Thei

Dat klinkt heftig @Dry2021. Bij mij idem dito. Die voorgeschiedenis bedoel ik. Mijn PTTS-achtige trauma heb ik d.m.v. meditatie redelijk onder controle gekregen, maar ik grijp (greep) nog te vaak naar ‘de fles’. Ik heb me gemeld bij Bob - zie zijn antwoord waar je het jaarpact kunt vinden hierboven - met het verzoek mij op het jaarpact te zetten. Ik heb nu een maand niets gedronken en ik ben benieuwd naar 31 december waarop ik geen bier, wijn, whiskey, jenever en dus ook geen champagne zal drinken. Voor mij dus een ‘dry 2021’, dat is in ieder geval het streven. Goed van je dat je op dit forum over je drankgebruik schrijft. Voor mij is het een hele steun te beseffen dat ik niet de enige ben die een probleem heeft met alcohol.

Goedemorgen @Dry2021 Ook ik heb de afgelopen 40 jaar gedronken, misschien niet de hoeveelheden die andere forumbezoekers hebben gebruikt / gebruiken, maar in ieder geval voldoende om regelmatig last van mijn lever te krijgen. Ik ben pas nieuw op dit forum en ik had ook nooit gedacht dat ik dit nodig zou hebben. Wel dus. Van vier Belgische biertjes en 4 jenevers op een vrijdagavond werd ik niet meer dronken. Je drinkgewoonte komt mij bekend voor. Je hebt geen rem, heb ik ook niet. Je bent al een keer een maand gestopt en schrijft dat dat goed ging. Herkenbaar. Ik ben in totaal drie keer voor een periode van twee maanden gestopt, maar binnen no time zat ik weer op mijn oude niveau. Westmalle Triple, Duvel, Prestige, je kent het wel, en dan het liefst met een oude jenever erbij. Ik verzamelde whiskey, maar dat verzamelen werd niks, omdat ik te snel dronk. Ik zie het regelmatig lezen van de bijdragen op dit forum als een eerste stap om een langere periode absoluut niets te drinken. Net als jij ben ik ooit gestopt met roken; ik kwam bijna de trap niet meer op, dus het werd echt tijd. Heeft me vier pogingen gekost. Je hebt dus ervaring met het stoppen van een verslaving en ik denk dat dat moet helpen. Met alcohol stoppen is inderdaad moeilijk, omdat het zo verleidelijk is, wanneer je alleen thuis bent, om weg te zweven op die roes. Je schrijft dat je 'het gewoon zo erg lekker vind om een paar Belgische biertjes te drinken en dan erachteraan nog een fles wijn.' Ik heb geprobeerd te minderen: kansloos. Wat ik van zondag t/m woensdag niet dronk, haalde ik op de andere dagen in. Ik vind het ook 'gewoon lekker', maar ik heb geen zin om me dood te drinken. Ik vraag me af of iedereen die problematisch drinkt een persoonlijke geschiedenis heeft waardoor dat drinken is ontstaan. Ik vermoed van wel, maar het heeft geen zin om dat eerst uit te zoeken en dán pas te stoppen met drinken. Mijn moeder was alcoholiste. Kanker gehad, dus ze had een reden om te drinken, maar hoe dan ook: ik heb gezien wat alcohol aanricht. Je staat nu vijf weken droog, ik op dit moment vier. Ik heb me aangesloten bij het jaarpact, omdat ik dat record van twee maanden wil breken. Ik vind het redelijk idioot als ik me realiseer dat ik in de afgelopen veertig jaar nooit een periode langer dan twee maanden niet heb gedronken. Je hebt gelijk dat 'niet drinken' lastig is op tijdstippen 'dat andere mensen gaan borrelen'. Ik had gisteravond een 'video-borrel' gehad met goeie vrienden. Ik heb niets gedronken en dat was de eerste keer. Non-alcoholisch Belgisch bier. Een soort kattepis met schuim, maar ik ben nuchter. Ik wens je veel succes met je stoppoging. Het lijkt erop dat je met het kiezen van je bijnaam - Dry2021 - al een plan in gedachten hebt.

Dank je, Bob.

Dag @Bob Ik wil me graag aanmelden voor het jaarpact. Lijkt mij een goed begin voor de komende feestdagen. Twee maanden lukte me ooit redelijk. Op 17 oktober 2020 heb ik voor het laatst alcohol gedronken. Ik heb goed over deze stap nagedacht. Bedankt alvast.

Zo is het, kleine stapjes.

Die kroegentocht kan eigenlijk niet meer, durfde ik niet toe te geven. Jaarpact wil ik wel aangaan.

Oké, dank voor jullie reacties. Mijn plan is nu geen druppel alcohol tot 31 december. Als ik tegen mijn vrouw (drinkt door medicatie bij hoge uitzondering) zeg “En de champagne dan”, antwoordt ze dat we die ook laten staan. Tot 31 december, dat is 2 1/2 maand geen alcohol. Heb ik eerder gedaan. Misschien de champagne ook maar laten.

Dag Willemijn, Ik zit pas sinds vandaag op dit forum en drink pas drie weken niet. Drie maanden was mijn max. Ik wil dit ‘record’ breken en hoop dat het jou ook lukt. Sterkte ermee!

Dank je, goed advies. Je metafoor over de spaghetti waaraan een heel web van gewoontes vastzit zette me aan het denken. Op naar de vierde week!

Dank voor jullie attente antwoorden. Ik ben van plan om in ieder geval mijn oude record van geheelonthouding te breken en denk er hard over na om helemaal te stoppen. Ik zag zojuist op tv mensen een biertje drinken en dát vind ik al lastig.

Ik kwam dit forum tegen en vind het tijd worden om mijn probleem met alcohol te delen. Mijn laatste alcoholische uitspatting dateert van 17 oktober 2020, dat is op het moment van dit schrijven drie weken geleden. Drie weken niet gedronken dus. Twee weken daarvoor had ik een 'video-borrel' met goeie vrienden. Per video omdat de kroegen dicht zijn wegens corona. Dat was op 9 oktober, de vrijdag vóór mijn herfstvakantie. Ik werk als docent in het MBO namelijk. Ik voelde me die vrijdag redelijk verkouden, maar op de een of andere manier móest ik aan die borrel deelnemen. Ik ben de initiator van die borrels; ik verstuur de video-link, plan de datum, enzovoorts. Past helemaal bij mijn rol van de 'gezellige drinkebroer'. Het idiote is dat ik rond 23.00 uur, toen mijn vrienden hadden uitgelogd en ik inmiddels twee biertjes (10%) en één oude jenever had gedronken, in mijn eentje door ben blijven drinken. Drie biertjes en nog eens twee jenevers. En dat terwijl ik goed verkouden was en al last had van mijn lever. De dag daarop heb ik nog één biertje gedronken. Mijn lever protesteerde met waarschuwende steken, maar ik móest en zou nog dat biertje drinken. De hele vakantie (een week) ben ik redelijk ziek geweest. Maar op vrijdag en zaterdag heb ik toch iets gedronken, alweer het voor mij bekende 'kopstoot'-recept. Ik kwam dit forum tegen en dacht direct dat dit iets voor mij zou zijn. Volgens mijn eigen normen ben ik geen alcoholist, volgens die van het Jellinek wel. Ik ben - in vergelijking met velen hier - misschien een 'matige' 'binge'-drinker, maar ik heb er hoe dan ook genoeg van. En ik val in herhaling wat drankgebruik/drankmisbruik betreft. Ik ben een paar keer in mijn leven (ik ben op het moment dat ik dit schrijf 61) een paar keer gestopt met dwangmatig drinken, want dat is wat ik doe; is het donderdag (op vrijdag werk ik niet) dan breekt voor mij het weekend aan en móet ik aan het bier, de jenever, de whiskey of de cognac. Drie dagen per week, zo'n twaalf glazen. Dat waren er, nog niets eens zo lang geleden, tussen de 21 en 25 'eenheden' per week. Dat werd me te gek, en bovendien: ik begon mijn lever te voelen. Toen al. Steken. Mijn vrienden zeiden: gewoon terugsteken. Ik heb anderhalf jaar geleden een app geïnstalleerd waarmee ik, na elk drankje, aangaf dat ik had gedronken. Dat was dus schrikken. Ik heb mijzelf doelen gesteld en die haalde ik eerst niet. Doel: 7 drankjes, dat werden er dus makkelijk 21. Belachelijk. Uiteindelijk heb ik besloten van zondag t/m woensdag niet te drinken. Dat heeft me veel moeite gekost, maar mijn nieuwe regel was: wanneer ik werk drink ik de avond daarvóór niet. Jaren geleden dronk ik dagelijks, wijn bij het eten en daarna een biertje 'voor de gezelligheid'. Ik herinner me dat ik geen rem had, vooral niet in tijden dat ik het - om wat voor redenen dan ook - moeilijk had. In 2005 ben ik gaan mediteren, en dat heeft mijn leven behoorlijk veranderd. Ik had een vorm van PTSS en had last van een 'scheldende stem'. Ik was het zo ontzettend zat, die stem, dat gespleten gevoel, dat ik, na een meditatiecursus, ben gaan mediteren. Via een meditatietechniek die ik had gelezen (bij zenlerares Joko Beck) ben ik van die stem afgekomen, en dat in een zeer korte tijd. Maar het drinken bleef, ik dronk dan wel minder, maar het bleef, die gevoeligheid voor drank, bedoel ik, díe bleef. Ik ben ooit twee maanden gestopt, toen nog eens twee maanden; twee jaar geleden 'zelfs' drie maanden, maar het punt is dat ik telkens terugval ik dat dwangmatige 'ik moet drinken'. Ik heb geen onthoudingsverschijnselen als ik niét drink, al vind ik het vreemd dat ik nu nog steeds mijn lever voel, terwijl ik drie weken voor het laatst alcohol heb gedronken. En moe, ik ben vaak moe. Ik heb dus geprobeerd om regels voor mezelf op te stellen, maar die werken maar ten dele. Ik bedoel: ik moet voortdurend met mezelf in onderhandeling, en dat is moeilijk, want blijkbaar moet ik toegeven dat ik alcohol gewoon lekker vind, en wel zó lekker dat ik geen rem heb. En dat is de crux: geen rem. Je schouders ophalen en zeggen: ach, deze ene kan geen kwaad. Waar ik volgens mij aan toe ben is een andere manier van leven. Zonder alcohol. Helemaal. Niets. Meer. Maar een stemmetje in mij zegt: maar de kroegentocht met je vrienden dan? Ik ben er klaar mee. Zal ik tekenen voor een jaar niet drinken? Zijn er mensen die al een jaar niet drinken?