Har

Bedankt Dar, snelkoppeling staat op het buroblad...heb inmiddels ook een koppeling van de treinreiswinkel geplaatst...lang leve internet!

Thx Tina, ga het uitzoeken...er schijnt ook een site te zijn waarop je kunt aangeven dat je mee wilt liften, enfin heb nog de tijd. Morning AR en Poly

Lekker bloemig Dar Ik heb maar weinig zon op mijn balkonnetje, komt pas na vijven om de hoek kijken en een grote tak neemt steeds meer zon weg....ben er gisteren met de zaag naartoe gelopen, zitten er verdorie lange stekels aan zodat ik er niet in kan klimmen. Heb een zaag met lange steel nodig...ahum, ga op de stille uurtjes mijn snode plan ten uitvoer brengen...ssssttt

Hum....ontbijtje....ga rond 10 uur naar N., kom langs de warme bakker op de oergezellige Kruisstraat maar niet heus. Albert Cuyp...tsja, Eindhoven is een gat....de aangrenzende zaterdagmarkt op de 'Woenselse Markt' is dan wel weer gezellig, alleen barst het er van de boerruh

Trein is duur, ticket voor N. kost iets over de 200 euro (zij krijgt het vergoedt uiteraard) De bus naar Lyon kost maar 66 euro...enfin moet het nog uitzoeken. En schnabbelen Dar ga ik zeker NIET doen Bij de weg, mijn opgepimpte balkonnetje....leuk dat je er ook bamboe in verwerkt hebt Tina, same here en zo'n groen tapijtje maakt het idd compleet

ZUCHT Tina? Adem in, adem uit....ooohhhmmmm, doe de zonnegroet Whaah, ik ga op vakantie naar Frankrijk! Kogel is door de kerk, nu nog de centen. N. gaat 7 weken vw. werk doen bij een vriendin, zij heeft een kampeerboerderij nabij Limoges. Worden ook wat cursusjes gegeven, waaronder dans....gronding, down to earth We kunnen elkaar niet zo lang missen en een houthakker, klusjesman is tegen kost en inwoning welkom...heerlijk, zie het helemaaaaal zitten, is verdorie 5 jaar geleden dat ik op vakantie ben geweest. De reis ernaartoe ga ik desnoods liften, alhoewel busvervoer niet zo duur hoeft te zijn....moet ik nog uitzoeken. Wordt hoogstwaarschijnlijk begin juli dat ik voor 3 weken ga...makes me happy!!!! :DB):light: slingertje voor ons beide

Hé Vie, nog effe wachten op de klap dus Goh meid, laat je ons horen wanneer het geluid oorverdovend wordt? Mevrouw Gees ook goeiemorgen Tientje...SENSEOOOO! Henkie, wil je best bli maken hoor....vooruit ik geef je er de "j" bij

...wou eigenlijk uitslapen maar ja, mijn blaas was klaarwakker

Morguh maatjes! EERST KOFFIE!!!....EN EEN PEUK, help wat is het nog vroeg

Deftig gebeuren gebeuren op de Tv. Militaire Willemsorde, is 50 jaar geleden voor het laatst uitgereikt. Tsjeemig, stel zoiets dergelijks ook voor hier op het forum. Voor de meest dappere droog-klapper(ster). Hum....Rudy misschien? Nou ja, we verdienen toch minstens allemaal een lintje.... Sjezus, wat moet die vent trots zijn....krijg er de kriebels van. Krijgt zomaar een klap van de koningin Ha, kijk uit naar het weekend. Zonnen met N. maar eerst moet morgen de spade in de grond...dat krijg je met volkstuintjes. Ik snap alleen niet waarom nu pas Ben een nitwit op dat gebied....arme plantjes die ik voor onkruid aanzie :$ Sla en radijsjes zijn al van de grond te plukken blijkbaar, dat zal niet zo moeilijk zijn Vandaag nog wat werk verzetten bij db....ga een bammetje smeren en foetsie met de fiets! Fijne dagen allemaal

Senseooooo! ......en peuk! Morguh Beste Rudy, respect man. Je herwonnen vrijheid door niet te drinken heeft je evenwichtig gemaakt en je inzichten geven je kracht. Wat hoop ik voor jou dat je dit ook gaat overwinnen....sterkte! Tapas, blijf in jezelf geloven....ben je niet stuk te krijgen. Laat bij haar wat niet bij jou past; kom je niet zo in de knoop met jouw emoties. Misschien zijn jullie idd wel een spiegel van elkaar...mooi toch? Kun je zien hoe JIJ gegroeid bent Lies, welkom! Mooi wat je schrijft...je bent op weg, proficiat Henkie, succes bijrijder Laat ze een poepie ruiken ik bedoel, ben eerlijk t.o.v. jezelf...kom je gelijk een stuk verder Tasseke, lolbroek/jurk...lig vaak in een deuk als ik je schrijfsels lees. Je verheft humor tot kunst, doos...lekker relativerend. Zal je vast helpen Doe ook effe mee Tina ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Anjo, be Blacky Houtje, nog bedankt voor de foto's Marjo An Vie, dat de horende wereld voor je open mag gaan AR Spud, zonze

Hehe, bijgelezen. Dan maar iets over mijzelf. Ga zometeen (toch) met A. naar PsyQ voor een gesprek waar ze begin mei wegens ziekte niet bij kon zijn. Knap van haar dat ze nu gezien de omstandigheden niet afhaakt. Ken haar al 30 jaar dus het is van waarde wat ze over mij weet; hoe zij mij beziet. Ze kent mijn blinde vlekken....naar de meeste kan ik inmiddels zelf kijken. Maar ja, er kunnen nieuwe vlekken bijgekomen zijn....alhoewel, zal best meevallen. We gaan het vooral over mijn vader hebben...de beste man heeft ons beiden behoorlijk ondermijnd en dat heeft nogal invloed op mijn zelfbeeld gehad; zij is het gevecht toendertijd wél aangegaan. Ik kan het inmiddels een plek geven en kijk regelmatig naar zijn foto. Soms foeter ik even, dan weer voel ik mededogen. Ach, hij mag het daarboven anders bezien en dat gun ik hem. Het is nu eenmaal onderdeel van het onderzoek. Volgende week volgt het gesprek met de psychiater....eindelijk! Vooral met het oog op (andere) medicatie, wil van de pammetjes af, ben al aan het minderen. Kan zo maar zijn dat ik het een tijd lang zonder ga doen...voel me immers prima en heb mijn leven zo goed als op de rails. Gefeliciteerd Suus! Succes Caro...ga eens kijken of je al een meetingtekening op papier hebt staan. Fijne dag allemaal ga een bammetje eten...flinke beker karnemelk en een banaantje, kan ik er effe tegen. Latersssss

Ah, Jip kan nog steeds niet lezen en haalt het beroerde in haarzelf naar boven. Stoken en de ander woorden in de mond leggen. Wat een negativiteit. Jip kan helaas nog steeds niet voor zichzelf spreken dus ik vraag me af: Jip, wat doe je hier? Vertel....

Je bent me d'r een Marjo Prachtig hoe je kunt (om)schrijven! Talent want het lijkt uit de losse pols te komen... Quote: Ik zal proberen eens iets uit te leggen Volgens de statistieken is het volgende week Precies 41 jaar geleden dat dit lichaampje ter aarde werd geworpen. Wel, het leeft nog steeds. En hoe! Het rent, wandelt, fietst, danst en huppelt naar hartelust Het ademt tot waar het kan komen Er is nog een plek waar het met moeite doordringt. Dat is het zwarte water uit het meer van mijn jeugd. Het zal als volgt gaan verlopen: Ik huur een boot Zorg dat p. hem voor vijf in de ochtend klaar heeft liggen. Tegen vijf werd ik geboren In het ochtendlicht. Zie! De tijd van het jaar raakt me zeer Het is de tijd die ik me herinner waarin ik kwam Ik vaar met de boot naar het midden van het meer Laat me in het water glijden Dan zwem ik Bloot natuurlijk Ik zal woelen met mijn tenen door de modder De vieze veenbodem waar ik vroeger een angst voor had Net als van de krokodil onder je bed Ik zal voelen dat zelfs de bodem niets is om bang voor te zijn Ik zwem Dan klauter ik weer terug in de boot Zet koffie op de primus Eet wat Kijk Voel Ik vaar terug Laat P. de sauna opstoken Ga wandelen Eet een vers gerookte vette vis Ga voldaan slapen in het gemaal dat ik zag En dan... Leef ik gewoon door! Zoals het komt!

Doe het maar even ZO

Mijn grote teen doet het nog Caro, zit dan ook ongeveer in het midden en zorgt voor de juiste balans Nee, was zo lomp om Gees meneer te noemen....valt ook moeilijk bij te houden hoor, die lange draden... en hups weer terug

Ah...sorry mej./mevr. Gees Tsja, lees lang niet alles helaas, maar doe mijn best Hups, weer teruglezen..

Morguh mannen Vroeg mijn bed ingedoken gisteren, heb er mijn 8 uurtjes ongestoorde slaap opzitten. Was een beetje veel moe gister na dat gedonder en gebliksem van de nacht. Ga de draad van gisteren eens lezen. Zo terug...

Zo, en nu ga ik douchen....ik stink! Ben gister bezweet en al met de aarde aan mijn voeten, het plakkende zand op het lijf mijn nest ingedoken...zal jullie verdere details besparen! Oh, het bed dient ook verschoond te worden....dat wil ik nog wel even kwijt. Toedels

....ik heb besloten dat drank géén rust biedt, weet mijn rust inmiddels zonder te vinden en kan daar rustig een feestje bij vieren. Ik heb het helder en hou het liefst helder....daar kan geen roes tegenop, want die gaat immers roesten.....kraaaakkkkkk! Auw.....potverdomme!

...er gaat niet boven rust in je donder, beste Soothe. Ik begrijp de Hoge Bedoeling

Marjo, je hebt me laatst niet goed gelezen....fijn dat je er weer bent!

Aha, een feliciflapstaart aan mijn medestrijdmakkers Soothe, ouwe droogstaander, wonend in A'dam met de rottende palen in het water aanvulling: rottende

Meurning Haa, voor mij is het maandag vrij-dag! Niks geen afspraken, (had ik wel maar is afgezegd) lege agenda.....hoe zal ik daar eens van genieten Is verdorie lang geleden. Ik heb elke dag wel iets...als het geen werk is, dan is er wel een klus of ik ga op bezoek bij iemand....krijg eters, heb therapie of wat dan ook. Druk baasje dus en dat bevalt me prima. Wat een verschil met vorig jaar. Wou wel, maar kon vaak niet door gebrek aan energie. Had die maanden van januari tot oktober nodig om lichamelijk te herstellen (veel B-forte en B1 geslikt) na 4 jaar overmatig drinken en ik moest geestelijk tot rust komen als gevolg van dat drinken en een berg stress die ik niet alcogerelateerd heb opgelopen in die jaren, maar wel met alcohol verdoofde Heb dagelijks uren op het forum doorgebracht...stond er mee op en ging ermee naar bed. Vaak droomde ik over wat ik gelezen en geschreven had. Trok me onrust op het forum enorm aan, alsof het hier allemaal in mijn huiskamer afspeelde...met mijn leven te maken had. Tadaa! Sprong zelfs op een paard en hing de Donquichot uit om onenigheden te sussen, een nobel streven Het forum was ook mijn houvast, een spiegel van wat zich in mij afspeelde....wat heb ik veel van me afgeschreven, ging het maar epistels noemen. Tsja, gevoelig manneke hé? Ben nog steeds begaan met de mensen die ik virtueel volg en degenen die ik IRL ontmoet heb maar er is iets veranderd....ze zitten niet meer in mijn huiskamer, maken minder deel uit van mijn gedachten en wat ik voel. Ik merk dat er wat meer afstand is ontstaan naar de virtuele wereld toe. Het echte leven..goed gevuld, is ervoor in de plaats gekomen. Ben vorig jaar wel flink op mijn bek gegaan. Vanaf begin augustus merkte ik en menigeen op het forum dat het bergafwaarts ging. Kwam in een diepe depressie terecht en zocht naar uitwegen die er niet waren. Had keer op keer dezelfde nachtmerrie en dook steeds dieper in het virtuele....als een vlucht voor de realiteit. De chaos in mijn hoofd nam toe en warempel, ik dacht dat buitenaardsen mij op het juiste pad konden brengen....lache maar niet heus! De drank kwam steeds meer op de loer te liggen en ja hoor, 25-8 was het zo ver...precies 7 maanden na mijn stop ging het fout. In de daarop volgende 1,5 maand ging het regelmatig mis....niet dagelijks, maar de gremlins hadden het weer voor het zeggen en ik ging me steeds wanhopiger voelen. Vreemd genoeg barstte ik van de energie...duh, was hyper is beter uitgedrukt. M. zag ik nauwelijks meer...vertelde haar dat ik te moe was. In feite was ik een kluizenaar geworden...same old, same old. In de nacht van 14 op 15 oktober ging het helemaal mis...flipte compleet. Was beschonken mijn flat aan het opruimen....moest er hier netjes uitzien als ze me vonden. Had de map met verzekeringspapieren op tafel gelegd en een lijstje met de muziek gemaakt die IK graag op mijn begrafenis wou horen....gottogot (?!) Zag me al boven mijn kistje hangen...halleluja! Jammer maar helaas, ik kon het leven niet meer aan. Drama, drama. Heb het bedekt uitgeseind op het forum en nog wat mensen aan de telefoon gehad maar ik was (te) ver heen. Tsja, 'hij' kon gelukkig niet bedenken hoe er een eind aan te maken...de sukkel!! Zat gewoon niet meer in mijn lijf, was iemand anders. Har (de enige echte) besloot toen toch maar om hulp te vragen en gelukkig stonden 2 van mijn zussen snel voor mijn niet geringe neus...pfffff! Ik besloot zelf tot opname....zo helder had ik het wel, dat ik het alleen niet aankon. Dat is de omslag geweest....kwam daardoor uit mijn zelf opgelegde isolement. Ik kreeg medicatie (voor het eerst van mijn leven) om tot rust te komen en dat hielp. Voelde me al snel een stuk beter en wat helemaal wonderlijk was, kon nu eindelijk eens zonder overprikkeld te raken bij mezelf blijven in gezelschap. Sterker nog, voelde me eindelijk niet meer alleen en praatte honderduit...daarbij lag ik regelmatig in een deuk van het lachen. Wat kan humor relativerend zijn.... Na die week opname was voor mij duidelijk dat ik me blijvend onder mensen moest begeven. Al snel klopte ik aan bij De Boei en tot op de dag van vandaag is dat mijn 'redding'. Wel had ik medicatie moeten blijven slikken....was verstandiger geweest. Ben daar toen na meen ik 2 weken mee gestopt, waardoor ik nogmaals op 1e kerstdag door de mand viel. Weliswaar heb ik toen niet veel gedronken maar had een ervaring die ik nooit zal vergeten en nu maar niet zal uitspreken....het is geweest. Nu ben ik 5 maanden verder. Heb het droog kunnen houden en voel me beter dan ooit tevoren. Barst van de energie en realiteitszin en geniet van het leven. Mijn agenda is gevuld....ben uit mijn schulp gekropen en pardoes in mijn kracht komen staan. Ben naar buiten ipv naar binnen gericht en dat levert zoveel op. Mijn angst om te leven is verdwenen, mijn angst om terug te vallen ook. Neemt niet weg dat ik waakzaam ben, waakzaam om NIETS maar dan ook NIETS te laten versloffen. Mij overkomt veel goeds en ik ben daar dankbaar voor. Ik besef dat ik het zelf heb neergezet...ACTIE heb ondernomen en daarbij HULP aanvaard. Ben verliefd en kan gelukkig een goede vriendschap met A. behouden. Die plantjes hebben we gisteren ipv zaterdag geplant. De zaterdag had ik voor mijzelf nodig....even bijkomen. Ze belde me gisterenavond nog even op om te zeggen dat ze een fijne dag had gehad....de lieverd. Zo heb ik het ook ervaren, we hoeven elkaar niet uit het oog te verliezen. Ik heb niet gesjoemeld met wat me is overkomen en open kaart gespeeld en dat verdiend respect....uh, heeft met respect te maken, zowel naar A. als naar N. toe, vanuit respect voor mezelf. Een lange weg van strijd heb ik achter de rug, dus wie ben ik om het voor een ander te weten. Ben ZELF tot inzichten gekomen die me bevrijd hebben en heb daarbij hulp toegelaten. Nu zie ik alleen nog maar een weg die voor me ligt. Wellicht komen er hobbels op die weg maar daar valt omheen of overheen te gaan...daar vertrouw ik op. Dus, beste Adam...ik vind het jammer te moeten lezen dat je de 'onduidelijkheid' beu bent. Wat voor de een duidelijk is, mag voor de ander nog onduidelijk zijn...vind ik althans. Mijn bijdrage op het forum kan alleen maar houvast bieden voor de ander én voor mijzelf, als mededogen daar deel van uitmaakt....een standje kan daarbij ook wel eens helpen...misschien. Besef echter dat hoe jij op de struikelpartij(en) van een ander reageert meer zegt over jou dan over de ander, om het simpele feit dat jij het niet voor de ander kunt doen. Je kunt alleen maar uit eigen ervaring spreken. Ik begrijp JOU wel, maar waarom wil jij het gevecht van een ander veroordelen? Niemand maar dan ook niemand kan het hier virtueel voor de ander opknappen, daar zal diegene zelf de stappen voor moeten zetten....of dat er nou 12 zijn of 1, het is aan die ander. Hooguit kun jij een spiegel vasthouden waar een ander in mag kijken maar draai hem ook eens om Dat niemand hier aan mijn stoelpoten kan zagen is voor mij inmiddels een geruststellende gedachte. Als mijn stoel begint te wankelen zal ik hem omdraaien en kijken of er wat aan de poten mankeert. Handvatten te over hier op het forum....er wordt hier veel geschreven. Succesverhalen en 'mislukkingen', ze mogen er van mij beide zijn....in mijn optiek kunnen ze zelfs door 1 deur, hand aan hand. Ik kan de ander virtueel niet blijvend bij de hand nemen, alleen maar even vasthouden. Tikken op de vingers hoef ik niet uit te delen, heus....dat doet die ander wel. Je kent het spelletje toch wel? Een herstellende alcoholist zit oftewel in de sjoemelfase, of is daar uit. Hoeveel tijd mag dat kosten? Weet jij het? Ik niet. Het zelfbeklag of de ommekeer na een val, of de zoveelste val maakt daar deel van uit... Het doet die ander welbeschouwd méér pijn dan mij als die strijd maar blijft bestaan, wel kan ik als ervaringsdeskundige die pijn voelen....ik weet immers precies hoe dat voelt. Wat overblijft voor de rest om te lezen is de eerlijkheid van een bekentenis en dat kunnen we dan met elkaar delen. Delen is helen. Ben verheugd dat jij zover bent Adam en laat de ander zijn of haar strijd voeren. Het hoort hier allemaal thuis. Ik heb ook wel eens de neiging om het voor de ander in te vullen....begin het gelukkig steeds meer af te leren. Laat ik het maar standvastig voor mijzelf in blijven vullen, kom ik dag voor dag een stapje verder. Ahaa, had dus toch wat te doen vandaag

Oeps...inmiddels kleine 2 uur verder, heb aardig wat bij te lezen. Tatutatuut...komt weer eens een episteltje