dhen

Nou dank je PP, dat vind ik een heel compliment. Maar als ik huiverig wordt om in te loggen om te kijken wat voor leugens er nu weer in de pb-box zitten of waar ik me nu weer voor schijn te moeten verantwoorden heb ik wat moeite met m'n gevoel voor veiligheid.

Ik ben het deels wel met het bericht eens van Adam. Ik ben een stopper omdat ik dat prettiger vind. Ik ben altijd normaal met mensen om gegaan hier, dus ook met minderaars. Ik maak geen onderscheid in praten met een stopper of een minderaar. Maar de laatste weken heb ik over me heen gekregen; hetzij op het forum hetzij gescheld in de pb box: dat ik jaloers zou zijn op iemand die nog drinkt (dat ben ik niet). Ik zou een betweter zijn (ben ik ook niet) Ik zou neerkijken op minderaars (doe ik niet) Wel ben ik van mening dat de meesten hier er wijzer aan zouden doen door te stoppen omdat de ervaring duidelijk maakt dat er maar een enkeling, van de forumbezoekers, is die verantwoord drinkgedrag aan kan. Ik vind het niet leuk dat er niet gewoon een normaal wederzijds respect mogelijk lijkt te zijn en dat het lijkt dat ik me moet verdedigen omdat ik een stopper ben, wil zijn en voorlopig wil blijven. Als ik het gevoel heb dat ik me moet verdedigen omdat ik niet wil drinken en ik niet iemand op z'n alco/verslavings-gerelateerd gedrag mag attenderen dan zie ik niet in wat ik nog op een adb-forum doe.

het zou het allicht wat plezanter kunnen maken, niwi.

Mupke, jezelf in essentie hoef je ook niet veranderen, denk ik, dat is gewoon goed. Dat harde voor jezelf, eerst accepteren. Door acceptatie wordt het zachter, maar bij verzet: ik ben hard, ik mag niet hard zijn wordt het steeds zwaarder. Met acceptatie; vriendelijk kijken naar iets wat je misschien niet mooi vind, wordt het toch vriendelijker en minder zwaar. Elke emotie waar je tegen verzet wordt groter, maar je mag best boos zijn of verdrietig wees er lief voor, veroordeel het niet van jezelf, dat helpt, vind ik.

ja idd, dat was m, niwi

Niwi, zijn we het eens? owww dat is mooi. Maar oneens mag ook, als we maar in gesprek blijven, denk ik. Ik las eens: het gaat niet om gelijk hebben, het gaat om gelukkig zijn. Ik weet niet meer van wie maar ik vind het wel waar.

Mupke, nee joh, geen karaktereigenschap, tenminste vind ik niet. Wel een compleet verkeerd overgehouden beeld van een niet toffe opvoeding of verleden waarin je geen mogelijkheid tot zelfvertrouwen kreeg, ontplooiing van wie je bent en vooral het mogen zijn van wie je bent en ook nog het vertrouwen in jezelf dat wie je bent goed is.

Ja, Will is copyright, boek ligt volgende week in de winkel, ik oefen hier alleen

Hoi Valentine, ja een zwaar woord, zelfdestructie, op mij wel van toepassing denk ik, maar vul gerust wat anders in, is leuk dat je een verhaal kan interpreteren naar iets waar je wat aan hebt. Feli met je jaar

Mooi besef, Mupke, dat het niet nodig is, hou die weg open, zou ik zeggen; vriendelijk zijn voor jezelf, vriendelijk open staan naar buiten komt wel, kalm aan, oefen op het forum, gaat best goed

Ik vind het niet meer nodig om niet-drinken per dag te bekijken. In het begin om af te kicken werkte het prima, bij verzet tegen niet-drinken werkt het goed. Maar naarmate ik meer begon los te laten waarom ik meende een borrel nodig te hebben, ging het verzet weg. Ik heb geen weerstand tegen niet-drinken en ook weinig weerstand meer tegen het mens in mij. Toen ik merkte dat ik dronk uit een onbewuste vorm van zelfdestructie, was en is er alleen een bewustwording nodig in de vorm van; wat is mijn weerstand, wat is mijn neiging tot zelfdestructie en wat is mijn neiging tot zelfhaat. Dingen waarin je hard bent voor jezelf en voor anderen, zo hard dat er een borrel nodig is, om pijn, verdriet te verzachten. Maar er is geen verzachting; niet voor, tijdens of na; er is alleen nog meer verharding. Weet je terug te gaan naar de liefde voor jezelf die je ooit had, dan is er geen behoefte aan zelfdestructie of zelfhaat; er is geen borrel meer nodig want er is geen overleven meer nodig. Om gewoon te leven is er geen verslaving nodig. Ik heb er geen moeite mee, geen verzet, geen spijt als ik nu zeg: ik drink bv de komende 6 maanden niet, ongeacht welk feest, omstandigheid of wat dan ook. Er is geen koppeling meer nodig, er is geen vastklampen aan, nodig. De gebeurtenis heeft niets met de borrel te maken, alleen het eigen beeld kan die koppeling maken. Bevrijding ligt niet zo zeer in niet-drinken als wel in het loskoppelen van omstandigheid en je zelf. Maar niet-drinken was voor mij wel nodig om iets te kunnen begrijpen van mijn dwangredenen om vast te houden aan de borrel of verslaving. Best kans dat ik inmiddels een glas zou kunnen drinken zonder door te slaan. Ik heb er echter geen zin, ik vind het niet nodig en ga het niet uitproberen ook. Ik heb niets verloren, wel een leven teruggevonden, verstopt in mezelf, en daar ben ik dankbaar voor. Het vergt echter wel werken aan bewustwording, eerlijk zijn en open staan, voor je pijn, haat en verdriet maar ook voor je helende eigenschappen, delen en blijdschap. Dit is veel werk omdat de automatische piloot toch echt verkeerd stond afgesteld en probeer dat maar eens te snappen; tjee als je je eigen automatische piloot al niet meer kan vertrouwen, wat dan nog wel. Maar zie aan op een dag is er volledig helder besef dat je zelf een prima piloot kan zijn. Na dat besef is de uitvoering er niet zomaar, wel de mogelijkheid, de keus, meer is er ook niet nodig, de keuzemogelijkheid omvat elke bevrijding die men wenst.

Dat is mooi, Niwi, van dat welkom en wegschenken. Gefeliciteerd

Ik ben te vinden in boom of op rots of helder stromend bergbeekje. Einzelgängers, eenzamen, zacht en open; wegafleggers van de minste weerstand; het verwarmt mijn hart en we zijn vrienden Ik ben sprakeloos dat men een slangenkuil wenst; dat beperkt zich tot bijten of gebeten worden; wegafleggers van weerstand; vechten zonder enige winkans. Het is niet nodig weet u

Madelief, ik heb niets anders gedaan dan mijn belangstelling getoond en mijn bezorgdheid geuit over je verdere plannen. Ik heb je al in het begin verteld, toen je hier op het forum binnenkwam, dat ik wel cold-turkey ben gegaan en dat dit niet gezond meer was, volgens mij. Dus je afbouw van drank vond ik verstandig en heb ik aangemoedigd. Je gedrag nu zo van: mijn problemen zijn opgelost; ik vertel niemand iets en blijf voortaan vanaf 5 uur driekwart fles drinken, in het weekend mag het vroeger of meer zijn, vind ik onverstandig en niet eerlijk naar jezelf en je omgeving. Met dit gedrag heb je mij niet te pakken maar wel jezelf, naar mijn mening. Mijn mening is gebaseerd op het feit dat ik raar stond te kijken hoe verslavend gedrag door heeft gewerkt in mijn hele leven. Zou ik niet afgelopen 17 maanden, en nu nog, eerlijk zijn geweest in het kijken naar mezelf bij trek dan had ik nu nog steeds veel problemen. Terwijl ik nu weet dat elk probleem is op te lossen of simpel niet meer bestaat als ik maar in mijn spiegel blijf kijken en niet wegloop voor mijn gedrag of mijn gevoel. Mijn wereld is veranderd van zwaar in luchtig, mijn rugzak; die niet meer te tillen was is leeg en angst voor zwarte gaten, schaduwkanten of weet ik veel heb ik niet meer om de simpele reden dat ik niet meer bang ben voor wat in mijzelf verstopt zat. Ik ben blij met hoe ik nu in het leven sta, ik vind het wat verdrietig dat ik niet eerder naar mezelf in mijn gedrag als verslaafde heb kunnen kijken. Ik wens het niemand toe om een leven lang verstrikt te blijven in zijn of haar eigen gevangen verslavingsgedachten. Dat is de reden waarom ik af en toe iemand een spiegel voorhoudt, ik had graag bv 10 jaar eerder op een forum als dit terecht gekomen. Ik heb je niet aangevallen, noch afgevallen, ik heb alleen wat vragen gesteld. Laat men die ruimte niet open op een forum als dit, dan zal er weinig diepgang meer te vinden zijn en weinig ruimte voor een niet-verlaafd bestaan. Als gevolg hiervan zullen dan ook steeds sneller mensen dit forum verlaten, omdat er weinig meer te delen valt.

Dank je, Kore

Madelief ik denk niet voor jou, ik ben wat verdrietig om wat verslaving zoal aanricht, dat is geen visie maar beleving. Ik ben altijd positief naar jou toe geweest, vandaag ook. Maar ik begrijp dat je daar geen prijs op stelt dus ik zal mijn mond proberen te houden.

Rapilos, nog van harte met je 2 jaar:

Hannah, kalm aan meid

Madelief, als jij blij bent met het behaalde resultaat tot nu toe, dan heb ik er geen moeite mee om blij voor jou te zijn. Ook heb ik al diverse malen gezegd dat ik het knap vind wat je doet tot nu toe. Maar jij zegt nu: ik vertel het niet aan man, ik blijf drinken vanaf 5 uur, ik vertel het niet aan dochter enz. dan denk ik dat gaat niet goed op termijn. Het meest zinvolle wat ik hier op het forum misschien wel geleerd heb; wees eerlijk, naar jezelf en naar anderen. Alleen eerlijkheid confronteert je met je eigen gedrag en gevoelens. Dagelijks heb ik daar nog profijt van; door elk gevoel van mezelf proberen zo eerlijk mogelijk aan te kijken. Daarmee liep en loop ik natuurlijk tegen van alles aan; wat heb ik lopen verstoppen, wat durfde ik niet aan te kijken enz. Toch is het voor mij het meest zinvolle waar ik mee bezig ben omdat blijkt dat ik in staat ben om het op te lossen; ik kan m'n hele leven nu goed hanteren zonder drank en vind het gemiddeld genomen nog leuk en dat is een wereld van verschil met mijn dranktijd. Het leeft een stuk prettiger en dat wens ik iedereen. Ik vind het verdrietig als iemand weer terug glijdt naar dieper in de problemen en probeer je te waarschuwen. Of dat zin heeft, ik weet het niet. Wat ik wel weet: het is voor mij net zo iets als dat ik naast iemand sta om over te steken en diegene steekt over maar ik probeer terug te trekken omdat er een auto aan komt stuiven.

Jawel hoor Madelief, ik heb je prima gevolgd hier, je afbouw, wat meer de deur uit enz. Ik vind dat knap van je en heb dat ook eerder gezegd. Maar als jij nu zegt: ik ga niets tegen mijn man zeggen, het aperitiefje blijft en ik ben een minderaar dan frons ik mijn wenkbrauwen en dat wilde ik je, om over na te denken, alleen maar zeggen.

Feestneus Jane, dat flesje bier van je dochter als kadootje weet ik nog doordat m'n man op kerstavond een fles wijn meenam; de malloot, 10 maanden droog en een fles wijn meenemen. Maar ja het was een kadootje wat hij had gekregen en hij nam het dus mee naar huis. Ik heb 1 dag naar die geschenkverpakking met inhoud zitten kijken toen heb ik m weggemoffeld achter de pijp van de afzuigkap en na 3 weken ofzo heb ik de fles gepakt en voor m'n neus gezet. Kijken, doet het wat met me enzo. Nou ja het was alleen maar een fles, meer niet, een nutteloos voorwerp. Op zich kreeg ik er niet echt trek van maar wel nieuwsgierig hoe zou het nu zijn om wat te drinken. Na 2 weken voor m'n neus was ik m zat, weer in de geschenkverpakking gestopt en als kadootje weggegeven. Toch maar liever geen drank in huis. Maar dank voor het compliment over m'n geheugen

fietsen en lachen, gaat wel goed daaro

Madelief; je bent toch eerder opgenomen? Je man weet toch van een alco-probleem? En wie hou je voor de gek door niets te zeggen, hem of jezelf? En wil je nu de rest van je leven een halve of ¾ fles per dag gaan drinken om 5 uur smiddags? Het maakt mij niet uit wat jij wilt, ik kan ook niets vragen en rustig een half jaartje of langer wachten totdat je weer op 3 flessen per dag zit. Maar ik vraag er toch maar naar dus; geloof je zelf dat je (drank) problemen nu over zijn? Het aperitiefje met man komt op mij over als een leuke smoes om maar vooral niets aan je problemen te doen.

Jane een jaar alco-vrij, van harte Nu niet uit balorigheid het flesje bier uit Vaals opentrekken Ga dan maar liever volleyballen