Claudius

Hoe gaat het met U?

Met eten heb ik ook veel problemen. Ik geraak nooit verzadigd.

@Yvonne Hier nog geen zon gezien wel al enkele druppels

Ik hoorde een geluidje op tv en dacht even dat het mijn Femke was die een geluidje maakte.

Wat staat er mij nog allemaal te wachten? Als iemand die al 8 jaar droog staat ... ?

Er werd mij gevraagd via een privé bericht naar mijn achtergrond voor ze konden reageren in dit topic. Ja wat willen mensen juist weten? Er was nooit een speciale reden waarom ik alchohol begon te gebruiken, het werd mij aangeleerd zoals het aangeleerd wordt om te fietsen. Ik denk dat ik bleef drinken omdat anderen het ook deden en om er bij te horen.

Vandaag niet is een goede instelling.

Ik hoop dat ik het niet aangeboden krijg

111

Goeiemorgen iedereen. Dagpact: Claudius

Gisteren en vandaag had ik lange persoonlijke gesprekken van langer dan een uur. Gisteren met mijn toegewezen verpleegster van de verslavingskliniek. Vandaag met mijn voornaamste begeleidster. Telkens kwam mijn opnames ter sprake en dat ik boos ben op mijn psychiater en ander personeel van de kliniek en personeel dat verbonden is met de kliniek. Telkens kwam mijn hondje ter sprake en de tijd dat ik samen met Femke heb moeten missen. Maar telkens kwam bij mij ook de conclusie dat zonder opname het waarschijnlijk nog veel erger zou geweest zijn en ik waarschijnlijk helemaal niet meer in staat zou geweest zijn om voor Femke kunnen te zorgen. De opnames waren nodig om mij doen te beseffen dat het zo absoluut niet meer verder kon. Als ik in dagtherapie mocht bij de opname op de eerste afdeling begon ik terug zwaar te drinken, ik was al aan ’t drinken als ik op weekend mocht. De dagtherapie ging door op de laatste afdeling waar ik voorlopig geweest ben. (Ik zie die opnames samen met de dagtherapie als een opname, een opname die tezamen liefst maar achttien maanden geduurd heeft). Dan kwam ik onder het toezicht van mijn huidige psychiater. Ik bleef drinken als ik thuis was van mijn dagtherapie en dit werd opgemerkt. Dan op zaterdag 10 augustus 2024 dronk ik nog zo zwaar dat ik de dag daarop bij de alchoholcontrole fel positief blaasde. Dan de Maandag daarop het gesprek met de psychiater met volgens mij de dreiging om me ergens op te sluiten zodat ik nooit nog alcohol zou kunnen gebruiken. Maar volgens mijn begeleiding was dit niet zomaar een dreiging maar meende de psychiater dit echt. De psychiater herhaalde dit enkele weken later nog eens tijdens een vergadering die ik gedeeltelijk mocht bijwonen. Mijn eerste opname in op een psychiatrische afdeling gaat in 2019 of in 2020 geweest zijn, het was in de Paaz. Na vier dagen wou ik daar terug weg en ze lieten me naar huis gaan. Mijn volgende opname was niet lang daarna en was in de verslavingskliniek. Die opname duurde 5 weken. Daarna terug de Paaz waar ik toen de volle 6 weken bleef die ik daar mocht blijven op een jaar. Dan terug de verslavingskliniek waar ik toen 4 maanden verbleef. Toen ben ik bijna een jaar nuchter gebleven. Dan volgde mijn voorlopig laatste opname. Wat besluit ik hier allemaal uit? 1. Dat een opname niet steeds erg nuttig is. 2. Dat er voor mij nooit lange wachttijden waren om opgenomen te worden. Wel een lange wachttijd om op de gewenste afdeling te geraken. 3. Dat ze naar mijn ervaring een patiënt niet zomaar los laten, of niet mogen loslaten? Dat de organisatie ervoor zorgt dat iemand niet verder alchohol kan gebruiken.

Staand aanvaarden wielrenners na de koers felicitaties

Okee

Gelukkig zijn voor mij persoonlijk sommige van die vraagstellingen voorbij (voor nu toch). Daarbij even lukte helemaal niet meer. Het was continu alchohol gebruiken. Wat trek je terug, je belofte in het dagpact? Zo ja, zeker niet doen.

ook aan zee is er vaak veel wind

wel ik vind de zon op mij best aangenaam

Zelfreflectie heb ik bijna niet

Mooie spreuk @bolletje

Ik had vannacht een gesprek met teleonthaal. Daarin kwam ter sprake van een lijstje op te maken van voordelen om af te vallen om motivatie te krijgen. Ik weet echter niet goed hoe aan zo'n lijstje te beginnen.

dochter heb ik nooit gehad, of geen echt kind ook niet. Daarvoor ben ik veel te laat in mijn leven aan een relatie begonnen

Leuk vond ik mijn tijd met Femke

Goeiemorgen iedereen. Dagpact: Claudius

Ik spreek hier weer uit eigen ervaring dus het zijn geen feiten wat ik antwoord. Ik heb nooit op een lange wachtlijst gestaan. Maar volgens mijn eigen mening kwam ik wel terecht op (een) afdeling(en ) waar ik helemaal niet thuishoorde en ik heb (zeer) veel tijd verspild omdat er soms gewoonweg helemaal geen therapie was, hoogstens opvang. Dus misschien doen verslavingsklinieken heel hard hun best om patiënten binnen te krijgen en als ze eenmaal binnen zijn om ze lang binnen te houden?

Die tekst. "Vluchten kan niet meer" en het zoeken in drugs. Ik doe het hopelijk nooit meer, want alchohol is ook een drug. Maar toch vlucht ik voor mijn gevoelens of ik probeer dat toch.