Har

Anjo, moet dit nou? Je betrekt er op deze manier forummers bij die van niets weten en veroorzaakt onrust. Jouw reactie is persoonlijk, als je zo graag uit je slof wilt schieten doe dat dan per Pb! Kan je alleen maar aanraden je post te editten anders gaat het je wellicht een ban kosten, schiet je daar wat mee op? Aangepast

Ik kan je niet helpen Haddock maar wil je toch succes toewensen! Golfen?

Heb mijn post (die van dezelfde strekking was als die van Anjo) verwijderd omdat ik van Wannes een Pb'tje heb gehad. De inhoud daarvan verklaart eigenlijk niets, dus blijf eerlijk gezegd ook over met een nare nasmaak. Wannes...verklaar je nader!

Ga eens effe wat eten...rode kool met appeltjes, rundervink en puree Laterssss

Edit: Lees net je Pb. Excuses voor de post van zonet.

Edflobe, een fijne avond! Fijn dat je met je ex-vriend in gesprek bent over je drankverleden....dat die ruimte er nog is. Over een terugval moet je je maar geen zorgen maken, leef met de dag! Corinne rustig aan is prima. Fijn weekend jullie saampjes. Wat noem je zielepootjes Brudie!? Als je wat te zeggen hebt doe het dan en ga niet met je vinger naar een ander wijzen. Haha, Pip....gewoon veel plezier maken vanavond! Wannes? Ik snap het niet helemaal. Wat denk je dat erin zat?

Niet om het een of het ander maar ik vind het nu wel even welletjes Krijg pijn aan mijn zitvlak en wil naar buiten....maat houden Har Laterssssss

He Sandman, wat jammer nu! Weet je, in mijn beleving is wat zich op een forum afspeelt een afspiegeling van wat je in het normale leven kunt meemaken. Soms zijn contacten diepzinnig, soms oppervlakkig en idd soms lijkt het hier wel eens op een chatroom; misschien kun je dat vergelijken met het kletspraatje in het dagelijks leven. Het hoeft en kan hier niet altijd gaan over serieuze zaken...niet altijd zijn het besef of de juiste woorden aanwezig. Kan me wel voorstellen dat je daaraan nu juist behoefte hebt. Mijn ervaring is toch echt dat je hier veel (h)erkenning en steun kunt ondervinden...de ene keer wat meer dan de andere. Schrijf vanuit je eigen beleving en doe je verhaal, trek aan de bel als je het nodig hebt! Niet altijd wordt er op je gereageerd, voel je daardoor niet afgewezen het overkomt ons allemaal en dat is juist ook een les want wij alcies zijn niet voor niets in een isolement terecht gekomen....we weten geen prioriteiten te stellen waaronder wat heb ik nodig en wat niet. Je mag hier best "egoistisch" zijn, mij helpt het iig om van me af te schrijven ongeacht of ik wel of niet daarop reacties krijg. Ik doe het vooral voor mezelf en wie weet, help ik daarmee ook een ander. Hoe dan ook de keus is aan jou,

Ik ben alleen maar blij dat normale menselijke emoties zich nu naar de oppervlakte bewegen zonder dat ik ze weer weg wil drukken. Eerlijk duurt het langst en daar horen afwegingen bij die nu eenmaal emoties met zich meebrengen. Doet me alleen maar beseffen dat ik leef. Veronderstel dat er niets anders meer is dan apathie...gevoelloos leven, terwijl de drank je voorspiegeld dat je juist intens beleefd... die "emoties" worden haast alleen gevoed met onmacht want ooh, wat kunnen we medelijden hebben met onszelf en ooh....wat kunnen we toch boos worden om die ander. Duh, aanpakken die hap daar is niets mis mee en een ieder kan dat doen op zijn manier. Heeft wel wat tijd nodig maar je kunt er werkelijk als beter mens uit tevoorschijn komen. Misschien zelfs ontstijg je wel de middelmatigheid waar je zowiezo een hekel aan hebt (gehad)

Wat het lichamelijke afkicken betreft dat staat NOOIT los van het mentale afkicken. Haal die 2 uit elkaar en je gaat je niet meer ontmoedigd voelen dat jij wel wilt maar je lichaam nog niet. Beiden processen hebben tijd nodig! Het lichamelijke afkicken zie ik alleen maar als een genezingsproces alhoewel de vermoeidheid behoorlijk in de weg kan staan van vooruit willen. Haha, maar het is tevens een mogelijkheid om pas op de plaats te maken en te accepteren dat het zo is want dat is ook een les die wij alcies mogen leren: heb geduld! Is mij vandaag nog verteld maar met geduld alleen red je het niet...inventariseren wat met je gebeurt is zeker zo belangrijk. Berusting vind ik een beter woord want genezing moet je de tijd geven.

Hoi, Floor...welkom terug en nog bedankt voor je eerlijkheid gisteren.

Vie, het mentale afkicken duurt in mijn beleving veel langer. Sta al best stevig op de pootjes wat probleemloos onthouden betreft maar het leefpatroon slijpt er zo in. Hoe ga je met problemen om en met emoties...lijkt wel een geheel nieuw leerproces nu de gewoonte van het vluchten in drank geen optie meer is. Heb er nog een flinke kluif aan want het is niet alleen de periode waarin ik dronk die me van mijn padje heeft gebracht maar ook mijn wezenlijke opstelling vóór die tijd. Aard van het beestje haast, waardoor de drank zeker dichterbij is gekomen, aanleg (ziekte?) of niet... Het heeft vooral met in balans komen te maken in de zin van omgaan met angst, boosheid en nog een rits emoties...even ademhalen en laten bezinken. Overigens een proces waar ieder mens zich bewust van mag worden, voor de alcie geldt alleen dat het haast een must is want anders.... Ben het overigens met je eens dat angst voor drank zeker niet helpend is. Ik kan het nu anders bekijken, ik hoef niet meer te drinken want de oorzaak van craving valt heus wel aan te pakken. State of mind en handvatten gebruiken. Angst zorgt alleen maar dat je je overleverd aan een gevoel wat er niet hoeft te zijn...die drank pakt jou niet, jij pakt de drank en je kunt het laten. Drank wordt voor mij pas een duivel als ik er al maanden aan toe heb gegeven....niet op het moment, dat ie zich opdringt. Tenslotte is dat maar een gedachte.

Ha, Amé ken ik. Best lekker dat drankje...plus dan aardbeien, mango...kiwi's heb ik nog liggen Nu nog van die zakjes halen voor de ijsklontjes, kortom ik doe ook mee!

Sorry Drup, je hebt gelijk. In welke gedaante komen die gremlins op je af...m.a.w. waar denk je dat het mee te maken heeft? Zo, de uitsmijter zit erin

Nee hoor Marjo, ik wil mezelf graag een keurmerk geven hoeft M. niet te doen en doet ze ook helemaal niet. Ze kan het uitstekend bij mij laten...merk wel dat het me weer helpt hier van me af te schrijven, doet me goed!

Schandalig! Heb nog niets gegeten, tsja...je bent al schrijvend en lezend zo een paar uur verder. Ga ik toch eens effe werk van maken; gebakken eitje met wat gesmolten kaas en flinke beker karnemelk. De senseo komt haast mijn neus uit :$

Wauw, werkelijk met wijsheid geschreven Marjo en vanuit het hart ...ook erg mooi taalgebruik. Je groeit!!!!!!!

Nee Adam, er is een speciale padhouder te koop waar je een schep koffie in kunt doen. Ik drink wat vaker cafeïne-vrije koffie de laatste tijd anders kom ik helemaal stijf van de koffiestress te staan En wat je aantal postings betreft, het is voor mij ook een komen en gaan afhankelijk van hoe bij mij de pet staat. Gelukkig laat ik dat niet afhangen van de onverlaten die hier regelmatig de boel in de war sturen

Hee Sammy, ik heb nog nooit zoveel ijs gegeten als dit jaar...tsja, er moet iets voor in de plaats Daarom koop ik mijn Magnums voortaan maar bij Appie..tsss...die dingen zijn anders niet te betalen, belacheloos € 1,60 voor zo'n ijssie, dat is omgerekend f 3,52!!!!! Ik protesteer!

Ga je op Wannes schieten Drup? Blijf goed bij jezelf hè?

Die (zelf)verdediging is toch wel vaker weggevallen An? Goh meid, dit lijkt wel terug naar af. Ik kan het voor jou niet zeggen maar alleen constateren dat er zo van je eigenwaarde niets overblijft WHAAAAAAA...laat je niet klein krijgen! Recht je rug! Kom op voor jezelf!

Nee hoor Sammy, ik ben er zeker niet alleen maar op bezoek...we zijn altijd wel met het een of ander bezig...busy bees. Juist als er even niets is bekruipt me dat gevoel, snap je? Juist op die momenten zou overgave een groot goed zijn.. Adam, je hebt gelijk hoor! Schreeuw maar van de daken...hoppa, hier heb je wat aandacht Ik heb trouwens een senseo waar je ook gewone koffie in kunt doen Ha, die Marjo!!!! Goed van je hoor, die droge vakantie. Goh, ik zie je nog steeds voor me (meeting) met je bruisende energie...mooi mens

Tapas, als het een bewuste keuze is, is daar niets mis mee. Maar vaak is het wat anders....een onbestemd gevoel wat mij bekruipt...dat MOET ik weg. Zit echt iets van een gedragspatroon bij wat niet spoort m.a.w. hoe dichter we bij elkaar komen, des te moeilijker het voor mij wordt en dat terwijl ze me het liefste is op deze wereld. Heb in het verleden daar wel aan toe kunnen geven...nu is er iets ontstaan wat mij tegenhoud en dat terwijl ik weet dat zij mij nooit zal claimen...immers, zij heeft ook niet de behoefte om te gaan samenwonen maar wel de behoefte aan harmonie die ik door mijn gedrag vaak verstoor. Lieve An, het ligt natuurlijk NOOIT aan jou alleen...ben je nu helemaal betoetert om jezelf zo te kleineren! Als hij jou in dat hokje wil krijgen of jij dit zelf doet is er totaal geen sprake van gelijkwaardigheid maar juist van vingerwijzen naar de ander. Lekker makkelijk! Er rest je een keuze...kijk samen naar die totaal scheve verhouding (relatietherapie?) of ga ieder voor zich eens kijken naar wie je bent. Elkaar haten of afstoten is zo destructief en zo verbonden met niet naar je eigen stuk durven te kijken. Pffff...dit is echt het laatste wat jij of jullie nodig hebben...oorlog in huis!

Juffie en An, het is juist zo dat zij mij alle vrijheid geeft, zonder oordeel. Ik vind dat knap van haar. Wel is dat geflipper van mij voor haar een moeilijk gegeven. Het ligt dan ook helemaal aan mij om hier goed mee om te gaan, m.a.w. ik wil de verantwoording nemen voor mijn gedrag. Heb juist de afgelopen maanden alle tijd gehad om aan mezelf te werken...de continuiteit daarvan krijgt wellicht een andere vorm....zit een beetje in de overgangsfase van hier op het forum 8 uur aanwezig zijn naar een qua tijd wat beter inpasbaar gemiddelde Wat overeind blijft is de welkome mogelijkheid dat ik hier mij ei kwijt kan, sorry als het soms op een monoloog lijkt.

Ik ga trouwens in september beginnen met de cursus praktische filosofie en spiritualiteit, oftewel handvatten creeren om met mijn gevoelens op een verantwoorde manier om te gaan. Er pogen de angst en twijfel vanaf te halen en kijken en ondergaan wat er dan van overblijft. Ik merk dat M. daardoor sterk is veranderd...zij volgt die cursus al 3 jaar en is daardoor veel evenwichtiger geworden. Afgelopen woensdag heb ik de introductieles bijgewoond en ontdekt dat het zeker niet gaat over boekenwijsheid maar juist gericht is op het leven van alledag. Ik vond het erg indrukwekkend en zie er naar uit om deel te nemen