact met die vriendin, maar ik tracht dat tot het minimum te houden omdat ik nog steeds verdrietig ben. Bedankt Knakker. Het is inderdaad goed dat ik het eindelijk door had en zelf de stap heb gezet. ik voel me ondertussen lichamelijk pakken beter. Ik kan terug goed slapen, geen hartkloppingen meer, geen last meer van mijn maag, geen stramme spieren en algemeen rustiger. Psychisch zal het een verhaal van hard werken, ontdekken en lange adem worden. Ik ben benieuwd wat het gaat brengen. Ik voel me wel enorm neerslachtig de laatste dagen. Volgens mijn mama zal dit langzaam over gaan, maar ik merk dat ik daar het geduld niet voor heb. Ik probeer het gewoon te ondergaan en er ook niet aan onderuit te gaan. Ik wil alles voelen, zodat als ik in de toekomst zin heb in bier, me kan herinneren waar het me dan terug zal brengen. groeten Mitch

Dat niet drinken is momenteel niet zo een probleem, eerder zoals je al zei de redenen waarom ik naar de alcohol greep. Ik ben 32 jaar

Sinds mijn eerste job, nu reeds 12j geleden, begon ik avonds een pintje te drinken om de stress onder de knie te krijgen. Ik was toen enorm verlegen en kwam niet op voor mezelf. De collega’s daar buitte dit uit en ik kon niets goed doen. Nadat ik door die job in een depressie belande, besloot ik om terug te studeren. Echter bleef ik elke avond kleine hoeveelheden bier drinken. Ik dacht toen dat terug studeren een oplossing was voor mijn sombere gevoelens en ze gingen inderdaad grotendeels weg. Niet door het studeren, maar omdat ik terug minder verantwoordelijkheid had en ook veel ging feesten. Tijdens het uitgaan was ik meestal Bob, dus dronk ik tijdens het feest bijna niet, maar eens thuis dronk ik bier alsof ik iets moest inhalen. Na slechte resultaten het eerste jaar aan de Hogeschool ben ik terug beginnen werken. Het werk lag me goed, al had ik meer en meer stress die ik in de avond probeerde weg te drinken met meer en meer bier. Ik keek meer en meer uit naar de avond om mijn bier te drinken. Ondertussen ging ik ook naar een psycholoog omdat ik veel last van angstgevoelens had, maar vertelde daar niet dat ik veel drink. Ik had ook niet zoveel aan die psycholoog, dus lang ging ik er niet naartoe. Ik heb dit 4 jaar vol gehouden tot ik verliefd werd op iemand van het werk. Uiteindelijk kregen we verkering, maar ik had steeds alcohol nodig om hiermee om te gaan. Nadat ze het uitmaakte door me weken te negeren en uiteindelijk via sms te zeggen dat het gedaan was, kreeg ik enorme angstaanvallen en zat ik er compleet door. Je raadt het al: ik greep meer dan ooit naar bier om het op te lossen. Met behulp van een psycholoog en medicatie ben ik na jaren grotendeels van de angstgevoelens af geraakt. Drinken deed ik nog steeds met een tussenpauze van een half jaar. Toen ik van job veranderde en meer verantwoordelijk kreeg en daarbij ook meer stress had begon ik nog meer te drinken. Toen zat ik aan 12 pintjes per avond en bij het uitgaan geregeld 25. Ik was na het uitgaan ook eens op spoed waar ik kletsnat in mijn eigen urine wakker werd. Ik begon mij af te zonderen uit schaamte, mijn huishouden, sociaal leven en gezondheid begonnen af te takelen. Ik begon nog meer te drinken om daarmee om te gaan. Toen kwam Corona en het thuiswerken. Ik had geen sociale controle meer en dronk elke avond 16-20 pintjes. Ik kreeg steeds meer last van mijn maag en moest geregeld overgeven. Bij de dokter stak ik die problemen altijd wel op iets anders. Tijdens de lockdown kwam ik terug in contact met een buurmeisje van in mijn kindertijd en na wat chatten spraken we af. Ik had al stevig voorgedronken. Het klikte enorm en het was direct boem patat. Omdat ik meer en meer last had van mijn maag en zij een chronische ziekte heeft hadden we na een paar keer niet veel meer afgesproken, maar we bleven elke dag bellen en sms’en. Ze zei me dat ze nog niet klaar was voor een relatie. Na een jaar vroeg ze om af te spreken omdat ze me iets belangrijks te vertellen had. Ik dacht dat ze ging vertellen dat ze eindelijk klaar was voor een relatie en dat bleek ook zo, maar ze had iemand anders leren kennen. De reden waarom ze voor die andere ging, was vooral door mijn medische problemen en dat doordat ze zelf chronisch ziek is, liever iemand had die gezond is. Dit kwam hard aan en ik besefte dat ik ondertussen enorme gevoelens voor haar had ontwikkeld. Mijn wereld stuikte in elkaar en ik dronk mijn gevoelens weg. Althans dat probeerde ik, dat lukte niet meer en ik was zo angstig dat ik 7 dagen niet kon eten en van ‘s ochtends tot ik in slaap viel dronken was. Doordat ik dit al eens had meegemaakt begon ik me ernstige vragen te stellen en het internet af te schuimen. Na een dag had ik door dat ik een groot probleem heb: alcoholisme. De dag erna heb ik dit opgebiecht bij mijn ouders en uitgesproken dat ik zo niet meer verder kan en wil. Het was een enorme blok die van mijn schouders viel. Ik heb jarenlang mezelf en mijn naasten belogen en voel me hier enorm schuldig voor. Die avond heb ik nog 6 pintjes gedronken omdat ik schrik had voor ontwenningsverschijnselen en dat waren de laatste die ik heb gedronken tot heden. Ik laat me begeleiden door de huisarts en een psycholoog en ik krijg enorm veel steun van mijn moeder die ook alcoholisme heeft, maar al meer dan 20j droog staat. Vandaag ben ik 5 dagen alcoholvrij en zie ik de toekomst wat rooskleuriger in. De maagproblemen zijn van de baan en ik heb sindsdien ook geen angstaanvallen meer gehad. Wel heb ik het moeilijk om om te gaan met emoties en voel ik me geregeld somber. Stap voor stap, uur per uur, dag per dag tracht ik mezelf van de grond te rapen en eindelijk de wereld en alles wat er in gebeurd een plaats te geven. Het zal nog een lang proces zijn, maar ik kijk er naar uit! Bedankt dat ik mijn verhaal hier ook kwijt kan en misschien dat lotgenoten hier inspiratie uit kunnen halen. groetjes Mitch